ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มนตร์สุดเพี้ยน เปลี่ยนนายคาสโนว่า ให้เป็นนางคาสโนวี่

    ลำดับตอนที่ #6 : chapter 01ปลอมตัว(100%)

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ค. 51


    น้ำ talk 

    สวัสดีครับ

                      ผมชื่อ นาย วารี ชื่อเล่นว่า น้ำ ตอนนี้ ผมอยู่ใน  ร่างผู้หญิง อายุน่าจะ ราวๆ 17ปี

    ทำไมผม ผมถึงกลายมาเป็นผู้หญิงน่ะเหรอ ครับ  เหตุผลก็คือ ผมถูก คำสาป ครับ

    ทำให้กลายเป็นผู้หญิง ส่วนไอ้เรื่องที่สาปผมทำไม เพราะอะไรทำไมถึงได้สาปผม

    เหตุผลพวกนั้นผมไม่สนใจหรอกครับ

    เพราะตอนนี้ ผมรู้วิธีแก้ คำสาป และ ตัวคนใช้คำ สาปแล้ว

     

    ตอนนี้ผม กำลังเดินทาง ไปโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง ที่เดียว กับ คนที่สาปผม ครับ

    โดยตัวผมตอนนี้  แต่งเครื่องแบบ ของ โรงเรียนนั้น  ทำไมผมถึงได้แต่งตัวแบบนี้น่ะเหรอ

    ใช่แล้วครับคุณคิดไม่ผิดหรอก  ผมกำลังจะปลอมตัวเข้าไปเรียนที่โรงเรียนนั้นนั่นเอง

    เพราะว่า วิธีแก้ คำสาป ก็คือ ต้องได้รับจุมพิต หรือก็คือจูบนั่นเอง จากคนที่ใช้มนตร์นี้กับผม

    ( ช่างเป็นมนตร์ที่ บ้าบอคอแตกอะไรเยี่ยงนี้ )

     

    โชคดีที่ คนที่ใช้มนตร์นี้กับผม เป็นผู้หญิง แถมยังน่ารักเสียด้วย

    ผมยังคิดอยู่เลยว่าถ้าเกิด เป็นผู้ชายล่ะก็

     อึ๋ย.....แค่คิดก็...ทำให้ข้าวเช้า จะออกมาชมโลกภายนอก ให้ได้ซะแล้ว

    แต่นึกๆ ดูแล้ว ต้องขอบคุณไอ้เจ้าโยนะเนื่ย ถ้าไม่ได้ เส้นที่ใหญ่กว่าเส้นก๋วยจั๊บ ของเจ้านั่น

    ผมคงมึนตึบ ไม่รู้จะทำยังไง....

     

    ย้อนกลับไปเมื่อ สามวันก่อน

     

    พี่ว่ายังไงนะ !  พี่เจอคนที่สาปพี่แล้วงั้นเหรอ เจ้าโยเอ่ยเมื่อผมข่าวดี แก่มัน

     

    อืม.....เจอแล้ว ผมเอ่ยด้วยความยินดี 555 ผมจะได้กลับมาเป็นผู้ชายแล้ว

    11 มม.ของผมจะกลับมาแล้ว    11มม.จ๋า Come back วะฮะฮ่า

     

     

    อะไร กันทำไมมันเร็วแบบนี้  เจ้าโยพูดพร้อมกับทำหน้าเสียดายในอะไรบางอย่าง

     

    แกไม่ดีใจกับพี่หรือไง พี่จะได้กลับเป็นผู้ชายแล้วนะเว้ย

     

    ไอ้ดีใจ มันก็ดีใจอยู่หรอก แต่ผมเสียดายอึ๋มของพี่อะ พี่อย่าพึ่งกลับเป็นผู้ชายเลยนะ

    Please....ได้โปรด ไอ้โยพูดพร้อมกับทำหน้าตาเป็นหมาหงอยใส่ผม

    พร้อมกับกระโดดเข้ามากอดขาผม

     

    ไอ้บ้านี่ ปล่อยขาฉันเดี๋ยวนี้นะเว้ย เดี๋ยวปั๊ดเตะกลิ้ง ผมพยายามสะบัดไอ้เจ้าโยออกจากขา

     

    ไม่เอา อะ เค้าเสียดายอึ๋ม ไอ้เจ้าโยพูดพร้อมกับทำหน้าตาบีบน้ำตา

     

    หลังจากที่เกลี้ยกล่อม ด้วยวาจาและ  อวัยวะที่ใช้เดินอยู่สักพัก(เป็นอะไรไปคิดเอาเอง)

    ไอ้เจ้าโยก็ ยอมผม (ยอมช่วยเหลือผมให้กลับเป็นผู้ชายนะไม่ใช่อย่างอื่น อย่าคิดลึก )

