ตอนที่ 36 : cutie bunny lin 1
Cutie Bunny Lin
‘ ทำความรู้จัก 1 หนุ่มหน้าหวาน นายแบบดังแห่งนิตยสาร Play ประจำปี 2018 ใน 10 คำถาม ’
Q : แนะนำตัวหน่อยค่ะ
A : ลลินครับ J
Q : แหม สั้นจังเลยนะคะ ช่วยเล่าความเป็นมาเป็นไปหน่อยได้ไหมคะ ทำไมน้องลินถึงมาเป็นหนึ่งในบันนี่บอยประจำปี 2018 นี้ได้
A : พอดีเพื่อนเป็นแฟนนิตยสารอยู่แล้วน่ะครับ เขาเลยท้าให้มาสมัครดู ถ้าได้ตำแหน่งเขาจะทุ่มให้ไม่อั้น แล้วผมเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาท้าซะด้วยสิ ก็เลยลงคัดตัวครับ โชคเข้าข้างไปหน่อย เลยได้ทั้งตำแหน่ง ได้ทั้งเงิน(ของเพื่อน)เลย ฮ่ะๆ (หัวเราะ)
Q : ไม่รู้ว่าน้องลินทราบไหมว่าหนุ่ม ๆ น่ะคลั่งเราสุด ๆ ไปเลย
A : อันนี้ลินไม่ทราบจริง ๆ ครับ แต่ก็ขอบคุณมาก ๆ นะครับที่ชอบลิน (ยิ้ม)
Q : คิดว่าเป็นเพราะอะไรคะ ที่ทำให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ชอบเราขนาดนี้
A : ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ (หัวเราะ) แต่ถ้าให้เดา ก็คงจะเป็น.. อืม ลินเป็นตัวของตัวเองมั้งครับ
Q : เชื่อค่ะคุณน้อง มาที่คำถามถัดไปเลยนะคะ มีวิธีดูแลสุขภาพยังไงให้หุ่นดี ผิวดี ขนาดนี้คะ
A : ไม่มีเคล็ดลับอะไรพิเศษหรอกครับ ลินแค่ทำเหมือนที่คนทั่วไปเขาทำ วันที่ไม่ได้ถ่ายงานลินก็จะพยายามพักผ่อนใหเพียงพอครับ ออกไปวิ่งตอนเช้า ๆ บ้าง แล้วก็ดื่มน้ำให้เพียงพอครับ ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นเลย J ส่วนเรื่องผิว น้ำน่าจะช่วยได้นะครับ พอดีได้ผิวของคุณแม่มา (หัวเราะ)
Q : ได้ข่าวว่าล่าสุดน้องลินเรียนจบแล้วใช่ไหมคะ
A : ใช่ครับ เพิ่งจะรับปริญญาไปหมาด ๆ เลย ลินมีรูปอวดด้วยนะครับ (เปิดมือถือ)
Q : มาถึงงานอดิเรกกันบ้างดีกว่า เวลาว่าง ๆ ทำอะไรบ้างคะ
A : เวลาว่าง ๆ จะไปสปาครับ (หัวเราะ) บันนี่บอยก็ต้องดูดีเข้าไว้จริงไหม ถ้าไม่ได้สปาก็จะนอนดูหนังอยู่บ้านครับ ฟังเพลงบ้าง แต่ส่วนใหญ่ถ้าไม่ได้ทำอะไรก็จะดูหนังนี่แหละครับ
Q : มาถึงคำถามที่หนุ่ม ๆ ที่เป็นแฟนคลับน้องลินอยากจะรู้แล้วค่ะ สเปคหนุ่ม ๆ ที่น้องลินชอบเป็นแบบไหนคะ
