คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : -[Physics&Math]- ครูประจำชั้นคู่
ครูฟิสิกส์จอมกะล่อนกับนายหน้าอ่อนหัดสอนคณิตศาสตร์
����������� บรืนนนน... ผมรีบขับรถ vios สีขาวคันโปรดของผมไปทำงานอย่างเร็ว เพราะตอนนี้ 8.05น. �
ซึ่งสายมากสำหรับคนทำงานแล้วมีอาชีพเป็นครูอย่างผม -0-
����������� แต่ปกติผมก็มาสายแบบนี้แหละแค่วันนี้ผมมีสอนห้องประจำชั้นขงผม 2คาบเช้าติดเท่านั้นเองผมเลยต้องรีบมา ไม่งั้นไอ้พวกเด็กเกรียน เอ้ย!เด็กเรียนของผมได้ด่าผมยับแน่เลย ฮ่าๆๆ แต่ผมกับนักเรียนของผมสนิทกันนะครับ เพราะผมเคยเรียนที่นี่ตอนมัธยมปลายเรียกได้ว่าเป็นรุ่นพี่ที่ดีที่จบแล้วกลับมาสอนน้องๆ � อีกอย่างผมเป็นคนชิวๆไม่ถืออะไรมากถึงขั้นยอมให้นักเรียนเรียกผมว่าพี่แทนอาจารย์เลยล่ะครับ
(ชิวปะล่ะ?)
“สวัสดีครับ” ยามหน้าประตูทักทายผม
“ครับผม” ผมทักทายกลับ
“วันนี้คุณครูฟิล์มมาสายอีกแล้วนะครับ”
“อ่า.. ขอโทษนะครับ ผมเพิ่งไปทำธุระมาน่ะครับเลยมาสาย ^^” ผมแถไปตามสเตปของผม
��������� อ้อ! ผมลืมแนะนำตัวเลย
� � � � สวัสดีครับผมชื่อฟิล์มนะครับ เด็กๆเรียกผมว่าครูฟิล์ม พี่ฟิล์ม อาจารย์ฟิล์ม สารพัดจะฟิล์ม -...-
ผมเป็นครูประจำชั้นม.5ห้อง4 ห้องโปรดของผมครับ เพราะห้องนี้น่ารัก แม้จะไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่แต่เวลาผมสอนแล้วผมมีความสุขเพราะพวกเขาจะเงียบและตั้งใจฟังที่ผมสอนเสมอต่างจากห้องอื่นๆที่แม้แต่จะนั่งกับที่ยังทำไม่ได้เลย =_=;
���������� ผมจอดรถคันโปรดของผมไว้ที่จอดประจำก่อนจะรีบจ้ำอ้าวลงจากรถแล้วเดินไปคุมแถวห้องของตัวเอง
“สังฆัง นะมานิ..... กราบ” ผมพนมมือแล้วกราบตามนักเรียน
“นักเรียนเคารพ” ประธานนักเรียนสั่งทำความเคารพ
���������� ชายแก่ที่มีอำนาจพอสมควรเดินขึ้นไปบนแท่นหน้าเสาธงเตรียมให้โอวาทนั่นก็คือรองผู้ช่วยฝ่ายกิจการนักเรียนที่ไม่เคยมีใครกลัว(?)
“สวัสดีนักเรียนทุกคน วันนี้ก็เป็นวันที่สองของการเปิดภาคเรียนประจำปีการศึกษา2556 ครูดีใจที่ได้พบนักเรียนทุกคนในวันนี้”
“หู่ว.......” ฟังจากเสียงแล้วผมคิดว่าไม่ค่อยจะมีนักเรียนคนไหนดีใจที่วันนี้เปิดเรียนแน่นอน� ยิ่งห้องประจำชั้นของผมนะ หน้าตาเหมือนยังไม่ตื่นเลยด้วยซ้ำครับ
นี่พวกแก! ม.5ละนะ กระตือรือร้นที่อยากจะมาเรียนกันหน่อยสิเฟ้ยยยย ไอ้พวกเด็กบ้า =[]=!!!
