ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter:2:ไอ้หย๋าา มีเรื่องกับขาใหญ่แล้ว>O
12.00 น. ณ ห้องเรียน
'ดึ่ง ดึง ดึ่ง ดึ่ง~'
[ปล. เสียงออดพักเที่ยงครับ -__-]
"เอาล่ะจ๊ะวันนี้แค่้นี้นะจ๊ะ การบ้านอย่าลืมทำด้วยล่ะ"
"โห~ จารย์การบ้านเยอะว่ะ ทำไมให้เยอะจังวะวันเนี่ย"
เสียงครวญครางของผู้ชายหน้าแหลมคนหนึ่งดังขึ้นหลังจากที่อาจารย์แคร์[เห็นนักเรียนใน
ห้องมันเรียกกันตอนอาจารย์เค้าสอนอ่ะนะ]สั่งการบ้านประมาณ 2-3 หน้าให้กลับไปทำ ผม
ว่าน้อยไปนะเนี่ย -*- สงสัยไอ้พวกนนี้โดนสั่งวันละหน้าแน่
"ก็ต้องเยอะน่ะสิจ๊ะ พวกเธอมัวแต่มองนักเรียนใหม่น่ะสิ"
"แล้วอาจารย์มีสิทธิ์อะไรมาขัดการมองของพวกผมล่ะ"
แหม๋~ มิน่าล่ะถึงรู้สึกว่ามีคนจ้องตลอดเวลา ถ้าเป็นผู้หญิงยังว่าไปอย่าง - > -
"เอ่อ....อาจารย์รู้ว่ามันเป็นสิทธิ์พวกเธอ"
อาจารย์แคร์เริ่มติดขัดเล็กน้อย
"งั้นก็อย่ามายุ่งเซ่"
"......."
ไอ้พวกนี้ ชั่วจริงว่ะ ดูเด้~ อาจารย์จะร้องไห้แล้วน่ะ!
"อิคไซท์"
ผมหันไปสะกิดแขนนายแว่นก่อนที่จะพูด
"อะไร"
ไรว้า ตอบเสียงเย็นชาชะมัด - -
"นายไม่ไปช่วยอาจารย์แคร์เหรอ"
"ไม่ใช่เรื่องของชั้น..."
"- -"
แมร่ง กวนตีน
"เอ่อ...อาจารย์ไปล่ะ"
"เชิญครับพวกผมไม่ได้จับขาอาจารย์ไว้นิ"
"...."
อาจารย์แคร์รีบหอบสื่อการเรียนทั้งหมดแล้วเดินไปยังประตู
"เอ่อ...อาจารย์คะ"
ผมเก็บของลงใต้โต๊ะ และหยิบกระเป๋าตังค์กับสเก็ตบอร์ดคู่ใจ ก่อนจะเดินไปหาอาจารย์ที่
หน้าประตู อาจารย์หันมาก่อนจะถามงงว่า
"มีอะไรเหรอจ๊ะลัค"
"คือ หนูช่วยอาจารย์ถือของไปให้ได้มั้ยคะ เห็นหนักน่ะค่ะ"
ผมยื่นมือหมายจะไปหอบอุปกรณ์ทั้งหมด แต่อาจารย์ก็เบี่ยงหลบ
"ไม่ต้องหรอกจ๊ะ อาจารย์ถือได้"
"ใช่ ไม่ต้องไปช่วยหรอก ลัคกี้จ๋า เดี๋ยวมือสวยๆจะเป็นรอย"
พวก 3 ตัวเมื่อเช้า [พวกที่มาแซวผมอ่ะ] เดินมาประกบด้านหลังก่อนจะใช้มือมาแตะที่
ไหล่ผม
"ไม่...ชั้นไม่แล้งน้ำใจ...มาค่ะ"
"จ๊ะๆ"
ผมปัดมือนั้นลง แล้วไปคว้าของที่อาจารย์แคร์หอบมาถึงแล้วดึงมืออาจารย์ให้ตามมา แต่
เดินมาได้ซักพักอาจารย์แคร์ก็หยุด
"ขอบใจลัคมากนะจ๊ะที่ช่วย"
"ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะอาจารย์ หนูเป็นคนมีน้ำใจมากพอค่ะ"
"จ๊ะ...แต่หนูไปกินข้าวเถอะ เดี๋ยวอาจารย์ถือเอง"
"แต่...."
