คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : ไอดะ อาคุซึ | Aida Akutsu
A P P L I C A T I O N
องค์กรวิลเลิน
_________________________________________________
" ฉันขาดอะไรไปงั้นหรอ...? ฉันเองก็ไม่รู้แต่.. ปล่อยมันไว้แบบนั้นเถอะ"
_________________________________________________
ชื่อ/นามสกุล : ไอดะ อาคุซึ | Aida Akutsu
ชื่อวิลเลิน : Loody
สังกัด : องค์กรวิลเลิน DX
อายุ : 18 ปี
กรุ๊ปเลือด : A
ประวัติ : ไอดะ อาคุสึ ลูกสาวคนโตของตระกูลไอดะตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้นๆ ของประเทศญี่ปุ่น ในฐานะลูกคนโตทำให้เธอไม่ได้มีวัยเด็กอย่างคนอื่นๆ อาคุสึถูกเข้มงวดในทุกๆ เรื่องมาตั้งแต่เด็กโดยที่ทุกอย่างจะต้องสมบูรณ์แบบ โดยตัวอาคุสึเองก็ปฏิบัติตามที่พ่อและแม่พูดอย่างเคร่งครัดโดยไม่เคยปริปากบ่น แม้ว่าจะไม่เคยได้รับอะไรตอบแทนความพยายามของเธอเลยก็ตาม ทำให้ตลอดมาเธอคิดว่าตำแหน่งผู้นำตระกูลจะต้องเป็นของเธออย่างแน่นอน แต่ทุกอย่างก็เปลื่ยนไปเมื่อเด็กคนนั้นเกิดมา ไอดะ มาวาริ เด็กทารกตัวน้อยในอ้อมกอดของพ่อและแม่ ในคราแรกอาคุสึไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับการเกิดมาของมาวาริเพียงแค่คิดว่านั้นเป็นคนที่ต้องดูแลในฐานะ พี่สาว แต่ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปกระทั่งมาวาริโตพอที่จะเริ่มรู้ความ ตำแหน่งผู้นำตระกูลที่เธอเคยมั่นใจว่าต้องเป็นของเธอแน่ๆ ก็เริ่มสั่นคลอนโดยที่เธอไม่รู้ตัว อะไรหลายๆ ที่เธอไม่เคยได้น้องสาวตัวน้อยกลับได้รับไปโดยไม่มีเงื่อนไข แม้เธอจะพยายามทำเป็นมองไม่เห็นและพยายามรักษาความสมบูรณ์แบบของเธอเอาไว้แต่ความต่างที่ไม่จำเป็นต้องสังเกตุก็มองเห็นได้ ไม่สามารถหลุดลอดสายตาของคนอื่นไปได้ ที่โรงเรียนอาคุสึมักจะโดนเพื่อนถามถึงเรื่องการปฏิบัติที่ต่างกันราวฟ้ากับเหวระหว่างอาคุสึกับมาวาริทุกครั้ง แต่เธอก็ทำได้เพียงฝืนยิ้มและตอบไปว่าเพราะมาวาริเป็นยังเด็กพ่อกับแม่ก็ต้องดูแลเป็นพิเศษ ส่วนเธอเป็นพี่สาวจำเป็นต้องเสียสละให้น้อง
ในทุกๆ วันยังคงดำเนินต่อไปกระทั่งเธอขึ้นมอต้น อัตลักษณ์ของเธอตื่นขึ้นและถูกวินิจฉัยว่าเป็นพลังที่ไม่เคยพบที่ไหนมาก่อนเธอดีใจมากและรีบกลับบ้านเพื่อบอกข่าวนี้แก่พ่อกับแม่ของเธอ เธอหวังว่าพ่อกับแม่ของเธอจะเอ่ยชมและลูบหัวเธอสักครั้งแต่ดูเหมือนพระเจ้าจะไม่ฟังคำขอนี้.. พ่อกับแม่ของเธอพูดเพียงแค่ว่า " ก็ดีแล้วนิ "ส่วนมาวาริมองเธอด้วยความอิจฉาและตะโกนออกมาอย่างเอาแต่ใจว่า " ขี้โกง! มาริก็อยากได้อัตลักษณ์นั้นด้วย! "อาคุสึตกใจกับการตอบสนองของพ่อและแม่เธอไม่ขยับไปหลายนาทีได้แต่มองพ่อและแม่ที่เอาแต่พูดเอาอกเอาใจมาวาริกระทั่งคำพูดนึงหลุดออกมาว่าพลังนั้นเป็นของพี่สาวลูกคนเดียว