มนตร์สุดเพี้ยน เปลี่ยนนายคาสโนว่า ให้เป็นนางคาสโนวี่

ลำดับตอนที่ #2 : chapter 01เวทย์สุดเพี้ยน (100%)

ณ..ที่บ้านของสายไหม

โครม…!!  ประตูบ้านแทบหลุดออกมาทั้งบาน เมื่อสายไหม ปิดประตูตามอารมณ์ ของเธอ

“ ไอ้บ้านี่  ไอ้คนเจ้าชู้ ไอ้หลายใจ ไอ้...ไอ้นึกไม่ออก ว้าก “ เธอเตะ   โน่นนี่ไปเรื่อยเพื่อ

 ระบายอารมณ์

หนอยแน่ หักอกพี่โตเกียวไม่ถึงสามวัน ก็มีคนใหม่แล้ว ฉันไม่อยากทำนะ แต่นายบังคับฉันเองนะ

สายไหมนึกในใจก่อนจะหยิบตำราเล่มหนึ่งที่เก่าคร่ำคร่า หน้าปกของมัน เขียนด้วยตัวหนังสือไว้ว่า

บันทึกแห่งเวทย์มนตร์

เธอเปิด หนังสือ นิ้วของเธอไล่ไปตาม สารบัญ

อืม..นี่ ก็ไม่ใช่ โน่นก็ไม่ใช่ ไอ้นี่ก็ แรงไป นั่นก็เบาไป อา..ฮ่า...เจอล่ะ

ตัวหนังสือ สีทองเขียนเป็นภาษาลาตินด้วย ตัวเขียน หรือที่ใครบางคนเรียกว่า ตัวติด

(เพื่อนผู้เขียนเรียก ภาษาอังกฤษตัวเขียน ว่า ตัวติด )

เขียนไว้ว่า   Regina of anti ( เจ้าหญิงแห่งความเกลียด )  หน้าที่ 413

เธอรีบเปิดไปดู ก็พบว่ามีคำอธิบายเขียนไว้ว่า

Regina of anti ( เจ้าหญิงแห่งความเกลียด )

สรรพคุณ

มนตร์ นี้จะทำให้ผู้ต้องมนตร์ ถูกเพศตรงข้ามเกลียดชังโดยไม่มีสาเหตุ รังสี เสน่ห์ จะหดหาย

แม้แต่สุนัข ก็ยังเมิน เหมาะสำหรับ ดัดสันดาน คนรัก หรือ โจมตีคู่แข่งหัวใจ ฯลฯ

ป.ล.  รักนะเด็กโง่

สายไหม ยิ้มกว้างอย่างพึงพอใจ

ถูกใจใช่เลย มนตร์นี้ล่ะ นายน้ำ ชีวิตคาสโนว่า ของนายจบสิ้นเพียงแค่นี้ล่ะ

แต่ทว่า รอยยิ้ม ของเธอ ค่อยๆ  หุบลงหุบลง เมื่อได้เห็นส่วนประกอบ ในการใช้มนตร์

ส่วนประกอบ ในการใช้มนตร์

ขนจมูก ยุง สอง เส้น (จะไปหาจากไหนยะ ตั้งสองเส้น เส้นเดียวก็แย่แล้ว )

ตัวเดียวอันเดียวแมลงสาบ ตัวผู้     ( ฆ่ากันดีกว่า จะให้ไปตอนแมลงสาบ เนี่ยนะ )

น้ำตาปลาไหล  (มันจะไปมีได้ไง )

โอ๊ย...ส่วนประกอบ ใน พิธี บ้าบอ อะไร จะไปหามาจากไหนกันยะ ใครเขียน กันนะ

ไอ้ตำราเวทย์เล่มนี้เนี่ย  จะเอาฮาไปถึงไหน หา!!  เห็นใจคนใช้มั่งเซ่

เธอคิดอย่างขัดใจ ก่อนจะนึกอะไรได้บางอย่าง

ถ้าหาไม่ได้ ก็เอาใกล้เคียงก็แล้วกัน เอาล่ะ

 ขนจมูกยุง                               (ใช้   ขนจมูกตัวเอง ซื้ดเจ็บสุดๆเลยอะ  )

