รักนี้พี่ไม่ยุ่งแต่...ขอเอี่ยวด้วยคน

ลำดับตอนที่ #1 : โซดา...

ฉันเปนเจ้าหญิงคนต่อไป...



เอ๊ะใจว่าเจ้าหญิงต้องเจอเจ้าชาย  



ฉันเปนเจ้าหญิงคนต่อไป...       ฉันเปนเจ้าหญิงคนต่อไป...     ฉันเปนเจ้าหญิงคนต่อไป...

  

ใต้ร่มไม้แห่งหนึ่ง...

มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังนั่งพิงต้นไม้



หูฟังเพลงเจ้าหญิงคนต่อไป...

ตาก็อ่านต้นฉบับที่ชื่อว่า \"อลวนอลเวงมะรุมมะตุมมาวุ่นรัก \"  เขียนโดย...ใบฝน  

เพื่อนของชี้เทอซึ้งแน่นอนว่าอันนี้เปนต้นฉบับของเพื่อนซี้ของเทอนั้นตั้งใจเขียนเพื่อที่สักวันจะได้ส่งไปทางสำนัหพิมพ์กะเค้าบ้าง



กรั๊บ กรั๊บ เสียงเหยีบใบไม้แห้ง ....

กรั๊บ กรั๊บ เสียงนี้ใกล้เข้ามา....



ใกล้เข้ามา เร็วขึ้น เร็วขึ้น เร็วขึ้น....

ใกล้เข้า...ใกล้เข้ามา...



\"อะจ๊ะเอ้ !ไงจ้าโซดา อาวเฮ้ย!ฟังอยู่ป่าวฟะ อ๋อเล่นงี้ใช่ไมนี้แหนะ 555+\"    

\"เฮ้ย เฮ้ยไอ้ฝนเล่นไรของแกฟะ\"



นิคือใบฝนที่กำลังว่าถึงใบฝนคือเจ้าของต้นฉบับที่โซดาอ่านอยู่

ใบฝนเปนเพื่อนกับโซดามาตั้ง15ปีเรียกได้ว่าชี้ยำปึกชนิดไม่มีที่แทรกก้อว่าได้



\"ยังจะมาอะไรอีกไอ้โซดา แสบนะแกทำเปนไม่ได้ยินฉัน\"

\"ใครว่าแกล้งแกหละห๊า!ไอ้บ้าเหนไมว่าฉันนอนฟังเพลงอยู่\"



\"อ๋อหรอ ไอ้คุณโซดา แล้วนิแกฟังเพลงไรละ\"

ปากก็ว่าพลางว่าแล้วมือของใบฝนก็ไปดึงหูฟังของโซดามาฟัง



\"เฮ้ย ไอ้ฝน\"พลางแย่งหูฟังมา แต่จนแล้วจนรอดโซดาก็แย่งมาไม่ได้

เพราะใบฝนนั้นชูขึ้นสูงเหนือหัวพลางยัดหูฟังใส่หูไปแล้วด้วย



\"อะไรนะแก เพลงอะไซฟะ\"

\"เฮ้ยเด่วเดะ นิไอ้ฝน\"



ฉันเปนเจ้าหญิงคนต่อไป...



เอ๊ะใจว่าเจ้าหญิงต้องเจอเจ้าชาย  



ฉันเปนเจ้าหญิงคนต่อไป...       ฉันเปนเจ้าหญิงคนต่อไป...     ฉันเปนเจ้าหญิงคนต่อไป...



\"อะกันเนี้ยนิมันเพลงเจ้าหญิงคนต่อไปนิหว่า ไอ้โซดา\"

\"ฉันถามจิงทำไมแกชอบฟังเพลงนิจังวะไอ้เพลงเจ้าหญิงคนต่อไปอะไรของแกเนี้ย ห๊า\"



\"เอ๊านาก้อฉันชอบของฉันนิแกจะเอาอะไรกันนักกันหนาฟะ\"

\"เออ ไอ้แกจะชอบไรฉันไม่ว่าหรอกแต่ดูถ้าแกจะเปนหนักนะเฟ้ย!เรื่องพี่เอกนะไงละฉันเตือนแกแล้วนะ\"



\"หรอพี่เอกแล้วไง ยังไงชะฉันกะเค้าก้อเลิกกันไปเปนชาดิแล้วนะแกแล้วที่สำคัญนะ\"

ทำไมเวลาพูดถึงชื่อนี้ทีไรโซดาพาลนำตาจาไหลเปนทุกที



\"เฮ้ย โซดา!แกเปนไรมากป่าวฟะ\"

ไม่น่าปาก ห มา เลยตู



พี่เอกคือคนที่โซดารักมากแต่ก็เพราะพี่เอกเจ้าชู้มากทำให้พี่ของโซดา

พี่ปลาย ทนไม่ได้ยินคำขาดให้โซดาเลิกกับพี่เอกชะและโซดาก้อเลิกกับพี่เอก



\"เอาน่า!ฉันไม่เปนไรหรอกน่าฝน\"

ไม่เปนไร ฉัน ต้องไม่เปนไรสิ โซดาเทอต้องไม่เปนไรแค่ผู้ชายเจ้าชู้คนเด่วเอง



\"อะจิงสิแล้วนิแกมาหาฉันมีเรื่องไร\"

