ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF][K-pop] รวมเรื่องสั้น เขียนมันทุกวง

    ลำดับตอนที่ #7 : [god/Hosang]Smile

    • อัปเดตล่าสุด 9 พ.ย. 59


    Title : Smile
    Status : ShortFic
    Author : Redblood15
    Pairing : Kyesang X Hoyoung
     
    ----------------------------------------------------------------------------------------
     
                     "พี่จะไปอย่างนี้จริงๆหรอ"
                     "อืม"
                     "แล้วผมล่ะ พี่จะทิ้งผมหรอ"
                     "..."
                     "พี่..."
                     "ขอโทษ..."
                     "พี่คเยซัง..."
                     "ขอโทษนะ โฮยอง"
     
     
               ผมไม่เคยลืมวันนั้น วันที่ผมเดินออกมาจากgod วันที่ผมตัดสินใจทิ้งอีก4คนไว้ข้างหลังแล้วเดินไปตามทางของตัวเอง มันผ่านมานานเท่าไหร่แล้วนะ 7ปี? หรือ8ปี? น่าจะราวๆนั้น
                     "พี่แน่ใจนะ"
                     "อืม" เซอินถามผมซ้ำอีกครั้ง แน่ล่ะ เป็นใครก็ต้องถามในเมื่อตลอด8ปีที่ผ่านมาผมพยายามหลีกเลี่ยงทุกวิถีทางที่จะเกี่ยวข้องกับgod แต่วันนี้ผมกลับเชิญพวกเขามาที่รายการ One table ด้วยตัวเอง
                     ผมอยากจะพูดทุกอย่างที่ไม่เคยพูด แก้ไขความเข้าใจผิดทุกอย่าง
     
     
                     "อาหารเขาอร่อยมาก!"
                     "ไม่น่าเชื่อว่าพี่คเยซังเป็นคนทำ"
                     ดีใจ มันไม่ใช่แค่ดีใจ ตื้นตัน ปลื้มปริ่ม...ภูมิใจ อะไรประมาณนั้น ทุกครั้งผมก็ได้ยินคำพูดประมาณนี้ในรายการที่ชมว่าอาหารของผมอร่อย 
                     แต่เมื่อคำพูดมันออกมาจากคนที่ผมรักทั้ง4คนแล้ว มันทำให้ความรู้สึกทั้งหมดถาโถมเข้ามา
                     "นึกถึงซุปเต้าเจี้ยวเมื่อตอนนู้นนะ ตอนนั้นคเยซังก็ทำได้แค่นั้นแหละ ต้มน้ำแล้วใส่เต้าเจี้ยว"
                     =_= จะพูดเรื่องนั้นทำไม
     
                     เมื่ออาหารถูกนำมาเสิร์ฟครบทุกอย่าง แน่นอน ผมต้องไปนั่งคุยกับพวกเขา แม้ว่าผมยังอยากหลีกเลี่ยง แต่ในเมื่อผมตัดสินใจที่จะทำแล้ว 
                     "...ที่จริงฉันไม่ได้ออกจากgodเพราะอยากเป็นนักแสดงหรอก"
                     "..."
                     แล้วผมก็พูดทุกๆอย่างที่อยากพูด แก้ไขความเข้าใจผิดระหว่างเรา5คน
                     "นี่เป็นความเข้าใจผิดที่ยาวนานถึง8ปีเลยนะเนี่ย"
                     นั่นสิ มันเป็นความผิดของผมเองแหละ
     
