คลังส่วนตัว(ห้ามเข้านะครับ)

ลำดับตอนที่ #4 : อเล็กจัง

Application 

"อย่ามายุ่งกับผม แล้วผมจะไม่ยุ่งกับคุณ"

โลก :: ดรีม

ชื่อ :: อเล็กเซล l Alexel

เพศ :: ไบ

รูปร่างหน้าตา :: รูปร่างเล็กบาง ผิวขาวเนียน เส้นผมสีทองซอยเลยบ่าไปเล็กน้อยมัดรวบเป็นหางม้าเล็กๆไว้ด้านหลัง ดวงตากลมโตสีฟ้าน้ำทะเล

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 156/46

ลักษณะนิสัย :: อเล็กเซลเป็นเด็กที่ค่อนข้างซื่อตรงและหน้านิ่ง อันที่จริงออกไปในทางซื่อบื้อมากกว่า ประมาณเป็นคนตรงๆ โผงผาง พูดอะไรตามสมองสั่งการโดยไม่สนว่าเป็นใคร เกือบซวยเพราะปากอยู่หลายครั้ง แต่เพราะความซื่อนี่แหละที่ทำให้คนไม่ถือสาเขา และเพราะเป็นคนซื่อๆนี่แหละคนอื่นเลยไม่กลัวว่าเขาจะโกหก 

                          แต่ความซื่อนั้นมันดันมาพร้อมกับนิสัยขี้รำคาญสุดๆ ประมาณว่าเวลาทำบางอย่างอยู่จะไม่ชอบให้ใครมากวน เพราะเจ้าตัวเป็นขี้รำคาญและหงุดหงิดง่ายมาก เวลามีคนมาป้วนเปี้ยนตอนทำงานอยู่เขาจะหันไปสวดใส่ทันที แต่กระนั้นอเล็กเซลก็เป็นคนไม่สนใจอะไรและไม่ชอบเข้าหาใครก่อนทำให้มีเพื่อนน้อยมาก เขาถือคติว่าจะไม่ยุ่งกับใครหากคนๆนั้นไม่มายุ่งกับเขาก่อน แถมยังผูกมิตรกับใครไม่ค่อยได้เพราะหน้านิ่งๆที่หลายคนชอบมองการผูกมิตรด้วยคำพูดของเขาเป็นการกวนประสาท(เพราะมันปากเสียชอบพูดตรงเกินไป) แต่ถ้าได้เป็นเพื่อนกับใครแล้วก็จะดูแลคนๆนั้น อีกอย่างอเล็กเซลถือคติว่า 'การกระทำสำคัญกว่าคำพูด' ถึงแม้คำพูดหลายๆคำของเขาจะทำร้ายจิตใจคนอื่นมากก็เถอะ 

                         อเล็กเซลเป็นคนที่ความจำเป็นเลิศมากๆ อะไรที่ผ่านตาไปครั้งหนึ่งแล้วเขาจะไม่มีวันลืมเด็ดขาด ไม่ว่าจะตัวอักษร ภาพหรือเหตุการณ์ เขาจะจำได้ติดตา แม้เขาจะไม่ชอบยุ่งกับใครแต่อเล็กเซลดันเป็นประเภท 'บุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระ' แถมยังยุขึ้นค่อนข้างง่ายเพราะเป็นคนซื่อ(บื้อ)อีกด้วย 

ลักษณะการพูดจา :: อเล็กเซลมักจะแทนตัวเองว่า 'ผม' และแทนคนที่ไม่สนิทหรือคนที่อายุมากกว่าว่า 'คุณ'

แต่ถ้าเป็นคนที่สนิทด้วยก็จะแทนตัวเองว่า 'ฉัน' และแทนอีกฝ่ายว่า 'นาย' 'เธอ' 

เช่น "ผมไม่สนใจหรอกนะว่าคุณจะทำอะไร แต่ช่วยหยุดเสียงน่ารำคาญนั่นสักทีได้ไหม?"

       "นายเลิกเล่นบ้าๆได้แล้ว ฉันรำคาญโว้ย!"