A : เลี่ยงคำถามนี้ไม่ได้แล้วสินะครับ (ยิ้ม) ลินไม่มีสเปคตายตัวหรอกครับ แล้วแต่สถานการณ์มากกว่า ดูจากคนเก่า ๆ ที่เคยคบก็ไม่เหมือนกันสักคนนะครับ (หัวเราะ) แต่ถ้าให้เอาจริง ๆ ที่อยากได้ก็คือต้องเป็นคนที่พูดรู้เรื่องครับ มีมารยาท และที่สำคัญ ลินชอบคนอบอุ่น
Q : หนุ่ม ๆ ทางบ้านสำรวจตัวเองไว้นะคะว่าตรงกับสเปคน้องลินบ้างไหม แล้วเรื่องหัวใจล่ะคะ เห็นน่ารัก ๆ แบบนี้ ตอนนี้มีใครหรือยัง
A : ตอนนี้ลินโสดสนิทครับผม J
Q : สุดท้ายแล้วอยากให้น้องลินฝากผลงานหน่อยค่ะ
A : ฝากติดตามผลงานของลินด้วยนะครับ เร็ว ๆ นี้จะมีถ่ายแบบฉลองครบรอบ 20 ปีนิตยสาร รับรองครับว่าเด็ดแน่นอน (ยิ้ม) ส่วนธีมถ่ายแบบขออุบเงียบไว้ก่อนนะครับ แต่คอนเฟิร์มว่าเซอร์ไพร์สแน่นอน
เสียงปิดนิตยสารดังฉาดใหญ่มาพร้อม ๆ กับรอยยิ้มแป้นบนใบหน้าคมเข้มที่ดูแล้วไม่ค่อยเข้ากับเจ้าตัวเท่าไรนัก มือหนาไล้ไปตามโครงหน้าเรียวในนิตยสารอย่างรักใคร่ กดจูบลงบนริมฝีปากจิ้มลิ้มผ่านกระดาษมันของนิตยสาร ตั้งแต่ติดตามวงการบันนี่บอยมา เบลยังไม่เคยถูกอกอกใจบันนี่คนไหนเท่าคนนี้มาก่อน ถูกใจจนถึงขนาดซื้อนิตยสารทุกเล่มที่ลลินขึ้นปก หรือแม้แต่บทสัมภาษณ์เพียงไม่กี่หน้าในนิตยสารเป็นร้อย ๆ หน้าเขาก็ยอม
แค่มีน้องลลิน เบลก็ซื้อหมดนั่นแหละ
“ ไอ้เบล มึงจะนั่งจ้องน้องลลินอีกนานไหมวะ ” เพื่อนสนิทเอ่ยเรียกเสียงเข้ม ถึงเวลาล้อเลื่อนแล้ว เรียกตั้งนานแล้ว ยังไม่ยอมลุกออกไปจากเตียงสักที
มันจะชอบอะไรของมันขนาดนั้นวะ
“ มึงอ่ะขัดจังหวะกู ” เสียงทุ้มตวัดหางเสียงขึ้นอย่างคนไม่พอใจ ช่วยไม่ได้ ใครให้มันมาทำลายสวรรค์อันแสนหวานของเขาแบบนี้กัน
“ มึงนี่มันโรคจิตจริง ๆ ใต้เตียงมึงมีแต่รูปน้องลลินอะไรนั่นเต็มไปหมด หมดเงินไปเท่าไรแล้ว ไอ้บ้าเอ๊ย ” ศีรษะถูกเพื่อนสนิทที่เป็นรูมเมทผลักเบา ๆ แต่ถึงยังไงมันก็น่าหงุดหงิดอยู่ดี เพราะเรื่องของลลินไม่ใช่เรื่องไร้สาระโว้ยยยยย เรื่องของลลินเป็นเรื่องมีสาระเสมอ
“ มึงไม่ชอบน้องเขาก็ไม่ควรพูดแบบนี้นะเว่ย มึงรู้ไหมว่าน้องเขาน่ารักขนาดไหน อายุแค่ไม่เท่าไรเอง เก็บเงินซื้อ...... ”
