ANGLE OF PRINCE DEVIL นายจะรักฉันไหมถ้าฉันมันร้าย[YAOI]

ลำดับตอนที่ #17 : Chapter : 12 : เหตุเกิดเพราะทาโกะยากิ (Aungpro&Eixit)

>> Aungpro Talk<<

ผม อั่งเปา นะ = = พวกคุณยังอยู่กับผมนะ โอเค....ตอนนี้ผมถูกคุณอิคไซท์ลากมายังงาน

ที่แต่ละห้องแต่ละคนออกร้านกันเป็นตับ ซึ่งผมคาดเดาว่าคุณลัคกี้ไม่รู้แน่นอน เพราะคง

ถูกเฮียโซตามล่าจนไม่รับรู้อะไรล่ะ - - ^ ผมว่าผมก็ตกอยู่ในสภาพอย่างนั้นในตอนนี้นะ

= = ^

"อะไร ไอ้ซาลาเปา ทำหน้าเหมือนปวดขี้เนี่ย - - "

ทำไมผมมีฉายาเยอะจริงๆเนี่ย T T เดี๋ยวก็ซาลาเปา เดี๋ยวก็เปาซอร์ฟ สรุปแล้วจะให้ผมเป็น

ของกินหรือผงซักผ้าครับ T T แล้วไอ้คำเปรียบเทียบอีก หน้าผมมันเหมือนคนปวด

อุจจาระเหรอ(แกจะสุภาพไปไหนวะ - -)

"ปละ...เปล่าหรอกครับ ผมแค่คิดไม่ออกว่าจะกินอะไรดีของมันขายเยอะ"

"เหอะ! ออกร้านเยอะงี้มีเรื่องกันประจำ ทะเลาะกันเหมือนพวกเด็กอนุบาล - - "

เอ่อ...ได้ข่าวว่าคุณพี่ก็อยู่ในนั้นด้วยไม่ใช่เหรอครับ = =

"อย่าทำหน้าเหมือนฉันเป็นพวกนั้นนะไอ้เปาไส้ครีม ชั้นมีเรื่องแบบมีกลยุทธ์เว่ย!"

เหอะ หน้าผมมันแสดงขนาดนั้นเลยเหรอ = = 

"เหอะๆ เปล่าครับคุณอิคไซท์ อย่าโหดครับมันไม่ดีต่อสุขภาพ"

"มันเกี่ยวยังไงของแกวะ....กินทาโกะยากิมั้ย"

"หา...เอ่้อ...."

"จะกินมั้ยชั้นจะซื้อให้"

โอ้วววว โนวววว = [ ] = คนแล้งน้ำใจแถมน้ำทะเลเรียกพี่อย่างคุณอิคไซท์ จะซื้อทาโกะ

ยากิให้เหรออออ วันนี้หมีขั้วโลกคงต้องเข้าห้องอบซาวน์หน้าแน่ๆ(แกก็เปรียบใช่ย่อย)

"ละแล้วแต่เถอะครับ"

"นิ ชั้นไม่ได้แล้งน้ำใจและเค็มอย่างที่นายคิดหรอก ชั้นก็เลือกคนนะเว่ย"

อิคไซท์ทำตาขวางเหมือนรู้ทัน (แต่มันถูกเผงน่ะสิ!) ก่อนจะเดินสะบัดผมสีเงินไปซื้อทาโกะยากิโดย

ปล่อยให้ผมยืนตะลึงอย่างงง ไม่นานนักเขาก็กลับมาพร้อมกับทาโกะยากิ 1 กล่อง กับหน้าซีดๆของ

รุ่นน้องที่ออกร้านขายทาโกะยากิ (ท่าจะตกใจแหะ เห็นเฮียเค้าอยู่ในสภาพเนี่ย)

"อะอ้าว...ซื้อมากล่องเดียวเหรอครับ"

"เออ"

ขี้งก = = 

"จะซื้อมา 2 กล่องทำไมล่ะ ชั้นเองก็กินไม่หมด แบ่งๆกันเนี่ยแหละ"

คุณอิคไซท์ใช้ไม้จิ้มทาโกะยากิร้อนๆที่ชุ่มด้วยซอสฉ่ำขึ้นมา 1 ลูกแล้วยื่นมาจ่อที่ปากผม

"อ่ะ กิน"

"เอ่อ...ผม..."

