มนตร์สุดเพี้ยน เปลี่ยนนายคาสโนว่า ให้เป็นนางคาสโนวี่

ลำดับตอนที่ #11 : chapter 02 พี่สาวผม คือสิ่งมีชิวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก (65%)

บนรถเมล์สายหนึ่งหญิงสาวคนหนึ่งกำลังทอดมองออกไปนอกหน้าต่าง

ด้วยสายตาที่ครุ่นคิด

ทันใดนั้นเอง เธอก็เห็นคนแก่ขึ้นมาบนรถเมล์

เธอจึงลุกให้คนแก่นั่งทันที แต่ทว่า

ชายคนหนึ่งรีบกลับลงไปนั่งแย่งที่คนแก่อย่างหน้าด้านๆ

ส่งผลให้ อารมณ์ของเธอขึ้นถึงขีดสุดทันที

“ คุณคะฉันลุกให้คุณยายคนนี้นั่งนะคะ “ หญิงสาวพยามใช้สันติวิธี

ไม่ได้ผลชายคนนั้นยังคงเนียน และหน้าด้านนั่งต่อไป

“ คุณคะ “ หญิงสาวสะกิดที่ไหล่ 

ยายคนนั้นสะกิดเธอและทำท่าทางบอกเธอว่าไม่เป็นไร

เธอส่งยิ้มหวานให้คุณยาย ก่อนที่จะ

ผัวะ!!ฝ่ามืออันหนักหน่วงตบไปที่กบาลชายคนนั้นทันที

“ ไอ้เด็กเวรจะลุกดีๆหรือจะให้ใช้กำลัง   ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้!! “

ได้ผลชายคนนั้นหันมามองเธอทันที

ตูม!! เธอทุบฝาผนังที่เป็นโลหะด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลจน

ฝาผนังยุบเป็นรอยมือของเธอ

“ มองหน้าหาเรื่องเรอะ เดี๋ยวแม่จับฆ่าถ่วงน้ำซะนี่ !! “

เธอเอียงคอมองด้วยท่าทางนักเลงสุดๆ

ชายคนนั้นมองฝาผนังโลหะที่ยุบเป็นรอยมือของเธอแล้วกลืนน้ำลาย

ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนแล้วรีบเผ่นลงจากรถเมล์ทันที

เธอยิ้มหวานก่อนที่จะหันมาหาคุณยาย

“ เชิญค่ะคุณยาย “ แต่ทว่า คุณยายแกเป็นลมไปเรียบร้อยแล้ว

เมื่อถึงจุดหมายที่ต้องการเธอลงจากรถเมล์

ก่อนที่จะหยุดฝีเท้าที่หน้าคอนโดสุดหรูแห่งหนึ่ง

 ก่อนที่จะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ที่อาฆาตสุดๆ

“ นายโย  นายน้ำ ไอ้พวกน้องเวรพวกแกทำฉันแสบมากนะ คราวนี้พวกแกถึงฆาตแน่ “

อีกด้านหนึ่ง

นายโยกำลังฮัมเพลงอย่างสบายใจทันใดนั้นเองหางคิ้วข้างหนึ่งก็รู้สึกกระตุกๆ

เอ๊ะนี่เราเป็นอะไรไปนะหางตากระตุกชอบกล

สงสัยจะเจอเรื่องดีๆแฮะเรา ขณะที่เขาเดินพ้นมุมตึกเขาก็เห็นบางสิ่งบางอย่าง

...........

