คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ♡ love flavor (end)
Love Flavor (end)
mark / jeno
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก เจโน่ไม่คิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่ากับคนแก่กว่าสองปีที่บังเอิญเดินชนกันเมื่อสองปีที่แล้วจะคบกันมาจนถึงวันนี้ ตอนนี้ลีเจโน่เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยอีกฝากของเมืองเป็นที่เดียวกับที่มาร์คลีก็เรียนอยู่เหมือนกัน และนั่นคงเป็นเหตุผลที่กำลังนั่งอยู่ในอพาร์ทเมนต์เล็กๆขนาดสองคนอยู่ได้ไม่อึดอัดกับเจ้าของห้องที่พ่วงตำแหน่งคนรักและแรปเปอร์ในดวงใจ
“อยู่เฉยๆสิถ้าผมโกนบาดคางคุณเดี๋ยวก็ได้เลือดพอดี”
มือเรียวถือมีดโกนไว้ในมือโปะฟองโฟมสำหรับโกนหนวดที่คางของคนแก่กว่า มาร์คลีแทบไม่สนใจด้วยซ้ำเพราะเจ้าตัวเอาแต่จ้องหน้าเจโน่ที่นั่งอยู่ตรงหน้าบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า เอาแต่จ้องอยู่แบบนั้นสุดท้ายเจโน่ถึงได้แต้มฟองสีขาวที่จมูกโด่งของชายหนุ่มเบาๆ
“น่ารักจังเลย”
“แล้วรักไหมล่ะ”
เด็กหนุ่มพยักหน้า เสียงหัวเราะเขินๆทำให้มาร์คนึกมันเขี้ยวเด็กหน้าแมว
“อยากรักนายเหมือนกันเจโน่ลี”
จากที่ว่าจะโกนหนวดก็กลายเป็นทำอย่างอื่นแทนซะงั้น เจโน่วางที่โกนหนวดไว้ส่งๆใช้สองแขนโอบรอบลำคอคนรัก ริมฝีปากสีชมพูซีดประทับลงบนแก้มนุ่มช้าๆจนโฟมที่โปะเอาไว้ติดบนแก้มขาวไปด้วย มาร์คใช้มือลูบมันทิ้งแล้วเคลื่อนตัวไปจูบริมฝีปากสีพีชช้าๆ ลิ้นร้อนดุนดันเข้ามาในโพรงปากสำรวจไล่ไปตามฟันเรียงสวยแถมยังได้กลิ่นยาสีฟันรสชาติเหมือนผลไม้รวมจากปากของเจโน่ลีอีก
เด็กซะไม่มี
ร่างผอมบางถูกยกขึ้นตรงไปที่เตียงนอน ผ้าห่มผืนใหญ่ยังกองกระจัดกระจายอยู่บนนั้น หลังเล็กแตะบนที่นอนนุ่ม มาร์คไม่รีรอที่จะถอดเสื้อคอย้วยสีขาวบนตัวเจโน่โยนไปไกลๆ มือใหญ่ประคองใบหน้าที่ดูดีของเด็กหนุ่มใต้ร่าง จ้องดวงตาสีน้ำตาลเข้ม ใช้นิ้วลูบไล้แก้มใสนุ่มนิ่มสองข้างเบาๆ
“บอกหน่อยได้ไหมว่าทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้”
เจโน่ยิ้มจนตาหยี เด็กหนุ่มคิดว่ามาร์คอาจจะพูดเกินความจริงไปสักนิด เขาไม่ได้น่ารักขนาดนั้น
“เพราะคุณมองล่ะมั้ง”
มาร์คอมยิ้มก้มลงจูบหน้าผากมนแถมยังนึกขัดใจผมสีสว่างที่จู่ๆเจโน่ก็กลับมาย้อมเสียเฉยๆ จริงๆก็ไม่ใช่ว่ามันดูไม่เข้ากับเจโน่แต่มันดูดีเกินไปต่างหาก ดูดีกว่าสองปีที่แล้วแม้เจ้าตัวจะย้อมผมสีแบบนี้ ไม่รู้ทำไมตอนนี้ถึงได้ดึงดูดนัก
“ฉันว่านายต้องมีเวทมนตร์แน่ๆ เพราะเวลาจ้องหน้านายทีไรหัวใจเต้นแรงทุกที”
ไม่อยากจะนับว่านี่เป็นคำบอกรักของมาร์ค คำบอกรักที่ไม่มีคำว่ารัก…