คำว่าเป็นของเธอเพียงคนเดียวทำให้อาคุสึรู้สึกโล่งภายในใจแม้จะไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรแต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ดีมากสำหรับเธอในวันนี้.. อาคุสึมองภายครอบครัวสุขสันต์ตรงหน้าอย่างเจ็บปวดเธอทำอะไรไม่ได้นอกจากกลืนความรู้สึกนี้ลงไปให้ลึกที่สุด เวลาผ่านไปกระทั่งเธอสามารถสอบเข้า EPH ได้แถมยังสอบเข้าห้องเรียนพิเศษได้อีกต่างหาก อาคุสึเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อและแม่ แต่ตามที่คาดเอาไว้พวกเขาเพียงแค่พยักหน้าและพูดอีกเล็กน้อยว่าถ้าเป็น UA คงจะดีมากกว่า... อาคุสึทำได้แต่ขานรับและนั่งฟังเสียงของน้องสาวที่พร่ำโอ้อวดคะแนนสอบ 96 คะแนนของเธอแถมพ่อแม่ยังปรบมือแสดงความยินดีกับเธออีก ทำไม!!!! ...ทำไมถึงไม่ชมหนูแบบนั้นบ้างละคะ พ่อ.. แม่.. แม้จะเจ็บปวดกับการกระทำของพ่อและแม่มาโดยตลอดแต่เมื่อคิดถึงความพยายามที่เธอทำมาตลอดเพื่อตำแหน่งผู้นำตระกูล.. อาคุสึยังคงร่ำเรียนอย่างหนักภายในห้องเรียนพิเศษ EPH กระทั่งถึงช่วงที่จำเป็นจะต้องไปฝึกงานกับฮีโร่ อาคุสึเลือกสังกัดของ เอ็นเดเวอร์ ในการฝึกงานเพราะรู้ถึงความสามารถที่แปลกประหลาดของเธอในการช่วงชิงอัตลักษณ์ ทำให้สามารถการจับกุมได้ง่ายขึ้น แต่แล้วก็เกิดเหตุให้มุมมองชีวิตของอาคุสึพลิกกลับด้าน ในการฝึกงานครั้งสุกท้ายอาคุสึใช้พลังชิงเอาอัตลักษณ์ของวิลเลินคนนึงมา ซาวามุระ โอซากิ ผู้มีอัตลักษณ์ที่ทำให้เกิดความโกลาหล เป็นอัตลักษณ์ที่มีผลกับจิตใจโดยตรงซึ่งอาคุสึไม่เคยเจอมาก่อนจึงโดนพลังนี้แทรงซึมเข้าไปในจิตใจของเธอ.. โอซากิโดนจับกุมทว่าเขากลับยิ้มอย่างมีความสุขและมองตรงไปยังอาคุสึที่ก้มหน้าเงียบอยู่ตลอดหลังจากใช้พลัง โอซากิรับรู้ได้ทันทีว่าเธอโดนพลังของเขาเล่นงานไปแล้ว พลังของเขามีความสามารถที่จะดึงเอาความปรารถนาที่ดำมืดภายในจิตใจออกมา เพียงแค่มีเงื่อนไขเล็กๆ ข้อเดียวจึงจะสามารถควบคุมพลังนี้ได้นั้นคือจำเป็นที่จะต้องเผยความดำมืดนั้นออกมา ซึ่งอาคุสึที่เก็บมามาตลอดก็ถูกมันเล่นงานเข้าให้
ในระหว่างจากกลัับบ้าน.. อาคุสึพยายามอย่างหนักที่จะต่อสู้กับอัตลักษณ์ที่ยังคงค้างอยู่ในตัวเธอ เธอพยายามส่งคืนให้กับเจ้าคนทว่ามันเหมือนมีชีวิตระหว่างที่เธอพยายามผลักมันออกไปมันกลับยิ่งแทรงเข้ามาในจิตใจเธอหนักขึ้นเรื่อยๆ ความปรารถนาที่ดำมืดของเธอที่ต้องการ ฆ่ามาวาริ ยิ่งขับเคลื่อนให้ขาของเธอก้าวไวขึ้น เธอต่อสู้กับอัตลักษณ์ของโอซากิตลอดทางกลับบ้านแต่เมื่อมาถึงสิ่งที่ได้ยินทำให้ความดำมืดในใจเธอประทุออกมาราวกับเขือนแตก...