"ไม่เป็นไรจ๊ะ อาจารย์ไปนะ"
"-*-"
อาจารย์คว้าของกลับมาแล้วรีบเดินไปทันที ที่ผมแต่คือผมจะถามทางไปโรงอาหารต่าง
หาก - -^
----อัพต่อฮะ----
ไม่เป็นไรวะ เดินสไลด์มันมั่วๆเนี่ยแหละเดี๋ยวก็เจอ - - ^
"ฮ้าาา~ เจอแล้ว^O^"
และเมื่อผมสไลด์สเก็ตบอลคู่ใจมาเรื่อยๆตั้งนาน[จริงๆก็ถามทางจากพวกนักเรียนชายมั่ง
นะ แต่พอถามก็เจอขอเบอร์มั่งล่ะ ขอจีบมั่งล่ะ ก็เลยตัดปัญหาไม่ถามแมร่งเลย - V -] ก็
เจอกับอาคารสีครีมที่เติมไปด้วยงานอาร์ต[= =^] เลอะเทอะไปหมดแต่ก็ยังดีที่มันไม่
อาร์ตไปถึงป้ายที่เขียนไว้ว่า 'โรงอาหาร' อย่างน้อยพวกมือบอนก็ยังมีจิตสำนึก - -
'ตุบ...ตับ...ตุบ...ตับ'
ไม่ต้องห่วงมันคือเอฟเฟ็ตการเดินของผมเอง= =
ผมหอบสเก็ตบอร์ดไว้ที่เอวแล้วก้าวเท้าเข้าไปในโรงอาหารได้ 2 - 3 ก้าวก็ถึงกับอยากจะ
เดินออกไป นี่มันโรงอาหารหรือกองเก็บผู้ชายวะ!!!=__= ทำไมมันยั่วะเยี้ยเยี่ยงนี้
ประชากรผู้หญิงแทบจะ..ไม่ดิ..ไม่เห็นเลยอ้าาาา=[]= ระหรือว่าพวกผู้หญิงเค้าห่อข้าว
กลางวันกันมาดินที่ห้อง อ๊ากกกกกกกก งั้นผมก็เป็นผู้หญิง[ปลอม]คนเดียวอ่ะเด้~
แต่...จะกลัวอะไรวะ เราก็ผู้ชายนิแต่แค่อยู่ในสภาพผู้หญิงเอ้งงง[ปลอบใจตัวเองอยู่=
=]...
