ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : A Pair Of Shoes
A Pair Of Shoes ..
Rate : PG13
Ship : Ton*Jay
“ไอ่โย่งเอ๊ยยยยยยยยยย”
“แล้วจะทำม่ะไอ้ตัวเล็ก”
คนที่โดนเรียก ‘ไอ่ตัวเล็ก’ ได้แต่ยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เค้ารู้สึกเหมือนความโกธรพุ่งไปทั่วทั้งร่าง ถ้าเป็นในการ์ตูนตอนสงสัยร่างเค้าคงเปล่งแสงออกมาได้ที่เดียว ยิ่งมองหน้ากวน ๆ ของไอ่เจ้าคนตัวโตนั้นยิ่งทำให้เค้าไม่สบอารมณ์
ใช่ฮะ ตอนนี้ผมกับไอ้โย่งนี้ทะเลาะกัน
ส่วนเรื่องที่ทั้งสองคนทะเลาะกันต้องบอกว่าไร้สาระสิ้นดี (?)
วันที่ทั้งชนาทิปและนฤบดินทร์ต่างต้องเดินทางไปมาเลเซียเพื่อแข่งนัดสำคัญ แต่ว่าวันนี้พวกเค้าตื่นสายไปหน่อย ชนาทิปรีบโดดลุกขึ้นจากเตียงอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วจึงหันไปฉุดคุณชายที่ยังงัวเงียเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเองซะที
แต่คนตัวสูงจอมเจ้าเล่ห์นั้น กลับฉุดเค้าที่อาบน้ำเรียบร้อยแล้วลงไปฟัด ปากก็บอกว่าหอมจัง หอมจังจุ๊ฟหน่อย จุ๊ฟหน่อย ไม่รอให้เค้าได้ตอบรับหรือปฏิเสธทั้งสิ้น เอาแต่ใจชะมัด จนร่างเล็กต้องคาดโทษว่าถ้ายังไม่ไปอาบน้ำจะไม่ยอมเข้าใกล้ตลอดเวลาที่ไปแข่งที่มาเลเซีย นั้นแหละคนตัวสูงจึงบ่นกระปอดกระแปด และยอมลุกไปอาบน้ำซะที
ชนาทิปนั่งกดโทรศัพท์มือถือในมือไปเรื่อย ๆ เช็คไอจีบ้าง เช็คข่าวบ้างไม่ได้สนอีกคนเท่าไหร่นัก เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูห้องแต่งตัว ชนาทิปได้แต่อ้าปากค้างและปั่นหน้าบึ้งตึงใส่อีกฝ่ายทันที
“ต้นไปเปลี่ยนเสื้อ เปลี่ยนร้องเท้าเดี๋ยวนี้เลย”
“ทำไมน่ารักดีออก อยากแต่งตัวเป็นคู่กันบ้างอ่ะ”
“น่ารักกับผีอ่ะดิ๊ ไม่เอาด้วยหรอกนะแค่นี้พี่ ๆ ในทีมก็ตงิด ๆ แล้ว”
นี้แหละฮะ หัวข้อที่ผมกับไอ้โย่งนี้ทะเลาะกัน ก็นฤบดินทร์ดันใส่เสื้อแบบเดียวกันสีเดียวกันที่ไปซื้อด้วยกันกับเค้า แถมยังไม่พอใส่รองเท้าที่ไปซื้อพร้อมเค้าอีก นั้นมันเสื้อคู่รองเท้าคู่ชัด ๆ เลยนะ !
ชนาทิปพยายามชักแม่น้ำทั้ง 108 สายมาเป็นเหตุผลให้คนตัวสูงนี้ไปลี่ยนเสื้อเปลี่ยนเปลี่ยนรองเท้า แต่คนตัวสูงก็ยังดื้อไม่ยอมท่าเดียวทั้งทีเวลาออกจากคอนโดยิ่งเหลือน้อยลงไปทุกที ถ้าออกสายกว่ามีหวังรถติดแน่ ๆ ทำเอาคนตัวเล็กกว่าเหลืออด นั้นแหละฮะผมเลยต้องเอ็ดไอ่คนตัวสูงไป
นฤบดินทร์มองภาพคนตัวเล็กที่โกธรหัวฟัดหัวเหวี่ยง แล้วก็ได้แต่กลั้นยิ้ม ขืนขำออกไปมีหวังเจ้าลิงน้อยจอมซนของเค้า ได้กลายมาเป็นลิงน้อยจอมเหวี่ยงแน่
“อ๊ะ ๆๆ เปลี่ยนก็ได้”
“จริงอ่ะ?”
ชนาทิปสลัดการอาการฟึดฟัดทิ้งทันทีนฤบดินทร์ยอมบอกว่าจะเปลี่ยนเสื้อ
“แต่ต้องมีรางวัลนะ”
นั้นไงคนเจ้าเล่ห์! เค้าว่าแล้วเชียวคนอย่างนฤบดินทร์มีเหรอจะยอมเค้าง่าย ๆ ถ้าพูดคำเดียวแล้วยอม ผมยอมกินกล้วยสองวันเล๊ย ชนาทิปส่งสายตาคาดโทษไปให้คนตัวสูงที่ทำไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาว พร้อมถามออกไปด้วยน้ำเสียงห้วนจัด
“จะเอาร่ะ ?!”
