ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fanfiction Neptune Movie Tasien

    ลำดับตอนที่ #5 : Future Movie นิวเพอเพิ้ลฮาร์ท VS เพอเพิ้ลซิสเตอร์ Episode II (40%)

    • อัปเดตล่าสุด 29 มิ.ย. 59


    ความเดิมจากตอนที่แล้ว

    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1347817&chapter=2

    หาย..ไป..ซะ...เทพธิดา..แสน..น่า..รังเกียจ..

    และแล้วเธอก็ฟาดดาบลงปลดปล่อยคลื่นดาบพลังงานสีม่วงพุ่งเข้าหานิวเพอเพิ้ลฮารืที่ตอนนี้แทบไม่มีสติหรือเรี่ยวแรงมาโต้ตอบ แต่ทว่า มือเรียวสวยที่เปื้อนโลหิตก็ขยับไปมาอย่างอัศจรรย์ วงเวทย์สีม่วงประจำแพลนเนปจูนก็ปรากฏพร้อมปืนกระบอกใหญ่สีส้มที่จานหมุนดิสเพลย์ติดแถมยังมีคาชิโดกิล็อกซีดติดไว้..

    หือ!? ”

    “ [Kachidoki Charge!] ”

    ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    “ ฮึ่ม! ” เนปเกียร์ที่รีบกางม่านบาเรียวงแหวนอักขระอิเล็กทรอนิกซ์สีชมพูปนไอสีดำกันแรงลมจากการระเบิดเมื่อสักครู่ ก่อนจะจ้องมองร่างนิวเพอเพิ้ลฮาร์ทที่ร่วงลงแม่น้ำ กระแสน้ำได้พัดร่างเธอจนมองไม่เห็นแล้ว....

    “ ............” เธอเห็นแบบนี้จึงเก็บอาวุธด้วยเวทเก็บของก่อนค่อยๆลอยลงพื้นป่าที่มีสภาพไฟไหม้บางส่วนกับเสียหายดั่งเกิดสุดท้ายครั้งใหญ่...

    ควับ

    “................” ก่อนที่จะเดินจากไป..แล้วหยุดเดินสักพักเหมือนจะรู้สึกอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่สนใจ เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าใครแอบมองอยู่

    “ เอาล่ะ..ดูสิ คุณจะทำยังไงต่อไปล่ะ..” เธอก็จากหายไป และในขณะนั้นมีหญิงสาวผู้หนึ่งกำลังแอบมองการต่อสู้ตั้งแต่นิวเพอเพิ้ลฮาร์ทสู้กับงูยักษ์จนมาถึง ณ ตอนนี้..

    “ อึ่ก...งานนี้ต้องไปช่วยเธอคนนั้นแล้วสิ.. แต่ทำไมใบหน้าเธอถึงเหมือน..เนปโกะ?.” สิ่งที่หญิงสาวคนนั้นกล่าวถึง มันมีอะไรแอบแฝงกันแน่?

     ………………………………………………………………………………………………………………………………………

     

    “ ที่นี่...ที่ไหน.... ทำไมมัน....” ตอนนี้สาวผมยาวสีม่วง ติดกิ๊ปตัววีสีทองสองชิ้น รูปร่างดีในชุดกันหนาวสีดำ กางเกงมินิสเกิร์สสีม่วงแถบลายขวางสีขาว ถุงเท้ายาวสีม่วงสลับฟ้า กำลังล่องลอยในสถานที่แห่งหนึ่งคล้ายห้วงกระแสจิตในดวงจิต ซึ่งคล้ายคลึงห้วงอวกาศมาก และซึ่งตัวเธอเองก็ไม่รู้เลยว่า มันคือที่แห่งใด ทำได้เพียงล่องลอยเหมือนกระแสน้ำไหลอย่างช้าพลางดูหมู่ดาวที่ส่งประกายแสง..