ผมเดินก้มหน้าก้มตาเข้าไปก็เจอกับสายตาของพวกผู้ชายจ้องมาที่หน้าและต้นขาของผม
เฮ้ย! ขาผมมันน่ามองตรงไหนวะ -*-
"นิๆ คุณครับ"
ผมเดินจนขาจะหลุด[เว่อร์]ก็มีคนมาสะกิดที่ไหล่บางๆ ผมจึงหันไปก็พบกับหนุ่มหน้าตี๋
หวานๆ ยืนอย่างสุภาพและแต่งตัวเนียบทุกระเบียบนิ้ว ไอ้นี้เป็นเกย์หรือเปล่าวะ[เจ้ย~ อย่า
ไปว่าเค้าเด้ ตัวเองอัตราเสี่ยงเยอะกว่าอีก-*-]
"ฮืม มีอะไรคะ"
"อ่า...คือ....ผมเห็นคุณเดินไปเดินมาตั้งนานแล้วอ่ะครับ เลยจะมาชวนไปนั่ง"
อ่ะโห พ่อคนดี~ ไม่น่าเชื่อนะเนี่ยว่าจะมีคนนิสัยดีในโรงเรียนอันตรายแห่งนี้ด้วย - O -
"อ่ะคะ"
"มาๆครับ ผมถือของให้"
เขาทำท่าจะยื่นมือมารับสเก็ตบอร์ดของผม แต่ผมร้องห้ามไว้ก่อน คนมันห่วงของอ่ะ
"ไม่เป็นไรคะ....ชั้นถือได้"
ผมยิ้มปฏิเสธไปซึ่งเขาท่าทางจะเข้าใจ ก็เลยพยักหน้าแล้วเดินนำไป
"เฮ้ นายชื่ออะไรเหรอ"
ผมถามขึ้นระหว่างเดิน
"อ่า...ขอโทษทีครับที่ลืมแนะนำตัว เสียมารยาทจริงๆ^^ ผมชื่อ อั่งเปา ครับ อยู่ เกรด 12"
"คะ...ชั้นชื่อ ลัค เรียก ลัคกี้ ก็ได้ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากฟินแลนด์ เกรด 12 คะ"
"อ้อ! คุณคือนักเรียนแลกเปลี่ยนที่พวกนักเรียนชายพูดถึงกันน่ะเหรอ...สวยจังเลยนะครับ"
- - งั้นเหรอครับ แต่ผมอยากได้ยินคำว่า คุณดูหล่อจังเลยนะ = =
"อ่ะค่ะ"
"อ่ะถึงแล้ว...เห...พวกคุณยะ....ฮะ เฮียโซ"
อั่งเปาหยุดยืนที่โต๊ะซึ่งมีผู้ชายกลุ่มใหญ่ๆนั่งอยู่ อั่งเปาทำท่าจะบอกว่าเป็นที่ของเขา แต่
ก็หยุดแล้วเปลี่ยนเป็นหน้าซีดแทน เหมือนผมจะได้ยินชื่อของใครซักคนหนึ่งจากปากอั่ง
เปานะ...เฮียโซเหรอ...เหอะ ผมที่ยืนหลบหลังอั่งเปา ก็เดินไปยืนข้างๆอั่งเปาและก็เจอ
ผมผู้ชายคนหนึ่ง ห๊ะเฮ้ยหน้าตาขั้นเทพ~ ผมเงินสลวย ในเครื่องแบบนักเรียนที่ผิดระเบียบ
แต่ดูดี ใบหน้าคมคายดุจเทพบุตร ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลคมราวกับใบมีดจดจ้องมายังผม
และอั่งเปา ริมฝีปากสีส้มอ่อนเผยอรอยยิ้มที่เหี้ยมเกรียมแต่สามาร๔ที่จะละลายหัวใจ
ของคนที่มองได้...แต่ก็แค่สำหรับผู้หญิงเท่านั้นแหละ เพราะผมเป็นผู้ชายยยยยยย 555+
เออ...แล้วผมมาสาธยายหน้าตาไอ้นี่ทำไมเนี่ย ชิ นึกว่าหล่อนักเหรอไง [โหมดปลอบใจ
ตัวเอง 2]
"ใช่ชั้นเอง"
ไอ้หัวเงิน[- - ก็ไม่รู้ชื่อนิหว่า]เอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบงันในโรงอาหาร ที่เงียบเพราะว่า
ทุกคนหยุดทำกิจกรรมของตัวเอง แล้วจ้องมายังพวกผมเนี่ยแหละ
"อ่ะเอ่อ...คือ...."
อั่งเปาเริ่มพูดเสียงอึกอักและเริ่มเหงื่อแตกซิกเมื่อถูกจ้องจากสายตาพญาเหยี่ยวคู่นั้น
ส่วนผมอ่ะเหรอ...ไม่รู้สึกอะไรเลย -__-
"คือว่าที่นั้นผมนั่งนะครับ"
"แล้วไงชั้นจะนั่ง...มีปัญหาหรือไง"
"คือ..."
