นักเขียนผจญภัย Chapter 2 มาร เดรัจฉาน

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4

นางตัณหา นางราคะ และนางอรดี ได้ทำการรวมร่างเป็นหนึ่งเดียว กำเนิดเป็นนางมารสามตาสี่แขนนามว่า นางกิเลส

ซึ่งเดิมทีแล้ว ตัณหา ราคะ และอรดี คือร่างแยกของนางกิเลส

วินาทีนั้นเองนางกิเลสก็พุ่งเข้าโจมตีพวกเรา

ผมใช้พลังปัดการโจมตีออกไปได้

ผมกับบัวแก้วจึงผนึกกำลังกันต่อสู้กับนางกิเลส ตอนแรกก็ได้เปรียบ แต่นางกิเลสมีความว่องไว และไหวพริบเป็นเลิศ มันจึงโจมตีสวนกลับพวกเราได้ทุกครั้ง

ผมจึงต้องเร่งพลังเป็น 23% แต่ก็ยังไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย

จนมันใช้พลังเพิ่มแรงกดดันในมิติแห่งนี้จนพลังของผมกับบัวแก้วหายไปจนหมด

ความรู้สึกเหมือนกำลังหมดพลังชีวิตไปเรื่อยๆ ผมคิดว่าคงจะมาได้แค่นี้ ผมหลับตาลงพร้อมรับชะตากรรม

แต่แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น

พระแม่ลักษมี ชายาของพระนารายณ์ได้ปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าพวกเรา

พระแม่ลักษมีพูดขึ้นว่า

"นางกิเลส ถ้าเจ้าคิดว่าสามารถเอาชนะพระเจ้าได้ เราขอให้ชาติหน้าเจ้าจงเกิดเป็นราชินีอสูร มี 3 ตาและ 4 แขน มีพลังมากมายมหาศาล ส่วนเราจะมาเกิดเป็นนรสิงห์สู้กับเจ้า ให้เป็นที่ประจักรไปทั้ง 3 โลก"

ว่าแล้วพระแม่ลักษมีก็ใช้พลังฟื้นฟูมิติแห่งนี้ให้กลับเป็นมิติที่สว่างสไวเช่นเดิม

ผู้คนกลับมามีชีวิตชีวา มิติที่สวยงามได้หวนคืนมาอีกครั้ง

แต่ด้วยพลังที่ใช้มากเกินตัวทำให้พระแม่ลักษมีอ่อนแรงและทรุดนั่งลงกับพื้น

ผมจึงรีบเข้าไปช่วย แต่นางกิเลสก็มาขัดขวางแล้วพูดว่า

"ฮ่าๆๆๆ คิดหรอว่าทำให้มิตินี้กลับมาสวยงามแล้วข้าจะทำอะไรพวกเจ้าไม่ได้น่ะ"

ผมจึงพูดว่า

"แกลืมอะไรไปรึป่าวนางกิเลส ตอนนี้มิติแห่งนี้กลับมาสวยงามเหมือนเดิม แรงกดดันก็ไม่มี ไม่เปราะบางแล้ว เพราะอย่างงั้น ฉันก็สามารถใช้พลังเต็มที่ 100% ได้แล้วยังไงล่ะ"

ผมได้เร่งพลังเต็มที่ 100% แล้วยกมือขึ้นมาแล้วบอกว่า

"เจอกันชาติหน้า ขอให้แกเป็นคนดีนะ"

จากนั้นผมก็ดีดนิ้ว แล้วนางกิเลสก็ล่มลงไปดิ้นทุรนทรายและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่ร่างของมันจะสลายหายไป