“อ่ะแฮ่ม วันนี้ผมจะมาแนะนำคุณครูใหม่ประจำปีการศึกษานี้นะครับ เชิญท่านแรกเลยครับ..”
���������� หญิงสาวหน้าเรียวสวยได้รูป ผมยาวดำเงา ตากลมโต อกอึ๋ม สะโพกบึ๋ม สูงจนน่าจับตามองเดินขึ้นแท่นไปตามคำเชิญของท่ารองฯ
“สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อวันวิ เป็นคุณครูคนใหม่ประจำวิชาภาษาอังกฤษ ขอฝากตัวด้วยนะคะ”
เสียงปรบมือดังขึ้นพร้อมกับเสียงเชียร์จากนักเรียนชายที่มองตาเป็นมันราวกับจะกลืนกินครูคนี้ได้เลย
ไอ้พวกลามกเอ้ย!!!
����������� แต่ผมไม่สนใจหรอกนะ เพราะเธอเป็นเพื่อนเก่าผมสมัยเรียนมัธยมปลายที่นี่ เธออยู่ห้องศิลป์ภาษาที่เน้นเรียนภาษาอังกฤษกับเรียนภาษาญี่ปุ่นเสริม �ส่วนผมน่ะผมเรียนห้องวิทย์คณิตห้องต้นๆของสายชั้นน่ะ เก่งพอตัวเลยก็ว่าได้
“สวัสดีครับ ผมชื่อบาสครับ เป็นครูคณิตศาสตร์คนใหม่และประจำชั้นม.5ห้อง4ด้วยครับ ผมเป็นABCรุ่น1 ของโครงการAxxBxxCxx ฝากตัวด้วยนะครับ”
����������� ผมสะดุดกับเสียงแมนๆของครูใหม่คนสุดท้ายเพราะมันขัดกับหน้าตาหวานๆนั่นมาก ดวงกลมเล็กๆเหมือนกระต่าย ปากเผยอหน่อยๆเพราะเจ้าตัวดัดฟันกับแก้มขาวเนียนที่โดนแดดแรงๆส่องลงมากระทบจนเกิดสีแดงระเรื่อ ผมดำเงาสนิทที่ซอยสั้นแค่คอ ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวมิดชิดผูกไทรองเท้าคัตชูสีดำที่ถูกขัดมาอย่างเงา ซึ่งต่างจากผมที่ใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นรองเท้าผ้าใบธรรมดาๆเผอๆผมก็จะไปเปลี่ยนเป็นใส่รองเท้าแตะสอนแล้วเนี่ย มันอึดอัดชะมัด -_-;;
����������� แต่เดี๋ยวนะ?! เมื่อกี้นายนั่นบอกว่าประจำชั้นม.5ห้อง4ด้วยใช่ปะ เอ้า งั้นผมก็มีประจำชั้นคู่อ่ะสิ ทำไมกันเล่าผมอุตส่าห์ขอประจำชั้นคนเดียวนะ โห่ยยยยย.......
“ทั้งหมดเลิกแถว” ประธานนักเรียนสั่ง ผมรีบเดินขึ้นไปห้องประจำชั้นของผมโดยทันทีเพราะยืนตรงนี้นานๆคงไม่ไหวแน่ แดดเล่นแรงขึ้น ร้อนขึ้น ผมยังไม่อยากโดนย่างก่อนจะมีแฟนนะครับ(ลืมบอกว่าผมโสดครับ ผมเรื่องมากนิดหน่อยน่ะ)
“พี่ครับๆ”เสียงแมนเอ่ยขึ้นจากข้างหลังพร้อมกับนิ้วเรียวๆที่มาสะกิดไหล่ผม
“อะไรวะ” ผมหันไปสบถใส่อย่างอารมณ์ไม่ค่อยจะจอยเท่าไหร่นัก เล่นมาทักกลางแดด คุยกลางแดด รู้สึกร้อนเป็นบ้างปะวะ >:|
“เอ่อ... ขอโทษนะครับ พี่ชื่อฟิล์มหรือเปล่าครับ?” เสียงแมนๆถามขึ้น
ผมขมวดคิ้วทันทีที่คนตรงหน้าทักผมด้วยเสียงแมนๆ หน้าอ่อนนี่ตัวเล็กกว่าผมมาก สูงประมาณไหล่ผมได้ล่ะมั้ง แถมหน้าตายังหวานเยิ้มจนมดแทบขึ้นอีกด้วย นี่มันครูใหม่เมื่อเช้านี่หว่า -/////-?