"เออ มีแล้วไง"
ผมโผล่พรวดขึ้นมาตอบแทนอั่งเปาที่ตอบช้าไม่ทันใจ ทำให้ทุกคนรวมทั้งไอ้หัวเงินจ้อง
มาทางผม บางคนถึงกับจะร้องไห้ = = ร้องทำไมวะ ผมแค่เถียงกลับเองนะ
"หืม...เห เธอมันยัยนักเรียนแลกเปลี่ยนที่พวกลูกน้องชั้นพูดถึงใช่มั้ย"
"คงงั้น"
"หึ...อากิฮิโกะ ลัค เธอคงไม่รู้นะว่ากำลังพูดกับใคร"
"หาาา นายไม่รู้เหรอว่าตัวเองเป็นใครเหรอ น่าสงสารเนอะพวกความจำเสื่อม"
"OoO"
ทำไมทุกคนต้องตกใจกันด้วยวะ - -
"เธอ..."
ไอ้หัวเงินกดเสียงต่ำลงราวกับข่มอารมณ์ไว้ เอ่อ...ผมเริ่มรู้สึกถึงรางไม่ดีแล้วนะ=__=
"หึ...ชั้นจะบอกให้สมองอันน้อยนิดของเธอได้จำไว้ก็ได้...ชั้น มาร์โซ รีเล็กซ์ หรือที่ทุกคน
เรียก..เฮียโซ เป็นคนที่ใหญ่ที่สุดและอันตรายที่สุดของโีรงเรียนนี้ และเป็นหัวหน้าแก๊งค์
พยัคฆ์มังกรขาวและ Villano มาเฟียอันดับ 1 ของฮ่องกงและอิตาลี่!!!"
ห๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~ OoO ตายแร้วววววววว ผมไปกระตุกหนวดมาเฟียเหรอเนี่ย อ๊ากกกก
ผมเคยได้ยินเกียรติศักดิ์ของแก๊งค์นี้นะ ว่ามันVeryโหดร้ายมาก....แต่เพื่อฟอร์มที่ค้ำคอ
ไว้ เราต้องไม่กลัว ไม่กลัว ไม่กลัว ไม่กลัวจริงๆน้าาาTOT แงๆๆๆๆ
"แล้วไง"
ผมข่มเสียงให้อยู่ในระดับปกติ และปั้นหน้าให้เรียบเข้าไว้ เพื่อปกปิดความกลัวที่สามารถ
ทำให้ฉี่ราดคาตรงนั้นได้
"ลัคกี้...อย่าพูดอีกเลยนะครับ"
อั่งเปาที่ยืนกลัวอยุ่กระตุกแขนเสื้อผมเบาๆและกระซิบที่หูขอผมเบาๆ
"ไม่คะ อย่าไปกลัวมัน เราก็คนมันก็คน เดี๋ยวชั้นจะปกป้องนายเอง อั่งเปา"
"เอ่ิอ...คือ...ครับ"
ผมบอกกับอั่งเปาเสร็จอั่งเปาก็เดินมองหลบหลังผมทันที โห~ ชั้นแค่พูดเท่ห์ไปเว่ย แมน
โครตเลยว่ะอั่งเปา = - =
"นายน่ะคิดว่าใหญ่นักหรือไง เชอะ ก็แค่มาเฟีย"
ผมหันไปคุยกับมาร์โซที่ตอนนี้ยืนเก๊กหน้าเหี้ยมใส่ผมอยู่
"ก็ใหญ่พอที่จะทำให้เธอเจ็บได้!!!"
'ฟิ้ววว!!!....แผละ!'