\"อ๋อ ไม่มีไรหรอกก้อแค่คิดถึงแกนะอีกอย่างฉันจะมาถามแกว่าอ่านบทฉันเปนไงมั่งสนุกไม\"



\"แล้ว...จาให้ตอบยังไงดีละจ๊ะคุณใบฝน ห๊า เนี้ยแกก้อมากวนฉันนะเนี้ย\"

\"เอา นา อย่าคิดมาเดะไอ้นิก้อ\"



\"แล้วไง ละใครจะสน\"

\"แง๊ แง๊ แง๊ ใครก้อได้ช่วยฝนด้วยไอ้โซดาแกล้งนู๋ค่า\"



แย่แล้ว!!!ยัยใบฝนเริ่มร้อง(โวยวาย)ออกมา

พลันสายตา!!!ของผู้คนที่สัญจร(หรืออยู่แถวนั้นก้อตาม)ได้หันมามองด้วยความสนใจ(+รำคาญนิดๆ)ว่าสองคนนี้ทำอะไรกัน



\"อาวเอ้ย! ไอ้นี้เนี้ย เออ ๆตอบก้อได้ฟะ หนุกโวยเรื่องของแก๊นะสนุกนะได้ยินไมเนี้ยเลิกร้องได้แล้ว\"

\"อะไรนะพูดอีกทีซิฉันได้ยินไม่ค่อยถนัดนะ เอาใหม่อีกทีได้ปะ นะ นะ\"



ว่าพลางแล้วใบฝนก้อยิ้มทะเล้น

หน้ากวนๆของใบฝนในตอนนี้ทำให้โซดารู้สึกอยากจะถีบใบฝนซักเปรี้ยงนึงซักที(ถีบดีไม)



\"ไม่ฟะพูดแค่ทีเด่วพอ \"

\"O.K. ไม่พูดใช่ไม ได้  ช่วยด้วยค่าช่วยด้วยตรงนี้ อุบุอบ ปล่ย ฉาน นะ ไอ้ โซดารรรร\"



พอใบฝนเริ่มร้องโซดาก้อเริ่มอุดปากเพื่อนรักโดยไม้ลังเลเพราะคนแถวนั้นเริ่มมองอีกครั้งนึง

คราวนี้เค้ามองด้วยความรำคาญนะชิ



\"เออ เรื่องของแกสนุก สนุกมักมากกกกกกไดยินไมละ\"

ว่าพลางพอได้ยินที่โซดาพูดก้อพยักหน้าว่า  เข้าใจที่พูดแล้วปล่อยได้ยัง



\"เอ้ย!!!พอฉันปล่อยแกแล้วแกห้ามร้องโวยวายนะโวยอายเค้ารึถ้าแกอยากดังนักละก้อร้องไปเลยนะคราวนี้ฉันไม่ว่าแล้ว\"

ว่าแล้วก้อปล่อยมือจากปากของใบฝน



\"เออ!ค่อยยังชั่วก้อแค่เนี้ยตอบมาชะดีดีก้อหมดเรื่อง\"

ว่าแล้วพอโซดาปล่อยมือปลายฝนก็เริ่มบิดไปมาด้วยความเจ็บ



\"อาวไอ้นิเดี้ยเหอะแก เออจริงสิแล้วแกรู้ได้ไงว่าฉันอยุ่ที่นี้\"

พลางโซดาเริ่มถามใบฝนด้วยความสงสัยเพราะตัวเองไม่ได้บอกใครที่บ้านเลยว่าจะไปไหนรวมทั่งเพื่อนรักอย่างปลายฝนคนนี้ด้วย



\"โอย!!! ถามมากจังนิแกกะจะไม่ห่วงฉันมั่งเลยไงก็นะมีอะไรบ้างที่คนอย่างใบฝนไม่รู้\"

ว่าพลางปลายฝนก็ทำหน้าตาเป็นต่อประมาณว่า(:ฉันเก่งไงถึงได้รุไงว่าแกอยู่ไหน)



\"เอ้าเหอะไหนๆแกก็เจอฉันแล้วมีไรป่าวละที่มาหาเนี้ย ฉันว่าคนอย่างแกมันต้องมีไรแน่ๆเลยถึงได้บุกมาหาถึงที่นี้นะ\"

\"ก็นะไม่มีไรหรอกน่าก้อแค่จะมาถามเรื่องบทละครแล้วก้อมีข่าวดีมาบอกด้วยว่า....\"



ปลายฝนเริ่มกระบิดกระบวน

\"เฮ้ย!!!!แกต้องมีไรแน่เลยไอ้อาการยังงี้ต้องมีไรบอกมาเด่วนี้นะไอ้ฝน\"



\"เอออออ คือออ ฉันนน\"

ดูอาการของปลายฝนในสายตาของโซดานั้นมันตลกมา เพราะSheเริ่มบิดไปก้อบิดมา



เหมือนเด็กสาวคนหนึ่งกำลังจะสารภาพรักกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่หญิงสาวคนนั้นแอบหลงรัก

\"เอ้าถ้าแกไม่พูดอะไรฉันไปนะ\"