ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DE-Trailer (รับสมัครผลงานครับ)

    ลำดับตอนที่ #5 : นักล่ารัตติกาล (ได้รับการอนุญาต)

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 60


    บทความนี้ถูกจัดทำเพื่อการ DE-Trailer

    อาจมีการสปอยเนื้อหาบางส่วน หรือกระทบกระทั่งจิตใจ

    ซึ่งทางฝ่ายจัดทำต้องขออภัยเอาไว้ ณ ที่นี้ด้วย

    .

    .

    .

    _______________

     

    เหตุการณ์ในยุคก่อนมหาสงครามครูเซด...

    (ผิดๆ เอาใหม่)

    เหตุการณ์ในยุคก่อนประธานาธิบดีลินคอล์น...

    (ไม่น่าจะใช่นะ ได...)

    อ๋อ! เหตุการณ์ในยุคก่อนไดโนเสา...หุบปากแล้วเข้าเรื่องสักที!!!!

    ...โอเค โอเค โอเค

     มันก็เป็นเหตุการณ์ในหน้าประวัติศาสตร์อ่ะนะ

    .

    .

    .

    นักล่ารัตติกาล

     

    นี่คือโรงเรียนนักล่าในตำนาน

    จงเตรียมความพร้อมอ่านข้อสอบ ติวหนังสือ(?) 

    ก่อนจะออกไปเอ็นทรานซ์ที่โรงเรียนนักล่า

    ซึ่งมันคือสถานที่รวมตัวของพวกบ้าพลังดีๆนี่เอง

    จากผลสำรวจพบว่า 87%ของนักเรียน ไม่ผ่านข้อสอบโอเน็ต(เกี่ยวไรฟะ)

    ซึ่งตรงตามนโยบายที่ว่าคนไทย อ่านหนังสือปีละไม่เกินหกบรรทัด

    ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องจริง!!!!

    หากนับจากข้างบนก็เกินสิบบรรทัดแล้วเฟ้ย!!!!

     

    ตื๊ดดดดดดดดดด......(สัญญาณล่ม)


     

    จดหน้ากระดาษบันทึกตำนานพระเอกคนใหม่

    เขาคือวาเอล ไม่ทราบนามสกุล(?)

    ไอ้หนุ่มหน้าละอ่อนช่างฝัน ที่พยายามทุกหนทางในการจะเป็นนักล่า

    ถูกต้องแล้ว...

    เขาดูเหมือนพระเอกผู้ไม่สูงก็ต้องเขย่ง ไม่เก่งก็ต้องขยัน

    ดังนั้นเขาจึง...

    เข้าไปฟังการบรรยายเกี่ยวกับนักล่ารัตติกาล โดยไม่รู้เรื่องHaไร

    จมอยู่กับความฝันว่าตัวเองอาจดูเคะ หรือว่าเมะ(ไม่ใช่แล้วไอ้หอก!!)

    ชื่นชอบการแตะอั๋งผู้หญิง ทั้งที่ตัวเองไม่มีเสน่ห์

    เดินเกาหัวสไตล์เด็กหลงทางในโรงเรียน

    ใช้พลังอำนาจอันร้ายกาจได้โดยไม่รู้ตัว

    หวาดกลัวภูตผียิ่งกว่าอสุรกาย(WTF!!)

    จวบจนมานั่งเครียดกับการสมัครเรียนเพื่อเป็นนักล่า

    (เอาจริงดิ!!)

    (ชีวิตนี้คงไม่ต้องหวังอะไรแล้วล่ะมั้ง???)

     

     

     

    เปิดศึกอันร้อนระอุ

    เมื่อการจิ้นวายดูน่าสนใจกว่าการต่อสู้แดงเดือดเลือดพล่าน

    คุณจะสัมผัสได้ถึงการใช้ภาษาอันสง่าของนักเขียนหน้าใหม่ไฟแรง

    ซึ่งมันสามารถทำให้นักอ่านผู้หญิง ต้องฟินจิกหมอนกันเลยทีเดียว


    "ตื่นได้แล้วน่า วาเอล" หมอกเขย่าตัวเขาเพื่อปลุกให้ตื่น

    "ขอโทษทีนะ ฉันไม่ได้พูดเล่น" เนออสว่าแล้วยิ้มพราย

    "โอ๊ย ลุกก่อนได้มั้ยมันหนักนะ" ใครก็ไม่รู้ที่โดนล้มทับบอก

    "มานั่งตรงนี้สิครับ" ชายหนุ่มผู้สอบสัมภาษณ์อมยิ้มเล็กน้อย

     

    ฟัคยู!!!!!!

    นี่ไม่ใช่นิยายชายรักชายนะเฟร้ย!!

    ถึงบรรยากาศมันจะให้ก็เหอะ!!

