คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ผมชื่อไดโนเสาร์
“อ้าว ตื่นแล้วหรอครับ” เด็กน้อยถามเสียงเพลียๆ
“นี่ผมหลับไปนานเท่าไหร่หรอครับ”
“เอ่อ.. ประมาณสิบสองชั่วโมงได้ครับ” เด็กน้อยมองนาฬิกาแล้วตอบผมเนือยๆ
“นี่น้องยังไม่ได้นอนเลยหรอครับ” ผมถามอย่างรู้สึกผิด แค่เห็นรอยคล้ำใต้ตาของเขาผมก็รู้แล้ว
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมยังไหว” เด็กน้อยยิ้มพลางหาวปากกว้าง
“ขึ้นมานอนบนเตียงสิ เดี๋ยวพี่จะไปทำข้าวต้มให้กิน” ผมบอกอย่างเกรงใจ
“แต่พี่ยังป่วยอยู่เลยนะครับ”
“ผมหายแล้วน่า ขึ้นมานอนเถอะครับ” ผมบอกแล้วดึงมือเด็กน้อยขึ้นมานอนบนเตียง
“เอ่อ.. -////-” เกน้อยหน้าแดงแล้วมองมือที่ผมจับ
“อ๋อ ขอโทษครับ” ผมบอกแล้วกระโดดลงจากเตียงทันที
“พักเถอะครับ คุณดูแลผมมามากแล้ว” ผมยิ้มบางๆให้แล้วปิดประตูห้องเบาๆ
“อืม.. หอมจังเลยครับ” เสียงเด็กน้อยดังอยู่หน้าประตูห้องครัว
“ตื่นแล้วหรอครับ รออีกสักครู่นะ ใกล้เสร็จแล้วครับ” ผมหันไปยิ้มให้
“พี่ชายใส่ชุดกันเปื้อนแล้วดูเป็นพ่อครัวที่น่ารักมากๆเลยนะครับ” เด็กน้อยเดินมานั่งเท้าคางมองฉันอยู่ที่เค้าท์เตอร์ห้องครัว
“นี่พี่ชายอยู่คนเดียวหรอครับ บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้”
“ไม่ครับ พี่อยู่กับครอบครัว แต่ตอนนี้คุณพ่อกับคุณแม่แล้วก็พี่สาวของพี่อยู่ที่ต่างประเทศน่ะครับ”
“พี่ชายชื่ออะไรครับ ผมชื่อไดโนเสาร์นะ”
“ชื่อแปลกจังครับ”
“แม่ผมบอกว่าฝันเห็นไดโนเสาร์น่ะครับตอนที่จะคลอดผม”
“อ๋อ พี่ชื่อฟินนะครับ” ผมบอกแล้วตักข้าวต้มใส่จานให้ไดโนเสาร์
“อร่อยมากเลยครับ ^0^” ไดโนเสาร์บอกอย่างร่าเริง
“ฮึๆ ฮ่าๆ”
“พี่ขำอะไรหรอครับ -0-?” ไดโนเสาร์ถามงงๆ
“ข้ามต้มติดแก้มแน่ะ” ไดโนเสาร์รีบเอามือเช็ดแก้มทันที แต่ตำแหน่งที่เช็ดยังไม่ตรงกับที่เปื้อนสักที ผมเลยคว้ากระดาษทิชชูแล้วเว็ดให้เขาแทน
“นี่ไง” ผมบอกยิ้มๆ
“-/////- ขอบคุณครับ”
“ผมกลับบ้านก่อนนะครับ ป่านนี้ที่บ้านคงตามหากันวุ่นแล้ว” ไดโนเสาร์บอกลาผม
“ขอบคุณมากนะครับที่คอยมาดูแล ^^”
“ยินดีเสมอครับ” ไดโนเสาร์บอกแล้วโบกมือลาผมจนลับสายตา ผมเลยปิดประตูรั้ว
กึก!
“อ๊ะ!” พี่เจคเอามือกั้นรั้วไว้
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน” เขาลากผมเข้าไปในบ้าน
“ไอ้เด็กคนนั้นมันเป็นใคร!” พี่เจคไม่เคยตะคอกใส่ผมขนาดนี้
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ล่ะครับ นี่มันชีวิตผมนะ!”
“เกี่ยวสิเว้ย เพราะฉันรักแก!!”
“คุณแน่ใจแล้วหรอครับว่าคุณรักผมน่ะ ถ้าคุณรักผมจริงคุณคงไม่ไปจูบกับพี่ซาร่าหรอก อกไปจากบ้านของผมซะ บ้านนี้ไม่ต้อนรับคุณ!!” ผมตะคอกแล้วผลักพี่เจคออกไป
“ฟังนะ ยัยนั่นมันมาจูบฉันเอง ฉันไม่ได้ไปจูบยัยนั่นก่อนสักหน่อย”
“งั้นถ้าไดโนเสาร์มาจูบผมก่อน ผมก็ไม่ผิดใช่ไหม”
“ไดโนเสาร์คือใคร”
“ก็น้องที่มาดูแลผม”
“นี่ถึงขั้นรู้ชื่อกันแล้วหรอ ไปถึงไหนกันแล้วล่ะ” พี่เจคเย้ยหยัน
ผัวะ!
“อย่าคิดว่าทุกคนจะนิสัยเลวเหมือนคุณ” ผมบอกแล้วเดินเข้าห้องนอนไป
ปังๆ!
“เปิดประตูนะ ออกมาคุยกันก่อน” พี่เจคทุบประตู
“ออกไปซะก่อนที่ผมจะเกลียดคุณมากกว่านี้”
“อ้าว พี่ฟิน สวัสดีครับ พี่เรียนอยู่โรงเรียนนี้เหมือนกันหรอครับ” ไดโนเสาร์ทักทายผม เราเจอกันที่หน้าประตูโรงเรียนครับ
“อ๋อครับ” ผมยิ้มแห้งๆให้ “เฮ้ย ระวัง!” ผมตะโกนแล้วรีบดึงแขนไดโนเสาร์ออกมา อีกไม่กี่วินาทีเขาจะโดนรถชนแล้วสิรถราคาแพงแต่คนไม่มีมารยาทแบบนี้ไม่น่าคบ
“ขับรถประสาอะไรกันครับ คุณมองไม่เห็นรึไงว่ามีคนยืนอยู่” ผมตำหนิ
“เห็นครับ พอดีว่าตั้งใจ” เสียงแบบนี้มีแค่คนเดียว..
“พี่เจค!!”
-----------------------------------------------------------------------------
Comments & Vote 
ความคิดเห็น