คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กระสุนนัดที่ 1 : รับน้อง[มาเฟีย]
7.00 A.M.
ณ ประเทศไทย BKK
'วิลเลี่ยนนนนนนนนน'
"วิลเลี่ยนนนนน...แฮกๆๆๆ"
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาบนเตียงขนาดปานกลางแต่นุ่มจนเหลือเชื่อ พลางปาดเหงื่อที่ไหลออกมาตามผิว
หน้าที่เนียนนุ่ม...ฝัน....ฝันถึงเรื่องอดีตตอนนั้นอีกแล้ว เฮ้อ...นี่มันก็ผ่านมา 14 ปีแล้วนะ นี่เรายังไม่
ลืม'เขา'อีกเหรอ
"ก๊อกๆๆ"
เสียงเคาะประตู ทำให้ผมที่กำลังเหม่อลอยอยู่ได้สติก่อนจะลุกไปเปิดประตู
"อ้าว..พี่ลูเซียหรอกเหรอ"
ผมยิ้มทักพี่ชายของผมที่ตอนนี้แต่องค์ทรงเครื่องในชุดสูทสีดำสุดเท่ห์ หืม..ตัดกับผมสีเงินที่ยาวปะ
บ่าของพี่แกจริงๆเลย
"เมื่อกี้เป็นอะไรหรือเปล่า"
"ฝันถึงวิลเลี่ยนน่ะครับ"
"...เฮ้อ เมื่อไหร่เบลโลของพี่จะลืมเจ้านั้นซักทีล่ะ มันตายไปแล้วนะ"
".....แต่ตอนนั้นผมเห็นเค้า..."
"เอาล่ะๆ พอๆ ไหนๆก็ตื่นแล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวซะ วันนี้วันสำคัญไม่ใช่เหรอ"
วันสำคัญ - -....
"อ่ะ! วันนี้วันรับน้องของคณะผมนิ"
"อืม..วันนี้ใจดีจะไปส่ง"
"ไม่ใช่ไปหารุ่นน้องหญ้าอ่อนหรอกเหรอครับ"
"- - พี่ไม่ใช่วัวนะเว่ย เร็วๆลงมากินข้าวด้วย วันนี้แด๊ดกับมัมไม่อยู่"
"ครับๆ คุณพี่ชาย"
แด๊ดกับมัมไป'งาน'อีกแล้วเหรอเนี่ย
ผมคิดอะไรซักครู่ก่อนจะกลับตัวปิดประตูเข้าห้องไปอาบน้ำแต่งตัว วันนี้ผมได้ใส่ชุดไปรเวต
ธรรมดาๆ เพราะทางคณะได้ไตร่ตรองดูแล้วว่าขืนใส่ชุดนักศึกษากันไปคงได้เละกันไปข้างนึงชัวร์
ขอเวลาอาบน้ำนะครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
10 นาทีผ่านไป
ฮ้า~ สดชื่นแฮะ ผมอาบไวหรือช้าไปนะครับ...คงน่าจะพอดีล่ะมั้ง อ่า...มาถึงคอนเซ็ปเสื้อผ้าแล้วสินะ
อืม...วันนี้วันอังคารใส่สีชมพูแล้วกัน! ผมเลือกเสื้อยืดคอวีสีชมพู คู่กับการเกงยีนต์สีดำ ตัดกับ
เข็มขัดสีขาว แล้วเลือกแอดเซ็ทเซอร์รี่อย่าง นาฬิกาของ Casio สีชมพู และสร้อยคอรูปกางเขนสี
ดำอันบิ๊กๆ เรียบร้อย~ ก็เหลือแค่บำรุงหน้านิดนึง
5 นาทีผ่านไป
ตอนนี้หน้าผมใสแจ๋วเหมือนตอนล้างหน้าใหม่ๆแล้ว ก็หยิบกระเป๋าสะพายข้างสีขาวที่มีแค่มือถือ
Nokia N97 สีดำ เครื่องนึง กระเป๋าตังค์แบบจะขาดแหล่ไม่ขาดแหล่อันนึง กับลิปมัน 1 แท่ง
ผมดีเป็นคนปากแห้งง่ายนิดนึงง่ะ ถ้าถามว่าทำไมถึงใช้กระเป๋าตังค์ขาดๆ ผมตอบได้แค่ว่า วิลเลี่ยน
เป็นคนให้ในวันเกิดครบ 5 ขวบของผม ไม่เอาๆล่ะ เดี๋ยวน้ำตาจะไหลเอา ป่านนี้พี่ลูเซียคงรอจนราก
จะงอกติดพื้นแล้วล่ะมั่ง รีบลงไปดีกว่า
ณ ห้องรับประทานอาหาร
"โว้ๆ วันนี้แต่งตัวสวยจังนะ ^^"
"- - ผมเป็นผู้ชาย"
"อ่ะๆ วันนี้เบลแต่งตัวเท่ห์ก็ได้ - - "
"ผมว่าถ้าพี่ไม่ได้จะชมผมก็กินข้าวไปดีกว่านะ"
พี่ลูเซียได้ยินปุ๊ปก็สะบัดหน้างอนผมปั๊ป เฮ้อ~ นี่ผมมีพี่หรือน้องชายเนี่ย
ผมส่ายหน้าอย่างเอือมๆ ก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามพี่ลูเซีย แล้วค่อยๆตักข้าวต้มทะเลเข้า
ปากอย่างเอร็ดอร่อย
"สร้อยน่ะ...ยังไม่คิดจะถอดอีกเหรอ"
พี่ลูเซียพูดหลังจากที่งอนแล้วพยายามให้ผมง้ออยู่นาน[-*-]ก็ลดลิมิตลงมาคุย
"พี่ถามผมกี่รอบๆ ผมก็ตอบแบบเดียวนั้นแหละว่า...ไม่เคยคิด"
คือพี่ผมถามเรื่องสร้อยเงินที่มีแหวนหมั้นของผมกับวิลเลี่ยห้อยอยู่ ว่าแล้วผมก็ลูบที่แหวนเบาๆ
เหมือนกำลังคิดถึงคนๆนี้ที่ให้แหวนผมและเอาจูบแรกผมไป อ่า...ผมไม่รู้สินะว่าผมน่ะเป็นโฮโมหรือ
เปล่า ผมไม่ได้ชอบหรือรักใครที่เป็นผู้ชายนอกจากวิลเลี่ยน ผู้หญิงก็มีบ้างแต่ไม่ได้ชอบแบบคนรัก
แค่ชอบมอง....