    “ นี่เรา..ตายแล้วเหรอ..” แล้วเธอมองเห็นประตูบานนึงที่อยู่ไกลจากเธอ ประมาณ 150 เมตร ทำให้เธอล้วงกระเป่าเสื้อเหมือนหาอะไรสักอย่าง..แต่ไม่พบ

    “ คริส..เธอหายไปไหนนะ ”

    จากนั้นเธอต้องแหวกว่ายกระแสอวกาศ จนสักพักก็มาถึงประตูบานนั้น มันเป็นประตูไม้โบราณซึ่งทรุดโทรมมาก..

    “ ....................” เธอยื่นมือทั้งสองแสนบองบางดันประตูจนเปิดออก ก่อนเธอเบิกตากว้างกับสิ่งที่เธอเผชิญ.......

    “ นี่....มัน..อะ...ไร..กัน ”


    “ ไม่นะ....ไม่จริงใช่มั้ยค่ะ..พวกคุณแม่..ไม่..ไม่..ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!! ”

    เธอกริ๊ดร้องดังสนั่น ซึ่งเสียงของเธอไม่อาจส่งไปถึงสิ่งที่เห็นตรงหน้า และทุกอย่างได้กลายเป็นสีดำ

    ………………………………………………………………………………………………………………………………………

    “ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!! ” เสียงตะโกนออกมาได้จาก ณ ห้องนอนห้องหนึ่งในสถานที่สักแห่งของโลกแห่ง มีใครบางคนลุกขึ้นจากเตียงด้วยสีหน้าตื่นตระหนกอย่างกับฝันร้ายมาก่อน เด็กสาววัยประมาณ 10-12 ปี เรือนผมยาวสีม่วงเข้ม ดวงตาสีฟ้าที่ยังคงตื่นตระหนก ริมปากสีชมพูที่ยังสั่นหยิกๆ ก่อนจะมีลูกแก้วสีม่วงติดปีกขนนกแสงสีฟ้าบินลอยมา

    [มาสเตอร์คิโอริ ดีใจจริงๆที่ท่านฟื้นจนได้!!] ” ใช่ เธอคนนี้คือคิโอริที่ถูกเนปเกียร์ของโลกนี้เล่นงานนั้นเอง

    “ อ้ะ?  คริส ปลอดภัยหรอก แล้วทำไมฉันถึง.....? ”เธอมองแขนสองข้างที่พันผ้าพันแผลไปทั่ว แม้จะมีอาการเจ็บอยู่บาง แต่ตอนนี้มันดีขึ้นเรื่อยๆ ก่อนคริสก็บอกว่า

    [มีคนมาช่วยท่านตอนเกยตื้นในตอนนั้น แต่เพราะดิฉันดับเครื่องเพื่อฟื้นฟูความเสียหายเลย เลยไม่เห็นใบหน้าคนที่ช่วยชัดเจนนะค่ะ] ”

    “ งั้นเหรอ........” แล้วเธอค่อยลุกจากเตียงพลางหยิบเสื้อกันหนาวประจำที่ท่าทางซักและรีดเรียบร้อยจนเธอสงสัยว่าใครกันน่ะ ที่ช่วยเธอกับคริสจนได้ยินเสียงใครสองคนที่น่าจะเป็นผู้หญิงละนะ