ตัวเดียวอันเดียวแมลงสาบ      (ใช้มัน ทั้งตัวนั่น ล่ะ  ทำใจไม่ได้จริงๆ   )

น้ำตาปลาไหล                        (ใช้น้ำตาตัวเอง อยู่แล้ว ปลาไหลประเทศไหนมีน้ำตายะ )

เมื่อเธอเตรียมส่วนประกอบเรียบร้อยแล้ว เธอเตรียมหม้อใส่น้ำ ตามที่เขียนไว้ในตำรา

ก่อน จะใส่ส่วนประกอบแล้วท่องมนตร์ #$!@#$%^^&&**?

ฟู่...น้ำในหม้อ เดือดพล่านทันทีที่เธอท่องมนตร์จบ พร้อมกับสิ่งของในหม้อ ที่อันตรธาน หายไป

หึ..หึ  นายน้ำ นายเสร็จแน่ เธอคิดอย่างลิงโลดเมื่อ เห็นทุกอย่างถูกต้องตามตำรา

โดยหารู้ไม่ว่า บรรทัดล่างสุดเขียนไว้ ตัวขนาดเท่ามดอ่าน เขียนไว้ว่า

**โปรดทำให้ถูกต้องทุกอย่างตามตำรามิฉะนั้น อาจทำให้ ผลของมนตร์เกิดผิดเพี้ยน**

13 ชั่วโมง ต่อมา

เวลา 7.30 น.  วันจันทร์

ตื้ด..ตื้ด..

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นมา ทำให้

น้ำ ลืมตาตื่นขึ้นเขาลุกขึ้นจากที่นอน เพื่อที่จะลุกไปทำงาน ตามกิจวัตรที่เคยเป็นมา

เขารู้สึกว่าร่างกายตนเองเบาๆ อย่าง บอกไม่ถูก

ซ่า....ซ่า...เขาล้างหน้าล้างตา ตนเอง ก่อนจะหยิบยาสีฟัน เพื่อ จะแปรงฟัน แล้วก็พบว่ามันหมด

อ้าวหมดเหรอเนี่ย ต้องลงไปซื้อซะแล้ว เขาคิดในใจ ก่อนจะตัดสินใจเดินลงไปข้างล่าง

เพื่อไปซื้อ ของที่ร้านขายของชำ ใต้ถุนตึกเจ้าประจำ ในสภาพ เสื้อกล้ามคอกว้าง กางเกง ขาสั้น

ระหว่างทางที่ลงไปข้างล่าง เขาก็ พบว่า ผู้คนในคอนโด ต่างมองเขา

โดยเฉพาะ ผู้ชายต่างมองเขา แทบจะตาถลนออกมานอกเบ้า

มองอะไรกันกันหนานะ ไม่ทำอย่างไม่เคยเห็นหน้ากันงั้นล่ะ

เขาเปิด ประตูร้านขายของชำ เจ้าประจำแล้ว ก็พบ แทนไท เด็กร้านขายของชำ

“ไง แทน วัน นี้เข้า กะเช้าเหรอ  “ เขาทัก อย่างคนคุ้นเคย

แต่ ผลที่กลับมาคือ ใบหน้าที่มีเครื่องหมาย คำถามปะอยู่กลางหน้าผาก อย่างคนไม่รู้จักกัน

พร้อม กับดวงตาโต ที่ ดู ออกจะหื่นนิดๆ

เป็นอะไรไปนะไอ้เด็กนี่ ทักด้วย กลับ ทำหน้าหมา งง ใส่

เขาหยิบยาสีฟัน ก่อนจะจ่ายเงินที่เคาเตอร์

เด็กประจำร้านทำท่าอึกอักก่อนจะพูด“ เอ่อ...น้องครับ อย่าว่า อย่างนั้น อย่างนี้ เลยนะครับ