“ว่าไง มาทักอะไรกลางแดดแบบนี้” ผมถามอย่างสงสัย
“ก็ผมเป็นประจำชั้นคู่กับพี่ครับ ผมไม่รู้ว่าห้องที่ผมประจำชั้นอยู่ไหนผมเลยจะไปพร้อมกับพี่ครับ -////-”
“หรอ ลืมไปเลยว่านายประจำชั้นคู่กับฉัน โทษทีๆ” นี่ผมลืมจริงๆนะที่หน้าอ่อนนี่ประจำชั้นคู่กับผม
�“อ่า งั้นผมขอไปด้วยคนนะครับผมยังไม่คุ้นเคยกับที่นี่เท่าไหร่ มันเปลี่ยนไปเยอะมากเลย”
ก็เกือบสิบปีแล้วนี่นะที่หมอนี่จบไป ไม่แปลกหรอกที่ไม่คุ้นเคย.....
���������� แล้วผมก็เดินมาถึงหน้าห้องที่ผมกับ...(ชื่ออะไรสักอย่างผมก็จำไม่ได้)ประจำชั้นจนได้ ผมเปิดประตูเข้าไปก็พบกับความวุ่นวายและเสียงที่ดังมากของไอ้เด็กบ้าพวกนี้ ผมเข้าใจนะเพราะมันเพิ่งเปิดเทอม ไม่ได้เจอไม่ได้คุยกับเพื่อนนานแต่มันก็ไม่น่าถึงขนาดนี้ =0= �������
ผมเริ่มอารมณ์เสียทันทีที่ได้ยินเสียงดังแบบนี้
“นี่....” ผมกำลังจะตะโกนว่าแต่ก็ต้องหยุด เมื่อมีเสียงแมนๆแทรกขึ้น
“นี่.... นั่งที่ได้แล้ว เร็ว!!!!!” เสียงแมนๆนั่นก็คือไอ้หน้าอ่อน แมนเกินหน้าตาไปแล้วนะ -3-
� � � � � � ผลที่เกิดเกินขาด เด็กของผมทุกคนรีบนั่งที่กันอย่างเร็วตามที่หน้าอ่อนนี่สั่งจริงๆด้วย � �จากที่นอนหลับอยู่ก็ตื่นขึ้นมานั่งตัวตรงทันที ผมล่ะแอบขำนิดๆ
“เอาล่ะ เจอกันวันแรกก็วุ่นวายเลยนะ มันน่ามาประจำชั้นไหมเนี่ย” ผมพูดบ้างหลังจากที่โดนอีกคนพูดแทรกไปก่อนหน้า
“วันนี้วันแรกที่มาเรียนก็คงยังไม่ได้เรียนหรอก เดี๋ยวเช็คชื่อแล้วก็เปื่อยๆกันไปวันนึงก่อนฟิตพรุ่งนี้” ผมเดินไปนั่งเก้าอี้ตรงโต๊ะครูก่อนจะเปิดสมุดเช็คชื่อ ก่อนที่เสียงแมนๆของอีกคนที่มาด้วยเอ่ยถามผม
“แล้วผมล่ะ?”