    “ เสียงแบบนี้ ทำไมถึงคุ้นเคยจังนะ.. ” เธอเรียกคริสกลับมาก็สวมที่คอตน และออกจากห้องพร้อมลงมายังชั้นล่าก็พบหญิงสาวสองคน คนมีผมสีน้ำตาลเปลือกไม้ยาวถึงเอว โดยข้างซ้ายรวบเสนผมบางส่วนด้วยริบบิ้นสีเขียวใบไม้ ดวงตาสีเขียวเอเมรัสสดใจ เธอสวมใส่ชุดโค้ทสีน้ำเงินแขนยาวเลยถือมือ ตรงช่วงต้นแขนเสื้อมีลวดลายสายฟ้าสีแดงประดับไว้ เข็มขัดสีน้ำตาลที่เต้มไปด้วยโทรศัพท์หลายเครื่องและหลากรุ่น และเธอสวมใส่ชุดสายเดี่ยวสีดำมีตัว I กางเกงสีดำและรองเท้าบูทสีน้ำเงินกำลังนั่งพูดกับหญิงสาวหน้าตาน่ารักแม้จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ผมยาวสลวยถึงช่วงเอวสีครีมอมส้ม ใส่ที่คาดผมสีน้ำตาลติดรูปตัว C ดวงตาสีส้มแสนน่ารักจนใครๆต้องอ่อนข้อให้ ชุดไหมพรมไร้แขนสีครีมอ่อนซึ่งโดนเสื้อกาวส์แบบคุณหมดตามโรงพยาบาลสวมใส่ทับอีกที แต่ยังกระชับหน้าอกเล็กน้อย ปลอกแขนไหมพรมสีเดียวกับเสื้อ กระโปรงลายสก็อตสั้นถึงต้นขาว ถุงเท้ายาวถึงต้นขาสีดำ กับร้องเท้าบู้ทไหมพรม ด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างจะเคร่งเครียดซะด้วยโดยเฉพาะคนแรกที่ทำหน้าหนักใจมาก

    “ ฮึ่ม..ถ้าเป็นแบบนี้..เธอคนนั้นต้องมาแน่.. ”

    “ เกียร์จังจะทำแบบนั้นจริงเหรอเจ้าค่ะ.....”

    “(อ้ะ!? ทั้งสองพูดถึงอาเกียร์ของโลกนี้งั้นเหรอ ยิ่งเสียงแบบนี้ ใช่เลยทั้งสอง)” แล้วสามผมสีครีมก็หันมาเห็นคิโอริก่อนจะ........

    ฟุ่บ!!!

    หมับบบบบบบบ!!!!!!!!!

    “ ว้าย.ว้ายยยยยยย ”

    “ คิดถึงมากเลยค่ะ เนปเนป!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!>< ”

    “ เดี่ยวๆ สิ คอมป้า! ” สาวผมยาวน้ำตาลเปลือกไม้ตะโกนห้ามสาวครีมที่มีชื่อว่าคอมป้าไว้ก่อน แต่ไม่ทันซะแล้ว เธอคนนั้นพุ่งกอดร่างคิโอริซึ่งยังประคองตัวอยู่อย่างไม่ทันตั้งตัว แบบคนที่จากไปมานานมาก....จนล้มกองกับพื้น....

    “ เดี่ยวสิค่ะ! ปล่อยสิ! ”

    “ ไม่เจ้าค่ะ เค้าไม่มีปล่อยตัวเนปเนปที่กลับมาแล้วอย่างเด็ดขาดเลยเจ้าค่ะ! ”

    หมับบบบบบบบบ!!!

    “ อ้ากกก! จะหายใจไม่ออกแล้ว!! อาคอมป้า!!!!! ”

    “ เอ๋ เจ้าค่ะ!!! ” เธอรีบคลายกอดพร้อมลุกขึ้นให้คิโอริประคองตัวขึ้นอย่างระวัง ก่อนจะเคลื่อนตัวไปนั่งโซฟา และสาวผมยาวสีเปลือกไม้ก็เดินมาหาเธอด้วยสีหน้าเต็มด้วยความสงสัยไปหมด แม้แต่อีกคนก็เช่นกันกับคำพูดที่คิโอริบอกเมื่อครู่

    “ ขอโทษแทนเพื่อนฉันน่ะ บังเอิญใบหน้าเธอเหมือนเพื่อนคนนึงที่จากโลกไปแล้วล่ะ..ก็เลย.... ”

    “ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อาไอ ทางนี่ก็เข้าใจค่ะ... ”

    “ อาไอ....เธอรู้จักพวกฉันสองคนด้วยรึ? ”

    “ ค่ะ คุณอาไอเอฟ สายลมชื่อดังในวงการข่าวสารและคุณอาคอมป้าแห่งวงการแพทย์......”

    ทั้งสองถึงกับตาเบิกกว้างกับสิ่งที่เด็กผมม่วงกล่าวและยิ่งตกใจว่าเธอเรียกพวกเค้าว่า “ คุณอา ”

    ............................................................................................................................................................................................................