หลังจากนั้นมีแค่ประโยคอวยน้องลลินออกมาจากปากชายหนุ่มวัยยี่สิบปลาย ๆ ดวงตาคมเข้มช่างเพ้อฝันยามพูดถึงอีกคน เจ้าของใบหน้าน่ารักที่ครองใจหนุ่มน้อยใหญ่ทั่วประเทศไทย ให้เอาสาว ๆ สวย ๆ มากองตรงหน้าร้อยคนก็เหอะ ยังไงเขาก็เลือกน้องลลินอยู่ดี
“ กูฟังมึงรอบที่ร้อยแล้ว ” กรอกตาไปมาคล้ายคนเบื่อหน่ายเต็มที
“ ป่ะมึง วันนี้น้องลินมีอีเว้นท์เว่ยยยย เดี๋ยวกูไปสาย ”
มือหนากวาดนิตยสารเพลย์ปกล่าสุดที่บันนี่ลินขึ้นปกลงกระเป๋าสะพายใบใหญ่ คว้ากุญแจรถลากไอ้เพื่อนตัวดีที่เอาแต่ก่นด่าเขาตลอดตั้งแต่ติดตามวงการบันนี่มา ชีวิตทำงานมันเหนื่อยหลายคนก็คงจะรู้ ยิ่งโสดแล้วด้วยยิ่งเหงาไปใหญ่ เลิกงานมาไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร การดูเหล่านายแบบบันนี่หน้าตาน่ารักมันช่วยได้จริง ๆ นะครับคุณณณ
การจราจรติดขัดของเมืองหลวงเป็นเรื่องที่เขาต้องเจออยู่ทุกวันอยู่แล้ว แต่คนอย่างเบลไม่ชินกับมันหรอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งวันนี้ วันที่น้องลินของเขามีอีเว้นท์ งานเริ่มหกโมง ตอนนี้ห้าโมง เหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงก่อนงานเริ่มก็จริง แต่ยังไงเขาก็อยากไปถึงงานก่อนใครเขาเพื่อนอยู่ดี
แฟนคลับอันดับหนึ่งของลลินบันนี่บอยก็ต้องเป็นเบลนี่แหละ
“ ไอ้เม มึงมาขับแทนกู เดี๋ยวกูนั่งวินไป ” พูดพร้อมรวบสัมภาระทั้งหมดไว้ มือขวากำลังจะเปิดประตูรถออกไปพอดี แต่โดนเมห้ามไว้
“ มึงจะไปไหนไอ้เบล เหลืออีกตั้งหนึ่งชั่วโมง ”
“ เออน่า กูรีบ กูอยากไปถึงงานคนแรก ”
“ ปัญญาอ่อน ”
“ ฝากรถด้วยนะโว้ยย อย่าให้เป็นรอย ”
“ ไอ้เบล ไอ้เบลโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย ”
ก่นด่าไปก็เท่านั้น เจ้าตัววิ่งขึ้นฟุตบาทตรงดิ่งไปหาพี่วินแล้วเรียบร้อย ปล่อยให้เพื่อนสนิทของตัวเองนั่งทึ้งหัวอย่างบ้าคลั่งอยู่ในรถ ท่ามกลางการจราจรติดขัดที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะไปถึงจุดหมาย เมรู้แต่ว่า .. ถ้าเจอมันที่งานเมื่อไรนะ จะฆ่ามันให้ตายเลยคอยดู !
