ฉันรักเธอเมื่อไหร่ไม่รู้When I love You?

ลำดับตอนที่ #6 : สวนสนุก

 ใส่ชุดไหนดีนะ??
ตัวนี้ดีกว่าน่ารัก สบายๆดี
"ต้นหนาว จะไปแต่งตัวจะไปไหนลูก"
"ไปสวนสนุกกับแคนน่อนค่ะแม่"
":)"
"ยิ้มทำไมคะแม่ หืม!"
"เปล่าลูก แม่มีความสุขเฉยๆ"
"มีความสุขอะไรคะแม่"
"ไม่มีอะไร แล้วไปยังไง"
"แคนน่อนจะมารับตอน10โมงค่ะ"
"อ้าว จะ10โมงแล้วหนิรีบแต่งตัวล่ะ แม่ไปก่อนนะ"
"ค่ะแม่"

ผ่านไป25นาที
แต่งตัวเสร็จแล้ว เหลืออีก3นาที
"ต้นหนาวแคนน่อนมาแล้วจ้า"
"ค่ะ เดี๋ยวลงไปค่ะ"
ฉันเช็คความเรีบยร้อยอีกครั้ง แหม!อย่าคิดไปไกลนะ
ที่ฉันเช็คความเรียบร้อน่ะก็เพราะว่าฉันก็ต้องดูตัวเองหน่อยใช่มั้ยล่ะ
ว่าหน้าตาเป็นยังไงการแต่งตัวเป็นยังไง ใครล่ะจะไปสวนสนุกด้วยหน้าตา
อย่างกับเด็กน้อยตาดำๆ แต่งตัวมอซออย่างกับคนไม่ดูแลตัวเองง
ไม่ใช่เพราะอยากให้แคนน่อนชมอะไรหรอกนะ!!!(แล้วมีใครไปว่าอะไรตอนไหนเนี่ยต้นหนาว คิดไปเองหรือเปล่า)

"หวัดดี" ฉันเริมทักทายแคนน่อนก่อน ดูแปลกจังตอนเด็กๆเราไม่เคยทักทายกันแบบนี้มาก่อน
"อืม วันนี้เธอน่ารักดีนะ:)"
"แสดงว่าวันอื่นฉันไม่น่ารักเหรอ" 
"อืม ประมาณนั้นแหล่ะ"
"นี่" ฉันตีไปที่แขนของแคนน่อนอย่างแรง
"โอ๊ย ตีฉันทำไมเนี่ย"
"ก็นายว่าฉันไม่น่ารัก"
"ก็มัน...."
"หยุดนะ ถ้านายไม่หยุดฉันจะไม่ไปแล้ว"
"ก็ได้ครับ"
"ไปกันเถอะ"
"ป่ะ"

@สวนสนุก
"ถึงแล้วฉันไม่ได้มาตั้งนานแล้ว อยากเล่นใจจะขาดแล้วเนี่ย^^" แคนน่อนพูดพร้อมกับทำหน้าเหมือนเด็กๆ
"งั้นลุยเลย!!!"
"แคนน่อน ไปเล่นอันนั้นกันเถอะ" ฉันชี้ไปที่รถไฟเหาะตีลังกา
"O_O"
"เป็นอะไรอ่ะ"
"ที่เธอชี้ไปหมายถึงรถไฟเหาะนั่นน่ะเหรอ"
"อืม ทำไมเหรอ"
"เปล่า"
"งั้นลุยเลย"
ฉันเดินนำหน้าแคนน่อนไป แล้วแคนน่อนก็สะกิดฉัน
"ต้นหนาว ไม่เล่นได้มั้ย"
"นายเป็นอะไรเนี่ย:("
"ก็...........
.....
.....
....
....
....
คือว่า....
ฉันกลัวความสูงน่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"ต้นหนาวเธอหัวเราะทำไม==?"
"ก็ฉันตลกนายอ่ะ กลัวอะไรไม่กลัวดันมากลัวควาวสูง"
"ก็มันเสียวหนิ"
"แต่ฉันอยากเล่นอ่ะ นายเล่นเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ"
"ไม่เอาอ่ะ"
"นะ นะ นะ นะ นะ"
"ไม่เอา"
"งั้นกลับนะ"
"ก็ได้"
"ดี"
"แต่เล่นแบบหวาดเสียวแค่หนึ่งอย่างนะ"
"ก็ได้"
"ป่ะ"
"อันอื่นฉันเลือกนะ"  แคนน่อนพูด
"อืม ฮ่าๆๆ" ตลกจริๆเลย กลัวความสูงซะงั้น
"^^"