" พ่อคะ เพื่อนๆ บอกว่าหนูจะไม่ได้เป็นผู้นำตระกูล ทำไมละคะ! ทำไม ทำไม! "
" โถ่ๆ ลูกรัก ไม่ได้ห่วงไปตำแหน่งผู้นำตระกูลต้องเป็นของลูกอยู่แล้ว เพราะเรารักลูกมากไงจ๊ะ "
" จริงหรอคะ!! ว้าววว รักพ่อกับแม่ที่สุดเลยยย~~ "
ว่าไงนะ.... แก... แกหักหลังฉัน!! เงาดำเข้าปกคลุมร่างของอาคุสึ เธอตรงเข้าไปคว้ามีดจากในห้องครัวก็จะกระโจนเข้าไปกระชากผมของมาวาริก่อนจะใช้มืดในมืดเฉือนเข้าที่คอของมาวาริอย่างรวดเร็ว ... ทุกอย่างเกิดขุึ้นอน่างไม่ทันได้ตั้งตัว.. เลือดของลูกสาวคนเล็กพุ่งกระฉูดละเลงห้องนั่งเล่นให้กลายเป็นสีเลือด โดยคนที่ลงมือคือลูกคนโตของพวกเขา.. อาคุสึ พวกเขารู้ว่าต้องไปจากที่นี่แต่เหมือนอะไรบางอย่างมันหายไป.. อะไรกัน.. อะไรที่หายไป.. อาคุสึปล่อยมือจากหัวของน้องสาว.. เธอเดินตรงไปหาพ่อของเธอที่นั่งนิ่งเป็นหินก็จะค่อยๆ กดมีดลงไปที่คอของเขาอย่างช้าๆ กระทั่งเขาสิ้นลม ก่อนจะหันไปทำแบบเดียวกันนี้กับแม่ของเธอ.. เมื่อตื่นขึ้นอาคุสึนอนนิ่งอยู่กลางห้องนั่งเล่นที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด.. พลังของโอซากิได้กลับไปหาเจ้าตัวแล้วแต่ทำไมเธอไม่รู้สึกเศร้า.. ไม่ได้รู้สึกผิด.. ไม่มีอะไรเลย... อาคุสึมองออกไปนอกหน้าต่างข้างนอกมืดแล้ว เธอจึงหยิบมือถือออกมาดูเวลาก่อนจะพบว่าเป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว อาคุสึลุกขึ้นก่อนจะหาผ้ามาห่อศพของทั้งสามคนก่อนจะลากพวกเขาทั้งไปป่าหลังบ้าน(น่าจะเป็นคฤหาสน์มากกว่า) แม้จะทุลักทุเลแต่สุดท้ายอาคุสึก็พาทั้งสามคนมาในจุดที่เหมาะกับการฝังได้แล้ว แต่ในระหว่างที่กำลังขุดหลุมเพื่อจะฝังทั้งสามคน ก็มีใครบางคนโผล่เข้ามาพอดี เขาเป็นชายวัยกลางคนตัวสูงประมาณ 190 cm. ผมตัดสั้นสีดำ ม่านตาสีขาว มีรอยสักเต็มแขนทั้งสองข้าง.. อาคุสึกำที่ขุดดินในมือแน่เธอต้องกำจัดชายคนนี้.. ก่อนที่เขาจะเอาเรื่องไปแจ้งกับตำรวจ.. แต่ก่อนที่เธอจะได้ลงมือทำอะไร ชายคนนั้นก็เอ่ยชวนให้เธอเข้าร่วมองค์กร Dx ของเขา .. ไม่รู้ทำไมเธอจึงตอบตกลง
นิสัย : หญิงสาวผู้ขาดความรู้สึกผิดชอบชั่วดีเธอนั้นมีบุคลิกที่ดีแต่มักจะทำใบหน้าเรียบเฉยอยู่ตลอดแต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะมีอยู่หน้าเดียวเพียงแต่ไม่เคยมีใครเห็นเธอยิ้มเลยสักครั้งนอกจากขมวดคิ้วเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือขัดใจอะไรสักอย่าง นั้นเป็นเพราะเธอไม่ใช่คนที่เก็บสีหน้าเก่ง อาคุสึนั้นมีโลกส่วนตัวที่สูงเอามากๆ ทำให้เป็นคนที่มีสมาธิดีมาก แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเธอก็ยังสามารถปรับตัวได้เร็วเพื่อไม่ให้แปลกแยกจากคนรอบข้าง แม้จะไม่ใช่ผู้พูดที่ดีเพราะชอบพูดจาแทงใจดำแต่ก็เป็นผู้ฟังที่น่าคบหา ด้วยบุคลิกที่ดูพึ่งพาได้และความซื่อสัตย์ไม่เสแสร้งอีกทั้งยังไม่ชอบการโกหกและไม่ใช่คนพูดไม่คิด ทำให้เธอเป็นคนที่ได้รับความไว้วางใจได้ในเวลาอันสั้นบวกกับเธอเป็นคนที่รู้ใจคนอื่นไปซะหมดเพราะใส่ใจและช่างสังเกตุ แต่ดันไม่รู้ใจตัวเองเท่าที่ควร..?