 แต่วันหลัง    แต่งตัวให้มิดชิดว่านี้ ก็ดีนะครับ “

“ หา?? ”

“ ถึงที่นี่จะมีคนผ่านไปผ่านพลุกพล่านอยู่เสมอ แต่น้องแต่งตัวให้มิดชิด กว่านี้ก็ดีนะครับ

ที่พี่พูด เนี่ย ก็ เพื่อตัวน้องเองนะครับ  แต่งตัวแบบนี้มันอันตรายนะครับ ”

???

น้ำ ออกมาจากร้านด้วยสีหน้า งุนงงอย่างที่สุด

เขากลับเข้าห้องตนเอง ด้วยอาการ งงๆ  ที่แทนไทพูดเหมือน กับเขาเป็นผู้หญิง

แต่งตัวล่อตะเข้ จนต้องเตือน อย่างนั้น เขาได้แต่คิดว่าอากาศมันร้อน เลยทำให้คนมันเพี้ยน

ฟิ้ว....ลมหนาว พัดมา วูบ หนึ่งทำให้เขา อยากเข้าห้องน้ำ ทันที

เขารีบ ไปยืน หน้าโถปัสสาวะ แล้วรีบ งัดอาวุธคู่กายของผู้ชายออกมาแล้วก็พบว่ามันไม่มี

ไม่ว่าเขา จะคลำหาเท่าไหร่ เขาก็หาไม่พบ

เฮ้ย 11 มม. ของเรามันหายไปไหน วะ  หรือว่า อากาศหนาวมันเลย หด

แต่มันไม่น่า จะหด จนหาไม่เจอนี่หว่า

( อาวุธ คู่กายของผู้ชายเนี่ย ถ้าเจอ อากาศหนาวมันจะ หดนะครับ จะเหลือประมาณ 1ใน4

สำหรับ คุณผู้อ่านที่เป็นผู้หญิงบางคนที่ไม่รู้ ไม่ได้ทะลึ่งนะครับ แค่บอกเฉยๆ By คนเขียน )

เขา ตัดสินใจถอดกางเกง แล้วก็พบว่า มันไม่ได้หด แต่มันไม่มี ต่างหาก

 และมันกลายเป็น.....

เมื่อ เขามองไล่มา สูงขึ้นเรื่อยๆ เขาก็พบว่า ตนเองมีหน้าอก ขนาด....ที่ทำให้ต้องผู้ชาย หันมามอง

สิ่งเหล่านี้ไม่ ควร จะมีในร่างกาย ของผู้ชาย ทั้งแท่งอย่างเขา

น...นะ...นี่ มัน มันเกิดอะไร กับเราเนี่ย   เราฝันไปหรือ เปล่า

 เขาลองดีด เล็บตัวเอง

ซื้ด... เจ็บแฮะ เราไม่ได้ฝันแล้วนี่มันอะไรกัน

เขาเงยหน้าขึ้นมองกระจก แล้วก็พบ หญิงสาวงดงาม ผู้มีดวงตา กลมโตริมฝีปากชมพูระเรื่อ แก้มขาวใสอายุ ราว 16- 17 ปี กำลังมองเขา จากในกระจก

เขาหันหน้าไปทางซ้าย เจ้าหล่อน ก็หันตาม ไปหันทางขวา ก็หันตาม

เฮ้ย!!!นี่มันตัวเรานี่หว่า

พระเจ้าช่วย กล้วยปิ้งมันเกิดอะไรขึ้นกันล่ะ เนี่ย เรากลายเป็นผู้หญิงไปได้ไง

ไม่จริงใช่ไหม  ไม่จริงงงงงงงงงง