"เฮ้ยๆ ถามแค่นี้ทำเป็นเงียบนานเลยนะ เอาล่ะไม่ถามๆแล้ว รีบกินเหอะเดี๋ยวรถติดเอา อ้อ! รับน้องกี่
โมงนะ"
พี่ลูเซียที่เห็นผมเงียบก็เปลี่ยนเรื่องทันที
" 9 โมงกว่าครับ"
"อือ ไปตอนนี้คงน่าจะไปถึงก่อนเวลาโขเลยนะเนี่ยเอาเหอะ ไปไวดีกว่าไปสาย"
พี่ลูเซียพูดก่อนจะยกถ้วยข้าวต้มซดจนหมด...อย่าบอกใครนะว่านี้พี่ชายผมน่ะ - - ทีอยู่กับเหยื่อของ
ตัวเองนิเนียบ สุภาพ ทีกับผมกับครอบครัวนิ ซกมก ไม่ค่อยมีมารยาทเอาซะเลย สร้างภาพเก่งมาก
- - ^
"เดี๋ยวพี่ไปเอารถมารอหน้าบ้านนะ"
"อือ"
"อืม"
พี่ลูเซียนัดแนะกับผมเสร็จก็เดินออกไปจากห้องรัปประทานอาหารใหญ่ทันที และไม่นานนักผมกิน
หมดแล้วเดินไปตามที่พี่ลูเซียนัดไว้
"ออดี้เหรอฮะวันนี้"
"อืมๆ"
ผมทักพี่ลูเซียที่ยืนเก๊กหล่ออยู่ที่ประตูข้างคนขับ ก่อนจะใส่รองเท้าผ้าใบสีชมพูขาวแนวเกาหลีที่พี่เม
ดได้เติมไว้ให้หน้าบ้านอย่างเช่นเคย
"เชิญครับเจ้าหญิง ^^"
"- - ^ ครับคนใช้"
"นี่เล่นแล้วเอาใหญ่เลยนะเบลโล"
"แหะๆ"
พี่ลูเซียเปิดประตูให้ผมนั่ง และเมื่อเห็นผมนั่งเสร็จแล้วก็จัดการปิดแล้ววิ่งอ้อมมานั่งที่ด้านคนขับ
ก่อนจะออกรถไปอย่างรวดเร็ว
8.43 A.M.
ไม่นานก็มาถึงที่มหาลัยผมอย่างเสียวๆ เพราะพี่ลูเซียขับได้อ้อนยมฑูตมาก = =
"ระวังตัวด้วยนะ เดี๋ยวโดนฉุดเอา^^"
"- -พี่ก็ระวังด้วยนะ ปากจะเจอส้นน่ะฮะ^^+"
"- - เออ ลามปามนักนะเรา"
"ก็พี่ว่าผมก่อนนะ!"
"เออๆ ไปกิจกรรมเหอะ"
"ครับผม"
ผมโบกมือบ๊ายบายพี่ลูเซียที่หน้าตึกคณะผมก่อนจะหันหลังเดินเข้าสู่คณะวิศวะฯ อืม...ผมเรียนคณะนี้
อ่ะนะ
'หมับ!'