ลานกิจกรรมในห้างสรรพสินค้าที่จัดกิจกรรมยังโล่งไร้ผู้คน มีแต่ชายหนุ่มหน้าโหดเดินป้วนเปี้ยนไปทั่วไม่ได้เข้างานสักทีเพราะยังไม่ถึงเวลา มือหนาสไลด์มือถือเปิดเข้าไปส่องความเคลื่อนไหวของอินสตาแกรมส่วนตัวของบันนี่ลิน แจ้งเตือนล่าสุดทำเอาชายหนุ่มตาโต
‘ อยู่ที่ห้างxxx แล้วนะครับ ใครว่างมาเจอลินได้นะ อยู่นี่ ‘
โลเคชั่นด้านหลังเป็นฟู้ดคอร์ท คงหาได้ไม่ยากนักหรอก ไม่ได้คิดจะเข้าไปทักทายหรอก แค่อยากเห็นหน้าใกล้ ๆ ตั้งแต่ติดตามน้องมามีแต่ได้ยืนมองอยู่ไกล ๆ ทั้งนั้น ไม่เคยได้มองใกล้ ๆ เลย โอกาสทองมาถึงแล้ว ขอให้แต้มบุญหน่อยคงไม่เสียหายอะไรหรอกมั้ง ภาวนาให้เจอด้วยเถอะ
เหมือนเบลได้ใช้แต้มบุญทั้งชีวิตหมดไปแล้วในวันนี้ หลังจากก้มหน้าก้มตาไถไอจีอยู่นาน โต๊ะด้านข้างก็ถูกลากเก้าอี้ออก แทนทีความว่างนั้นด้วยชายหนุ่มหน้าหวานสวมแว่นกันแดดสีชา ริมฝีปากอวบอิ่มจรดอยู่ที่ปลายหลอดน้ำ ก่อนจะค่อย ๆ วางแก้วน้ำลงกับโต๊ะ ถอนหายใจเบา ๆ พิงตัวกับเก้าอี้ตัวเล็ก บันนี่ลิน.. ใช่ ไม่ผิดแน่ ตามน้องมาตั้งแต่เข้าวงการทำไมจะจำไม่ได้ ปากแบบนั้น จมูกแบบนั้น สีผมแบบน้ำ แม้กระทั่งใบหูเบลก็จำได้ ขาเรียวยาว สะโพกอวบอิ่มนั่น เบลล่ะอยากเป็นเก้าอี้ตัวนั้นเหลือเกิน
“ คุณครับ ” เสียงทุ้มของอีกฝ่ายที่นั่งอยู่ที่ข้าง ๆ กัน เหมือนเสียงสวรรค์เรียกเบลให้หลุดจากภวังค์
“ ค..ครับ ”
“ คุณจ้องหน้าผมอยู่นานแล้ว มีอะไรไหมครับ ” ฉิบหายแล้วไหมล่ะ เพิ่งจะรู้ตัวว่าจ้องน้องนานไปก็ตอนที่ถูกเรียก
“ ไม่มีครับ ไม่มี ” เกิดมาเกือบสามสิบปี เบลไม่เคยรู้สึกอยากร้องไห้ขนาดนี้มาก่อน ได้แต่บอกตัวเองว่าซวยแล้ว ซวยแล้ว ถ้าตาไม่ฝาดเขาเห็นน้องลินแอบกดยิ้มมุมปากด้วย
“ พี่เป็นแฟนคลับลินใช่ป่ะ เห็นมานานแล้ว ตั้งแต่งานแรก ๆ เลย ”
เหมือนโลกหยุดหมุน เหมือนมีใครมาหยุดเวลาไว้ ชายหนุ่มไม่ได้ยินอะไรนอกจากเสียงวิ้ง ๆ ในหู ถ้ามีใครมาบอกว่าหูดับตอนนี้ก็ไม่เถียง ตามองค้างที่ใบหน้าหวาน สองมือตบแก้มตัวเองเบา ๆ เรียกสติตัวเองให้กลับมาดังเดิม หรือบางทีเบลอาจจะฝันไป หรือสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องจริง น้องจำเขาได้ ไม่น่าใช่มั้ง ..
