คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 01
01
“สอบเสร็จแล้วโว้ยยยยยยยยยย!!”
เด็กหนุ่มชั้นมอปลายเดินออกมาจากห้องเรียน ก่อนจะตะโกนสิ่งที่อึดอัดอยู่ในใจ หลังจากที่เขาทำการสอบปลายภาคเทอมแรกเสร็จเรียบร้อย ตามมาด้วยกลุ่มเพื่อนของเขาที่พากันเดินออกมา
“ไงยุนฮยอง ถึงต้องตะโกนเลยหรอวะ”
“เออดิ มันอึดอัดหวะ” เด็กหนุ่มตอบเพื่อนของเขา
ใช่ครับ ผมยุนฮยอง ‘ซง ยุนฮยอง’ เด็กหนุ่มหน้าหล่อชั้นมอปลายคนนั้นครับ
วันนี้เป็นวันสอบปลายภาควันสุดท้ายแล้วครับ การสอบทำผมเครียดเป็นอาทิตย์เลยครับ ผมต้องอดเล่นเกมคอมพิวเตอร์ อดออกไปเที่ยวกับเพื่อน อดแชทกับสาวด้วย มันทำให้ผมหงุดหงิดจริงๆเลยครับ
และแล้วคสซ. ก็ได้คืนความสุขสู่ซงยุนฮยองแล้วครับโผ้มมมมม
“แดกเหล้ากัน” ไม่ต้องสงสัยว่าใครชวนนะครับ จุนฮเวครับ จุนฮเว ..
‘กู-จุน-ฮเว’ ครับ เพื่อนผมชื่อกูจุนฮเวครับ ไม่ใช่ผมครับ =___=
.. บาร์นม ..
“แดกไรสั่งเลย เต็มที่ ร้านพี่กู” เมื่อผมกับจุนฮเวมาถึงร้านเหล้า แต่ก็ไม่น่าจะใช่ร้านเหล้า จุนฮเวบอกผมให้สั่งที่จะกินได้ตามใจชอบ เพราะร้านนี้คือร้านของพี่สาวมัน
เดี๋ยว มันชวนผมมาแดกเหล้าปะวะ นี่อะไร ร้านนมที่ชื่อบาร์นม ไอ่เวร เอ้ย ไอ่จุนฮเว
มึงหลอกกู o l o
“พวกมึง พวกมึง” เสียงเรียกพวกผมดังมาจากหน้าร้าน เสียงของคนอีกคนที่กำลังวิ่งมาหาผมกับไอ่จุนฮเวที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้าน ผมหันไปตามเสียงเรียกของอีกคน
ตอนนี้ ดงฮยอก มันหยุดวิ่งแต่ยืนหอบอยู่ข้างหน้าผมแทนละ
“แห่ก แห่ก”
“มึงจะวิ่งทำไมวะ” ผมถามไอ่ดง ตอนนี้หน้ามันมีเหงื่อท่วมเต็มเลยครับ แถมหายใจแรงอีก หอบแดกแล้วมั้ง -_-
ดงฮยอกเป็นเพื่อนของผมอีกคนครับ แต่เราอยู่คนละแก๊งกัน เราสนิทกันเพราะไอ่ดงมันให้ผมช่วยจีบรุ่นพี่มอ6 ที่มันชอบครับ ผมก็เป็นพวกปฎิเสธเพื่อนยากด้วยดิ แบบให้เพื่อนเต็ม100ครับ แมนๆเลยครัช ;)
“เพ่บอบ เพ่.. เพ่บ๊อบ...”
“อะไรของมึงวะ ไอ่ดง” ผมเริ่มหงุดหงิดแล้วนะ วิ่งเอง เหนื่อยเอง มายืนหอบอีก พูดอะไรก็ไม่รู้เรื่อง
“พี่บ๊อบบี้มา!” ไอ่ดงมันสูดลมหายใจเฮือกสุดท้ายเข้าปอด ก่อนจะพูดชื่อคนที่มันชอบออกมาให้ผมที่ไม่เข้าใจได้รับรู้ พร้อมทั้งมันยังทำหน้าตาลุกลี้ลุกลนกลัวคนจับได้ว่ามันชอบพี่บ๊อบบี้
“แล้วไงวะ” ผมตอบแบบไม่สนใจ ไอ่ดงรีบเข้ามาเกาะแขนผม พร้อมกับเขย่าแรงๆจนตัวผมสั่น ตูดสั่น ตามแรงเขย่าของมัน
ไอ่จุนฮเวที่ยืนหาววอดๆเหมือนจะหลับ หันมาพูดพร้อมกับทำตาปรือมองไปที่ไอ่ดง
“มึงชอบพี่เค้า มึงก็ไปบอกเค้าดิ”
“โถ่ว ไอ่เวร”
“มึงเรียกกูว่าอะไรนะ”
“โทษๆ ไอ่เพื่อนจุนฮเว กูไม่ได้หน้าด้านเหมือนมึงนิหว่า” ไอ่ดงมันพูดดีมากครับ
“ด้านได้ อายอด มึงเคยได้ยินปะ” ไอ่จุนฮเวพูดย้อนได้หน้าตาลอยๆอีกแล้วครับ ยืนแทะเล็บขบที่นิ้วโป้งอีก
หยะแหยงหวะ x_x;
ผมที่ยืนมองพวกมันสองคนเถียงกัน ทำได้แค่ถอนหายใจออกมา อีกคนก็หน้าด้านเกิน อีกคนก็ป๊อดเกิ๊น
พวกมึงช่วยเต็มได้ปะ หรือมีกูเต็มคนเดียว อีพวกเกิน +__+
“มึง ช่วยกูหน่อยนะ พี่บ๊อบบี้เดินมาทางนี้แล้ววววว” ไอ่ดงร้องขอผมสุดชีวิต เหมือนชาตินี้จะไม่ได้ร้องขออะไรอีกแล้ว
“ช่วยไรของมึ..” ยังไม่ทันที่ผมจะถามจบ ไอ่ดงมันผลักผมเข้าไปหากลุ่มพี่บ๊อบบี้ที่กำลังเดินมา ผมก็ไม่ได้ตั้งตัวสิครับงานนี้
พลั่ก กก
ตุ้บ บบ!
ปิ๊ง ปิ๊งง ~ ~~
x x talk x x
แง่วแง่วว~เป็นไงบ้างง่า แต่งครั้งแรกสนองตัณหา #Chanyun ตัวเอง
สตอรี่อ้างอิงชีวิตจริงเลย แต่เดี๋ยวโมเม้นจะใส่อีกที มีแน่นอนสำหรับคู่นี้ หาอ่านยากเกิ๊นน
ใครมีคู่นี้แนะนำ แปะ ได้เลยน้า เราตามอ่านหมด ชิปสุดหัวใจ #ชงๆแล้วดื่ม
ความคิดเห็น