ความสามารถพิเศษ :: ความจำเป็นเลิศที่ผ่านตาเพียงครั้งเดียวก็จะจำได้ไม่ลืม , ทักษะการหลบหนีขั้นเซียน แม้จะสู้ไม่เป็นแต่อเล็กเซลหนีเก่งมาก (นี่คือความสามารถพิเศษ?)

ลักษณะการแต่งตัว ::  

อเล็กเซลมักจะใส่เสื้อไหมพรมแขนยาวสีอ่อน หรือเสื้อเชิ้ตสีขาวเสมอ ส่วนกางเกงจะเป็นขายาวสีเข้มหรือยีนส์ น้อยครั้งที่เขาจะใส่กางเกงขาสั้น(ยกเว้นร้อนมากจริงๆ) ส่วนรองเท้านั้นเขาใส่เป็นรองเท้าผ้าใบ

อาวุธ :: กระบองทอนฟา(แต่ส่วนมากไม่ค่อยสู้หรอก วิ่งหนีมากกว่า)

สีของลูกแก้วที่พกติดตัว :: สีฟ้า

ชอบ :: สัตว์ตัวเล็กๆ(นก แมว หรือหนูแฮมสเตอร์) , ของหวาน

ไม่ชอบ/เกลียด :: เรื่องน่ารำคาญ, ของขมๆ

กลัว/แพ้ :: กลัวแมลง

งานอดิเรก :: อ่านหนังสือ, นอน, ฝึกวิ่ง(สำหรับหลบหนี)

เจ้าคิดยังไงกับตนเองในโลกตรงข้าม :: ไม่คิดอะไรทั้งนั้นแหละ ถ้าฝ่ายนั้นไม่มายุ่งกับผมก่อน ผมก็ไม่สนใจพวกเขาหรอก

คิดว่าตนเองจะสามารถไปยังโลกแห่งความจริงได้หรือไม่ :: ได้ไม่ได้ก็ช่างมันสิ ผมไม่สนใจอยู่แล้ว

เพิ่มเติม :: เวลาที่อเล็กเซลจมอยู่ในโลกส่วนตัวเขาจะไม่ได้ยินเสียงใครทั้งนั้น ต้องสะกิดถึงจะได้สติคืนมา

สัมภาษณ์ผู้ปกครอง

//นั่งเคาะทดสอบไมค์....ไม่ดัง...ไม่ใช้ก็ได้-----สวัสดีค่ะ อะแฮ่ม ขอแนะนำตัวอีกรอบ(?) อันตัวข้ามีนามว่---อ๊ะ โอเค ไม่เล่น คนเขียน(?)ชื่อแผ่นกระดาษนะคะ อนึ่งมีนิยายหลายเรื่องในคลังคาดว่ามีบางท่านที่รู้จักหรือเคยเห็นแวบๆ อนึ่งหรือบางท่านอาจจะไม่รู้จักเลย แต่ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เอาล่ะ ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไรคะ?

- ชื่อเซ็นค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

ไม่ทราบว่าทำไมถึงมาสมัครคะ?

- เนื้อเรื่องน่าสนใจดีค่ะ พล็อตแปลกใหม่ดี

ใบสมัครยาวไปไหมเอ่ย?

- ไม่ยาวเท่าไรค่ะ

อ่า...แล้วถ้าลูกถูกจับขัง(ในโลกของความจริงก็ตาย แต่แค่คนเดียวจะโดนค่ะ ไม่กายก็ดรีม)รับได้หรือเปล่าคะ? 

- อืม.............รับได้ค่ะ (จุดซะยาว)

สุดท้ายและท้ายสุด(?)ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ แล้วเจอกันใหม่ มีอะไรจะบอกแผ่นกระดาษไหมคะ? //หยิบผาเช็ดหน้าสีรุ้งรับแสงอาทิตย์ขึ้นโบกแบบโบกแท๊กซี่(?)

- ได้โปรดรับลูกชายเอาไว้ในพิจารณาด้วยนะคะ // ทำตาปิ๊งๆใส่