“ พี่ครับ ”
“ ค..ครับ ”
“ พี่เป็นแฟนคลับลินนี่ ถูกไหม ”
“ จำพี่ได้ด้วยเหรอ ”
“ คงมีไม่กี่คนหรอกนะที่มายืนตะโกนเชียร์ลินหน้าเวทีน่ะ ”
ถ้าสงสัยว่าเบลเป็นแฟนคลับประเภทไหน ชายหนุ่มคงเป็นแฟนคลับประเภทที่ไปยืนตะโกนเชียร์หน้าเวทีนั่นแหละ ลินจำชายหนุ่มร่างหมีคนนี้ได้ไม่ยากนักหรอก มันเป็นวันแรกตั้งแต่เขาเปิดตัว ไม่มีใครมายืนเชียร์แบบนี้ ชายหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ กันนี่แหละเป็นคนเดียวกับที่ตะโกนเชียร์ร่างบางวันนั้น และหลังจากนั้น มีอีเว้นท์ทีไรก็เจอทุก ๆ งาน
เพื่อน ๆ บันนี่ด้วยกันต่างบอกว่าพี่เขาเป็นคนแปลก แต่กับร่างบางแล้ว .. ก็ไม่แปลกสักหน่อย
“ มือพี่ชื้นไปหมดแล้วครับน้องลิน ” เถรตรง เบลเป็นคนแบบนั้น ชื้นตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าไปหมดแล้ว
“ วันนี้มาทำอะไรครับ มาดูลินเหรอ ” ถามอีกฝ่ายออกไปทั้ง ๆ ที่ลึก ๆ ก็เดาได้ว่าชายหนุ่มร่างหมีนี้มาทำอะไรที่นี่
“ อ๋อ พอดีพี่มีธุระน่ะครับ ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไอ้เบลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ อ่า ครับ ” หน้าแตก เรียกแบบนั้นก็ไม่ผิด ตั้งแต่เกิดมา บันนี่ลินคนนี้ไม่เคยโดนใครหักหน้าขนาดนี้มาก่อน ใคร ๆ ก็ว่าเขาหยิ่ง ใช่ เขาหยิ่ง แต่กับบางคนเท่านั้นแหละ แต่ผู้ชายคนนี้ชักทำให้บันนี่ลินคนดังโกรธแล้วนะ
“ มาทำธุระด้วย แล้วก็มาดูน้องลินด้วยครับ ”
ใช้ได้ ๆ
“ ขอบคุณครับ J ”
เราพูดคุยเรื่องจิปาถะประมาณยี่สิบนาที ก่อนที่เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูจะดังขึ้นเป็นสัญญาณเตือนว่า เวลาของเบลกับบันนี่คนโปรดได้หมดลงแล้ว ชายหนุ่มส่งยิ้มแหย ๆ ให้กับอีกฝ่าย ก่อนจะได้รับรอยยิ้มตอบกลับมาเช่นกัน มือหนากำสมาร์ทโฟนในมือไว้แน่น ไม่กล้าขอถ่ายรูป รวบรวมความกล้าอยู่นานสุดท้ายแล้วก็ไม่ทัน .. บันนี่คนโปรดของเขาเดินจากไปแล้ว
แชะ !
ไม่ได้รูปคู่ เห็นแค่แผ่นหลังก็ยังดีแหละ
ใครว่าบันนี่น้องลินของเขาหยิ่งเขาจะสู้สุดใจเพื่อน้องเลย เอาให้โลกได้รู้ว่าน้องน่ารัก น่ารัก น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
งานอีเว้นท์เริ่มขึ้นและจบลงไปด้วยดี บันนี่คนโปรดของเขาทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม ฉีกยิ้มให้ใครต่อใครเต็มไปหมด ถ้าไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเอง เบลเห็นว่าชอบเหลือบสายตามาทางเขานิดนึงและยิ้มให้ด้วย นั่นแหละ
ร่างบางในชุดสีดำสนิทขับผิวขาวให้สว่างขึ้นกว่าเดิมกำลังถอดเครื่องแต่งกายอยู่ในห้องแต่งตัวก่อนจะเปลี่ยนกลับเป็นชุดเดิมที่ใส่มาเมื่อช่วงบ่าย มือเรียวหยิบสำลีที่ชุบรีมูฟเวอร์ค้างไว้เช็ดเครื่องสำอางราคาแพงบนใบหน้าออกไปให้หมด เผยผิวขาวใส หากหญิงสาวได้มาเห็นคงไม่วายอิจฉาลลินเป็นแน่ สองมือเรียวยังคงทำหน้าทีของมันได้อย่างดี พลางคิดเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนงานจะเริ่ม เรื่องของแฟนคลับร่างหมีคนนั้น ความรู้สึกที่หลงเหลืออยู่ตอนนี้คงเป็น ..
