BloodyRabbit

ลำดับตอนที่ #7 : Thirty-one days . ภารกิจตามล่า - หา "พ่อมด"

ใบสมัครจากเรื่อง...

 Thirty-one days . ภารกิจตามล่า - หา "พ่อมด" 

+++++++++++++++

 REGISTER ' ใบสมัคร '

บท :  ชาวบ้านธรรมดาผู้ได้ของขวัญ

ชื่อ - สกุล : โรม วินเชสเตอร์ (Rom Winchester)

อายุ : 20

เพศ : ชาย

ลักษณะรูปร่าง : เรือนผมสีทองขับกับดวงตาสีน้ำเงิน ผิวสีขาวแต่ไม่ซีด

ลักษณะนิสัย : โรมเป็นผู้ชายที่โคตรขี้เซา สามารถหลับได้ทุกสถานการณ์ ภูเขาไฟจะระเบิด แผ่นดินจะสลาย น้ำจะท่วม ถ้านางง่วง ย้ำว่า 'ปล่อยนางไปไม่ก็ลากไปเลย' เป็นพวกสมองซื่อ(?) สมองช้า อารมณ์อ่อนไหวง่าย ยิ้มง่ายมากราวกับเด็กๆ ประเด็นอยู่ที่ว่าเป็นคนพูดไม่ค่อยคิด หลายครั้งเลยซวยเพราะปากตัวเองเสมอแต่บางครั้งก็กลายเป็นความโชคดี ซึ่งบางทีโรมก็ควบคุมไม่ได้ โรมเป็นคนเถียงไม่เก่ง ขี้เหงามาก มีไหวพริบดีแต่ก็ซุ่มซ่ามไม่ดูเวล่ำเวลา รักพวกพ้อง ลึกๆแล้วเป็นคนหัวดื้อและหัวแข็งแต่ก็ไม่ได้เอาแต่ใจมากมาย เป็นคนขี้หนาวมากเลยไม่ถูกกับอากาศหนาวๆเย็นๆ เวลาเขาโกรธก็มักจะลืมตัวเสมอและเป็นช่วงเวลาที่เขาเกลียดที่สุดเพราะเขาจะทำลายทุกสิ่งด้วยคำพูดโดยไม่สนใจว่าคนที่เขาพูดนั้นจะเป็นใครและสำคัญมากแค่ไหน

ประวัติความเป็นมาของตัวละคร : โรมมีพี่สาวอยู่ 4 คน (ริน เรมี่ โร โรม) โดยพ่อแม่ของพวกเขาได้ตายไปตั้งแต่เขายังเด็ก คนที่ดูแลเขามากที่สุดคือโร เพราะอายุที่ห่างกันแค่ 2 ปี โรมค้นพบว่าตัวเองมีพลังทำให้เขาไม่ค่อยจะพูดเพราะเขาเคยพูดออกมาครั้งนึงอย่างไม่ได้ตั้งใจตอนที่โกรธพี่สาวคนโตว่า 'เป็นใบ้ไปเลยไป!"  และทำให้รินพูดออกมาไม่ได้ โรมรู้สึกผิดมาก เขาเลยพยายามพูดเรื่องดีๆไว้ และรินก็ไม่ได้โกรธอะไรเขา สำหรับโรม พลังนี่ไม่ได้นับว่าเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจเพราะมันทำให้เขาได้ช่วยอะไรพี่สาวได้ตั้งเยอะ อย่างเรื่องให้คนรักของพี่สาวไม่นอกใจ เรื่องที่ว่าขอให้ไม่เจ็บป่วย แม้จะมีเรื่องดีแค่ไหน รินจะยิ้มให้เขามากแค่ไหนแต่เขาก็ยังคงโกรธตัวเองเสมอมาที่ทำให้พี่สาวของตัวเองกลายเป็นใบ้ ถ้าเลือกได้ เขาเลยไม่ใช้ถ้าไม่จำเป็น

ชอบ / เกลียด / กลัว / จุดอ่อน : รอยยิ้ม ไฟ พวกของร้อนๆ / น้ำตา อากาศหนาว หิมะ / แมลงทุกชนิด / ความมืด

ได้รับพร / ถูกสาป / ได้รับของขวัญ อะไร : วาจาสิทธิ์ พูดอะไรสามารถเป็นจริงหมด (แต่ตอนพูดต้องจริงจังและปรารถนาที่จะให้มันเกิดขึ้นจริงๆ) แต่พอพูดออกไปแล้วจะแก้ไขอะไรไม่ได้

สมมติว่าถ้าได้เจอพ่อมดคนนั้น ... ต้องการจะกล่าวอะไรกับเขาหรือเปล่า ? : สำหรับข้าแล้ว วาจาสิทธิ์นี่น่ะ นับว่าเป็นของขวัญสำหรับข้าเลยนะ เพราะงั้น....คุณพ่อมดหนีข้าไม่พ้นหรอก