อาคุสึมีภาวะความเป็นผู้นำในระดับปานกลาง ขาดก็แต่เป็นคนที่มีบรรยากาศเข้าหายากและขาดความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในฐานะมนุษย์คนนึง หญิงสาวนั้นเฉลียวฉลาด ไหวพริบดีและมักวางแผนก่อนทำเสมอ รอบคอบ จริงจังได้กับทุกเรื่องแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ และออกจะขี้จุกจิกไปสักหน่อย อีกทั้งยังเป็นพวกระเบียบจัด ทำให้มักจะเดินคนรอบตัวบ่นใส่ตลอด แต่เธอก็ยังใจเย็นและมีเหตุผลพอที่จะไม่ทะเลาะกับคนอื่นๆ ด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆแต่มันก็อดไม่ได้ที่จะสวนกลับไปบ้างเพราะแสดงให้เห็นว่าเธอไม่ใช่หมูในอวย ส่วนตัวเธอนั้นไม่ใช่คนที่โกธรใครง่ายๆ แต่ถ้าได้โกธรขึ้นมาก็จะกลายเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นขึ้นมาทันที
อาคุสึนั้นรักในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่มากๆ และไม่ชอบไปเหมือนกับใครและไม่ชอบให้ใครเหมือนกับตัวเอง อาจฟังดูไม่มีเหตุผลแต่นี้เป็นช่องว่างในตัวของอาคุสึ ที่พอเป็นเรื่องของตัวเองก็จะทำตามใจตัวเองเสมอ อาจมองว่าไร้เหตุผลแต่เพราะมันเป็นเหตุผลของเธอที่คนอื่นไม่มีทางเข้าใจหรือไม่อาจยอมรับได้ แต่เธอก็ยังมีความรับผิดชอบต่อสิ่งต่างๆ ที่เธอทำลงไป ไม่ว่าจะผลดีหรือผลเสียที่ตามมา ทว่าเธอก็ไม่ใช่คนโง่ที่จะดันทุลังแต่กลับรู้ลิมิตตัวเองว่าเวลาไหนควรพอ โดยรวมเธอก็คือคนที่ถูกฝึกมาให้สมบูรณ์แบบแต่พอเป็นเรื่องของตัวเองก็เลือกที่จะทำตามความต้องการของตนก็เท่านั้นเอง
อัตลักษณ์ : Looting | การแย่งชิง อาคุสึมีความสามารถในการแย่งชิงอะไรก็ตามที่เธอปรารถนาทั้งในรูปธรรมและนามธรรม ตัวอย่างเช่น รูปธรรม คือ เงิน ตุ๊กตา เสื้อผ้า ตุ๊กตา อาหาร นามธรรม คือ ความรู้สึก ความทรงจำ ความรู้สึก และ อัตลักษณ์ แต่ในกรณีของอัตลักษณ์เธอสามารถชิงเอามาได้เพียง 1 อัตลักษณ์เท่านั้น ซึ่งเธอสามารถเลือกได้ว่าจะคืนให้หรือทำลายทิ้ง โดยสิ่งที่โดนพลังของอาคุสึแย่งมานั้นจะหายไปในช่วงเวลาที่อาคุสึแย่งมา เช่น ความทรงจำจะหายไป ความรู้สึกจะหายไป และไม่สามารถใช้อัตลักษณ์ได้ พลังนี้มีเพียงเงื่อนไขเดียว คือ จะต้องสัมผัสกับสิ่งๆ นั้น อย่างน้อยครั้งหนึ่ง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีทางเอาคืนมาได้ด้วยตัวเอง วิธีที่จะเอาคืนในกรณีของรูปธรรม คือ ต้องไปเอาคืนมาจากตัวของอาคุสึเอง แต่ในรูปของนามธรรม เช่น ความทรงจำ ความรู้สึก และ อัตลักษณ์ คุณจะต้องไปในที่ๆ ได้เจอกับสิ่งนั้นครั้งแรก เช่น ความรู้สึกชอบใครสักคนถ้าไปยังที่ๆ ได้เจอความรู้สึกนั้นครั้งแรก ความรู้สึกนั้นก็จะกลับคืนสู่ตัวเจ้าของ ความทรงจำและอัตลักษณ์เองก็เช่นกัน ขอยกเว้นของพลัง คือ ไม่สามารถชิงอัตลักษณ์ที่มีผลเป็นการแปลงร่างกายอย่างซิมไบโอตของบอส
จุดอ่อน / ปมในใจ : อาคุสึนั้นเรียกได้ว่าสมบูรณ์ไร้ซึ่งจุดอ่อนใดๆ ทว่าปมในใจเดียวที่ห้ามแตะต้องหรือพูดถึงเลยเด็ดขาดนั้น คือ ครอบครัว มันจะทำให้เธอคลั่งและขาดสติ
สิ่งที่ชอบ : แอปเปิ้ล ตุ๊กตาอัลปาก้า ของที่มอบให้กับเธอเท่านั้น
สิ่งที่เกลียด : ครอบครัว การถูกแย่ง ขิง ปลาหมึก
ลักษณะรูปร่าง : เด็กสาวหน้าตาสะสวยผิวขาวละเอียดอมชมพูรูปร่างสมส่วนด้วยความสูง 168 cm. และน้ำหนักตัว 53 kg. เธอมีแขนขาที่เรียวสวยทำให้สวมใส่อะไรก็ดูดีแต่มักจะเห็นเธอสวมเชิ๊ตแขนยาวพร้อมหูกระต่ายสีชมพูกับมินิสเกิร์ตสีชมพูและต่างหูทรงกลมขนานกลางสีมรกต เธอมีลักษณะเด่นคือ ดวงตากลมโตม่านตาชมพู่อมม่วง เส้นผมสีแดงสดยาวประบ่ากับบรรยากาศรอบตัวที่สูงส่งยากจะเข้าถึง
ความสามารถ
- พลัง ( 5 / 5)
-ความเร็ว ( 3 / 5)
-เทคนิค ( 3 / 5)
-ความฉลาด ( 5 / 5)
-การทำงานเป็นทีม ( 5 / 5)
เพิ่มเติม
- ถ้าพลังมันโกงไปก็ปรับได้นะ
- อาคุสึมีทักษะการป้องกันตัวไอกิโดในระดับสูง
- อาคุสึเคยพบกับโทโดโรกิ โชโตะ
- ปัจุบันโอซากิยังมีชีวิตอยู่
- ประวัติถ้าอ่านไม่ค่อยเข้าใจขอโทดด้วยนะ พอดีมันยาวแล้วเราไม่อยากให้มันยืดจนเกินไปก็เลยย่อมา
- อาคุสึไม่รู้ตัวนะคะ ว่าตัวเธอใช้พลังลบความทรงจำหลังจากที่อัตลักษณ์ของโอซากิหายไป แน่นอนว่าหลังจากสติกลับมาเธอก็กรีดร้องเป็นบ้าเป็นหลัง หนึ่งคือรู้สึกโกธรที่เธอไม่ได้เสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป อีกอย่างก็คือจิตใจของเธอที่แตดสลายอย่างไม่มีชิ้นดี.. ความปรารถนาเดียวของเธอได้หายไปแล้วด้วยมือของเธอ ตอนนี้อาคุสึเหมือนกับกล่องไม้เปล่าๆ เธอจึงตัดสินใจใช้พลังทำลายความรู้สึกผิดชอบช่วงดีของตนทิ้ง พร้อมกับความทรงจำทั้งหมดที่เกี่ยวกับครอบครัวของเธอ...
- จริงๆ อาคุสึก็เหมือนเดิมแค่ไม่รู้สึกผิดหรือเศร้าในเวลาที่ทำเรื่องไม่ดี แต่ก็ไม่มีความสุขในเวลาที่ควรมีความสุข
ซาวามุระ โอซากิ
ความคิดเห็น