ความประทับใจมั้ง
ชีวิตของร่างบางไม่เคยชื่นชอบใครเป็นพิเศษ เลยไม่รู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าแฟนคลับเป็นยังไง ไม่รู้ว่าแฟนคลับต้องปฏิบัติตัวกับคนที่เราชื่นชอบยังไง ตั้งแต่เข้าวงการนี้มา อย่างน้อย คน ๆ นั้นก็ทำให้เขารู้แล้วล่ะมั้งนะ ว่าการที่มีคนชื่นชอบเรามันก็ไม่ได้แย่ ตราบใดที่คน ๆ นั้นไม่มาก้าวก่ายชีวิตส่วนตัว
“ พี่แบมลินกลับแล้วนะครับ ”
“ สวัสดีค่า กลับบ้านดีๆนะน้องลิน ”
ร่างบางบอกลาหญิงสาวที่ดูแลเบื้องหลังทั้งหมดเพื่อขอลากลับอย่างคนมีมารยาท เพื่อนเขาบอกว่ามันเป็นสิ่งที่ควรทำ ในตอนแรกเด็กหัวนอกแบบเขาก็ไม่เข้าใจนักหรอก ไม่คุ้นชินกับวัฒนธรรมเท่าไร แต่อยู่ไปอยู่มาก็เริ่มปรับตัวได้ การไม่ทำให้ใครลำบากใจเป็นเรื่องที่ดี เสียงซุบซิบนินทาก็หายไปด้วย
มันมีเหตุการณ์ที่ทำร่างบางอยากจะปรับปรุงตัวเองขึ้นมาต่างหาก
มันเป็นเย็นวันศุกร์หลังเลิกจากถ่ายแบบ ร่างบางพาตัวเองไปเดินพักผ่อนที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ขณะกำลังลงลิฟต์กลับบ้าน เขาได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งยืนเถียงกับเพื่อนภายในลิฟต์ตัวแคบ เถียงกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง ร่างบางยืนชิดริมในสุด สวมแว่นตาสีดำทับไว้ ภายในลิฟต์มีกันสามคน เพื่อนของผู้ชายคนนั้นดันเปิดประเด็นขึ้นมาซะก่อน
“ เขาว่ากันว่าน้องบันนี่ลินของมึงนิสัยไม่ค่อยดีนะเว่ย ”
“ มึงอย่าว่าน้องบันนี่ลินของกูแบบนี้ดิวะ ”
“กูพูดเรื่องจริง มึงลองไปอ่านตามกระทู้พันทิปดิ มีคนแฉน้องเยอะมากเลยนะเว่ย ”
“ แล้วไงวะ ทำไมกูต้องไปดูด้วย คนเรามันก็มีทั้งนิสัยดีนิสัยไม่ดีป่ะวะ ใครมันจะเพอร์เฟ็คร้อยเปอร์เซ็นต์อ่ะ แล้วพวกที่เอาเรื่องของคนอื่นมาพูดต่อก็ไม่ใช่คนดีป่ะวะ ยังจะกล้าไปว่าน้องเขาอีก ”
“ มึงก็จริงจังไปได้ กูแค่ไปอ่านเจอมาเว่ย เลยเอามาบอก ”
“ ถ้ามีคนบอกมึงว่า คนๆนี้เป็นคนไม่ดี มึงต้องเชื่อเขาหมดเลยหรือไงวะไอ้เม ” อบอุ่นจัง
“ ก็จริงของมึง เออช่างเหอะ มึงเห็นเซตล่าสุดที่พวกบันนี่ถ่ายยังอ่ะ น้องลลินของมึง ”
“ หุบปากไปเลย ไอ้เวร ”
