ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SKOOL LUV YOUNGER | ผมไม่ได้ชอบเด็ก. [ChanYun]

    ลำดับตอนที่ #2 : 02

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.พ. 58


    02



     

                           พ่อครับ..        

                                        แม่ครับ..

     

     

    ช่วยผมด้วย...

     

     

    หลังจากที่ผมถูกไอ่ดงผลักเข้ามาหากลุ่มพี่บ๊อบบี้ ตัวผมได้เซเกือบจะล้มไปชนเข้ากับเพื่อนของเขา ที่ตอนนี้เขาได้โอบรอบเอวผมไว้เพื่อช่วยไม่ให้ผมล้มลงไป  

    โลกทั้งใบเหมือนถูกมนต์สะกดให้หยุดเลยครับ

     

    เรากำลังสบตากัน ..

    ก่อนที่ผมจะเป็นฝ่ายผลักตัวของผมให้หลุดออกจากการโอบนั้นได้

     

    โทษครับผมไม่กล้าแม้แต่จะสบสายตาตอนที่พูดขอโทษ ผมกลัวว่าผมจะหลงสายตานั่นเข้าให้ ดวงตากลมโตสีดำสนิท ที่ผมแอบจ้องเข้าไปตอนที่เราสบตากัน ผมได้จ้องเข้าไปในดวงตาคู่นั้น จนรู้สึกได้ว่ามันเป็นสายตาที่อ่อนโยน  นุ่มนวล เหมือนสายตาที่ผู้ใหญ่มองเด็กอย่างเป็นห่วง

     

     

    มันเป็นสายตาที่อบอุ่นจริงๆเลย


    เดินระวังๆหน่อยดิป้า

                    หื้อ นั่นปากหรอ

    ใครป้ามึง ไอ่อ้วน”  ผมว่ามัน ก็มันมาว่าผมก่อนอ่ะ เกือบหลงในรูปลักษณ์ภายนอกแล้วสิ  คนอะไรตัวใหญ๊ใหญ่ ใหญ่กว่าเพื่อนในแก๊งอีก นี่ตัวใหญ่หรืออ้วนวะ ไอ่อ้วนเอ้ย!!

     

     

    ใจเย็นเว้ย อย่าเพิ่งว่ากันไอ่พี่บ๊อบบี้ที่ยืนฟันยื่นมองเหตุการณ์อยู่นานเพิ่งจะพูดห้ามผมกับไอ่อ้วน ไม่รอให้มันกระโดดทับผม ข้อหาว่ามันก่อนหละครับพี่ ให้ผมแบนเป็นกล้วยปิ้งเลยมั้ย พี่จะได้รับประทานด้วย ._.

     

    นี่ถ้าเพื่อนผมมันไม่ป๊อด แล้วเข้ามาหาพี่นะ ผมคงไม่ว่าเพื่อนพี่ไอ่อ้วนหรอกนั่นไงตู พูดดี โยนความผิดให้เพื่อนไอ่พี่บ๊อบเลยครับ

    ก็ถ้าป้าไม่แกล้งทำเป็นจะล้มแล้วเดินเซมาชนผม ผมก็ไม่ว่าป้าเหมือนกันแหละ ไอ่อ้วนเถียงผมครับ  ดูมันพูด มันเถียงผมอยู่ใช่ปะ มันน่าว่าให้มากกว่านี้ ไอ่อ้วน ไอ่ตัวใหญ่ ไอ่...

