ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวสต้า เทพธิดาราตรี

    ลำดับตอนที่ #5 : โลกอดีต

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 47


    ตุบ!



      \"โอย..โธ่เว้ย!\"ยูมิตะโกนอย่างฉุนๆเพราะถูกโยนลงมากระแทรกพื้นจังๆ ยูมิลุกขึ้นปัดฝุ่นตามตัวพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองรอบๆ



         ป่า!

        เธอยืนอยู่กลางป่าโล้งๆที่มีแสงโพร้เพร้กับเสียงพิณ???

    ยูมิเดินตามเสียงดนตรีไป..และพบกับ? ภาพที่แสนประหลาด

      

        มันคงจะถูกเรียกว่าเป็นสัตว์เล็กๆได้ มันเหมื่อนเด็กที่สูงแค่ฟุตกว่าๆและมีหัวที่โตเกินขนาด ตาตี่ ใส่เสื้อครุมยาวสีน้ำตาลดำ

    และที่สำคัญคือมันมีหูสีฟ้ากับหางฟูฟ่องสีเดียวกัน และมันกกำลังดีดพิณสีทองอันเล็กเหมื่อนกามเทพตัวน้อย



      \"น่ารักจังเลย!\"ด้วยความเคยชิน ยูมิวิ่งเข้าไปกอดสัตว์ตัวนั้นราวกับมันเป็นตุ๊กตา



      \"เฮ้ย!มากอดข้าทำไม?!\"ยูมิสลัดมันออกจากอ้อมอกทันที มันกลิ้งคลุกคลัก ก่อนจะลุกขึ้นปัดฝุ่นบนหัว ก่อนจะมองไปที่ยูมิก่อนที่จะโวยวาย

    ออกมาดั่งลั่นว่า



      \"เวสต้า~!เจ้ายังไม่ตาย\"  มันกระโดดขึ้นๆลงๆเหมื่อนคนเสียสติ



         ไม่นานชายคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามา \"ไหนๆอยู่ไหน....เวสต้าอยู่ไหน!~?\" ยูมิยิ่งทวีความงงเข้าไปอีกระดับก่อนจะเริ่มก้าวถอยหลังช้าๆ



      \"เจอแล้ว!\"



      \"เปรี้ยง!\" ยูมิเสยปลายคางของชายหนุ่มที่พรวดพราดดเข้ามาดด้วยความตกใจ



      \"เวสต้า!\"

      \"ปัง!\"ยูมิยันหน้าเข้าไปอีกรอบ





      \"เฮ้ย!~ อะไร!~\"ยูมิร้องเพราะเจ้าสัตว์ประหลาดนั่นใส่หน้ากากผีมายืนจ้องข้างๆ



    \"เอ้า!!!~ไม่เห็นกรี้ดเว้ย~\"มันพูด

    \"รึว่า...เจ้าไม่ใช้เวสต้า\"



    \"ก็อืออะดิ!?\"ยูมิตวาด \"เพราะอาเคนและยายเด็กบ้านั่นแท้ๆเลย ฉันมาโพล่ที่ไหนก็ไม่รู้เนี่ย!?\"



    \"อาเคน...\"ตัวประหลาดสองตัวมองหน้ากัน

    \"เด็กคนนั้นก็พอกันโพล่มาช่วยแล้วก็ไป\"เธอบ่นไม่เลิก



    \"เด็กคนนั้น?เด็กคนไหน?\"ชายหนุ่มพูด

    \"ก็ยายเด็กที่ข้าดผ้ารัดผมสีขาวที่มีรูปพระจันทร์อะไรเนี่ยแหละ!\"



    \"หมายถึงลินอิหรอ\"ชายหนุ่มถาม

    \"ลินองลินอิอะไรก็ช่างมันเถอะ ที่แน่ๆยายนั่นต้องพาฉันกลับ ดูสิที่นี่ที่ไหนก็ไหมรู้เนี่ย\"เธอบ่นต่อ