ตั้งแต่เหตุการณ์นั้นร่างบางสัญญากับตัวเองว่าทำตัวให้น่ารักขึ้น ไม่ใช่เพราะอยากปรับปรุงตัวอะไรมากนักหรอก แค่ไม่อยากทำให้ผู้ชายคนที่ออกตัวปกป้องเขาคนนั้นทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้จักอะไรกันเลยผิดหวัง นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาอยากจะทำตัวเองให้ดีขึ้นกว่าที่เคยเป็น
ลลินไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร
แต่อยากจะขอบคุณที่ทำให้เขาเป็นเขาในทุกวันนี้
ร่างบางยืนโบกแท็กซี่คันแล้วคันเล่า ทุกคันล้วนปฏิเสธที่จะไปทั้งนั้น อากาศร้อน ๆ เริ่มทำพิษ เหงื่อเริ่มซึมทั่วใบหน้าหวาน เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางเริ่มซึมเหงื่อจนเห็นผิวเนื้อข้างใน หงุดหงิดจนอยากจะพาลไปหมด รถก็ติด ฝนก็จะตก อากาศก็อบอ้าว มือเรียวกดเช็คพยากรณ์อากาศผ่านสมาร์ทโฟนเครื่องหรู พยากรณ์อากาศคาดเดาไว้ว่าสองทุ่มคืนนี้ฝนจะตก และตอนนี้ ... ใกล้สองทุ่มแล้ว
รถยนต์สีขาวเคลื่อนตัวเทียบฟุตบาทใกล้ที่เด็กหนุ่มยืนอยู่ กระจกทึบเลื่อนลงจนสุด ก่อนที่คนในรถจะชะโงกหน้ามาให้เห็น อ่า.. พี่คนนั้น
“ ยังไม่กลับอีกเหรอครับ ”
“ ยังครับ เรียกแท็ก แท็กไม่รับเลย ” เด็กหนุ่มตอบด้วยสีหน้าหงุดหงิด มือบางปาดเหงื่อบนใบหน้าไปพลาง ๆ ดึงเสื้อสีขาวที่ตอนนี้แนบเนื้อจนเห็นผิวกายข้างในออก
“ แล้วมีใครมารับไหมครับ ”
“ ไม่มีครับ ”
“ ให้พี่ไปส่งไหม ”
เด็กหนุ่มยืนชั่งใจอยู่ชั่วครู่ เห็นเขามานานก็จริง แต่ก็ใช่ว่าคน ๆ นี้จะไว้ใจได้ เกิดหน้ามืดตามัวทำอะไรไม่ดีกับเขาขึ้นมาทำยังไงกัน โลกนี้ยิ่งมีแต่คนใจร้ายอยู่ด้วย
“ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวเรียกแท็กซี่เอง ”
เหมือนเบลจะรู้ว่าร่างบางมีท่าทีลำบากใจ เพิ่งได้คุยกันครั้งแรกใครจะกล้าไว้ใจคนแปลกหน้า ถ้าบันนี่คนโปรดของเขาจะคิดแบบนั้นก็คงไม่ผิดอะไร แต่เบลแค่เจตนาดี ไม่ได้มีเจตนาร้าย แค่เป็นห่วงกลัวอีกฝ่ายจะเปียกเท่านั้น อีกอย่างเบาะนั่งข้าง ๆ ก็ยังว่างเพราะไอ้เพื่อนตัวดีขอตัวกลับไปก่อนพอดี แต่มันคงดีถ้าเบาะข้าง ๆ มีคนมานั่งด้วย โอ๊ย เขิน
“ แต่ผลจะตกแล้วนะครับ น้องลินจะเปียกเอา ”
“ คือว่า.. ”
“ ถ้าลำบากใจ เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ครับ ”