     

    ผมยืนเม้มปากแน่น หายใจฟึดฟัดเพราะทำอะไรไอ่อ้วนมันไม่ได้ ผมเองก็รักชีวิตตัวเองเหมือนกันนะครับ  จะทำอะไรก็ต้องมีสติ ถ้าเกิดผมวู่วามชกหน้าไอ่อ้วนเข้าให้ เกิดมันชกผมคืน จะทำไงอ่ะ

    แค่ตัวมันก็ใหญ่กว่าผมมากแล้วครับ อีกอย่างผมว่าผมสูงนะ แต่สูงแค่ไหล่ของมันเอง บวกกับผมเป็นคนร่างบางเหมือนผู้หญิง ก็แม่ผมให้มาเย๊อเยอะ เลยทำให้ผมดูตัวเล็กกว่ามันเย๊อเยอะเลยครับงานนี้ ผมจึงไม่ทำอะไรวู่วามไงครับ

     

    ผมรอบคอบมั้ยหละ


    กูบอกให้ใจเย็นไงวะ ไอ่ชานอูอีกครั้งที่ไอ่พี่บ๊อบบี้พูดห้ามผมสองคน

                                  

     

                                   ว่าแต่ชื่ออะไรนะ ไอ่พี่บ๊อบมันเรียกเพื่อนมันว่าอะไรนะ

     

    เดี๋ยว นายชื่ออะไร

    ไ-ม่-บ-อ-ก”  ไอ่อ้วนมันตอบได้กวนประสาทมากครับ เล่นตัวจังนะ อย่าให้กูรู้แล้วกันว่ามึงชื่ออะไร เหอะ

    ผมเบะปากให้กับคำตอบของมัน พร้อมกับยกแขนขึ้นมากอดไว้ที่อกอย่างไม่พอใจ ถาม มันสนใจมั้ย

     

    ไม่!

     

     ไอ่อ้วนกลับเดินผ่านตัวผมไป เดินผ่านธรรมดาที่ไหนหละ เดินชนไหล่ผมอีก จนผมแทบจะเซล้มอีกรอบแล้ว หากคราวนี้ถ้าผมล้มคงไม่มีใครมาช่วยผมแน่ ต่อให้ไอ่อ้วนนั่นหันกลับมาช่วย ผมขอยอมล้มลงไปดีกว่า

    เอาเข้าจริงไอ่อ้วนนั่นคงไม่หันมาช่วยผมหรอก งั้นผมก็ขอไม่ล้มแล้วกันครับ

     




    ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในร้านบาร์นม ไอ่ดงรีบวิ่งเข้ามาหาผม อีกทั้งยังเขย่าแขนผมอย่างแรงแบบตอนแรกอีก

    เป็นไงบ้างวะมึง มึงพูดอะไรกับพี่บ๊อบกูบ้าง แล้วพี่บ๊อบพูดอะไรกับมึงมั้ย มึงได้มองเขาใกล้ๆเขาหล่อมากมั้ย ฟันหน้าเขายื่นมากปะ ตาเขาเล็กหรือตี่วะ โหยย กูอิจฉามึงจัง กูน่าจะเป็นมึง

     

     ไอ่ด่ง มึงมัน..  M  LL  a

    มึงเองไม่ใช่หรอที่ให้กูเข้าไปหาไอ่พี่บ๊อบบี้มึง แถมยังผลักกู จนตัวกูจะไปล้มทับไอ่อ้วนนั่น เกือบมีเรื่อง =_=+

     

    พี่บ๊อบบี้มึงหล่อมาก หล่อสุดในสามโลก หล่อจนหมาตายควายล้ม”  ผม(กัดฟัน)พูดชมไอ่พี่บ๊อบบี้ให้ไอ่ดงฟังอย่างจริงใจ(หรา) ต่อให้ผมไม่ชมหรือว่าไอ่พี่บ๊อบบี้ของมัน ไอ่ดงก็ไม่ฟังผมหรอก มันหลงไอ่พี่บ๊อบบี้จะตายไป เขาทำดี ไม่ดี อะไรยังไง ไอ่ดงก็มองว่ามันดีไปหมดแหละครับ แบบแบดบอยอ่ะ หล่อ เลว ..

