คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [สมัคร]Who are dead? ใคร : คน : ตาย
Application
“...นี่มันอะไรเนี่ย”
รูป
บทบาทที่เลือก : นักเรียน
ชื่อ : ฤเนตร โชฮัสสัน
ชื่อเล่น : โช
ลักษณะนิสัยใจคอ : หนุ่มอัจฉริยะที่แสนเย็นชา ไร้มนุษย์สัมพันธ์ ไร้อารมณ์ขัน พูดน้อยแต่เก่งการใช้คำพูดและสายตาในการเชือดเฉือนคนอื่นและเขาก็ชอบพูดมันออกมาทันทีเมื่อเห็นอะไรที่มันขัดใจโดยไม่สนว่าเป็นใครแม้แต่อาจารย์ จนทำให้หลายคนไม่ชอบหน้า แต่ถ้ามีใครที่เข้าใจในตัวเขา เขาก็จะแสดงความมีน้ำใจออกมาในรูปแบบที่มองไม่ออกว่ามันคือการทำดีด้วย เอกลักษณ์ของเขาคือใบหน้าเฉยเมยเบื่อโลกที่ไม่ค่อยเปลี่ยนไปมากนัก ชอบอ่านหนังสือหรือบางทีก็ขีดเขียนอะไรลงในหนังสือเล่น ปฎิเสธเรื่องสิ่งลี้ลับ เขามองว่าคนที่เชื่อเรื่องพวกนี้งมงาย และแย้งมันด้วยเหตุและผลเสมอ เขามีความลับอยู่ ก็คือจริงๆแล้วเขาเป็นโรคจิต ชอบดูศพและความรุนแรง และนั่นเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขาเผลอยิ้มออกมาได้
ลักษณะทางกายภาพ : ชายหนุ่มรูปร่างสูงเพรียวแบบนายแบบที่ค่อนข้างจะบางสักเล็กน้อย ผิวขาวซีดและเย็น ผมสีทองให้ความรู้สึกหม่นๆซอยยาวเล็กน้อยมักจะดูยุ่งๆและปรกวงหน้าเกือบตลอดเวลา ดวงตาปรือที่อ่านความรู้สึกไม่ออกสีน้ำตาลเข้มแบบคนไทย แต่ดูไม่ค่อยเข้ากับสีผมเท่าไหร่ เป็นคนสายตายาว จะใส่แว่นเวลาที่อ่านหนังสือหรือพินิจอะไรใกล้ๆ
ประวัติส่วนตัว :เด็กหนุ่มลูกครึ่งฐานะร่ำรวย พ่อเป็นนักธุรกิจชาวเยอรมันที่มีอายุมากกว่าแม่ที่เป็นสาวไทย เพราะแต่งงานกันเนื่องด้วยแม่มีปัญหาทางการเงิน และพ่อต้องการย้ายมาเมืองไทย เขาเติบโตมาในบ้านที่แสนเย็นชาเพราะพ่อมักจะไปทำงานข้างนอกส่วนแม่ก็มักจะออกไปสังสรรค์นอกบ้าน มันหล่อหลอมให้เขากลายเป็นคนไร้มนุษยสัมพันธ์ เขาพยายามเรียนให้เก่งเพื่อเรียกร้องความสนใจจากพ่อแม่ทำให้สติปัญญาดีเข้าขั้นอัจฉริยะ
ความสามารถพิเศษ : คิดเป็นเหตุผล/ใช้คำพูดทำร้ายคนอื่น/คุมสติ
ชอบ : ดูภาพที่เกี่ยวกับความรุนแรง แต่เป็นความลับ
เกลียด : พวกงมงาย/พวกใช้กำลัง/พวกคุมสติตัวเองไม่อยู่ อีกมากมาย(เกลียดมันซะทุกอย่าง)
แพ้ :-
กลัว : ความตาย/กลัวสิ่งที่ตัวเองคิดผิดพลาด
เพิ่มเติม : เขียนสั้นไปมั้ยนิ ไม่ได้ตรงไหนยำได้เลยค่ะ
สัมภาษณ์ผู้ปกครองนะครับ > < ‘
สวัสดีครับ ผมรูบี้นะครับ
:ดีจ้า รูบี้
เรื่องนี้อาจจะอัพช้าบ้างเพราะอัพสลับกับอีกเรื่อง และตอนนี้ยุ่งมากครับรับได้นะ
:รับได้จ้า
กดแอดแฟนยังเอ่ย? ว่าแต่ทำไมถึงมาสมัครเหรอครับ?
:กดแล้วจ้า / คนมันว่าง555
เรื่องการตายของลูกๆ พวกคุณผมขอไม่พูดถึงนะ อย่าลืมติดตามและคอมเม้นต์ให้กำลังใจด้วยนะครับ
:จ้า เรารออ่านนะ
ความคิดเห็น