เขาก้าวถอยหลังก้าวหนึ่ง ก่อนจะขยี้ตาตัวเอง

ไม่ใช่น่า คงไม่ใช่หรอก มันเป็นไปไม่ได้ เขานึกในใจ

ก่อนจะโผล่หัวออกไปทางมุมตึกแล้วพบว่าตัวเองไม่ได้ตาฝาด

ซวยแล้วเจ๊แกมาได้ไงวะ

ทันใดนั้นเองโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมาทันทีทำเอาชายหนุ่มสะดุ้งสุดตัว

น้ำ talk

ณ ที่โรงเรียนมัธยม

ทุกสรรพสิ่งต่างเงียบงันมีเพียงเราสามคนเท่านั้นที่อยู่ภายในห้อง

หลังจากอุบัติเหตุที่ไม่ได้ตั้งใจทำให้ ริมฝีปากของสายไหม

มาชนปากผม อาจจะไม่ตรงประเด็นนัก แต่ยังไงมันก็คือจูบนั่นล่ะ

“เอ่อ.....คือ “  ผมเป็นฝ่ายเปิดบทสนทนาก่อน

“ขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจ “ สายไหม พูดทั้งที่ตัวเองเอามือปิดปากอยู่

“ไม่เป็นไรหรอกเราขอตัวก่อนนะ “ ผมทิ้งท้ายไว้แค่นั่นแล้วรีบออกมาจากห้อง

เธออาจจะคิดว่า   ผมช็อคที่ไปจูบกับเธอเข้าเลยรีบหลบหน้า

แต่เปล่าหรอกผม กำลังดีใจจนเก็บสีหน้าและท่าทางไม่อยู่ต่างหาก

ที่สำคัญผมแก้คำสาปได้แล้ว วินาทีใดวินาทีหนึ่งต่อไปนี้ผมอาจกลับกลายเป็นผู้ชายก็เป็นได้

( โปรดคิดสภาพผู้ชายตัวโตๆ มาใส่เสื้อผ้าผู้หญิง เอ่อ....ขออภัยคนที่กำลังทานข้าวอยู่ ท่านอาจทานไม่ลงถ้านึกภาพตาม )

ผมรีบกดโทรศัพท์หาไอ้เจ้า โยเพื่อที่บอกข่าวนี้แก่มัน

“ ฮัลเหล่ย น้องรักพี่มีข่าวดีเว้ย “ผมกรอกบทสนทนาลงไป

(  ฮัลโหลพี่เหรอ  แย่แล้วพี่ เราแย่แล้ว )

“ แย่เย่อ อะไร ของแกวะ “ ผมค่อนข้าง งงๆกับอาการตื่นเต้นของมัน

( เอาเถอะน่า ตอนนี้พี่อยู่ที่ไหนพี่รีบกลับมาเลยนะมีเรื่องด่วนสุดๆ )

“ อะไรของแกวะ แกจะตื่นเต้นอะไรปานนั้นขโมยขึ้นห้องหรือไง “

( แย่กว่านั้นอีกพี่   เจ๊แกกลับมาแล้ว )

“ เฮ้ย!!!!!  อย่าล้อเล่นน่า เล่นมุขนี้ไม่ขำนา “

(เรื่องจริงผมไม่ได้ล้อเล่น )

“ ล..ละ...แล้วตอนนี้ เจ๊แกอยู่ที่ไหน “

( อยู่ที่ห้องรับรองของคอนโด )

“ โอเค แกหาทางถ่วงเวลาไว้ก่อน “

(ถ่วงเวลา  !!! พี่จะให้ผมทำยังไง ผมเป็นประชาชนคนธรรมดานะพี่

ผมจะเอาอะไรไปสู้รบปรบมือกับเจ๊แก )

“เอาน่างานแกสวดกี่วัน เดี๋ยวฉัน ไปทุกวันเลย “

( สวดเจ็ดวัน ผมเลี้ยงข้าวต้มกุ้งนะ   เย้ย!! มันใช่เวลาตลกไหมเนี่ย )

ปิ๊บ ผมกดสายตัดการสนทนา  แถมปิดเครื่องด้วย

ส่วนผมก็รีบกระโดดขึ้นแท็กซี่ทันที

หวังว่าน้องผม คงยังชิ้นส่วนครบสามสิบสองชิ้นนะ

แต่ไม่แน่เมื่อคิดถึงวีรกรรมล่าสุดที่เราทำกับเจ๊แกไว้ น้องผมอาจหัวไปทางแขนขาไปทางก็เป็นได้

ขณะนั่งอยู่ในแท็กซี่ผมนึกถึงเรื่องราวของเจ๊แก

แฟกไฟล์ ของเจ๊

เพศ    หญิง (จริงๆนะสาบาน )

ชื่อเล่นว่า ดีเน่ (ย่อมาจาก อวินดีเน่ เป็นชื่อเรียกภูตน้ำในภาษาลาติน )

ชื่อจริงว่า  สายชล นามสกุล การยุทธ

อาชีพผู้สื่อข่าวสงคราม *  ของ CNN

ความสามารถในการยิงปืน   ระดับ AA+

ความสามารถในการเจรจาต่อรองตัวประกัน   ระดับA

ความสามารถพิเศษ  มวยไทย เทควันโด ยูโด คาราเต้  ไอคิโด** มวยสากลฯลฯ

ทักษะในการควบคุมอารมณ์เวลาโมโห D-

(สามารถวีนแตกได้แม้กระทั่งกับถังแก๊ส ถ้ามันไปขวางหูขวางตาเจ๊แก )

ประวัติ

ม.ปลายปี1    ทุกแก๊งในโรงเรียนที่เจ๊แกเรียนอยู่ยอมศิโรราบ

ม.ปลายปี2     ทุกแก๊งในรัศมี ยี่สิบกิโลนับจากโรงเรียนเจ๊แก ขึ้นตรงกับแก๊งของ เจ๊

ม.ปลายปี3     เจ๊แกตัดสินใจยุบแก๊งของตัวเอง ด้วยเหตุผล เนื่องจากมีลูกน้องมากเกินไป

(เจ๊แกรำคาญ) ท่ามกลางความดีใจของหลายคนเพราะไม่แน่ว่าเจ๊แกอาจครองโลกได้

จากประวัติข้างต้นคุณคงหายสงสัยว่าทำไมผมถึงแพ้ทาง

ผู้หญิงคนนี้เหมือนกับซุปเปอร์แมนแพ้หินสีเขียว ก็แกเล่นไร้เทียมทานขนาดนี้เชียวนะ

ผมคนธรรมดานะครับจะเอาอะไรไปสู้

ผมไม่อยากจะบอก คุณเลยครับว่าผู้หญิงคนนี้คือพี่สาวผมเอง!!!

คุณคงสงสัยว่าทำไมผมกับนายโยถึงได้กลัวผู้หญิงคนนี้นัก

เรื่องมันมีอยู่ว่าผมกับนายโย

เคยไปจีบผู้หญิงสองคนทำนองหมาหยอกไก่และแน่นอน 
เราสองคนก็เลิกกับพวกเธอในเวลาต่อมาพูดง่ายๆก็คือหักอกนั่นล่ะ
 และที่สำคัญสองคนนั้นดันเป็นอดีตลูกน้องเจ๊แกน่ะสิ!!(โลกมันกลมอะไรขนาดนี้)
แน่นอนว่าเจ๊แกที่รู้เรื่องนี้ไม่ยอมแน่นอน

 เจ๊แกที่อยู่ต่างประเทศ จะบินกลับมาจัดการกับพวกผม

ผมเลยให้เจ้าโย แฮกเข้าไปในฐานข้อมูลของเอฟบีไอ ว่าเจ๊แกเป็นตัวอันตราย

เป็นอาชญกร เพื่อที่ว่าเจ๊แกจะได้กลับมาช้าหน่อย แล้วพวกผมก็จะทางหนีทีไล่ได้ทัน

แต่ปรากฎว่า เกิดเรื่องที่ทำให้ผม ต้องมากลายเป็นผู้หญิง

ทำให้ลืมไปเลยว่าพวกผมไปก่อวีรกรรมอะไรกับเจ๊แกไว้

ว่าแต่ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว ( อย่างโมโหด้วย ตายแน่เลย )

เอี๊ยด...

