คลังส่วนตัว(ห้ามเข้านะครับ)

ลำดับตอนที่ #6 : ไวโอลิน

Application  Member

"ตุ๊กตา? ของพรรค์นั้นจะมีหรือไม่มีก็ช่างสิ"

ชื่อ-นามสกุล :: ไวโอลิน วอล์คเกอร์ l Violin Walker

อายุ :: 24 ปี

ชั้นเรียน/อาชีพ :: นักดนตรี, นักร้อง ตามผับหรือบาร์ใต้ดิน (รับเป็นจ็อบๆไป แบบใครจ้างก็ไปร้องให้อะค่ะ)

เพศ :: ชาย

รูปร่างหน้าตา :: ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งเรือนผมสีน้ำเงินเข้มจนเกือบดำมัดรวบเป็นจุกยุ่งๆไว้ด้านหลัง ใบหน้าเรียวรูปไข่ ผิวขาวจัดแถมเนียนนุ่มเหมือนคนไม่เคยต้องแดด เนื้อตัวมีมัดกล้ามเล็กน้อยพองาม ดวงตาสีฟ้าอ่อนบ่งบอกเชื้อชาติว่าเป็นคนแถบยุโรปและสุดท้ายคือแขนขาเรียวยาวที่แทบไม่มีไขมันส่วนเกิน

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 178/65 

ลักษณะนิสัย :: ชายหนุ่มผู้นิ่งเงียบ ไวโอลินไม่ใช่คนไร้มนุษย์สัมพันธ์ เพียงแต่หากไม่มีเรื่องคุยเขาก็จะไม่พูดให้มากความก็เท่านั้น อีกอย่างไวโอลินเป็นคนไม่แคร์ใครเท่าไร เขามักจะพูดจาตรงๆจนเรียกได้ว่าขวานผ่าซาก หากเป็นคนที่ทำให้เขาหมั่นไส้ เขาไม่ลังเลที่จะประจานตัวตนของคนๆนั้นให้สังคมรับรู้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นเพื่อนสนิทหรือญาติพี่น้องก็ตาม 

         ไวโอลินเป็นคนที่บ้าเสียงเพลงมากๆ เขามักจะชอบร้องเพลงหรือเล่นดนตรีโดยไม่สนใจคนรอบข้างสักนิด เวลาที่เขาอยู่กับดนตรีใครหน้าไหนก็ห้ามเข้ามายุ่งเด็ดขาด บางทีเขาก็เผลอจำแนกอารมณ์คนด้วยเสียงดนตรีประมาณว่า 'เสียงในตัวนายตอนนี้ฟังแล้วเหมือนทำนองของเมทัล เกรี้ยวกราด รุนแรง ฉันไม่ชอบเลย' นั่นทำให้เขาไม่ค่อยมีเพื่อนคบ ซึ่งตัวเขาก็ไม่ค่อยสนใจอยู่แล้ว ไวโอลินถือคติว่า 'ใครทำ คนนั้นรับ' ดังนั้นถ้าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง เขาจะไม่สนใจเด็ดขาด ต่อให้เพื่อนกำลังจะตายไวโอลินก็ไม่สน ขอแค่ไม่วุ่นวายกับเขาเป็นพอ แม้เขาจะไม่มีเพื่อนเป็นมนุษย์ แต่ไวโอลินกลับให้ความสำคัญกับพวกสัตว์ตัวเล็กๆเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะนกหรือแมว เพราะเขาชื่นชอบในความรักอิสระไม่ผูกมัดของพวกมันนั่นเอง

         แต่ผลเสียจากนิสัยไม่สนใจใครของเขานั้นมันกลับทำให้เกิดนิสัยแปลกๆขึ้น คือหากไวโอลินรู้สึกสนใจใครขึ้นมาแล้วเขาจะไม่สนใจเลยว่าคนๆนั้นชอบเขารึเปล่า เขาจะพยายามทำทุกอย่างให้คนๆนั้นยอมเป็นเพื่อนด้วย แม้จะต้องทำลายอีกฝ่ายก็ตาม...

ลักษณะการพูดจา :: ไวโอลินมักจะใช้น้ำเสียงนิ่งเฉยเหมือนคนง่วงนอน แต่ฟังแล้วดูมีเสน่ห์(เพราะมันเป็นนักร้อง) เขามักจะแทนตัวเองว่า 'ฉัน' แทนคนที่อายุเท่ากันหรือน้อยกว่าว่า 'นาย' หรือ 'เธอ' และแทนคนที่อายุมากกว่าว่า 'คุณ'

ประวัติ :: ไวโอลินเกิดในครอบครัวธรรมดาๆ เพียงแต่มารดาเสียตั้งแต่คลอดเขาไป นั่นทำให้ไวโอลินไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากคนเป็นแม่มาก่อน พ่อของเขาก็เอาแต่ทำงานโดยไม่สนใจชีวิตลูก ซึ่งแน่นอนว่าไวโอลินก็ไม่คิดสนใจพ่อ จนกระทั่งวันหนึ่งธุรกิจของพ่อเขาได้ล้มละลายลงด้วยฝีมือไวโอลิน เพราะเขาได้จัดการส่งข้อมูลฉาวของบริษัทลงเว็บเพจ นั่นทำให้พ่อเขาจบชีวิตธุรกิจลงในที่สุด ไวโอลินลอบยิ้มในใจและคิดว่า 'ผู้ชายคนนี้จบเห่แล้ว' แต่เรื่องไม่เป็นแบบนั้น เมื่อพ่อของเขาบอกว่า 'พ่ออยากจะใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาดู ลูกก็ไปตามทางของลูกเถอะนะ' ไวโอลินได้ฟังแล้วก็เกิดหงุดหงิดขึ้นมา เขาคิดว่าพ่อควรจะท้อใจสิ ไม่ใช่พูดจาไร้ความรับผิดชอบแบบนั้น เขาโทษพ่อตัวเองที่ไม่เคยสนใจลูกแม้ในวันที่ไม่เหลืออะไรเลย สุดท้ายไวโอลินจึงใช้ชีวิตตามลำพังที่ห้องเช่าเล็กๆแห่งหนึ่ง หาเลี้ยงตัวเองด้วยการร้องเพลงและเล่นดนตรีที่ตัวเองชอบ แม้จะมีจดหมายจากพ่อที่ใช้ชีวิตอยู่ในชนบทกับภรรยาใหม่ทุกอาทิตย์ แต่เขาก็ไม่เคยตอบกลับเลยสักครั้ง

ชอบ :: ทุกอย่างที่เกี่ยวกับดนตรี , สัตว์ตัวเล็กๆ

ไม่ชอบ/เกลียด :: สัตว์เลื้อยคลาน

กลัว/แพ้ :: แพ้แป้ง

บาปที่มีในตัว :: บาปริศยา

สิ่งที่เคยก่อไว้ในโลกอินเตอร์เน็ต :: ประจานความฉาวของบริษัทพ่อตัวเองลงเว็บเพจ, ประจานเรื่องของคนที่ตนหมั่นไส้ลงเว็บเพจ

งานอดิเรก :: ร้องเพลง, เล่นกีตาร์

ความสามารถพิเศษ :: เล่นเครื่องดนตรีคลาสสิคได้ทุกประเภท (เปียโน ไวโอลิน วิโอลา หรืออื่นๆ) และเล่นพวกกีตาร์ คีย์บอร์ดได้ดีเช่นกัน

เพิ่มเติม :: -