    \"ที่นี่คือหมู่บ้านรี้ดวิดอยู่ในประเทศ เควเซอราย\"เจ้าสัตว์ประหลาดว่า



    \"หะ!!!!!ไม่จริงน่าหมู่บ้านรี้ดวิด....นายอย่ามาล้อเล่นดีกว่า หมู่บ้านรี้ดวิดมีแต่ในหนังสือนิยายของจริงน่ะ มันจมไปใต้ทะเลแล้ว\"เธอเถียง

    \"โอ้ย!!!!!!!!!!!!!!!...ไม่ยงไม่อยู่มันแล้ว ปัญญาอ่อนจริงๆ\"



    \"เอ...แล้วคืนนี้จะไปนอนไหนละ ผู้หญิงคนเดียวซะด้วย..เห็นเขาว่าแถวนี้มีเสือชุกอยู่น่า.....\"



    \"เอ่อ....เอาเถอะ......ฉันยกโทษให้ว่าแต่คุณชื่ออะไร?\"

    \"ข้านามว่าเซลโด คาเทียสเรียกข้าว่า คาเทียส ส่วนเจ้านี่ชื่อ อาเมทิส เขาบอกพรางชี้นิ้วไปที่เจ้าสัตว์ตัวป่อมๆ



    \"ฉันชื่อ สึสึกิ ยูมิ ยินดีที่ได้รู้จัก\"ยูมิทักทาย



                  

    \"เชิญๆเข้ามาข้างในก่อน เรามีเรื่องจะคุยกับเจ้า\" คาเทียสเดินนำเดินนำเข้าไปในบ้าน 2 ชั้น สีขาว หลังคาสีนำเงินเข้ม  ป้ายข้างหน้ามีอักษรที่

    ยูมิพอจะอ่านออก



    \"เวสต้า มีนโทเร....?\"เธอเอ่ย

    \"ฮึๆ......เจ้าของบ้านน่ะ แต่ตอนนี้ไม่อยู่แล้วละ\"คาเทียสเอ่ยเย็นๆ



    \"เอะ!!~นั่นอะไร?\"เธอถามเพื่อตัดบท พรางชี้นิ้วไปที่ลานหินสีเทาที่มีไม้กางแขนปักอยู่ รอบๆมีคบไฟตั้งอยู่ยาวเป็นแนว



    \"นั่นคือ....แดนประหาร\"อาเทมิสซึมทันทีที่คาเทียสพูดจบ



    \"นี่.คุณค่ะไปทำอะไรข้างนอกค่ะ\"หญิงชราก้าวช้าๆตรงมาที่กลุ่มเด็กๆ\"เอ่า!~มีแขกมาด้วยรึ\"หญิงชราจ้องมองไปที่ยูมิที่กำลังกอดอาเมทิสอยู่ ก่อนจะตะโกนออกมาดังลั่นว่า \"ค...คุณหนูเวสต้า\"หญิงชราไม่รอช้าวิ่งตรงเข้ากอดยูมิทันที

          

    \"โอ่...คุณหนูยายคิดว่าจะไม่ได้เจอคุณหนูอีกแล้ว...\"หญิงชรากอดไม่ปล่อยพร้อมกับร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือด มันทำให้ยูมิงงมากขึ้น



      ยูมิหันไปมองคาเทียส ส่งสัญญาณสายตาว่า  ช่วยด้วย!!!!~



    \"คุณป้าเทวร้าครับ..นางไม่ใช่เวสต้าครับ...เพื่อนข้าเอง\"



    \"หรอ...........สิกๆๆ..รึจ้ะ ป่าอุสาห์ดีใจ  ไม่ป็นไร...ขอตัวก่อนนะ\"หญิงชราเดินเช็ดน้ำตาผ่านกลุ่มเด็กๆไป



      \"เอะ!~...มันอะไรกัน  หน้าฉันเหมื่อนเวสต้าหรอ แล้วเวสต้าคือใคร ช่วยเล่าให้ฟังหน่อย\"ยูมิว่า

    \"ได้....เข้าไปนั่งข้างในก่อน\"คาเทียสว่า พร้อมกับดึงหางอาเมทิสเข้าไปในห้อง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×