คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter : 9 : รู้
"อ๊ากกกกก อิคไซท์จะลากไปถึงไหนนนนน"
ผมตะเบงเสียงถามอิคไซท์ที่เอาแต่ลากๆๆๆๆๆ เหมือนในละครจำเลยรัก = __ = เพียง
แต่ผมไม่ใช่นางเอกคนน่านนน
'ตุ้บ!'
"โอ๊ย~ เจ็บนะเว่ย"
ผมลูบก้นเบาๆเมื่อเจอแรงกระแทกเต็มๆ ถ้าก้นผมช้ำจะฆ่ามันให้ดูเลย = - =
"อ่ะๆ ชั้นไม่โวยวายแล้วก็ได้ มีเรื่องอะไรที่ต้องลากชั้นมาล่ะ"
"...เรื่องที่เธอเป็นผู้ชายไง"
"O.o!"
ผะผะผัว เอ้ย ผู้ชาย ทะทำไมมันรู้ล่ะ! อย่างนี้มันต้องแถ~
"อะอะไรพูดเรื่องอะไรน่ะ"
"มาร์โซ...รู้ว่าเธอเป็นผู้ชาย"
"=__= ม่ายยยยยย ช้านเป็นวูแมน น็อท แมนนนน"
"อย่ามาแถกับชั้นน่า"
"ไม่ได้แถ ชั้นเป็นผู้หญิงนะ หน้าอกก็ฟ้อง"
"ของปลอมน่ะสิ"
"=__= ระรู้เหรอ"
"รู้"
"มาร์โซล่ะ"
"ระดับนั้นไม่รู้ก็ควายแล้ว มันน่ะเพลย์บอยขั้นเทพไม่รู้ได้ไง"
"T^T แงงงง นายอย่างให้ใครรู้อีกน่า"
"?"
"คือ...มันเป็นเกมส์ของชั้นกับพ่อน่ะ ถ้าชั้นถูกจับได้ว่าเป็นผู้ชาย ชั้นจะได้ไปหมั้นกันยัย
สยองโลกง่ะ"
"สยองโลก?"
"โอเมก้า คู่หมั้นที่ชั้นไม่เต็มใจหมั้น"
"อืม..."
"แล้วไอ้มาร์โซรู้ได้ไง"
"โห...พอโดนจับได้ก็เผยตัวเลยนะเธอน่ะ"
"อืม ไหนๆก็รู้แล้ว"
"มันสืบเอา"
"เป็นไปไม่ได้! ข้อมูลตัวชั้นมันยิ่งกว่าความลับของเพทากอนอีกนะ !"
"แล้วจะสู้แฮคเกอร์อย่าง'VANILLA'ได้มั้ยล่ะ"
"O.O วะ...VANILLA แฮคเกอร์ชื่อกระฉ่อนที่ไม่ยอมเป็นเผยตัวน่ะเหรอ...ละแล้วก็เจาะ
ข้อมูลของกองทัพประเทศ....ที่ได้ชื่อว่ายากที่สุดของยากที่สุดน่ะนะ!"
โอ้แม่เจ้าเล่นอึ่งไปเลยแหะ = - ="
"ได้ข่าวว่าคนๆเดียวกันนะ"
"ได้ไง แฮคเกอร์ชื่อดังอย่างนั้นทำไมถึงช่วยมันล่ะ"
"ก็ VANILLA เป็นพี่ของไอ้มาร์โซ"
"= [] =!"
"แล้วก็การป้องกันของข้อมูลนายน่ะ ก็ระดับซอร์ฟแวร์อันดับ 1 เอง"
"= [] ="
"-__-;"
"แล้วนายไปชกไอ้มาร์โซทำไมวะ"
"ชั้นได้ยินมันว่า จะต่อรองอะไรบางอย่างกับนายเพื่อเก็บความลับที่นายเป็นผู้ชายไว้ ตอน
แรกก็อึ้งไปเหมือนกัน แต่ไปๆมาๆชั้นรู้สึกโกรธแทนเลยไปชกมัน เรื่องมันก็เลยตามเลย
แบบนี้น่ะ"
อืม...เอ๊ะ! แล้วถ้ามันรู้เรื่องที่เราเป็นผู้ชายแล้วอย่างนี้ แล้วมันรู้ก่อนหรือหลังจูบกันวะ
= / / / =
"เออ...แล้วมันรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่"
"วันแรกตั้งแต่นายไปชกมัน"
"= [] =!!! อ๊ากกกกกกกกกกกก"
ผมร้องเสียงหลงเมื่อรู้ความจริง...งั้นมันก็ตั้งใจจูบาจุ๊บผมอ่ะดิ๊ = [] =
"อย่างที่นายน่าจะคิด มันตั้งใจจูบนาย"
"อย่ามาแสนรู้น่า = O = !"