     

     

    ตบหน้าพร้อมตั้งสติให้มั่นๆ

    เมื่อการเดินหน้ามิอาจถอยหลังกลับไปได้

    วาเอลจึงจำเป็นต้องฟันฝ่าขวากหนามต่อไป

    ทว่าอุปสรรคนั้นกลับไม่ได้จบลงแค่อสูรตามท้องเรื่อง

    แต่มันยังต้องต่อสู้กับเพื่อนมนุษย์อย่างไม่มีทางเลี่ยง

     

    อัดฉีดความร้อนแรงจากการเผชิญหน้าให้เต็มสูบ

    ระเบิดพลังทำลายล้าง ให้โคตรเหง้ามันพินาศมอดม้วย

    แล้วละเลงเลือดราวกับคนบ้าให้สะใจ....ถุยยยย!!!

    นี่มันนิยายแฟนตาซี แบบแฟรี่เทลนะเว้ย!

    ไม่ใช่บันทึกลับของคนแอบจิต!!!

     

     

    เตรียมพร้อมอัพเลเวลสกิลเมพให้เต็มMAX

    และตีบวกความดูดีของพระเอกให้ถึงที่สุด

    โดยเอาชนิดให้ผู้อ่านสามารถสัมผัสได้ถึงความวายอันสุดยอด

    ใช่แล้ว...

    นี่มันก็เหมือนกับทุกๆเรื่องนั่นแหละ

    โดยทุกเรื่องแนวนี้ พระเอกมักจะไม่รู้เรื่องHaอะไรเลย

    อยากทราบจริงๆว่าความไม่รู้อะไรเลยเนี่ย

    มันทำให้ยูกลายมาเป็นพระเอกในตำนานได้เยี่ยงไร

     

    อยากรู้มั้ย ว่าตัวเอกเทือกนี้มีพื้นฐานมาจากใคร

    ลองไปถามบุคคลข้างล่างดูสิ

    ดูเหมือนว่าเขาจะฝากความคิดถึงมาให้ด้วยแน่ะ

     

     

    "ทริคสกิลพระเอกน่ะ ข้าบรรลุมานานแล้ว หัดรู้จักอายเสียบ้าง

    ว่าเจ้าน่ะเลียนแบบโคตรไม่เหมือนข้าเอาเสียเลย"

     

     

    การทดสอบสุดหฤโหด

    นักล่าหลายๆคนจำเป็นต้องลุยแหลกกับบททดสอบสุดจะท้าทาย

    โดยหากคุณสอบมันไม่ผ่าน...

    ก็จงเตรียมรับซองขาวแล้วโบกมือลาได้เลย

    (เดี๋ยวก่อนนะ?)

    (พวกเอ็งไม่รู้จักคำว่าหนึ่งหน่วยก็มีค่าเหรอ)

    (ถ้าอย่างงั้นพวกอาจารย์จะสอนวิชาทรัพยากรบุคคลไปทำไมวะ???)

     

     

    คำคมเท่ๆที่หาฟังจากไหนก็ไม่ได้อีก

    ถึงวาเอลจะเป็นพระเอกกากๆ 

    แต่อย่างน้อยก็คารมดีนะเฟ้ย(ง่อววว)

    นี่อาจเป็นเหตุผลเพียงหนึ่งเดียว

    ที่ทำให้เขาได้กลายเป็นพระเอกในตำนานหน้าใหม่

     

    "หากผมจะกลายเป็นมารจริงๆ ผมก็พร้อมที่จะเสี่ยง เพราะผมต้องการลงมือทำ

     ดีกว่ามาอยู่เฉยๆแล้วส่งภาระให้คนอื่น"

     

    "ผมเชื่อว่าปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ ปัญหามีมากมายแค่ว่ามันยากง่ายต่างกันแค่นั้นเอง

    แต่คุณเลือกทางที่ยากกว่า ก็ไม่ใช่หมายความว่าคุณจะไปไม่ถึงจุดหมาย"

     

    คนรับฟังอมยิ้มหลังได้ยินคำคม ก่อนจะขยับแว่นตาหนึ่งที

    แล้วให้คำตอบกลับไป

    "ครับ... ผลครั้งนี้ของคุณ คือไม่ผ่านครับ"

    (What!!!!!!!!)

     

     

    จงจำเอาไว้ซะไอ้น้อง

    ว่าพระเอกดังๆน่ะ มักมีสกิลตอแหลเอาไว้ใช้การเสมอ

    แล้วรู้อะไรมั้ย...

    ว่านายน่ะเป็นพระเอกยอดแย่ พอๆกับไอรอนแมนเมื่อสมัยก่อนเลย

     

       

     

    ช่าย..เหมือนไอ้หมอนี่แหละ

    .

    .

    .


    นักล่ารัตติกาล

     

    BY :: DarknessT

    LINK :: http://my.dek-d.com/t-darkness/writer/view.php?id=1481568 

    อันตัวเจ้ายังต้องเรียนรู้เรื่องความเป็นพระเอกอีกมาก(จงสู้ต่อไป วาเอล!!!)

     

     

    ปล. การDTนี้ ใส่สีตีไข่เกินความเป็นจริง 

    ดังนั้นคุณควรใช้หลักอนุมานในการอ่านด้วย

    ปล.2 ส่วนที่ผมไม่ถามหาคือส่วนไม่เฟลครับ

    ถ้าถามหาเยอะคือเฟลเยอะนั่นเอง

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×