นักเขียนผจญภัย Chapter 2 มาร เดรัจฉาน

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3

"แหมๆ ตกใจละสิบัวแก้ว ที่วันนี้พวกเรามากันพร้อมหน้า วันนี้ข้าตัณหาและน้องๆของข้าจะมาจัดการขยี้เจ้าให้แหลกคามือไปเลย"

ผมจึงบอกว่า

"ใจเย็นๆก่อน ยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยจะเริ่มแล้วหรอ"

นางราคะจึงพูดว่า

"อ้าว พระเจ้าชินกฤตนี่เอง แหมๆ ข้าน่ะพยายามหลายครั้งเลยในการยั่วสวาทนางบัวแก้ว ให้มันหลงรักข้า แต่ก็ไม่เป็นผล จะยั่วท่านข้าก็เกรงใจน่ะนะ เพราะท่านเป็นถึงพระเจ้า คงจะไม่สนมารอย่างข้าหรอก ใช่มะ ท่านพระเจ้าขาาาา"

ผมเบื่อแล้วพูดว่า

"ให้ฟรีฉันยังคิดแล้วคิดอีกเลยไอ้น้อง"

นางอรดีเมื่อได้ยินจึงพูดด้วยความโมโหว่า

"ปากดีนักนะพระเจ้า เดี๋ยวแม่ก็จับหักคอซะนี่"

บัวแก้วได้พูดขึ้นว่า

"ตัณหา ราคะ อรดี ฉันเคยพูดไปแล้วนะว่า ฉันไม่หลงเหลือความอาฆาตพยาบาทอยู่ในใจแล้ว สิ่งที่ฉันมีในตอนนี้ คือจิตใจ ที่อยากจะปกป้องมิติแห่งนี้ และจะขอทำประโยชน์ให้แก่ชาวสวรรค์ต่อไปด้วย"

นางตัณหาก็พูดว่า

"งั้นหรอจ๊ะ น่าเสียดายจังเลยน้า ว่าจะเก็บเจ้ามาเป็นหมอนข้างของยัยราคะ แต่ตอนนี้คงจะไม่ได้แล้ว พวกเจ้าคิดยังไงล่ะจ๊ะน้องรักของพี่"

นางราคะกับนางอรดีจึงพูดพร้อมกันว่า

"รวมร่างฆ่ามันเลยก็แล้วกันท่านพี่"