คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : บทที่ 8 พี่ฝันร้าย...ขอนอนด้วยคนนะ | 4
“นอนเถอะ พี่อโทษที่เอาแ่ใ
เอาเปรียบรินอยู่เรื่อยเลย” เาระิบเสียสั่น้าเรือนผมเธอ
และที่ารินไม่รู้
ือเาพยายามหัห้ามใัวเออย่ายิ่ยว
เาลัว...ลัวว่าวันไหนที่เธอรู้เ้าว่าเาไม่ใ่อนาวิลอย่าที่เธอเ้าใ
เธอะยิ่โรธ ยิ่เลียเา
อีอย่าอนนี้เาไม่ไ้ปลอมัว
ถ้าแสสว่าา้านนอส่อเ้ามานเผยใบหน้าที่แท้ริอัวเอเ้าะนัวเนียแนบเนา...เธออารู้วามลับอเา
วามัวลอายหนุ่มถูส่ผ่านมาาเส้นเสียนุ่มทุ้มริ่สู่หัวใสาวน้อยอย่าไม่อาห้าม
เธอถอนหายใเบาๆ ่อนออบเา บฝ่ามือที่แผ่นหลัว้าห้อทั้ห้อลับสู่วามเียบันที่มีเพียเสียัหวะารเ้นอหัวใเาัแนบหูเธอ
าัหวะรัวเร็ว
็่อยๆ ้าลทุทีนเป็นปิ
ในที่สุเา็หายใสม่ำเสมออย่านหลับลึ
ในะที่เธอนอนนิ่ า้า เมื่อถูปลุนื่นเ็มา และ่มาหลับไม่ลอีเลย!
ิ๊...ิ๊...ิ๊...
เสียนาฬิาั้อเนิ่นนานเท่าไร
เ้าอห้อสาว็ไม่อาาเาไ้ เธอนับแะไปเป็นล้านๆ
ัวแล้วมั้...ลอเปลี่ยนมานับแพะแทนมัน็ไม่น่ารัเท่า
ารินยับัวอย่าอึอั
นัยน์าโที่พริ้มหลับนั้นระุน้อยๆ เมื่อมลสู่นิทราแสนหวาน เธอฝัน...มันเป็นวามฝันเสมือนรินสาวน้อยสับสน
ในฝันนั้นเธอมอไม่เห็นอะไรเลยนอาวามมืแห่รารีและฝ่ามือร้อนลวที่ไล้ลูบแผ่นหลั...
เา้มลูบับวามหวานาเนินออวบเหนืออเสื้อนอนสายเี่ยว
ละเลียเลียไปทั่วอย่าอ่อนโยน ่อนรั้สายเสื้อาบ่าบอบบาแล้วูบไร้มาถึออนเธอ้อหอ้วยวามสยิวปนั๊ี้
‘พี่แอล
อย่า่ะ’
เหมือนเธอห้ามออไป
แ่็เหมือนแ่ิในใ
ารินสับสนมึนราวับถูมอม้วยฤทธิ์เหล้า
เธอถูเาปลเปลื้อพันธนาารเสื้อผ้าเะะอย่าำนานายสาวสั่นสะท้าน
วามหนาวยะเยือู่โมเสมือนับเป็นวามริ เธอหอบระเส่า ห่อไหล่้วยวามมึนเมารสรัเมื่อเาูบไร้ออ่ำลไปอย่า้าๆ
‘อา...’ สาวน้อยบิายไปมาเมื่อถูรึแนทั้สอแนบออวบอิ่ม
โยที่ริมฝีปาและปลายลิ้นอเาไล้ิมทั่วทุอูอผิวหนั โยที่เธอไม่รู้เลยว่าเาปลเปลื้อเสื้อผ้าอเธอออไปหมร่าั้แ่เมื่อไหร่!
‘พะ
พี่แอลา...’
ิ่อนัเียน
ความคิดเห็น