ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ฉันคือเวสต้า
  เด็กทั้งสามพากันเดินเข้าห้องหกเหลี่ยมที่มีบันไดขึ้นไปถึงชั้นสอง  สองข้างทางมีตู้ใบใหญ่ไปถึงตู้ใบเล็ก  ยูมิเดินมองชมแต่ก็ต้องไปสะดุดตาที่รูปภาพขนาดใหญ่ที่โชไว้อยู่กลางพนัง
“ออ....?นี่น่ะหรอเวสต้า”ยูมิถามคาเทียสที่ยังคงดึงหางอาเทมิสไม่เลิก
“นั่นคือ...ออ......เวสต้า...เวสต้า  มีนโทเร”คารเทียสตอบ ในใบหน้าเขาตอนนี้ไม่ลงเหลือรอยยิ้มอีกต่อไป เขาเดินตรงไปหารูปหญิงสาวพลางเงยหน้ามองภาพอย่างเงียบๆ
“ออ..ใช่ฉันน่ะสงสัยมานานแล้วนะว่าทำไมพวกคุณถึงชอบหาว่า ฉันเป็นเวสต้ามั่งละ หน้าเหมื่อนมั่งละ ฉันว่า..ฉันสวยกว่านะ ”
หล่อนพูดไม่อายปาก
  ภายในห้องเงียบลงจนสังเกตได้  ยูมิเหลือบไปมองคาเทียสที่กระสับกระสายอยู่นานก่อนจะเอ่ยว่า “นั่งก่อนสิ....ข้าจะเล่าให้ฟัง”
    เด็กทั้งสามพากันนั่งลงบนเก้าอี้รับแขกไม้สีน้ำตาลเข้มตัวยาว ก่อนจะเริ่มพูดคุยกัน
“อะ...เล่ามาเลยฉันอยากรู้จังว่าตกลงเรื่องมันเป็นมายังไงกันแน่”ยูมิถามทันทีที่เขานั่ง
     
คาเทียสไม่ตอบ ~
“เฮ้!!!...นาย...จะพูดรึยังฉันรออยู่นะ”ยูมิย้ำ แต่คาเทียสยังคงนิ่งอยู่ท่าทางเหมื่อนเค้าลังเลอะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่อาเมทิสบันจงยกแก้วน้ำที่ใหญ่กว่าตัวขึ้น
ซ่า!!!
น้ำแก้วใหญ่ถูกสาดใส่เสื้อชายหนุ่มจนเปียกไปครึ่งตัว นั่นพอที่จะเรียกสติเขากลับมาได้
“อา...เม...เทียส !!!~” เขาหันไปกดหัวมันลงนาบบนเก้าอี้ เหมื่อนกับการต่อสู้ขนาดย่อม  ระหว่างคนกับตัวประหลาด ที่กำลังกินบริเวณมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ดูยังไงก็เหมื่อนหมากัดกัน
“โอ้ย!!!!...พอได้แล้ว กัดกันยังกับหมา”ยูมิตะโกนขึ้น
เสียงของยูมินั้นช่วยได้มากทีเดียว ท่าทางการต่อสู้จะจบลง
คาเทียสและอาเมทิสนั่งลงบนโซฟาอย่างสงบสเงียม พลางจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่
“มั่วกัดกันอยู่ได้...ฉันรออยู่นะ รีบๆเล่ามาสิฉันจะได้รู้สะที” ยูมิโมโห
    คาเทียสเดินตรงเข้าไปในห้องครัว  ไม่นาน เขาก็เดินกลับมาพร้อมกับดื่มน้ำในแก้วที่ถือเข้ามาจนหมด ก่อนจะนั่งลงและเริ่มเล่า
“ข้าจะเล่าให้เจ้าฟัง เริ่มแต่ต้นก็แล้วกัน” “แต่เดิมข้ากับเวสต้าคือพี่น้องต่างมารดา เวสต้าได้ถูกเลือกให้เป็นธิดาแห่งหมู่บ้านซึ่งมีชื่อเต็มว่า
เวสต้า เทพธิดาราตรีโดยมี  สามองค์ลักษณ์คอยปกป้อง ก็คือข้า อาเมทิส และลินอิ ที่อาจจะเป็นคนเดียวกันกับที่ส่งเจ้ามา เวสต้า นางเปรียบ
เหมื่อนเทพธิดาของหมู่บ้านเราที่คอยช่วยเหลือพวกชาวบ้าน  นางไม่เคยๆทำความเดือดร้อนให้ใครไม่เคยเลย.....นางทำความดีตลอดแต่....แต่ทำไมนางถึงได้....”