เจโน่ยกมือปัดกลุ่มผมสีดำยุ่งๆบนหน้าคนแก่กว่าออก จ้องดวงตาสีเดียวกันที่กำลังมองมา มาร์คโตขึ้นจากเมื่อสองปีก่อนเยอะ ร่องรอยแห่งความเป็นผู้ใหญ่อาจไม่ได้ปรากฏชัดนักแต่ทุกๆอย่างก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ไม่มีกลิ่นนิโคตินบนตัวมาร์คแล้วยกเว้นเสียแต่ว่าอีกคนจะเครียดจนกลับไปสูบอีกนั่นแหละ
“เหมือนที่คุณทำให้ผมไม่อยากเป็นของใครยกเว้นของคุณ”
มาร์คยกยิ้มุมปากกับคำตอบ ก้มลงกระซิบข้างใบหูนิ่ม
“อยากให้นายเป็นของฉันทุกวันเลยเจโน่”
“ผมก็เป็นของคุณตลอดเวลาอยู่แล้วไหมล่ะ”
มาร์คอดใจแทบไม่ไหว แม้ว่าเมื่อคืนเขาเองเพิ่งจะจัดการรักเจโน่จนเกือบสว่างก็เถอะ ก็อีกฝ่ายน่ารัก ไม่ใช่แบบผู้หญิง ไม่ได้นุ่มนิ่มไปทุกส่วนก็จริง แต่ตอนนี้ดันเสพติดเจโน่ลีเสียยิ่งกว่าสารนิโคตินที่เคยติดมันซะอีก เจโน่ให้ความรู้สึกล่องลอยโดยเฉพาะตอนร่างขาวนี้เปลื่อยเปล่าดังเช่นตอนนี้
“อื้ออ มาร์ค ตรงนั้นมินฮยอง”
เสียงครางเอ่ยเรียกชื่อของเขาทั้งมาร์คหรือมินฮยอง โดยเฉพาะในยามที่เขาดันตัวเองเข้าไปอยู่ในร่างของอีกฝ่ายจนสุด เจโน่กรีดร้องด้วยความสุขสม รสชาติความรักไม่ใช่เพียงอเมริกาโน่ขมๆ หรือรสหวานอมเปรี้ยวของพายแอปเปิลร้านอร่อย ตอนนี้มันปะปนไปด้วยรสชาติมากมาย สุขสม โกรธ บางทีก็ปนด้วยน้ำตาขมปร่าเสียยิ่งกว่ารสขมของอเมริกาโน่แก้วไหนๆ
หัวสมองขาวโพลนเหมือนล่องลอยอยู่กลางอากาศ ร่างกายเสียดสีกันเหมือนเปลวไฟบนปลายบุหรี่ไร้ซึ่งควันแต่กลายเป็นหมอกจางๆ โอบล้อมแม้สุดท้ายจะต้องผละออกจากกันในที่สุด
“รักนายจัง”
“ผมก็รักคุณ”
แล้วเราก็จูบกันอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
วันนี้มาร์คมีงานและเขาก็ย้ายจากคลับนั้นมาอีกที่ซึ่งเปิดได้ไม่ถึงปี ตอนนั้นยังแค่ปีหนึ่งขยันไปกลับบ้านและมหาวิทยาลัย แต่ตอนนี้นอกจากไปเรียนหรือหมกตัวอยู่ในอพาร์ทเมนต์แต่งเนื้อเพลงไม่ก็นอนดูหนังกับเจโน่ลี ก็ไม่อยากจะทำอะไรอีกแล้ว
และเป็นอีกครั้งที่เจโน่ร้องจะตามมาด้วย ทุกครั้งที่มาก็จบลงด้วยการที่อีกฝ่ายเมาแอ๋เพียงแค่เบียร์ที่มีแอลกอฮอล์ไม่มากเจโน่ก็พร้อมที่จะล้มพับ
“วันนี้ห้ามดื่มเด็ดขาด ครั้งที่แล้วยังจำได้ไหมว่าสร้างวีรกรรมไว้ยังไง” มาร์คทบทวนความจำให้เด็กหน้าแมวที่เอาแต่ยิ้มแห้งๆ
“ก็ผมไม่คิดว่ามันจะแรงขนาดนั้น แค่จิบๆเองนะคุณ” แก้ตัวน้ำขุ่นๆรู้ทั้งรู้ว่าดื่มยังไงก็เมา
“ถ้าวันนี้ยังเมาอีก อย่าหวังว่าต่อไปจะได้มาเลยเจโน่ลี—“ มาร์คเว้นวรรคเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้
“แถมพรุ่งนี้ทั้งวันจะรักนายจนหมดแรงไปเลย”