     

     

     

    ผมส่ายหัวกับท่าทางอันเพ้อฝันของไอ่ดง ที่กำลังยืนยิ้มหน้าบานจนเหนียงใต้คางมันออก ผมดึงเหนียงของมันอย่างหมันไส้ ก่อนจะเดินผ่านตัวไอ่ดงนั่งลงขัดสมาธิที่พื้นแทน  ด้านหน้าผมมีโต๊ะญี่ปุ่นสองตัว ที่วางติดกันเพื่อให้มีพื้นที่ในการวางของกินได้เพียงพอ  

    มิลค์ชาเขียวปั่นได้ถูกเสิร์ฟลงตรงหน้าผมโดยคนหน้าตากวนตีนอย่างไอ่จุนฮเว จุนฮเวมันรู้ครับว่าผมชอบกินนมชาเขียวปั่น คิทแคทชาเขียว ไอศกรีมชาเขียว ทุกอย่างที่เป็นชาเขียว นึกแล้วก็ฟินครับ อยากแดกชาเขียวให้แม่มหมดโลกเล้ยย (แง่มๆ)

     

     

    แดกซะ”  ดูมันพูดครับ นี่หรอวะ การเชิญให้ลูกค้ารับประทาน

    “...”

     

     

     

    มึงๆๆไอ่ดงวิ่งเข้ามานั่งข้างๆผม มันเขย่าแขนผมอีกละ

    อะไรของมึงอีก เลิกเขย่าแขนกูได้ละ กูแดกอยู่ผมที่กำลังดูดเครื่องดื่มเข้าปากอันต้องหยุดการกระทำนั้นแล้วหันมาว่าไอ่ดงที่เขย่าแขนผม ว่าเสร็จ ผมก็หันกลับไปสนใจเครื่องดื่มรสชาเขียวแสนโปรดตรงหน้าต่อ

     

    พี่บ๊อบบี้เขาไม่ได้พูดอะไรกับมึงหรอวะ หรือพูด แล้วมึงไม่เล่าไอ่ดงหยุดเขย่าแขนผม ถามด้วยสีหน้าที่จริงจังอย่างเร่งเอาคำตอบ

    ไม่ได้พูดอะไรนี่วะ

    แน่ใจนะ

    เออ แน่ใจ มึงพอใจยัง

    แล้วไปผมส่ายหัวให้กับท่าทางเอาจริงเอาจังของไอ่ดง ที่ตอนนี้มันมองผมด้วยหางสายตาแบบจับผิด

     

     

    กูเห็นนะ ว่ามึงคุยกับใครอ่ะนั่นไง เล่นกูแล้วว

    เปล่า

    มึงอย่ามาทอแxล กูรู้ กูเห็นดงฮยอกหันขวับมาจ้องหน้าผมครับ ไอ่นี่ก็รู้ดีเกิ๊น ผมเปล่าคุยนะ  ไอ่อ้วนหรอกที่มันคุยกับผม มันว่าผมป้าอ่ะ T-T



    เอางี้ กูรู้ชื่อเฟซบุ้คน้องคนนั้น กูจะให้มึงแอดไป คอยถามน้องเค้าว่าพี่บ๊อบบี้ของกูอยู่ไหน ทำอะไร ชอบกินอะไร ชอบคนแบบไหนเดี๋ยวนะไอ่ดง มึงจะให้กูแอดเฟซบุ้คน้องคนไหนนะ

    แอดไป เฟซบุ้คของน้องชานอูยังไม่ทันที่ผมจะถามในสิ่งที่ผมคิดอยู่ในใจกับไอ่ดง มันก็หยิบโทรศัพท์มือถือของผมไปกดรหัสผ่านเพื่อปลดล็อคอย่างกับมันเองที่เป็นเจ้าของ เมื่อปลดล็อคสำเร็จ มันรีบกดเข้าแอพลิเคชั่นสุดฮิตอย่าง facebook ทันที พร้อมทั้งพิมพ์หาชื่อที่มันต้องการให้ผมแอดไปคุยเรื่องของพี่บ๊อบบี้ให้มันจนเจอ ก่อนจะส่งคืนให้ผมดูว่าคนที่มันหานั้นคือใคร

     

    ใครวะผมเพ่งมองไปที่รูปโปร์ไฟล์ของเฟซบุ้ค สลับกับมองไปที่ชื่อเฟซบุ้ค

     