เสียงห้ามล้อของรถแท็กซี่ที่ผมนั่งทำให้ผมหลุดจาก จากความคิด

ผมจ่ายเงินให้ค่าแท็กซี่เรียบร้อยแล้วผมก็พาตัวเองในชุดที่ใส่ได้ทั้งผู้หญิงผู้ชายลงมา

แน่นอนผมเปลี่ยนชุดแล้วเพราะถ้ากลายเป็นผู้ชายคงดูไม่จืดซักเท่าไหร่ในสภาพชุดนักเรียนหญิง

( ผมเปลี่ยนชุดก่อนมาขึ้นแท็กซี่นะผมไม่หน้าด้านขนาดเปลี่ยนชุดในรถหรอก )

ผมเดินตรงไปที่คอนโดก็พบไอ้เจ้าโยกำลังทำท่าทางลับๆล่อๆอยู่แถวมุมตึก

ผมเดินไปแตะไหล่เจ้านั่น

เจ้าโย สะดุ้งสุดตัวก่อนจะยกมือไหว้ท่วมหัว

“ ขอโทษครับ เจ๊  มันไม่ใช่ความผิดผมนะ ถ้าเจ๊จะโกรธ ก็ไปโกรธพี่น้ำแล้วกันพี่น้ำเป็นคนสั่ง

ผมไม่รู้เรื่องจริงๆผมเป็นผู้บริสุทธิ์ นะ “

อ้าวไอ้นี่

“เฮ้ยแก...ลืมตาดูซะก่อน. “

พอเจ้าโยมองเห็นว่าเป็นใคร เจ้านั่นก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเอ่ย

“ ปัดโธ่พี่ ผมนึกว่าเจ๊ซะอีก “

“เออขอโทษที ว่าแต่เมื่อแกว่าไงนะ”

“ ผมพูดตามสถานการณ์ ครับคุณพี่ “

“ เฮอะ..ตามสถานการณ์  หนอย   เอาตัวรอดคนเดียวเลยนะแก ว่าแต่แกมีแผนอะไรบ้างหรือยัง”

“ ยังเลย ผมคิดไม่ออก “

“งั้นเอาอย่างนี้นะ  แกเห็นเสาไฟฟ้า ลิบๆต้นนั้นไหม “

“ เห็น ทำไมเหรอ “

“ แกล่อเจ๊ ไปทางนั้นนะ ถ้าเกิดแกโดนจับได้ แกก็ไปตายตรงนั้นก็แล้วกัน “

“ได้พี่.....เฮ้ย แผนนี้ไม่เอา “

“ ทำไมวะ แผนออกจะยอดเยี่ยม “

ขณะที่ผมกับเจ้าโยกำลังปรึกษา แผนการอยู่นั้น

หางตาของผมก็มองเห็นพี่สาวของ ผม

 เจ๊แกนึกยังไงไม่รู้ถึงได้เดินมาทางผม

“ เฮ้ย ....เจ๊แกเดินมานี้แล้ว “ ผมร้องเตือนเจ้าโย

“ จริงอะ “ เจ้าโยหันกลับไปด้านหลัง

“เฮ้ยจริงด้วย ทำไงดีพี่ “

“ แกล้งตายสิ  แกล้งตาย เลย “

“ เจ๊แกไม่ใช่หมีนะพี่ ที่สำคัญจะมาฮาอะไรตอนนี้เนี่ย”

ผมหันซ้ายหันขวาหาทางหนีทีไล่

ส่วนไอ้เจ้าโยก็เตรียมตัวหลังหนีเจ๊แกทันที

“ หยุดนะโย !!แกจะหนีเจ๊ไปไหน “

ซวยของแท้แล้วเจ๊แกเห็นไอ้เจ้าโยแล้วก็ต้องเห็นผมด้วยน่ะสิ

ทันใดนั้นเองเจ๊แกก็เอา กระป๋องโค้กที่อยู่ในมือขว้างใส่หัวไอ้เจ้าโยที่กำลังวิ่งหนีทันที

