คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 1 สาวสิบแปด | 4
ว่าะเินทามาถึโรเรียน็ใ้เวลาเือบหนึ่ั่วโมเ็ม วนิาเป็นสาวน้อยาลม ผมหยิหยัศปล่อยยาวถัเป็นเปียู่้าใบหู
เธอ้าวลารถเมล์หน้าโรเรียนไม่ี่้าว็ถูระาแนาทา้านหลั
“อุ๊ย” วนิาอุทานในอ
่อนหันไปเห็นสาวน้อยหน้าแล้มัผมทรบ็อบไว้หน้าม้าล้ายับนัเรียนหิส่วนให่อโรเรียนนี้
“โธ่ ๋อม ใหมเลย”
อมมล หัวเราะิั เธอเป็นเพื่อนสนิทอวนิาั้แ่เรียนอนุบาลหนึ่มานวันนี้
เป็นเพื่อนที่อบถัเปียให้้วยเพราะวนิามีเส้นผมหยิหยัศ เมื่อัสั้นะฟูฟ่อ
ึไ้รับารยเว้นให้ไว้ผมยาวถัเปียมาโรเรียนไ้เหมือนเพื่อนนัเรียนผมหยินอื่นๆ
“วัอ่อนัเลยน้อวิปรีมนสวย
มานี่มาเี๋ยวพี่๋อมะูบปลอบวันะ ุ๊บๆๆ”
“โอ๊ย ไม่เอา”
วนิาหัวเราะพลายมือันใบหน้าลมสวยอเพื่อนไว้ และมออมมล้วยสายารู้ทัน
“ะอยืมสมุารบ้านไปลออีละสิ”
“หูย วิป๋า”
อมมลอรัเอวออเพื่อนหนุบหนับ “รู้ใันนานี้มาเป็นแฟนพี่๋อมเถอะ มามะๆ”
เสียหัวเราะสใสัมาาสอสาวที่ถูแอบถ่ายภาพวามสนิทสนมนั้นไว้และถูโพสลในแฟนเพ
‘Yuri High Scool’ วนิาับอมมล่อน้ามีนรู้ัในโรเรียนอยู่แล้วเพราะใบหน้าสสวย่าสไล์
และสนิทิเื้อหยอเล่นันมาแ่ไหนแ่ไร เรื่อถูแอบถ่ายไปลแฟนเพทัู้่็รู้ี
แ่็่ามอำๆ แล้วปล่อยให้เ็ๆ รุ่นน้อรี๊ันไป
อีเี๋ยวพวเธอเรียนบันไป็หาู่ิ้นู่ใหม่ันเอ
“ว่าแ่ทำไมเี๋ยวนี้ไม่นั่แท็ี่มาเลยล่ะ
๋อมเห็นวิปลรถเมล์มาหลายเือนแล้วนะ เมื่อ่อนอนทะเบียนใหม่ๆ”
“ู่ว์”
ความคิดเห็น