"- - + "

"เง้อออ ก็ได้ครับ...>)-(<"

ผมอ้าปากงับทาโกะยากิอย่างรวดเร็วก็จะพบสัจธรรมเข้า

"อ้าาาา...อ้อนๆๆๆๆ T O T"

ผมรีบอ้าปากระบายความร้อนพร้อมกับใช้มือกระพืดไล่ความร้อนในปาก อ๊ากกก ผมลิ้นพองแน่เยย

T T

"หึๆ...ไอ้เปาบื้อเอ้ย แล้วไม่เป่าล่ะเนี่ย - - "

O.o คุณอิคไซท์หัวเราะเฮ้ยยย ถึงจะแค่ในลำคอเหอะ!

"อ้อ...อ้ออันไอ้อันอิ๊ดอ่ะ"(ก็...มันไม่ทันคิดอ่ะ)

"ไอ้อ่างน้ำซื่อบื้อ - - รีบๆเคี้ยว"

ฮือๆๆๆ ชื่อผมมันคล้องกับอ่างน้ำตรงไหนเนี่ย!

"อันอ้อนนนน T O T"

"เฮ้อ... มานิมา"

"อ่ะ"

คุณอิคไซท์ลากผมเบียดเสียดผู้คน(ที่ดูเหมือนจะหลีกทางให้)ไปยังสวนหลังโรงเรียนที่คุณลัคเคยพา

ผมหนี สู้ ฟัดมาอยู่แถวนี้ - -

"เอาล่ะ เงยหน้ามา"

"ฮะ"

ผมเงยหน้าขึ้นหาคุณอิคไซท์ เนื่องมาจากความสูงที่อยู่กันคนละระดับ - - คุณอิคไซท์ก็จับคางผม

ก่อนจะ...

"OxO"< ช็อค

โดนคุณอิคไซท์ประกบริมฝีปากที่บางเฉียบลงมาที่กลีบปากอมชมพูของผมโดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัว

เฮ้ยแค่ทาโกะยากิลวกลิ้นน้าาาาา TT O TT อ่ะๆๆ เอาลิ้นคุณพี่ออกไปจากลิ้นผมน้าาา

"อื้อออ...ปุบๆ"

ผมตกใจตาโต(มันโตนิดเดียวง่ะ T T)พร้อมกับใช้มือตีที่หน้าอกของอิคไซท์และทำทุกวิถีทางให้เขา

ปล่อย อ่ะ ! จุดยุทธศาสตร์เพศผู้ !

"หมับ"

"ตุ้บ...(กล่องทาโกะยากิตก)"

"งื้อออ"

ก่อนที่ผมจะกระทืบจุดยุทธศาสตร์นั้นคุณอิคไซท์ก็คว้าตัวผมปะทะเข้ากับตัวแล้วกดริมฝีปากลงอย่า

งหนักหน่วง ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กของผมอย่างร้อนแรงเหมือนจะระบายอะไรซักอย่างก่อนจะ

กวาดเอาเศษทาโกะยากิในปากผมไปแล้วเวียนมาในปากผม ผมก็กลืนเศษนั้นลงคออย่างลืมตัว คุณ

อิคไซท์ย้ายมือที่จับคางผมมาที่แก้มแล้วหันให้หน้าของผมเอียงไปทางขวาเพื่อสะดวกต่อการจูบ

"อือ~ "

ผมเผลอครางโดยไม่ได้ตั้งใจ อิคไซท์ก็เหมือนจะพึงพอใจก่อนจะเริ่มไล้มือไปที่ต้นขาของผม

และ...เริ่มคืบคลานเข้าไปในกระโรงแล้ว สติผมจะหายไปหมดแล้วนะ

"ฮ้า...คุณ...อิคไซท์"

คุณอิคไซท์ถอนจูบทำให้ผมรีบคว้าออกซิเจนที่อยู่รอบๆเข้าป