คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : The magician เปิดตำนานจอมเวทย์สีเงิน (ได้รับการอนุญาต)
บทความนี้ถูกจัดทำเพื่อการ DE-Trailer
อาจมีการสปอยเนื้อหาบางส่วน หรือกระทบกระทั่งจิตใจ
ซึ่งทางฝ่ายจัดทำต้องขออภัยเอาไว้ ณ ที่นี้ด้วย
.
.
.
_______________
จากแรงบันดาลใจของตุ๊กตาหิมะในวันคริสมาส
มาสู่นิยายซีรีย์ที่ควรค่าแก่การจดจำ
ซึ่งคุณไม่จำเป็นต้องเสียงตังค์เพื่อซื้อนิยายเรื่องนี้อ่านอ่ะนะ
...เพราะเราจะได้อ่านฟรี
.
.
.
The magician
เปิดตำนานจอมเวทย์สีเงิน
เตรียมตัวหยิบแว่นขยายนักสืบ เพื่อมาคลี่คลายอดีตอันซับซ้อนของแกนน่อน
แต่ในเมื่อการสืบค้นหาความจริง
กลับไม่ได้ง่ายดายเหมือนตอนดูโคนันนั่งเกาคางหาตัวคนร้าย
…???
(เอาเหอะน่า ทุกสิ่งทุกอย่างมีที่มาที่ไปเสมอ)
(จงอดใจรอแล้วก็งุนงงต่อไปซะ….)
เปิดตำนานดั่งชื่อเรื่องอันสุดเฟี้ยวฟ้าว
เมื่อตัวเอกดันเกิดมาผิดที่ผิดทาง และใช้ชีวิตอยู่ผิดแนวนิยาย
เด็กชายผมสีขาว(หรือว่าเงินวะ?) จึงต้องกัดฟันสู้ชีวิตต่อไป
เขาอาจไม่รู้ตัวว่า ตนเคยไปทำกรรมกับไรท์เตอร์ไว้เมื่อชาติปางไหน
ดังนั้นชาตินี้เขาถึงต้องถูกโขกสับอย่างน่าเวทนา โดยน้ำมือของไรท์เตอร์ผู้เลือดเย็น
(สรุปแล้วคนเขียนเป็นตัวโกงเหรอวะ???)
(เพิ่งจะรู้นะเนี่ย…)
กระโดดเข้าสู่โลกแห่งความโรแมนติกของฉาก
ซึ่งมันได้ผสมผสานกับความดราม่าของตัวละครอย่างลงตัว
และหลังจากผ่านไปสิบตอนแรก(มีครบยัง) คุณถึงจะรู้เรื่องราวในอดีตทั้งหมด
แต่คุณจะไปสนอะไรล่ะ?
ขอแค่ได้เห็นไอ้แกนน่อนมันวิ่งร้องห่มร้องไห้ไปทั้งฉาก
คนอ่านอย่างเราก็มีความสุขแล้วนี่นา….
(ได ฉันว่านายมาทำDTผิดเรื่องแล้วนะ ไอ้สลัดผัก!!!)
ทักสานเรื่องราวความรักอันอบอุ่นหัวใจ
คุณจะได้สัมผัสกับความรักอันลึกซึ้งของแม่ลูกอย่างเต็มอิ่ม
โดยผ่านการสะบัดนิ้วไล่คีย์บอร์ด จากสุดยอดไรท์เตอร์ชั้นเซียน
(ลองดูสิ…)
“แล้วแม่ของเจ้าล่ะ”
(นิยายเรื่องนี้มันช่าง…)
“จะให้ข้าเห็นเจ้าตายได้อย่างไร!”
(อบอุ่นหัวใจ…)
“ไม่เอา! ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น ฮึก! ข้าแค่อยากอยู่กับแม่ ข้าผิดนักรึไง!”
(เสียเหลือเกิน…)
………
…ทำไมไอ้น้ำเค็มๆมันถึงไม่ยอมหยุดไหลจากดวงตาผมล่ะ
นิยายเรื่องนี้มันควรจะสนุกเร้าใจสมกับชื่อเรื่องไม่ใช่เหรอ??
เดินทางผ่านถนนลูกรังอย่างหวาดระแวง
และด้วยความแปลกประหลาดของแกนน่อน มักจะทำให้ผู้เป็นแม่ต้องซวยอยู่ตลอดเวลา(?)
พวกเขาสองแม่ลูกถูกบังคับให้ไปหาใครก็ไม่รู้
แล้วแม่ของแกนน่อนจึงยืนคุยกับใครก็ไม่รู้
โดยใครก็ไม่รู้บอกว่าเขารังเกียจพวกมนุษย์
และแม่ของแกนน่อนก็โต้เถียงกับใครก็ไม่รู้อีกที
(เอาจริงๆนะ ไอ้หมอนี่มันต้องเป็นตัวประกอบแน่ๆ)
(ดูสิ…ขนาดจบตอนแล้ว เรายังไม่รู้เลยว่ามันเป็นใคร)
ตื๊ดดดดดด!!!!!!(สัญญาณไม่เสถียร)
นั่งเครียดกับชะตากรรมอันไม่ยุติธรรม
เมื่อสาวิตาผู้เป็นแม่ของแกนน่อน และเธอยังมีชื่อราวกับคนไทย(คิดไปเองหรือเปล่า)
เธอต้องมานั่งหน้าซีด พร้อมจับเข่าคุยกับไอ้ใครก็ไม่รู้(อีกแล้ว?)