โป๊ก!! เสียงที่เกิดจากกระป๋องโค้กกระทบศีรษะรุ่นน้องผม ดังขึ้นมาเมื่อกระป๋องโค้ก

เข้าเป้าอย่างถนัดถนี่ ก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งมาจับหลังคอเสื้อของเจ้าโยไม่ให้หนีไปไหน

“ เจ๊คร้าบไว้ชีวิตผมเถอะ “

“แกคิดหนีเจ้าหน้าที่  ศาลไม่ยกโทษให้หรอก “

“แค่คิดเฉยๆคร้าบ “

“ ฉันไม่สนแกมานี่เลย “ เจ๊แกพูดเสร็จก็ลากคอเสื้อไอ้เจ้าโยไปทางห้องรับรอง

ด้วยพละกำลังมหาสารปาน ช้างก้านกล้วย โดยไม่สนผมเลยแม้แต่น้อย

โอ๊ะ!!ลืมไปผมเป็นผู้หญิงอยู่นี่นา เจ๊แกย่อมไม่รู้จักผมอยู่แล้ว

 งั้นงานนี้ผมก็รอดน่ะสิ
 ขณะที่ผมกำลังจะแอบย่องหนีไปเจ้าโยก็แหกปากตะโกนขึ้นมาทันที

"ที่รักจ๋าช่วย แฟนด้วย "  เสียงนั้นทำเอาเจ๊แกหันมามองทันที

“ น้อง เป็นแฟนไอ้หมอนี่งั้นเหรอ “ เจ๊พูดพร้อมดึงหูไอ้เจ้าโยไปด้วย

“ เอ่อ....คือ “

“ว่าไง !!”

ผมสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะตอบพร้อมส่งสายตาไปหาไอ้เจ้าโย

ที่แปลได้ว่า งานนี้ถ้ารอดไปได้แกตายแน่

“ค่ะ “ ฮือๆ ลาก่อนโลกอันสวยงามใบนี้

“คิดยังไงถึงได้มาคบไอ้บ้านี่ “

“ ก็ไม่ได้คิดน่ะสิ คะ”

“ เจ๊ ขอคุยด้วยหน่อย “

เธอพูดเสร็จก็เดินนำหน้าผม ไปทางคอนโด

แต่ทว่า ทันใดนั้นเอง อาการที่ร้อนไปทั้งตัว

ก็เกิดขึ้นกับผม มันร้อนจนทนไม่ไหว ทำให้ผมทรุดลงนั่งกับพื้น

“ พี่เป็นอะไร “ ไอ้เจ้าโยรีบเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วง

“ ร้อน”ผมพูดได้แค่นั้น แต่แล้วผมที่ยาวสลวย ก็หดสั้นลง หน้าอกสะกดใจชายก็หายไป

แขนบอบบาง ก็หนาล่ำขึ้น

คุณพระช่วยผมกำลังจะกลับเป็น ผู้ชาย ต่อหน้าเจ๊ด้วย

แต่แล้วทุกอย่างก็หยุดลงแล้วก็กลับไปเป็นเหมือนตอนต้นอีกครั้งเพียงแต่กลับกัน

ผมกลายเป็นผู้หญิงเหมือนเดิม นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

ผมได้แต่หวังว่าเจ๊จะมองไม่เห็น เหตุการณ์ เมื่อสักครู่นะ

แต่มัน เป็นเพียงแค่ความหวังเท่านั้น เพราะว่ามัน

พี่สาวผมทำหน้าตาประหลาดใจสุดๆก่อนจะเอ่ย

“ ไอ้เจ้าน้ำ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับแก เนี่ย  “

เจ๊แกเห็นเต็มๆเลย ซวยแล้วงานนี้

..................................