เจโน่ฟาดกำปัดหนักๆเข้าที่ต้นแขนไล่คนแก่กว่าให้เข้าไปด้านหลังเวทีส่วนตัวเองก็นั่งในมุมที่ทางร้านจัดไว้ให้ ผู้คนมากมายโยกย้ายตามเสียงเพลง กลิ่นที่ไม่ชอบก็คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ในสถานที่แบบนี้ เจโน่มองคนบนเวทีแรปเปอร์ใต้ดินคนเก่งขวัญใจตลอดกาลของเขา มาร์คลี ใครจะไปรู้กันว่าจู่ๆคนที่อยู่ใกล้ๆตอนนั้นจะกลายเป็นคนเดียวกับที่ปลื้ม
เสียงแรปเท่ๆผ่านน้ำเสียงทุ้มๆ เพลงของมาร์คไม่ใช่เพลงดุดันแต่บางครั้งก็ทำให้หน้าแดง ยิ่งหลังๆเจโน่สังเกตได้ว่าเนื้อเพลงของอีกฝ่ายเหมือนแต่งมาจากเรื่องของเราสองคน
“วอทซับ เจโน่”
แฮชานนักร้องเสียงดีของที่นี่และเป็นเพื่อนสนิทของมาร์ค อีกฝ่ายย้อมผมแดงเหมือนสีของลูกเชอร์รี่ทั้งที่ผิวเข้ม แต่ก็ดูดีในสายตาของเขาน่ะนะ อาจจะรวมไปถึงสาวๆในคลับนี้ด้วย
“ไงแฮช วันนี้มีคิวหรอ”
“ร้องก่อนหน้านายกับมาร์คจะมาไม่นาน ว่าแต่วันนี้อยากดื่มอะไรไหม”
เจโน่ส่ายหน้า เขาไม่กล้าขัดคำสั่งหรอกถึงปกติมาร์คพูดอะไรก็จะเชื่อสักอย่างแต่ครั้งนี้รู้ว่ามาร์คลีเอาจริง
“ไอ้มาร์คห้ามไว้”
“….”
“ไม่เอาน่าลองของอ่อนๆก็ได้รับรองไม่เมา ไว้ใจได้เลยครั้งนี้ไม่เมาจนไปจูบยูตะอีกหรอก”
แฮชานโกหก ตอนนี้เจโน่รู้สึกหัวหมุนเหมือนลูกข่าง ทรงตัวยืนแทบไม่ได้สุดท้ายก็ได้แต่ฟุบหน้าลงกับบาร์เล็กๆ มึนหัวจนอยากจะอาเจียนแต่ตอนนี้แฮชานหายหัวไปแล้ว พอเขาเริ่มเมาเจ้าบ้านั่นก็บอกจะไปห้องน้ำร่วมครึ่งชั่วโมงได้
แรงสะกิดที่หัวไหล่ทำให้เจโน่นึกรำคาญ เขาปัดมันออกส่งๆร้องอื้ออึงในลำคอเพื่อไม่ให้คนมายุ่ง
“บอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้ดื่ม”
สุดท้ายก็โดนหิ้วปีกออกไปขึ้นรถ ได้ยินเสียงบ่นของมาร์คไปตลอดทางแต่ก็ไม่สามารถที่จะจับใจความอะไรได้ทั้งนั้น รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกถึงสัมผัสเย็นๆที่ใบหน้ากับลำคอ
“ไม่ได้เมานะ ฮึก เปล่ามาวว”
มาร์คถอนหายใจ เมาแอ๋ขนาดนี้ยังกล้าโกหกเขาล่ะอยากจับมาตีให้แดงไปทั้งตัว เจโน่ดื้อและเอาแต่ใจตัวเองอยู่พอสมควร มันไม่ได้ทำให้เขาหงุดหงิดยกเว้นแต่ว่าเมาจนไปรุ่มร่ามกับคนอื่นเหมือนครั้งที่แล้วที่จู่ๆกว่าคว้าคอยูตะแฟนของเจย์รุ่นพี่ที่มาร์ครู้จักเข้ามาจูบต่อหน้าต่อตา ทั้งเจย์และเขาหัวฟัด หัวเหวี่ยงพอกัน
หลังจากเปลี่ยนชุดให้คนเมาและอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย มาร์คยังไม่ได้นอนเขายังไม่ง่วงเท่าไหร่ถึงได้นอนมองหน้าคนหลับไปแล้วอยู่เป็นชั่วโมง
ตีสามกว่าเปลือกตาเริ่มหนักอึ่ง ตอนนั้นถึงได้เอื้อมไปปิดโคมไฟข้างหัวเตียงกระชับผ้าห่มพร้อมทั้งดึงคนข้างๆเข้ามากอด จูบลงบนหน้าผากหนักๆบอกฝันดีและไม่ลืมคิดว่าพรุ่งนี้จะลงโทษคนดื้อแบบเจโน่ลียังไงดี
อาจจะทำอย่างที่คิดไว้ตอนแรก
จะทำให้จำรสชาติของแอลกอฮอล์ไม่ได้อีกเลย
end
#bbgmarkno
ความคิดเห็น