    ฟิ้ว!ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!

    ณ แพลนเนปทาวเวอร์ของโลกนี้ ซึ่งดูเหมือนจะทรุดโทรมอย่างมาก และที่นั้นมีบุคคลสองคนกำลังพูดคุยกันบนระเบียบของตัวทาวเวอร์ คนแรกเป็นสาววัยยี่สิบกว่าที่ยังคงลดเหลือหน้าใสของเด็กสาววัยรุ่น ผมสีเทายาว ดวงตาสีแดง สวมสร้อยเป้นตัวหนังสือโลหะว่า “ TEKKEN ” ในชุดเสื้อแจ็คเก็ตหนังแขนยาวสีดำสนิททับเสื้อในซึ่งไม่เชิงคล้ายยกทรงสีดำขอบแดงเสริมหน้าอกและมีเม็ดกลมสีเหลืองระหว่างทรวงล่างของอก กางเกงยีนส์แบบขาดข้างนึงกับมีจุดขาดหลายจุดสีน้ำเงินเข้ม มีลายไฟที่ปลายขาซ้าย และจุดนึงเผยกางเกงในลายขวางสีขาวสลับเขียวฟ้า รองเท้าบูทที่ข้างขวามีสร้อยสีเงินมัดกับอีกคนที่สวมเสื้อฮู้ดยาวครอบทั้งตัวสีดำสนิทกำลังยืนสัมผัสแรงลมของพายุอยู่
    “ นี่คือคำขอร้องสินะ.... ” สาวผมเทาถามอีกคนเพื่อความแน่ใจในเรื่องนึงที่คนนี้อุตส่าห์เรียกเธอออกมาในสถานที่ซึ่งเหมือนกับนรกแบบนี้

    “ ใช่ จงไปจัดการกับเธอคนนั้นซะ....อย่าให้เหลือแม้แต่ซาก แม้คุณจะไม่ชอบก็ตาม... ”

    “ แต่มันออกจะเสี่ยงนะ....อีกคนเป็นถึง...”

    “ ก็แค่ยัยเทพธิดาอ่อนหัดที่เผลอพลัดหลงมายังนรกแห่งนี้...หรือคุณจะคิดปริปักษ์กับฉัน....” น้ำเสียงของผู้หญิงแสนเยือกเย็นจากคนสวมฮู้ดคนนั้นก็ชักดาบเล่มนึง ใบมีดขนาดกลางสีม่วงเรืองสีดำและแดงและด้ามจับก็สีดำก่อนฟันคลื่นออร่าดาบใส่ตึกแห่งนึงข้างๆจนขาดครึ่ง

    “ .....................” สาวผมเทาแม้ดูนิ่ง แต่ภายในกลับเครียดเพราะถ้าคนนี้จะลงมือฆ่าเธอได้ทุกเมื่อ...ก็ย่อมทำได้

    “ แล้วเบาะแสพวกคณะปฏิวัติล่ะ? หาที่ซ่อนเจอรึยัง ”

    “ เกี่ยวเรื่องนั้น พออยู่ที่อยู่แล้วล่ะ จะไปทำลายก่อนจะไปจัดการเทพธิดาคนนั้น ”

    “ไม่ เธอต้องไปหาตัวเดี่ยวนี้...เดี่ยวก็ค่อยว่ากันใหม่...”แล้วสาวผมเทาพยักหน้าก่อนเดินเข้าลิฟท์ไป......และคนสวมฮู้ดก็ถกเอาผ้าคลุมลงจนเผยสีชมพูกับดวงตาสีม่วงพร้อมจ้องมองพายุที่กำลังพัดเข้าหาก่อนจะพุ่งเข้าหามันทันที!!
    ฉัวะ!!!!!!!!!!!!!!

    สิง่ที่ไม่น่าเชื่อกับตา พายุที่พัดหมุนอย่างบ้าคลั่งโดนดาบเพียงเดียวฟันผ่าซอกซีกและสลายไป...