"เหวอออ~"
"ว่าไง~ วันนี้สวยมาเชียวนะเว่ย"
ผมเดินเข้าได้ไม่กี่ก้าวก็เจอเวฟกระโดดกอดจนแทบจะล้มกองลงไปกับพื้นหน้าตึก ไอ้นี่นิ
ชอบมาไม่ให้ซุ้มให้เสียงตลอด = =
"เวฟ~ โลว์จะล้มหน้าทิ่มอยู่แล้วนะ"
"หุๆ ชั้นรู้ว่าแกไม่ล้หรอกเว่ย ถึกออกขนาดนี้^^"
"นั้นมันเวฟไม่ใช่เหรอ"
" - - เออๆ วันนี้ไม่ใช่วาเลนไทน์นะเว่ยแต่งตัวเป็นคิวปิดซะงั้นว่ะ"
"ก็วันนี้คอนเซ็ปวันอังคารไง"
"อ้อเหรอ"
"แต่นะ...เวฟช่วยเอาแขนออกไปได้ป่ะ หนักโคตร"
"หึๆ ก็ได้ๆ"
"ฮูว์...ค่อยสบายคอซะหน่อย...แล้ววันนี้ทำไมแต่งดำล่ะ ไว้อาลัยศพใครเหรอ"
ผมลูบที่ต้นคอเบาๆก่อนจะจ้องพิจารณาคนตรงหน้า
"อาลัยศพบ้านแกเด้! ชั้นแต่งตัวแนวฮาร์ดคอร์เฟ้ย EMO อ่ะรู้จักมั้ยวะเพื่อนโลว์"
"อือๆ รู้น่า แล้วรุ่นน้องเค้าทยอยกันมายัง"
"เออ มาแล้วบ้างน่ะ ปีนี้มีสาวแจ่มๆเยอะด้วยเว่ย พูดแล้วกระชุ่มกระชวยชะมัด^.,^"
"อืมมม ไอ้หื่น แล้วพวกเพื่อนๆพวกเราล่ะ"
"อ่า มันเตรียมงานกันอยู่"
"อือ ไปช่วยมั่งเหอะ"
"เออ ไปๆ"
เวฟพยักหน้าแล้วกอดคอผมเข้าไปช่วยที่บริเวณที่จัดงานรับน้องกัน...ผมคุยๆกับพวกเพื่อนๆกันว่าจะ
จัดกันซัก 4-5 ฐาน และก็น่าจะเด็ดๆทั้งนั้น หุๆ รอดูว่าจะมีฐานอะไรมั่งนะครับผม
"ว่าไง เบลโลซัง ^^"
มาถึงผมก็เจอกับมือวางว๊ากเกอร์อันดับต้นๆของคณะผม ฮ่าๆ คนนี้ชื่อ เติ้ล ครับ หน้าตาพี่แกอาจดุๆ
แต่จริงๆแล้วตลก + บ้า เลยด้วยซ้ำ - * -
"อ่ะๆ หวัดดีเติ้ล^^...ตอนนี้เตรียมการถึงไหนละล่ะ"
ผมถาม
"อ่า~ ก็เสร็จแล้วล่ะ เหลือแค่เช็กโทรโขงมหาภัย[ทางหู]น่ะ"
"อืม...แล้วป้ายชื่อเรียบร้อยยังง่ะ"
"เรียบร้อยหมดๆนั้นแหละน้า ไม่ต้องเหนื่อยถึงนายหรอก ออมแรงไว้แกล้งรุ่นน้องดีกว่า ฮูว์~ แค่คิดก็
ชูราชูร่าหัวใจแล้ว ได้เวลาแก้แค้นนน 555+"
" ' ' :"
ผมยืนเอ่อมองเติ้ลที่ตอนนี้กลายเป็นตัวร้ายที่คอยจ้องคิดจะแก้แค้นนางเอกพระเอก = __= เว่อร์ไป
เนอะเรา เหอะๆ
"ไปกันเกอะเบล ปล่อยให้ไอ้บ้านี่มันมีความสุขแบบศรีธัญญาไปเหอะ"
"อย่าไปว่าเติ้ลเขาดิ ไปๆก็ได้"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เวลานัดรวมพลน้องใหม่
"จ๊อกแจ้กๆๆๆๆ"
เสียงรุ่นน้องทั้งหญิง[มีไม่ถึง 20]ชาย[ซึ่งคาดเดาไม่ได้เพราะเยอะ!]คุยกันเซ็งแซ่ ปีนี้เยอะดีแหะ
"เฮ้ย!!! ผีเจาะปากมาพูดกันหรือไงห๊า! รุ่นพี่ยืนหัวโด่อยู่นี้น่ะ ตาเห็นมั้ย!"
โทรโข่งมหาภัย[ทางหู]ดังขึ้นพร้อมกับท่าทางแอ็คติ้งโหดๆของเติ้ล ทำให้น้องๆก็ค่อยๆเงียบและหา
มาสนใจสิ่งตรงหน้า
"เอาล่ะ!!! คงมาครบกันนะ! เอาล่ะเริ่มแรกนี้พี่ๆจะเดินไปแจกป้ายให้กับน้องๆ ให้น้องๆเขียนชื่อเล่น
ของตัวเองลงในป้ายที่พวกกพี่แจกให้นะ"
พอเติ้ลประกาศ เวฟก็เดินไปเอาป้ายที่อยู่บนโต๊ะสีขาวที่อยู่ข้างหลังเติ้ล แล้วเดินแจกให้ผมและ
เพื่อนๆ แถวมีประมาณ 10 กว่าแถว
----- คิดไม่ออก ดองไว้ซักระยะนะ ใกล้สอบแล้วอ่ะ ------
ความคิดเห็น