เออว่ะ ลืมอีกแล้วตู.... “โทษทีๆ เดี๋ยวให้แนะนำตัว ฟังทางนี้!! นี่เป็นครูประจำชั้นคนที่สองของห้องเรา เป็นรุ่นพี่ABC1เพิ่งจบจากม.D คณิตเพียวแล้วก็จะสอนคณิตศาสตร์เสริมพวกเราด้วย” ผมแนะนำหน้าอ่อนนี่ให้กับเด็กของผมคร่าวๆก่อนที่จะให้แนะนำเองอีกครั้ง
“สวัสดีครับ ผมชื่อบาสนะครับ จบจากม.D เอกคณิตศาสตร์ มีอะไรก็ปรึกษากันได้ครับ”
����������� อ๋อ ไอ้หน้าอ่อนนี่ชื่อ "บาส" จำได้ละ �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � บาส
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � �� � บาส �
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �
� � � � � � � � � � � � � � � � � �บาส
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � บาส
� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � บาส�
บา.... เห้ย!? ทำไมต้องท่องชื่อนี้ให้ขึ้นใจด้วยวะ จำไม่ได้ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ ไม่จำเป็นต้องจำด้วยซ้ำ -_-;
�
-BAS PART-
ผมตื่นเต้นกับการแนะนำตัวตั้งแต่หน้าเสาธงยันในห้องมาก ก็เพราะผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้ต่อหน้าคนเยอะแยะขนาดนี้มาก่อนนี่นา อย่างมากก็เพื่อนในคณะแค่ไม่กี่สิบชีวิต แล้วยิ่งประจำชั้นที่เค้าเป็นมาอยู่แล้วที่ผมต้องมาประจำชั้นคู่ด้วยก็ยิ่งทำให้ผมตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ �ไม่ใช่เพราะผมเขินเขาหรืออะไรนะ ก็เขาน่ะชิวเกินไป เขาไม่ดุเด็กเลย ทำแต่หน้ามุ่ยๆเหมือนอารมณ์เสียแต่ก็ไม่โวยวายอะไร จนผมต้องดุเด็กเอง แล้วผมเพิ่งเขามาใหม่เด็กๆจะมองผมเป็นครูยังไง ครูใจร้ายรังแกเด็กหรือเปล่า TvT? หรือผมแย่งเขาพูดสะก่อน ผมล่ะงงกับอารมณ์ของเขามาก��
“พี่ครับ คาบต่อไปเราต้องอยู่ในห้องเฝ้าเด็กหรือเปล่าครับ” ผมถามเขา
“ไม่ต้องหรอก นายจะไปไหนก็ไป เด็กอ่ะปล่อยไว้มันก็อยู่ในห้องกัน”
“งั้นหรอครับ แล้วพี่จะไปไหนต่อ” ผมถามเพราะผมไม่มีอะไรจะทำ
“ฉันจะกลับบ้านแล้ว”
“เอ้า ทำไมกลับล่ะยังไม่เลิกเรียนเลยนะ ไม่กลัวโดนท่านรองฯว่าหรอ”
“กลัวทำไม ก็ฉันไม่มีสอนแล้วจะอยู่ทำไม กลับบ้านไปรอเล่นบอลดีกว่า”
“=0=?” ผมได้แต่อึ้งปนสงสัยกับคำตอบของเขา ครูบ้าอะไรกลับบ้านตั้งแต่ยังไม่เที่ยง บร๊ะ..
������ กริ๊งงงงงงงง............... เสียงออดดังขึ้นอย่างน่ารำคาญแต่ก็เรียกเสียงเฮจากเด็กทุกคนได้เพราะนี่คือเสียงปล่อยพักเที่ยงให้ทุกคนได้รับประทานอาหาร เข้าห้องน้ำและทำธุระส่วนตัว
ทันทีที่เสียงออดเบาลงผมหันมาอีกทีประจำขั้นคู่ผมก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ปล่อยให้ผมยืนงงเป็นไก่ตาแตกทำอะไรไม่ถูกอยู่ที่โต๊ะครูคนเดียว
แล้วทีนี้ตูจะทำอะไรต่อล่ะฟะเนี่ยยยยยย!!!!!!!!? >:0
ความคิดเห็น