    ตึง!

    “ ............................ ” เธอคนนั้นก็คือเนปเกียร์ของโลกนี้นั้นเอง!! และคนที่ว่าจ้างคนนั้นกำลังเดินทางลงใต้เพื่อไปจัดการคิโอริของพวกเราให้สิ้นซาก


    ............................................................................................................................................................................................................

    ณ บ้านของไอเอฟในโลกนี้

    “ อืม เรื่องราวเป็นอย่างงี้นี้เอง ”ไอเอกล่าวพลางจิบน้ำชาเขียวหอมมะลิ ฟังเรื่องราวอันเหลือเชื่อของลูกสาวของเพื่อนตนเองอีกโลกหนึ่ง

    “ แต่ละเรื่อง จะเหลือเชื่อมากเลยเจ้าค่า^^ ” แต่คอมป้าก็ดูตื่นเต้นกว่าเธอเสียอีก จนคนเล่าสองคนต้องยิ้มแหย่ๆให้เลยล่ะ

    [แฮะๆๆ มันจริงนะค่ะ เนอะ มาสเตอร์^^|||||||||||] ”

    “ อืม ว่าแต่พวกคุณแม่ของโลกเสียชีวิตแล้วสินะค่ะ ”

    ไอเอฟกับคอมป้าถึงกลับสะดุ้งก่อนทำหน้าลังเลและเหงื่อตกอย่างมาก

    “ เอ่อ ไม่ต้องลนลานก็ได้ค่ะ ที่หนูพูดคำถามนี้ เพราะว่าหนูจับสัมผัสพลังของพวกท่านไม่ได้ซะนิดนะค่ะ”

    “ สัมผัสพลังนี่ หมายถึงสัมผัสพลังงานแชร์หรอกเจ้าค่ะ ”

    [ใช่แล้วค่ะ ท่านคอมป้า มาสเตอร์สามารถจับสัมผัสกระแสพลังงานแชร์แม้จะอ่อนเพียงใด] ”

    “ งั้นหรอก แต่ว่า ”

    “พูดออกมาเถอะค่ะ หนูรับเรื่องนี้ได้ค่ะ ” ไอเอฟฟังแบบนี้ยิ่งทำใจลำบากมากขึ้น จนในที่สุดต้องจำเป็นปริปากเล่า

    “คือว่า.......”

    แต่ทว่า...ทันในนั้น

    ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    เกิดระเบิดหน้าบ้านไอเอฟ จนทั้งสี่ตกใจก่อนรีบออกมาดุว่า ใครบังอาจกระทำแบบนี้ก่อนจะพบหญิงสาวที่เคยไปคุยเนปเกียร์เมื่อก่อนหน้านี้เลย!?

    “ เธอคนนั้นมัน เท็นเคน! ”

    “....................”

    จริงด้วยเจ้าค่ะ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่เจ้าค่ะ ไม่ใช่ว่ากลับบ้านเกิดไม่ใช่รึเจ้าค่ะ?”

    “ เรื่องแบบนั้น ช่างเถอะค่ะ แต่ว่า”เท็คเคนจ้องมองคิโอริอย่างำม่ละสายตาก่อนจะกล่าวต่อว่า “ ฉันจะมาจัดการกับเธอคนนั้น ทั้งสองอย่างมายุ่งค่ะ!!”

    !?x3 ”

    “ รับมือค่ะ มุราซากิ คิโอริ ไม่สิ นิวเพอเพิ้ลฮาร์ท!!! ” เท็คเคนพุ่งเข้าหาคิโอริพร้อมงัดหมัดขวาขึ้นมาทันที แต่คิโอริกระโดดถีบคู่แบบไม่สนใจอาการบาดเจ็บใส่ใบหน้าอีกฝ่ายจนกระเด็นใส่รถจักรยานยนต์ของไอเอฟอย่างจัง

    “ อ่า!! รถฉันนน0[]0!!!!!!! ”

    แฮะๆๆๆๆๆๆๆ^^|||||||||||||| ”

    ไม่รู้ว่า ทำไมถึงเล็งงานฉันนะค่ะ แต่จะมากระทำพื้นที่ที่อยู่อาศัยของอาไอให้เสียหายมากกกว่า คงจะไม่ได้แล้วค่ะ เมทริกซ์ฮาร์ท!