                     จบรายการ เรา5คนกอดกัน ยิ้มให้กัน มันเหมือนกับว่าผมได้พวกเค้ากลับคืนมาอีกครั้ง เอาสิ่งที่ขวางกั้นพวกเราออกไป แล้วกลับมาเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง
                     "ผมกลับกลับแล้วนะพี่" แทอู
                     "อืม"
                     "ดีใจที่ได้เจอนายอีกนะ เคยซัง" พี่จุนฮยอง
                     "เช่นกันฮะ"
                     "บาย ไว้เจอกันนะ" แดนนี่
                     "อืม"
                     "พี่..."
                     "โฮยอง..."
                     นี่คงเป็นครั้งแรกในรอบ8ปีที่เราได้สบตากันอีกครั้ง ผมไม่เห็นเขายิ้มมานานแค่ไหนแล้วนะ
                     เขาโตขึ้นจากตอนนั้นมาก แน่ล่ะ ตอนนั้นเขายังเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆน่ารักๆคนนึง แต่ตอนนี้เขากลายเป็นหนุ่มรูปหล่อพร้อมกล้ามและซิกแพ็คแล้ว
                     "นาย...สบายดีนะ"
                     "ครับ...ตอนนี้นะ"
                     "แล้วที่ผ่านมา..."
                     "...ผมว่าพี่ก็คงเห็นข่าวแล้ว" อ่า นั่นสิ ผมเห็นความเป็นไปของเขาอยู่ตลอด
                     "อืม"
                     "..."
                     "..."
                     "...เพราะพี่..."
                     "..."
                     "เพราะพี่นั่นแหละ!" เขาเริ่มร้องไห้
                     "ขอโทษ..."
                     "เพราะพี่ ทำให้ผมเจ็บปวดกับการสูญเสียความรัก! เพราะพี่!" เขาเริ่มโวยวาย
                     "ขอโทษ"
                     "ฮือ...ฮือ" เขาหยุดโวยวายแล้ว เพียงแค่ร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของผม
                     "นาย...คิดถึงพี่มั้ย"
                     "ไม่!" ปากแข็ง
                     "แต่พี่คิดถึงนายนะ คิดถึงอยู่ตลอด"
                     "ฮือ...ผมก็คิดถึงพี่" 
                     "แล้ว...รักพี่มั้ย"
                     "..." ทำเก๊กนะ
                     "หืม รักพี่มั้ย"
                     "-///- ร...รักสิ" ยังไงเขาก็ยังเป็นเด็กน้อยของผมเสมอ
                     "^_^"
                     "ล...แล้วพี่ล่ะ"
                     "ไม่บอก"
                     "พี่คเยซัง!"
                     "อย่าทำหน้าบึ้งสิ ยิ้มหน่อยๆ"
                     "ผมยิ้มไม่ออกก็เพราะพี่เนี่ย!"
                     "ปกติก็ยิ้มอยู่ตลอดไม่ใช่หรอ Angel smile เนี่ย"
                     "เมื่อก่อนผมยิ้มเพราะผมมีความสุข แต่พี่รู้มั้ย เมื่อพี่หายไป ผมแค่ยิ้มเพราะผมอยากมีความสุข"
                     "งั้นต่อจากนี้พี่จะทำให้นายยิ้มอย่างมีความสุข..."
                     "..."
                     "...โดยที่ไม่จำเป็นต้องโหยหาความสุขอีกเลยดีมั้ย"
                     "-///- อื้ม"
     
    END
     
    --------------------------------------------------------------------------------
    นอกจากหายไปนานแล้วยังสั้นอีก 55555 ขอโทษจริงๆค่ะ ติดเรียนและอะไรอีกเยอะแยะ
     
    มาพูดถึงฟิคกันดีกว่า หลายคนอาจจะไม่รู้จัก วงนี้คือgod ค่ะ (อ่านว่าจี-โอ-ดี) เป็นวงเก่ามาก วงแรกของค่ายjypเลย เดบิวต์เมื่อปี1999 ตอนนี้แยกวงไปแล้ว แต่เมื่อปีที่แล้วก็มีคอนเสิร์ตรียูเนี่ยนไปค่ะ 
     
    ฟิคนี้ก็แปลงมาจากรายการone table ของคเยซังค่ะ คำพูดอาจจะไม่เหมือนเป๊ะ ใครอยากดู หาดูซับไทยได้ในยูทูปค่ะ
     
    คู่นี้ที่เกาหลีจิ้นกันมากๆๆๆๆๆๆ แม้จะแยกวงกันไปแล้ว ณ ตอนนี้คู่นี้ก็ยังแรงอยู่ 
    เคยมีการจัดอันดับคู่จิ้นโดยmnet ซึ่งคู่นี้ได้ที่1ค่ะ ชนะคู่ยุนแจที่ได้ที่2ไปด้วย
     
    ปล.ตอนแรกgodเดบิวต์5คนในปี1999 ต่อมาปี2003 คเยซังออกจากวงไปด้วยเหตุผลว่าอยากเป็นนักแสดง godจึงกลายเป็นวง4คนจนถึงปี2005จึงแยกวงค่ะ
    ปล.2 เมื่อประมาณ2-3ปีที่แล้ว โฮยองมีข่าวการฆ่าตัวตาย หลังจากที่ทะเลาะกับแฟนแล้วแฟนฆ่าตัวตายไปแล้ว และมีข่าวการใช้ยาคลายประสาทอย่างหนัก
    ปล.3 ในรูปคนเสื้อเทาคือคเยซังค่ะ ส่วนเสื้อขาวคือโฮยอง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×