"เหอะ"
"มันรักป่าไม้เหรอ"
ไม้ป่าเดียวกันน่ะแหละ พูดให้ไม่ชวนคิดเฉยๆ
"เปล่า...นายน่าจะเป็นกรณีพิเศษ"
"= [] = ไปโดดน้ำตายดีกว่าว่ะ"
"อย่าพึ่งตายเลยน่า"
"ก็จะให้ชั้นทำยังไงต่อล่ะวะ ชั้นคงได้กลับไปแต่งกับยัยสยองโลกนั้นชัวร์ง่ะ T-T"
"ไม่หรอกน่า อย่างมากก็มีแค่ชั้นกับไอ้โซเท่านั้นที่รู้"
"ไอ้มาร์โซนั้นแหละตัวเด็ด"
"งั้นก็ต้องวางแผนกันซักหน่อยว่าจะไม่ให้ไอ้โซมันกดนายด้วยเรื่องนี้น่ะ"
"รีบๆคิดด้วยนะ T^T"
"เออ ชั้นรู้น่า..แต่ต้องขอเวลาซักพัก...แล้วนายไปกินข้าวหรือยัง"
"อะ..ยัง...อ๊ะ! กินข้าวเหรอออออ"
อ๊ากกกก ลืมอั่งเปาน้อยไปซะสนิทเลยง่ะ
"อะไรของนายวะ"
"ชั้นลืมเปาน้อยกลอยใจไว้กลางฝูงโอโม่พลัสอ่ะ"
"โอโม่พลัส -*- ...ศัพท์ของนายนิเข้าใจยากจริงๆเลยนะ"
"หุๆ"
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่าเจ้าจีนซาลาเปาน่ะ [คง]เอาตัวรอดได้น่ะ"
"อืม..ก็ได้ เดี๋ยวโทรไปขอโทษเจ้านั้นทีหลัง"
"อืม"
"แต่ก็นะ นายต้องไปทำแผลก่อน ชั้นกินข้าวไม่ลงว่ะ"
"เออๆ ก็ได้วะ"
อิคไซท์พยักหน้าก่อนจะกอดคอผมเดินไปห้องพยาบาลเพื่อไปทำแผลก่อนจะไปโรง
อาหารด้วยกัน
ณ โรงอาหาร
(-(-(-(-(- -)-)-)-)-)
" -*- อิคไซท์ชั้นว่าชั้นรู้สึกแปลกๆว่ะ"
ผมกระซิบถามอิคไซท์ในขณะที่กำลังนั่งกินสปาเก็ตตี้ทะเลกันอยู่ ณ มุมหนึ่งในโรง
อาหาร มันตั้งแต่ก้าวเข้ามาในโรงอาหาร เดินหาโต๊ะ เข้าแถวซื้ออาหาร และกำลังกินอยุ่
เนี่ย มีแต่พวกเพศชายจ้องเขม็งมว้ากกกก[ขอใช้ภาษาวิบัตินะฮะ]
"หึๆ คงเพราะเรื่องที่ชั้นชกกับไอ้โซมั่ง ข่าวไวอย่างกลิ่นตดเลยว่ะ - -"
"นาย...ช่วยเปรียบอะไรที่มันดูดีหน่อยสิวะ คิดได้ไงวะกลิ่นตดเนี่ย-*-"
"เอาน่า มันก็คงดีกว่าขี้ลอยน้ำแล้วกัน"
"-*-"
เออดีกว่าจริงๆด้วยว่ะ
'๑-3#@3%$$E!!!@@#~'
อยู่ดีๆก็มีเสียงเอะอะโวยวายมาจากหน้าประตูทางเข้าโรงอาหารซึ่งก็เรียกความสนใจของผมกับ
อิคไซท์ให้หันไปมอง
"= [ ] = !!!! อ๊ากกกกก ไอ้มารผจญญญญ"
มันคือสิ่งมีชีวิตที่ผมไม่อยากเจอในตอนนี้มากที่สุด..ไอ้เหี้ย เอ้ย! เฮียโซ!!!