    จอง ชานอู

     

    ก็น้องคนที่มึงคุยไง คนที่มึงเดินไปชนด้วย ที่เดินมากับพี่บ๊อบบี้ของกูอ่ะ”  ไอ่ดงนี่ก็พูดจัง พี่บ๊อบบี้ของกู พี่บ๊อบบี้ของกู แหวะ =.,,=


    ผมขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใช้ความคิด พลางคิดว่าวันนี้ผมไปเดินชนใครมั้ย 

    แล้วผมก็นึกออก.. ไอ่อ้วนนั่นไง!  เดี๋ยวนะ  ไอ่อ้วนนั่นไม่ใช่รุ่นพี่หรอวะ ทำไมไอ่ดงเรียกมันว่าน้อง

     

    ไอ่ดง มึงเรียกไอ่อ้วนนี่ว่าไร

    "ไอ่อ้วนไหนวะ"

    "ก็คนที่มึงให้กูดูเนี่ย" ผมพูดเสียงดังใส่ไอ่ดง แล้วยื่นโทรศัพท์ที่โชว์หน้าเฟซบุ้คไอ่อ้วนให้มันดู


    น้องชานอูไง ทำไมวะ

    น้อง!” ผมขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม ไม่รู้ว่าไอ่อ้วนนี่จะเป็นรุ่นน้อง ตัวออกจะใหญ่อย่างกับพี่มอ6 เด็กโข่งชัดๆ

    เออ น้อง.. น้องชานอู มอ4 มึงไม่รู้จักไงวะ”  ถ้ากูรู้จักกูจะถามมึงมั้ยครับเพื่อน

    “...”

     

    ชั่งมันเถอะ เอาเป็นว่ามึงแอดน้องเขาไปถามเรื่องพี่บ๊อบบี้ของกูให้ด้วยยังไม่ทันที่ผมจะหายสงสัยว่าไอ่อ้วนนี่เป็นรุ่นน้องจริงๆหรอ ไอ่ดงมันก็กดแอดเฟรนให้ผมเรียบร้อยแล้วครับ

     

    เห้ย มึงจะกดทำไมผมรีบปัดมือไอ่ดงออกทันที แต่เหมือนจะไม่ทัน เพราะมันได้กดแอดเฟรนแล้วเรียบร้อย

    มึงอย่าอันเฟรนน้องเขานะ กดแล้วกดเลย คิดสะว่าช่วยกูเห็นมั้ยครับมันฟังผมที่ไหนหละ พูดเอง เออเอง แอดเอง และก็อย่างที่เคยบอก ผมเป็นพวกปฎิเสธเพื่อนยาก เลยยอมๆช่วยมันอีกครั้ง

     

    ไอ่ดง มึงนี่มัน..  จิ๊” ผมทำเสียงหงุดหงิดออกมา   พร้อมกับหันหน้าไปอีกทางอย่างไม่สบอารมณ์ ผมมองคนในรูปโปรไฟล์ของเฟซบุ้คอีกครั้ง ก่อนจะถอนหายใจออกมา

     

    เฮ้อ...”  ต้องเถียงกับมึงอีกแล้วใช่ปะ



    ไอ่อ้วน!




     

    x x talk x x

    เค้าอัพเยอะไปไหมอ่ะ เค้ากลัวค้าง -A-
    เค้าอยากแต่ง อยากห้ทุกคนอ่านจะได้มีเพื่อนฟินคู่นี้ด้วยกันเยอะๆ
    อีก20วัน เค้ามีสอบ เค้าก็จะมาอัพ เค้าอยากให้ทุกคนฟินด้วยกันจริงๆนะ คู่นี้น่าย้ากก
    ไว้ไปเม้ามอยกันที่แท็ก #Chanyun #ผมไม่ได้ชอบเด็ก กันน้า 
    มาแชร์โมเม้นคู่นี้กันเยอะๆหละ XD






     

     

    © themy  butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×