มาร์โซหันไปหยิบจานข้าวซึ่งน่าจะเป็นของอั่งเปาเขวี้ยงมาทางผม แต่ด้วยความไวของ
ผมทำให้ผมหลบทัน[กำหัวอั่งเปาให้ต่ำลงด้วยเดี๋ยวจะเลอะขี้เกียจไปเช็ดให้]และเลยไป
ตกพื้นแทน ผมเงยหน้าขึ้นก็พบกับร่างสูงของมาร์โซที่ยืนอยุ่ตรงหน้าและเงื้อมือขึ้นมา
หมายจะตบผม แต่ผมไม่สามารถหลบได้จึงทำให้...
'เพี๊ยะ!!!'
"เฮ้ย!OoO"
"ลัค!!!"
ผมโดนตบเข้าที่แก้มสีชมพูนุ่มๆข้างซ้ายทันที และแรงตบที่มหาศาสทำให้หน้าผมหันไป
ตามแรงตบและส่งผลให้ผมกองไปอยู่กับพื้นพร้อมกับสเก็ตบอร์ดคู่ใจ ทุกคนดูตกใจกับ
เหตุการณ์นี้มาก ส่วนอั่งเปาก็ดูช็อคๆก่อนจะนั่งลงมาดูอาการผม หึๆ...เล่นเอาเลือดกลบ
ปากเลยนะ พ่อแม่ผมยังไม่เคยทำผมแบบนี้เลย!!! ไอ้นี่มันเป็นใครถึงกล้าทำกับผม!
มาเฟียก็มาเฟียเถอะ![ลัคกี้โหมดคลั่งครับบบบ]
"หึๆ เจอแค่นี้ยังน้อยไป ที่เธอกล้ามาขึ้นเสียงกับชั้น"
มาร์โซก้มลงมาผลักหัวผมแล้วเดินข้ามผมกับอั่งเปาไป มันจะมากไปแล้วนะเว่ยยย
'หมับ'
ผมลุกขึ้นแล้วหยิบสเก็ตบอร์ดคู่ใจขึ้นมา ก่อนจะเดินตามมาร์โซไป
'หมับ!!!'
ผมยื่นมือไปคว้าไหล่มาร์โซเพื่อให้เขาหันมา และเขาก็หันมาตามที่ผมต้องการจริงๆ ดี
ล่ะ...
'ผัวะ!!!'
ผมใส่แรงเต็มที่กับหมัดที่ปล่อยออกไปปะทะที่แก้มข้างซ้ายของเขาแบบเต็มๆมือ
"อย่าคิดจะมาข่มคนอย่างชั้นได้ ถ้าใครทำชั้นเจ็บ มันก็ต้องเจ็บเหมือนกัน!!!"
ผมพูดทิ้งท้ายก่อนจะหันไปรีบคว้ามืออั่งเปา และรีบใส่เกียร์หมาหนีโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะ
เร็วได้
"เฮียโซ เป็นยังไงบ้างครับ"
พอร่างบางหายไป 1 ในลูกน้องของร่างสูงก็เข้ามาถามร่างสูงที่ยืนกุมใบหน้าด้านซ้าย
ของตัวเอง
'พลั่ก!!!'
ร่างสูงต่อยเข้าที่หน้าของลูกน้องคนนั้นกันที่จะระเบิดหัวเราะออกมา
"ฮะๆๆๆๆๆ เยี่ยมจริงๆ หึๆ...เล่นเอาชั้นเลือดออกได้ เธอเยี่ยมจริงๆ ลัค"
ร่างสูงพูดพลางเช็ดเลือดที่ไหลออกมานิดๆที่มุมปากก่อนจะหันไปบอกลูกน้องและคนใน
โรงอาหารว่า
"นับตั้งแต่วันนี้ ลัค คือคนที่ชั้นจอง!"
-------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่ะฮ้าาาา อัพเสร็จไปอีกตอนหนึ่งซักที ต่อไปเรื่องก็จะเข้มข้นมากขึ้นนะครับ มาติดตาม
กันต่อว่า มาร์โซจะทำอะไรลัค ติดตามและเม้นๆน้าาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น