     

    เห็นบ้าๆ แบบนี้ก็เถอะ

    ไอ้เจ้าโยน่ะ เป็นลูกชายคนเดียวของนักธุรกิจชื่อดัง ธุรกิจหนึ่งในสี่ของประเทศนี้

    เป็นของครอบครัวมันหมด ถ้าไม่เป็นเจ้าของก็เป็นหุ้นส่วนใหญ่

    ตัวของมันเอง  ก็เป็นรองประธานบริษัท ด้านไอทีในเครือของครอบครัวมัน

    แต่ทำไม มันถึงชอบเรื่องไสยศาสตร์มากนัก ก็ไม่รู้ ตัวผมเองก็ยัง งงๆอยู่เหมือนกัน

    แน่นอน ถ้าให้มันช่วยเหลืออะไรแล้วล่ะก็ ด้วยอิทธิพลล้นฟ้าของเจ้าบ้านี่

    เรื่องยากๆก็เป็นเรื่องง่ายเสียยิ่งกว่าง่ายซะอีก

     

    ดังนั้นสามวันต่อมาด้วย อุปการะคุณ จากคุณโย

    ตัว กระผม นายวารี ยุทธการ หรือ นายน้ำ ก็กลายมาเป็นน้องใหม่ใสกิ๊งนิ้งซะไม่มี

    ผู้มีนามใหม่ อันสุดเก๋ไก๋ ว่านางสาววารี  รัตนวาริณ 

     ผู้ที่มีภารกิจ ขโมยต้องจูบมาจาก นางสาว วริณรัตน์ เม็กเกรเกอร์ ( ชื่อจริงของคนที่สาปผม )

     

    แต่จะว่า ไปคนที่ใช้คำสาปกับผม เนี่ย น่ารักชะมัดเลยแฮะ ริมฝีปากก็น่าจูบ

    บวกกับรอยยิ้มละลายใจชายอีก โอ๊ยๆ คิดแล้วก็.... ( ความหื่นเริ่มปรากฏ )

     

     

     

    สายไหม Talk

     

    ไหมเป็นอะไรของแก ทำท่าขนลุกขนพอง ยัยกิ่งถามฉันเมื่อ เห็นฉันเอามือลูบๆตัว

     

    ไม่รู้สิ รู้สึกเหมือน มีบางอย่างที่อันตราย จ้องมองฉันอยู่ ฉันตอบกลับไป

     

    อึด แอนด์ ถึก อย่างแกเนี่ยไม่ต้องกลัวไปหรอก ไอ้คนที่จ้องแกต่างหากที่ต้องกลัว

     

    ยัยกิ่ง ฟาร์มสุนัข เขาไม่มีที่จะเลี้ยงแล้วหรือไง ถึงได้เอาหมาเข้าไปเลี้ยงในปากแกน่ะหา

     

    ยัยไหมแก ว่าเพื่อนแกปากหมาเหรอ

     

    ถูกต้องนะคร้าบ

    หลังจากฟังฉันพูดจบ ยัยกิ่งก็เอามือมาขยุ้มคอฉันแล้วโยกไปมา มันว่าฉันถึก

    ตัวมันก็ถึกใช่ย่อยนะเนี่ย  โอย.... คอจะหักแล้ว ช่วยคนสวยด้วย ค่า  ไม่น่าหาเรื่องเล้ย

     

    โอ๊ะ!!คุยกันมาตั้งนาน ยังไม่ได้แนะนำตัวกันเลย

    สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ  วริณรัตน์ เม็กเกรเกอร์ ชื่อเล่นว่าสายไหม อายุ 17ปี

    ตอนนี้ฉันกำลังนั่งในห้องเรียน เพื่อ รอ อาจารย์คาบโฮมรูม

    แต่ทำไมป่านนี้ อาจารย์ ยังไม่มาอีกนะ สายไปสิบห้านาทีแล้วนะ

     

    กิ่งแกว่าทำไม ป่านนี้อาจารย์ยังไม่มาอีกนะ

     

    เงียบ...ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก

    สงสัยจะงอน แฮะที่ฉันไปว่ามัน ...ปากสุนัข

     

    จึก..จึก..ฉันเอานิ้วเขี่ยๆ มัน ก่อนจะเอ่ย แกงอนฉันเหรอ โอ๋ๆ....อย่างอนเลยนะ คนสวย

     

    มันสะบัดหน้าไปอีกทางก่อนจะพูดว่า

    ใช่งอน.....และฉันจะหายงอน ถ้าแกให้ฉันลอกวิชาชีวะที่จะส่งวันนี้

     