นฤบดินทร์ไม่ตอบอะไร แต่อ้าปากอมลมเข้าไปที่แก้ม แล้วยื่นแก้มป่อง ๆ ให้คนตัวเล็ก ชนาทิปถอนหายใจยอมจำนนให้กับความเจ้าเล่ห์ของคนตรงหน้า
“ทีเดียวแล้วเปลี่ยนนะต้น”
ย้ำอีกครั้งเพราะกลัวอีกฝ่ายจะเบี้ยว ชนาทิปเขย่งตัวเต็มความสูงเพื่อที่จะเอาจมูกเล็กนั้นไปแตะที่แก้มของอีกคน ในจังหวะนั้นเอง
'จุ๊ฟฟ'
นฤบดินทร์หันหน้ามาอย่างรวดเร็ว เป็นผลให้ตอนนี้ปากที่ตั้งใจจะชนแก้ม ดันไปชมกับปากอีกคนเข้าอย่างจัง ชนาทิปยื่นอึ้งก่อนแก้มจะเปลี่ยนเป็นสีชมพู ร่างสูง ก้มลงมาหัวเราะเบา ๆ ชิดริมฝีอวบอิ่มนั้นพร้อมรวบตัวเล็กตัวเล็กกว่าไว้
“ปะ..ปล่อยซี้ ไปเปลี่ยนเสื้อได้แล้ว”
คนหน้าแดงสั่งพร้อมทำหน้าขรึมเพื่อพยายามจะซ่อนความอายจากคนตรงหน้า
“ครับไปเปลี่ยนแล้ว”
นฤบดินทร์รับคำก่อนลูบแก้มคนตัวเล็กอย่างรักใคร่ และผละเข้าห้องน้ำไปจัดการเปลี่ยนเสื้อให้เรียบร้อย
คนตัวสูงเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับฉุดคนตัวเล็กกว่าให้รีบออกจากห้องไปขึ้นรถ ชนาทิปมองนฤบดินทร์อย่างสงสัยว่าทำไมต้องรีบร้อนขนาดนั้นด้วย อีกฝ่ายก็หัวเราะก่อนตอบว่าเราออกมาช้าแล้วรีบดีกว่าเดี๋ยวรถจะติด
รถเก๋งคันเก่งของนฤบดินทร์เลี้ยวเข้าจอดอาคารเก็บรถของสมาคม ทั้งสองรีบขนสัมภาระเพื่อไปสมทบกับสต๊าฟโค้ชและพี่ ๆ เพื่อน ๆ ร่วมทีม เพราะตอนนี้พวกเค้าสองคนคงช้าที่สุดแล้ว
“มากันสักที !” พี่โชคทักทั้งสองคนและเรียกให้ทั้งสองคนเอากระเป๋าไปเก็บที่รถบัสเพื่อใช้เดินทางไปยังสนามบิน ทั้งสองคนรีบเดินขึ้นรถบัสไปสมทบกับพี่ในทีม
“อ้าวเฮ้ย ไอ้สองคนนี้มันยังว่ะเนี่ยะ ใส่รองเท้าเหมือนกันเป๊ะเลย”
เสียงแซวหยอกล้อของกวินทั้งเอาชนาทิปหันขวับไปมองร่างสูงทันที ก่อนจะก้มไปมองที่รองเท้าของอีกฝ่าย นฤบดินทร์ยิ้มแผล่อย่างคนมีความผิด ก่อนหันไปแก้ตัวกับพี่ชายอย่างกวินว่า เป็นเพื่อนรักกันอยากใส่รองเท้าคู่กันมีไรป่ะ ชนาทิปได้แต่เก็บความฮึดฮัดไว้ในใจ เพราะตอนนี้ทำไรไม่ได้แล้ว จึงได้แต่ส่งสายตาคาดโทษไปให้อีกฝ่าย คอยดูนะ จะไม่คุยด้วย สองวันเลย
คนขี้โกง !!!!
end
Talk after read
ตอนนี้รองเท้าคู่ปรากฎตัวออกสื่อบ่อยมาก ทั้งคนที่อยู่บุรีรัมย์ ทั้งคนที่อยู่ กทม อิอิ
สำหรับคนที่เข้ามาอ่านพลอยขอนะคะ
1. อย่าก็อปฟิคพลอยไฟิคถือเป็นทรัพย์สินทางปัญญา ถ้าพลอยเหนที่ถือพลอยจะหยุดแต่งทุกฟิคทันที
2. อย่าเร่ง อย่าทวงฟิคนะคะ ของแบบนี้ต้องมีอารมณ์มีพล็อตมาก่อน
สุดท้ายหวังว่าทุกคน จะ Enjoy กับฟิคนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น