    “[YES! MY MASTER!]”

    “ไรเดอร์การ์ค แสกนลิงค์!! ” คิโอริหยิบไรเดอร์การ์ด “คูกะ” ออกมาแล้วใช้คริส(โหมดแปลงร่าง)แสกนบาร์โค้ดของการ์ด

    [SCAN LINK! Loading OK! CHANGE ARCLE Mode!]”

    วิ้ง!

    คริสได้เปล่งสีแดงก่อนสลายเป็นอนุภาคแสงหลากสีแล้วมารวมตัวที่เอว แล้วเข็มขัดสีเทาปรากฏขึ้นมีจุดเด่นที่ตรงกลางมีลูกแก้วทรงกลมสีใสกับอักขระแปลกๆรอบ และคิโอริวางมือทั้งสองบนลูกแก้วนั้น

    วิ้ง~

    ลูกแก้วนั้นได้มีแสงสีแดงเรืองแสงออกมากับมีเสียงออกมาบ่งบอกถึงว่าถึงเวลาได้ใช้พลังนี้แล้ว เธอตั้งท่าโดยตั้งหุบแขนซ้ายไว้เหนือชิ้นส่วนหัวเข็มขัด ไว้ และตั้งแขนขวาเฉียงไปข้างหน้าทางด้านซ้ายจนสุดก่อนค่อยๆเลื่อนกลับไปด้านขวา

    “ แปลงร่าง!!!! ”

    เธอดึงแขนขวาทับแขนซ้ายทับปุ่มสีดำบนชิ้นส่วนทรงกลมที่อักขระแปลกๆที่เขียนว่า พลังทันที

    วิ้ง~วิ้ง~วิ้ง~วิ้ง~วิ้ง~วิ้ง!!!!!

    เธอปล่อยท่าคืนก็จะมีเกราะสีแดงปรากฏมาปกคลุมร่างเธอ จนร่างไรเดอร์สีแดงดุจดั่งเปลวเพลิงที่มาชำระความชั่วร้าย ดวงตาสีแดงเหมือนทับทิบกับเขาคู่สีทอง

    [COMPLETE! Masked Rider KUUGA MIGHTY FORM!] ”

    คิโอริก็ได้แปลงร่างเป็นนักรบแห่งเปลวเพลิง “มาสค์ไรเดอร์ คูกะ” ก่อนพุ่งเข้าเอาศอกขวาชาร์จใส่เท็คเคนทันที

    “ ฮึ่ม! ”

    พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก!

    ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!

    ทั้งสองปะทะปะมืออย่างสูสีก่อนเคลื่อนย้ายเข้าไปในป่า เพื่อลดความเสียหายแก่บ้านไอเอฟ

    “คอมป้า พวกเราเองรีบไปตามพวกนั้นกันเถอะ!! ”

    “ อะ..อ้ะ? เจ้าค่ะ><!! ” ทั้งสาวรีบกลับเข้าไปในบ้านเพื่อแต่งกายชุดประจำตัว นอกจากตอนนี้เธอทั้งสองอยู่ชุดนอนนั้นเอง

    ............................................................................................................................................................................................................

    ณ ป่าที่คิโอริ(คูกะ)ปะทะกับเท็คเคนนั้น อยู่สถานการณ์เสียเปรียบ

    ผัวะ!!!!

    “ อั่ก!!!  ” คิโอริ(คูกะ)ถูกเท็คเคนแตะเข้าที่ท้องในจังหวะเธอจะสวนหมัดจนกระเด็นลงพื้นอีกครั้ง

    [DANGER! Power Level Down! Mighty Form will turn back to Growing Form!]”