“ออ....ถึงได้อะไรหรอค่ะ”ยูมิถาม
“นางถูก....ส่งตัวสู่แดนประหาร!”
......................................................................................................................................................................
ป.ล.ถ้าไม่ดีตรงไหนก็ช่วยติด้วยนะค่ะ
“ออ....?นี่น่ะหรอเวสต้า”ยูมิถามคาเทียสที่ยังคงดึงหางอาเทมิสไม่เลิก
“นั่นคือ...ออ......เวสต้า...เวสต้า  มีนโทเร”คารเทียสตอบ ในใบหน้าเขาตอนนี้ไม่ลงเหลือรอยยิ้มอีกต่อไป เขาเดินตรงไปหารูปหญิงสาวพลางเงยหน้ามองภาพอย่างเงียบๆ
“ออ..ใช่ฉันน่ะสงสัยมานานแล้วนะว่าทำไมพวกคุณถึงชอบหาว่า ฉันเป็นเวสต้ามั่งละ หน้าเหมื่อนมั่งละ ฉันว่า..ฉันสวยกว่านะ ”
หล่อนพูดไม่อายปาก
  ภายในห้องเงียบลงจนสังเกตได้  ยูมิเหลือบไปมองคาเทียสที่กระสับกระสายอยู่นานก่อนจะเอ่ยว่า “นั่งก่อนสิ....ข้าจะเล่าให้ฟัง”
    เด็กทั้งสามพากันนั่งลงบนเก้าอี้รับแขกไม้สีน้ำตาลเข้มตัวยาว ก่อนจะเริ่มพูดคุยกัน
“อะ...เล่ามาเลยฉันอยากรู้จังว่าตกลงเรื่องมันเป็นมายังไงกันแน่”ยูมิถามทันทีที่เขานั่ง
     
คาเทียสไม่ตอบ ~
“เฮ้!!!...นาย...จะพูดรึยังฉันรออยู่นะ”ยูมิย้ำ แต่คาเทียสยังคงนิ่งอยู่ท่าทางเหมื่อนเค้าลังเลอะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่อาเมทิสบันจงยกแก้วน้ำที่ใหญ่กว่าตัวขึ้น
ซ่า!!!
น้ำแก้วใหญ่ถูกสาดใส่เสื้อชายหนุ่มจนเปียกไปครึ่งตัว นั่นพอที่จะเรียกสติเขากลับมาได้
“อา...เม...เทียส !!!~” เขาหันไปกดหัวมันลงนาบบนเก้าอี้ เหมื่อนกับการต่อสู้ขนาดย่อม  ระหว่างคนกับตัวประหลาด ที่กำลังกินบริเวณมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ดูยังไงก็เหมื่อนหมากัดกัน
“โอ้ย!!!!...พอได้แล้ว กัดกันยังกับหมา”ยูมิตะโกนขึ้น
เสียงของยูมินั้นช่วยได้มากทีเดียว ท่าทางการต่อสู้จะจบลง
คาเทียสและอาเมทิสนั่งลงบนโซฟาอย่างสงบสเงียม พลางจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่
“มั่วกัดกันอยู่ได้...ฉันรออยู่นะ รีบๆเล่ามาสิฉันจะได้รู้สะที” ยูมิโมโห
    คาเทียสเดินตรงเข้าไปในห้องครัว  ไม่นาน เขาก็เดินกลับมาพร้อมกับดื่มน้ำในแก้วที่ถือเข้ามาจนหมด ก่อนจะนั่งลงและเริ่มเล่า
“ข้าจะเล่าให้เจ้าฟัง เริ่มแต่ต้นก็แล้วกัน” “แต่เดิมข้ากับเวสต้าคือพี่น้องต่างมารดา เวสต้าได้ถูกเลือกให้เป็นธิดาแห่งหมู่บ้านซึ่งมีชื่อเต็มว่า
เวสต้า เทพธิดาราตรีโดยมี  สามองค์ลักษณ์คอยปกป้อง ก็คือข้า อาเมทิส และลินอิ ที่อาจจะเป็นคนเดียวกันกับที่ส่งเจ้ามา เวสต้า นางเปรียบ
เหมื่อนเทพธิดาของหมู่บ้านเราที่คอยช่วยเหลือพวกชาวบ้าน  นางไม่เคยๆทำความเดือดร้อนให้ใครไม่เคยเลย.....นางทำความดีตลอดแต่....แต่ทำไมนางถึงได้....”
“ออ....ถึงได้อะไรหรอค่ะ”ยูมิถาม
“นางถูก....ส่งตัวสู่แดนประหาร!”
......................................................................................................................................................................
ป.ล.ถ้าไม่ดีตรงไหนก็ช่วยติด้วยนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น