"^O^/ ไงที่รัก~"
มาร์โซโบกไม้โบกมือทันทีที่เห็นหน้าเหวอๆของผมก่อนจะเดิน...วิ่งล่ะมั่ง มาหาผมโดยที่พวกแผล
ตามเนื้อตัวยังไม่ได้ทำแผลอะไรซักอย่าง
"-*- ไงไอ้เพื่อนโคตรเลว"
"เออ ไอ้เพื่อนโคตรชั่ว X 2
พอมาถึงโต๊ะนายมาร์โซก็ทักอิคไซท์ด้วยภาษาดอกไม้ [?] ซึ่งอิคไซท์ก็ทักตอบกลับด้วยภาษา
ดอกไม้เช่นกัน
"ชั้นไม่คุยกับคนที่แย่งเมียชาวบ้านหรอก หึๆ...ว่าไงครับที่รักกำลังทานอะไรอยู่เหรอครับ"
= [ ] = อะอะ โอ้โห คำพูดแมร่งเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังตีนโดยฉับพลันเลยนะเว่ย ไม่ต้องมาพูด
เพราะกับช้านนนนน ขนลุกว้อยยยย
"ชะชั้นจะกินอะไรก็เรื่องของชั้นสิ ยุ่งไรด้วย"
"ก็....จะได้ว่าเผื่อไว้คำนึงไง"
"-*- อะไรของนาย"
"คำว่า รัก ไงที่รัก^^"
"- - ^"
มุขเจ้าคุณปู่มากว่ะ
"อะไร เขินเหรอที่รัก ^^"
ไม่ได้เขินเว่ย ชั้นอายแทนที่แกเล่นมุขปู่ขนาดเน่
"ชั้นไม่ได้เขินหรอกย่ะ"
[เนื่องจากคนส่วนใหญ่ยังไม่รู้ว่าผมเป็นผู้ชาย ผมจำเป็นต้องสวมบทสาวสวยอยู่]
"อ้อเหรอจ๊ะ อืม....กินข้าวให้อร่อยนะที่รัก เดี๋ยวชั้นไปทำแผลก่อนนะ"
หุๆ ครูพยาบาลครับทำแผลให้มันตายไปเลย ^O^
"ไม่ต้องทำหน้าอาลัยอาวรณ์ชั้นหรอกที่รัก ไปไม่นานหรอก"
ผมทำหน้าแบบไหนที่เหมือนอาลัยอาวรณ์มันน่ะ -*-
"รีบไปทำแผลเหอะน่า พูดมากนะนายน่ะ"
"ฮืม...เป็นห่วงชั้นด้วยเหรอ O.o ภูมิใจว่ะ ฮ่าๆๆๆๆ"
นายมาร์โซหัวเราะอย่างร่าเริงก่อนจะเดินจากไปโดยมีลูกน้องของมันเดินตามไปเป็นขบวนยังกับจะ
แห่ศพ - -
"หึๆๆๆ"
พอมาร์โซไปอิคไซท์ที่เก๊กขรึมก็หลุดขำออกมาทำให้ผมงงว่ามันตลกอะไรของมัน
"เป็นอะไรของนายห๊ะ อิคไซท์"
"มันเป็นเอามากนะเนี่ย"
" -*- ใคร"
"ก็ไอ้โซน่ะแหละ เป็นเอามากนะเนี่ย"
"เหอะๆ"
"มันคงจะเอานายเป็นแฟนจริงๆว่ะ"
"แต่ชั้นไม่ชอบปู้จายด้วยกันนะเว่ย"
"ระวังไว้แล้วกัน"
"- - เออ"
"ฮืม...อืม อ้อ!"
นายอิคไซท์ทำหน้าเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก
"อะไรวะ"
"พรุ่งนี้วันที่ 3 ของวันเปิดภาคเรียนจะเป็นวันๆนึง"
"วันอะไร"
"วันดีเดย์"
"ดีเดย์?"
"อืม...เป็นวันที่จะให้อิสระในการแต่งตัว...และผู้หญิงต้องแต่งตัวเปิดผู้ชายด้วยเพื่อเล่นเกมส์มหาโหด
นิดๆที่พวกเรา ม.ปลายปี 3 ทุกคนต้องจัดและเตรียมเกมส์"
"งั้น...พรุ่งนี้ชั้นก็สามารถแต่งตัวเป็นผู้ชายได้อ่ะดิ"
"อืม...แต่ก็ก็จะมีแจ๊กพ็อตบางคนที่จะได้แต่งเป็นผู้หญิงแต่ละชั้นปี"
"เห~ อย่างนี้ก็เจ๋งอ่ะเด้ ชั้นล่ะอยากให้ไอ้โซมันแต่งจังว่ะ"
"อืมก็มีบางปีนะที่ไอ้โซได้"
"แล้วมันแต่งป่ะ"
"ไม่ แถมยังไปมีเรื่องกับพวกฝ่ายกิจกรรมซะด้วย"
"แล้วนายเคยมั้ย"
"ชั้นเหรอไม่นิหว่า"
"ชั้นอยากเห็นนายแต่งง่ะ *O*"
"ฝันไปเหอะ"
"ชิชั้นอยากเห็นก็ไม่ได้ นิชั้นว่าชั้นมีแผนให้นายมาร์โซแต่หญิงแล้วว่ะ"
"- - แผนอะไรของนายวะ"
"หึๆ"
"เหอะๆ มีเลศนัยด้วยนิหว่า บางทีนายก็ดูน่ากลัวนะเว่ยลัค"
"ก็นะ เดี๋ยวพรุ่งนี้คอยดูล่ะกัน ^^"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วคร๊าฟฟฟฟฟฟ ภูมิใจที่จบซักที - - เอาล่ะ ตอนหน้ามาดูก็แล้วกันว่าลัคของเราจะทำอะไร
มาร์โซ และพบกับอั่งเปาตอนหน้าที่ถูกวางให้แต่งหญิงด้วยยยย 5555+
ความคิดเห็น