    ไม่ทันที่ ฉันจะตอบว่าอะไร

    หนึ่งในสมาชิกห้องที่กำลังเดินถือแผ่นไม้กระดานชื่อ ว่า ต้อม  ก็เอ่ยขึ้นมาซะก่อน

     

    เฮ้ย....กิ่ง แกจะลอก ชีวะยัยไหมเหรอ

    ฉันว่าแกกา ข้อ ก ทุกข้อ เปอร์เซ็นต์ถูกยังจะมากกว่าเสียอีก

     

    อืมๆ....ถูกของแกนะ  ต้อม

     

    ฉันลุกขึ้นมา เท้าเอวมองหน้า

    ไอ้ต้อม ถ้าแกเป็นใบ้ไปซักคนนะ...ฉันว่าโลกนี้จะน่าอยู่ขึ้นเยอะ

    แกก็อีกคน ยัยกิ่ง หนอย   อืมๆอะไรของแกยะ ยัยเพื่อนทรยศ

     

    ต้อมหัวเราะก่อนจะพูด

    555   รักดอกจึงหยอกเล่น เออนี่...ไหมแกเห็นนี่ มั้ย ต้อมชี้ไปที่ไม้กระดานที่อยู่ในมือ

     

    ทำไมเหรอ

     

    ฉันว่ามันมีส่วนที่ คล้ายแก มากเลยนะไหม

     

      คล้ายตรงไหนยะ

     

    ก็ตรง... ต้อมมองไปที่หน้าอกของฉัน

     

    กริ๊ด..!!...ไอ้บ้าต้อม...ไอ้ลามก แกว่าหน้าอกฉันเหมือนไม้กระดานเหรอ ฉันหยิบอะไรได้

    ก็ เขวี้ยง ไม่ยั้ง

     

    เล่นอะไรกันเนี่ย เก็บกวาดให้เรียบร้อยเลยนะ เสียงอาจารย์ที่ดังขึ้นมา ทำเอาฉันสะดุ้ง

    เมื่อฉันหันไป ก็เจอหน้าอาจารย์ที่ปรึกษา หวาย....คนสวยซวยแล้วค่า

     

    อาจารย์ขา  ก็นายต้อม เค้าหาว่าหน้าอกหนูเหมือนไม้กระดานน่ะค่ะ

    หุ หุ มารยาหญิงถูกงัดขึ้นมาใช้ทันที

     

    นายต้อมมานี่ซิ อาจารย์กวักมือเรียก นายต้อมที่ทำหน้าเป็นหมาซึม

    ก่อนที่จะเอาสันหนังสือ โขกหัวนายนั่นดังโป๊กๆ

      ไปว่าเค้าแบบนั้นได้ยังไง เค้าเป็นผู้หญิงนะ  

     

    โธ่......อาจารย์ ถ้าเป็นผู้ชายผมจะ ว่าหน้าอกไม้กระดานได้ไงล่ะ คร้าบ

     

    ยังจะเถียงอีก อาจารย์พูดเสร็จก็เอาสันหนังสือฟาดแรงขึ้นไปอีก

    ยังไง ก็แล้วแต่  แกเหล่ตามามองทางฉันนิดนึง ห้ามไปว่าเค้าแบบนั้น เอ่อ...ถึงมันจะจริงก็เถอะ

     

    โฮก.....ถึงมันจะเล็ก แต่ก็มีนะคะอาจารย์ ทำไมพูดแมวๆแบบนั้นล่ะคะ

    คนสวยของขึ้นค่า

     

    เอาล่ะเลิกเล่น ได้แล้ว อาจารย์พูดตัดบทก่อนจะออกไปยืนหน้าห้อง

    ก่อนจะเอ่ย

     

    สวัสดีนักเรียน วันนี้อาจารย์มีเพื่อนใหม่ จะมาแนะนำให้ได้รู้จัก เอาล่ะเข้ามาได้

    สิ้นเสียง หญิงสาวคนหนึ่งก็ เดินเข้ามาก่อนจะเอ่ยด้วยที่สดใสว่า

     

    สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ  วารี  รัตนวาริณ  ชื่อเล่นว่า น้ำค่ะ จะมาเรียนที่นี่วันตั้งแต่นี้ไปค่ะ

     

     

     

     

     

    By คนเขียน

    เอ่อ....ตอนนี้สั้น+รั่วไปนิด ตอนหน้าจะให้มันยาวกว่านี้+รั่วน้อยกว่านี้หน่อยก็แล้วกัน

    เอ่อมีอะไรไม่เข้าใจในเนื้อเรื่อง เม้นถามได้นะครับ รับรองว่าตอบทุกคำถาม แน่นอน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×