ณ....ที่ห้องของผม

บนห้องมีประตูกระจกฉายให้เห็นแสงยามเย็นบรรยากาศที่ดูชวนให้สบายใจอย่างบอกไม่ถูก

แม้บรรยากาศภายนอกจะชวนให้สบายใจแต่..ทว่าผมไม่สบายใจเลย

เพราะว่าถ้าคุณมีพี่สาวสุดโหดนั่งทำหน้ายักษ์อยู่ตรงหน้าใครมันจะไปสบายใจได้ล่ะครับพี่น้อง

ผมและไอ้เจ้าโยนั่งคุกเข่าอยู่ที่พื้นโดยที่มีคุณพี่นั่งอยู่บนโซฟา

“ว่ามา “ พี่สาวผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น

“ เอ่อ....คือว่า “ โอย ทำไมภาษไทยมันยากเย็นอย่างนี้เนี่ยครับ

“เร็วๆ อย่าอ้ำอึ้ง  มันเกิดอะไรขึ้นกับแก “

“สารภาพ  ตามตรงนะเจ๊ ผมไม่รู้เหมือนกัน อยู่ดีๆผมก็กลายเป็นผู้หญิง “

แล้วผมก็เล่าถึงเหตุการณ์ทุกอย่างตั้งแต่ต้น ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผม

แน่นอนรวมถึงความคืบหน้าในการแก้คำสาป

“ บอกตรงๆนะ ถ้าเจ๊ไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง ก็ไม่มีวันเชื่อหรอก  แล้วนี่จะทำไงดี “

“ แถ่ม แท้ม ผมมีทางแก้คร้าบ “ แน่นอนว่าคนที่ร่าเริงได้ไม่รู้เวลาคือไอ้เจ้าโยนั่นเอง

หมอนั่นกำลังหิ้วลูกแก้วลูกเดิมออกมาจากห้อง

ลูกแก้วลูกนั้นคือลูกที่ไอ้เจ้าโยใช้เรียกภูตสาวออกมาและก็เหมือนเดิมนายโย

ร่ายมตร์บทเดิม

และก็เหมือนเดิมลูกแก้วส่องสว่าง และพอแสงดับวูบลง

ก็ปรากฏภูตสาว ผู้งดงาม ตนเดิม เธอมองซ้ายมองขวาก่อนจะหันหน้ามาเจอผม

“ว่าไงยะเรียกฉันมาอีกทำไม เนี่ย ฉันบอกแล้วไงถ้าเรียกมาด้วยเรื่องไร้สาระอีกล่ะก็ “

“แล้วเธอจะทำไมเรอะ “ เจ๊ถามเธอด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก ที่ถ้าเป็นผมกับไอ้เจ้าโย

ได้ยินเสียงแบบนี้เข้า ล่ะก็คงทิ้งระยะห่างไม่ต่ำกว่าสามกิโล เพราะว่าถ้าเจ๊ทำเสียงแบบนี้ล่ะก็

นั่นหมายความว่าเธอกำลังโมโหสุดๆเลยล่ะ

“ ฉันจะ....แว๊กนายหญิงเจ้าคะ มาได้ไงคะเนี่ย “

“ สองคนนี่เป็นน้องฉันเอง “

“ โลกมันกลมจริงๆเลยนะเจ้าคะ “

ผมกับไอ้เจ้าโยได้แต่อ้าปากค้างเมื่อ ภูตสาวทำท่าทีอ่อนน้อมผิดกับตอนพูดกับพวกผม

ราวๆฟ้ากับเหว

"นี่ทั้งสองคนรู้จักเหรอครับ " ผมอดถามไม่ได้

"แน่นอนสิยะ คิดว่าใครส่งลูกแก้วนี่มาให้เจ้าโยกันล่ะ " เจ๊มองพวกผมแบบเชิดนิดๆก่อนจะหันไปมองมองภูตสาวที่ย่อกายนอบน้อมตรงหน้า
" น้องฉันทำไมเป็นแบบนี้กันล่ะเนี่ย " เธอชี้มาทางผมที่นั่งคุกเข่ารอคำตัดสิน ข้างๆไอ้เจ้าโย