บรรยากาศและแรงกดดันช่างหนักหน่วง
ซึ่งมันยากที่จะบรรยายออกมาเป็นความรู้สึกนึกคิด
แต่จนแล้วจนรอด…
พวกเธอก็ถูกปล่อยตัวออกมาอย่างชิลๆ
เอ่อ…..
(ขอบคุณมากนะ ไรท์เตอร์)
เสพติดกับความทุกข์ยากของตัวละคร
ในนิยายเรื่องนี้เราจะได้เห็นไอ้หนูแกนน่อนวิ่งร้องไห้จนเบื่อ
ก่อนจากนั้นเรามานั่งดูมันนั่งร้องไห้อย่างเดียวดายใต้ต้นไม้
ฉากนี้สามารถเรียกคะแนนสงสารจากนักอ่านหลายๆคน
และในที่สุดเหล่านักอ่านจึงต้องกดคอมเม้นเพื่อบอกความในใจไปว่า…
“เริ่มเรื่องได้น่าสนใจมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ”
…?
(ทำไมพวกตัวโกงมันถึงได้คะแนนความนิยมมากกว่าพวกตัวเอกวะ???)
(…ช่างเป็นงานเขียนที่เข้าใจยากเสียจริง)
ฉากร่ำลาอันโศกเศร้า
นี่ก็เป็นหนึ่งในจุดเรียกคะแนนความสงสารอีกจุดเช่นกัน
แม้จะเป็นนิยายแนวแฟนตาซีอบอุ่นหัวใจ(อุ่นบ้านยูสิครับ!!)
ก็สามารถสร้างฉากดราม่าเจ๋งๆแบบนี้ได้อย่างไม่ยากเย็น
ผู้อ่านทุกคนจะต้องเช็ดน้ำตา หลังได้อ่านคำสั่งเสียของคุณแม่วัยใส(ห๊ะ!!)
“เจ้ารู้มั้ยว่าทำไมข้าถึงได้ตั้งชื่อเจ้าว่าแกนน่อน ไม่ใช่เพราะข้าขี้เกียจคิดชื่อหรอกนะ
แต่เป็นเพราะสีผมเจ้ามันสวยที่สุด จนข้าต้องเอามาตั้งชื่อให้
แล้วที่เจ้าว่าพลังของเจ้ามันประหลาดไม่ใช่ความจริงเลยสักนิด
ในโลกใบนี้ยังมีพลังที่ต่างไปจากนี้อีกเยอะแยะ…จงอย่าน้อยใจอีกล่ะ
พอไม่มีข้าแล้ว เราจะไม่ใช่แม่ลูกกันแล้วรึ ให้จำไว้ว่าสายสัมพันธุ์นี้จะไม่มีวันเปลี่ยนไป
เฮอะ ดูข้าสิ! ความจริงข้ามีเรื่องที่อยากจะพูดกับเจ้าเต็มไปหมด
ข้าอยากเห็นอนาคตของเจ้าด้วยซ้ำ อยากจะดูเจ้ามีครอบครัว มีลูก…มีหลาน…มาให้ข้าเลี้ยง
ข้ารักเจ้ามากมายขนาดนี้ ไอ้เจ้าตัวดื้อของแม่ แล้วแบบนี้…ข้า…
จะให้ข้าเห็นเจ้าตายได้อย่างไร!”
และในตอนนั้น ก็มีใครบางคนส่งข้อความนี้มาหาผม
ผมลองเปิดอ่านดูอย่างนึกสงสารในตัวเขา
“ขนาดฉัน…ยังไม่มีเวลาร่ำลาแม่…กับอามิลมากขนาดนี้เลย
โลกนี้มันช่างไร้ซึ่งความเท่าเทียม!”
(โธ่….เพื่อน)
(นายคงจะไม่รู้จักคำว่าประชานิยมใช่มั้ย)
(ใครๆก็อยากจะเห็นฉากเศร้าเคล้าน้ำตา ที่กินความยาวมากกว่า20หน้ากระดาษกันทั้งนั้น)
ดังนั้นแล้ว…
จงเตรียมตัวเสพติดฉากดราม่ายิ่งกว่าฉากต่อสู้
แล้วถือผ้าเช็ดหน้าขึ้นมารอซับน้ำตาซะ
แล้วคุณจะรู้ว่า…
นิยายเรื่องนี้อิงความดราม่ามาจากบทความใด????
จากเธอคนนี้เหรอ!!!
พูดเป็นเล่นไปได้!!!!
.
.
.
The magician
เปิดตำนานจอมเวทย์สีเงิน
BY :: ^PLAYER^
LINK :: http://my.dek-d.com/banbanza20/writer/view.php?id=1484268
นี่แหละนิยายแนวแฟนตาซีอบอุ่นหัวใจ?
ปล. การDTนี้ ใส่สีตีไข่เกินความเป็นจริง
ดังนั้นคุณควรใช้หลักอนุมานในการอ่านด้วย
ปล.2 ส่วนที่ผมไม่ถามหาคือส่วนไม่เฟลครับ
ถ้าถามหาเยอะคือเฟลเยอะนั่นเอง
ความคิดเห็น