คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 2 คุณใช่พี่แอล...จริงเหรอคะ | 4
“พี่แอลริเหรอะ...”
เสียหวานสั่นอย่าไม่อาห้าม
่อนสะุ้โหยเมื่อเายมืออุ่นึ้นทาบบนมือเธอ และแนบหน้าลับมือหอมรุ่นราวับแมวเหมียวี้อ้อน
“ำพี่ไม่ไ้เหรอ
ไม่ไ้เอันแ่เ้าปีเอนะ” เาบอ้วยนัยน์าแพรวพราวระยับ “น่าน้อยใะมัเลย...”
ารินวารอบรูปหลวพ่อไว้บนโฟาทา้านหลั
่อนยอีมือึ้นแะแ้มอเา ไล่ปลายนิ้วไปยัริมฝีปาเยุ้น และถูลมหายใอุ่นๆ
เป่ารปลายนิ้วราวับปรารถนาะบอล่าวว่าเาเป็นมนุษย์มีเนื้อหนัริๆ หิสาวลี่รอยยิ้มอย่าไม่รู้เนื้อรู้ัวทั้น้ำาเอ่อ...
แ่ั่วพริบา มือน้อย็ผลัอเาออาารแนบิ
่อนล้วเอาเรื่ออร์ไฟฟ้าออมาหมายอร์เ้าับสี้านรหน้าอย่ารวเร็วนายหนุ่มร้อเสียหล!
และไม่อยาเื่อเลยว่าเธอะว่อไวนเาหลบเือบไม่ทัน!!!
“What the heck!
(---อะไรวะ!)”
“อะไรเหรอ อะไรเหรอ!” สาวน้อยวาลับเสียั อาารอาลัยอาวร์หายวับ
เหลือเพียวามโรธันวันแทบออหู มือยัถือเรื่ออร์ไฟฟ้าที่ลั่นเปรี๊ยะๆ
แบบพร้อมะอร์นรหน้าเธอไ้ทุเมื่อ “หายไปไหนมาเ้าปี นี่ไม่ิะิ่อมาเลยใ่มั้ย!
อย่ามาบอนะว่าิุอยู่แล้วิ่อไม่ไ้น่ะ รู้ัหมายมั้ย!
มันมีบริาร้ามประเทศ พี่รู้ไหมแอล!”
่อว่าไปพลาเรื่ออร์ไฟฟ้าไปพลา นอีฝ่ายอที่ะผวาไม่ไ้
และ้าวถอยหนี เป็นัหวะเียวับที่เธอ้าวไปใล้เพื่อไโอย่าโรธั
“โมโหโว้ย! ถ้าวันนี้เอาเลือหัวพี่ออไม่ไ้
อย่ามาเรียรินว่าาริน!!!”
“เฮ้ย! อย่า...”
นถูโมีร้อเสียหล ่อนะระโหลบวูบ้ามหัวสาวน้อยโยแะมือหนึ่ที่ไหล่เธอเป็นารทรัว
ร่าสูลอยอยู่ลาอาาศและลพื้นอย่าามโยแทบไร้เสีย
ารินหันลับไป้วยวามโรธ นอาโรธที่เาหายหัวไปไม่ยอมิ่อลับมาแล้ว
ยัโรธที่เาเร็วราวับลิลม ับัวยายิ่ว่าแมะพรุนทะเล! ทว่าหิสาวไม่ิเลยว่า เาะหายัวไ้เหมือนผี้วย!
“พี่แอล...” ารินร้อเรียท่ามลาวามเียบและมืสลัว
เาหายไปแล้ว ผู้ายัวโที่เพิ่บหน้าับฝ่ามือเธออย่าอออ้อน หายไปาสายารวเร็วั่สายลม
“ว้าย!”
สิ้นเสียอุทาน
ร่าแน่น้อย็ถูระาาทา้านหลันเท้าทั้สอลอยหวือ
แผ่นหลับอบบาระแทเ้าับอว้าบึบึนแ็ระ้าราวับำแพหุ้มำมะหยี่ เาอุ้มเธอไว้้วยแน้าเียว
ส่วนอีมือปัเรื่ออร์ไฟฟ้านมันร่วลพื้นลิ้หายไปใ้โฟา
ารินเบิาโห่อปา้วยวามใ
ร้ายนันะนเลว! หายไปเ้าปี พี่ไปฝึวิทยายุทธที่วัเส้าหลินมาหรือยัไ!
“ปล่อยนะ ปล่อย! ปล่อย! ปล่อย!”
สาวน้อยหลับหูหลับาิ้นๆ
ถีบาใส่หน้าแ้เารัวๆ ่อนะร้อเสียหลอีรั้เมื่อถูเาับัวลับพนัโฟานหน้าท้อแบนราบแนบไปับผ้าลุมสีาว
และแ้มอเธอ็แนบับเบาะโฟาอีทีในท่าที่ไม่สวยเอาเสียเลย! เฮ้ นี่เธอเป็นผู้หินะ อนาวิลทำแบบนี้ับเธอไ้ไอะ
“ปล่อยรินนะ ไอ้พี่บ้า!”
ายหนุ่มไม่อบโ้ แ่สนใึไม้ลอออา้านหลัาเเธอโยนทิ้นเิเสียเล้ๆ
เาแนบ้นาสนิทับบั้นท้ายลมลึนารินะัไม่ล้าิ้น
หัวใเ้นระหน่ำราวลอัย
เาโน้มัวลมาแนบสนิท
สอมืออเอวบาและเลื่อนึ้นอบุมทรวอานอร่มผ้า
รับรู้ไ้ถึหัวใวน้อยเ้นระรัวระทบฝ่ามือแร่ราวหินผา
เสียหัวเราะทุ้มัอยู่้าหู ่อนริมฝีปาอุ่นร้อนะแนบแ้มใสระ่า
นเ้าอแ้มหอมๆ ้อหลับาปี๋้วยวามื่นเ้นระนใ
“ะุยันีๆ ไ้หรือยั”
ิ่อนัเียน
ความคิดเห็น