" เอ่อ..กรุณารอสักครู่นะคะ " ภูตสาวจัดการหยิบเอาแว่นแก้วโปร่งแสงออกมาก่อนจะส่องดูรอบตัวผม เล่นเอาผมต้องขยับตัวอย่าอึดอัดด้วยความระแวง

"อืมๆ เป็นแบบนี้นี่เอง "เธอพูดด้วยความเข้าใจในอะไรบางอย่างก่อนจะหันมาทางเจ๊
" คือว่านายหญิงเจ้าคะ การแก้คำสาปไม่สมบรูณ์ค่ะ ผลเลยออกมาครึ่งๆกลางๆ "

"ทำไมล่ะ " พี่ผมเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ

" ก็จุมพิตนั้นมันได้ด้วยไม่ใช่เสน่หาน่ะสิคะ พูดง่ายๆก็เค้าไม่เต็มใจน่ะค่ะ "

ผมฟังเท่านั้นก็สะกิดไอ้เจ้าโยให้มันลี้ภัยไปพร้อมกับผม  แต่ทว่าไอ้เจ้าโยหายไปไหนไม่รู้แล้ว หนอยทิ้งกันเลยนะ
ไอ้น้องเวรช่างมันเถอะผมไปคนเดียวก็ได้
แต่ทว่า....
ฉึก!!!
ปลายมีดที่มาจากไหนไม่รู้ปักลงบนพื้นห่างตัวผมไม่ถึงฝ่ามือ

"จะไปไหน เจ๊ยังคุยกับแกไม่จบเลยนะ แกไปบังคับเค้าใช่มั้ยหา  เจ๊บอกแล้วใช่ไหม ว่าผู้หญิงน่ะ อ่อนแอและบอบบาง กว่าผู้ชาย แกต้องให้เกียรติเค้าเสมอ "

อ่อนและบอบบางกว่าผู้ชายผมว่าในกรณีเจ๊คงไม่ใช่ แต่ว่าเอิ่มคิดแล้ว อย่าพูดดีกว่า
" ไม่ใช่ครับ คือว่ามันเป็นอุบัติเหตุครับ " ผมมมองดูมือเธอว่ามีอะไรอยู่ในมือรึเปล่า เผื่อจะหลบได้ทัน

"เหรอ ไว้สอบสวนต่อไปแล้วกัน " เธอพูดเสร็จก็หันไปทางพูดสาว
 " แล้วแบบนี้จะเป็นยังไงต่อไปกันล่ะเนี่ย "

" ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ภายในสามสิบวัน เค้าจะต้องเป็นผู้หญิงตลอดไปน่ะค่ะ "

"อืม...แบบนั้นก็ดีนะ เข้าใจแล้ว" เจ๊พยักหน้า อย่างเข้าใจ

เจ๊เข้าใจแต่ผมใจจะขาดน่ะสิครับพี่น้อง ซวยแล้วไงพี่น้อง
ผมจะเอาอะไรไปจีบเค้าเนี่ยผมเป็นผู้หญิงนะ ให้ตายเถอะ

" แถ่มแท้ม ผมมีทางออกครับทุกๆคน " ไอ้เจ้าโยโผล่เข้ามาในห้องพร้อมกับถือบางอย่างไว้ในมือ

(*ผู้สื่อข่าวสงครามคือผู้ที่ไปทำข่าวในที่มีการทำสงคราม )

(**ไอคิโด คือศิลปะป้องกันตัวชนิดหนึ่งของญี่ปุ่น )

(ดีใจจังได้แฟนพันธ์แท้เพิ่มขึ้นตั้งสองคนแน่ะ By คนเขียน)