    “ หนอย......” เธอพยายามลุกขึ้นแต่ด้วยอาการบาดเจ็บสะสมจากการต่อสู้เนปเกียร์ก่อนหน้านี้กับการต่อสู้เท็คเคนทำให้เธอสะบักสะมอมอย่างสาหัสเลยทีเดียวซึ่งทำให้ร่างของคูกะนั้นได้จางเป็นสีขาวแทนสีแดงเดิมของไมท์ตี้ฟอร์มและพลังน้อยกว่าไมท์ตี้ฟอร์มเพียงครึ่งนึงจากเดิม

    “ เอาล่ะ..มาจบเรื่องนี้กันเถอะ ” เท็คเคนค่อยๆเดินเข้ามาคิโอริเพื่อจะเผด็จศึกในระหว่างนั้นไอเอฟกับคอมป้าในชุดนอนก็วิ่งตามพวกเธอทันแล้ว

    “ คิโอริ/คิโอจัง!!!!!! ” ทั้งสองซึ่งตื่นตกใจภาพตรงหน้าจึงตะโกนออกมาจนเท็คเคนหันหน้ามาเจอพวกไอเอฟ

    “ ตอนนี้ ย้าก!!! ” คิโอริ(คูกะ)อาศัยจังหวะที่เท็คเคนหันไปมองทางอื่นจึงทาบมือขวาลงพื้นแล้วก็หมุนตัวแตะขาเท็คเคนจนล้มลงไป

    “ ว้าย!!! ” ในจังหวะที่เท็คเคนล้มลงนั้น คิโอริ(คูกะ)รีบกระโดดถอยไปตั้งหลักอีกครั้ง แต่คราวนี้เพื่อเตรียมแก้มือเพราะสภาพที่สาหัสของเธอคงต่อสู้ในอีกไม่นานคงจะแย่สุดๆ เธอจึงรวบรวมจิตไว้ที่เท้าทั้งสองข้างพลางสูดลมหายใจเพื่อเตรียมใช้ท่าไม้ตาย

    “ ย้ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!! ”

    แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น!?

    เปรี้ยะๆๆๆๆๆ!!!!!

    จู่ๆ กระแสไฟฟ้าสีทองหลั่งไหลออกจากร่างโกรวอิ้งฟอร์มพร้อมทั้งสนับแข้งสีทอง “ไรซิ่ง แองเกิล” แต่มันโผล่ที่แข้งสองข้าง!! แล้วร่างสีขาวของเธอก็มีการเปลี่ยนแปลงไปด้วยในจังหวะก้าวเท้าขวาถอยหลัง ร่างของคูกะโกรวอิ้งฟอร์มก็เปลี่ยนสีเป็นร่างดำขลิบทอง มีลักษณะคล้ายร่างไมท์ตี้ฟอร์ม มากแต่เป็นชุดสีดำแทน


    “[CHARGE UP! COMPLETE! AMAZING MIGHTY FORM!]”

    ชื่อของร่างนี้คือ อเมซิ่งไมท์ตี้ฟอร์ม (Amazing Mighty Form) ร่างพิเศษ ที่เพิ่มพลังอัสนีเอาไว้ในร่างกายอย่างเต็มเปี่ยม

    “ อะไรน่ะ!!!! ” เท็คเคนที่ลุกขึ้นอย่างทุละทุเลก็ตกใจกับการเปลี่ยนแปลงของคิโอริ

    “ เอาล่ะนะ!!!! ” คิโอริตะโกนออกมาพร้อมสาวเท้าวิ่งตรงหาเท็คเคนด้วยฝ่าเท้าทั้งสองที่กระแสไฟฟ้าเปล่งแสงแวบๆก่อนจะกระโดดหมุนตัวแล้วเตะ2ข้างพร้อมกันเล็งไปที่เท็คเคนที่ตกใจกับการโจมตีลายฟ้าแลบของผุ้ที่โดนเธอเล่นงานฝ่ายเดียวจนไม่สามารถรับกับการโจมตีครั้งนี้

    “ อเมซิ่ง ไมท์ตี้ คิ๊ก!!!!!!!



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×