ด้านนอกรถฝนตกกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย สุดท้ายแล้วลลินก็พาตัวเองมาอยู่บนรถยนต์ของอีกฝ่าย เสื้อสีขาวแนบไปกับผิวกายขาวด้วยฝนที่ตกลงมาแบบกะทันหัน แอร์ของรถถูกเจ้าของรถปรับให้เบาลง เปิดเพลงคลายความอึดอัดระหว่างเราทั้งคู่ คนเด็กกว่าก้มหัวให้อีกฝ่ายเป็นการขอบคุณ แขนเรียวทั้งสองข้างกอดตัวเองไว้แน่นเพราะความหนาว
“ เอ่อ หนาวเหรอครับ ”
“ นิดหน่อยครับ ”
สิ้นเสียงหวาน ชายหนุ่มรีบหันหลังไปคว้าเสื้อคลุมตัวเก่งด้านหลังรถมาให้อีกฝ่ายท่ามกลางการจราจรติดขัด ร่างบางส่ายหน้าเชิงปฏิเสธ ก่อนจะถูกอีกฝ่ายคาดคัดให้นำเสื้อนั้นมาสวม ทุกอย่างที่ทำไปเบลน่ะหวังดีล้วน ๆ เสื้อขาวโดนฝนเห็นไปยันไหนต่อไหน หนึ่งเพื่อเป็นการให้เกียรติคนที่เขาชอบ สองเพื่อป้องกันอารมณ์ของชายหนุ่มนี่แหละ เพราะยังไง ...เขาก็ผู้ชาย
“ คุมไว้เถอะครับ เสื้อมันบาง คือมัน... ” ใบหน้าคมเสมองไปทางอื่นที่ไม่ใช่ทางด้านข้าง พยายามเก็บอาการไม่ให้อีกคนรู้ว่าเขาตื่นเต้นแค่ไหน เบลมักจะถูกมองว่าเท่เสมอสำหรับคนอื่น แต่สำหรับน้องลลินบันนี่คนโปรดแล้วเขาเหมือนคนบ้าเสมอ
“ พี่ไม่ได้ชอบแบบนี้เหรอ ” ร่างบางชะโงกหน้าเข้าไปใกล้อีกฝ่ายที่กำลังประคองพวงมาลัยรถเพื่อเลี้ยงรถอยู่ หรี่ตามองอีกฝ่ายอย่างจับผิด เขาไม่เชื่อหรอกว่าอีกฝ่ายจะไม่ชอบ
“ ครับ ? ”
“ พี่ตามวงการบันนี่ แสดงว่าชอบคนโชว์เนื้อโชว์หนังน่ะสิ แล้วแบบนี้พี่ไม่ชอบเหรอ ”
“ คือก็ชอบครับ ชอบมองมากด้วย นิตยสารที่น้องลินขึ้นปกพี่ก็ซื้อมาดูบ่อย ๆ แต่ว่า...อยากให้เกียรติน่ะ ”
กลายเป็นลินซะเองที่เงียบไป ร่างบางหัวเราะออกมาเบา ๆ มุมปากกดยิ้มจนแก้มบุ๋ม ใจดวงน้อยค่อย ๆ เต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ รู้สึกวูบวาบอยู่ในอกอย่างประหลาดใจ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับเขาเพราะว่าได้อยู่ใกล้คนที่เพิ่งได้คุยกันเป็นวันแรก ต่อให้มีคนที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมมากองไว้ตรงหน้า แต่ถ้ามีคน ๆ นึงที่ให้เกียรติและอบอุ่นแบบนี้ เขาจะไม่ลังเลเลยสักนิด
ลลินแพ้คนอบอุ่นแบบนี้
เรานั่งอยู่บนรถด้วยกันเกือบชั่วโมง ต่างพากันโยกหัวตามจังหวะเพลงที่เปิดคลอในรถไปเรื่อย ๆ จนเกือบถึงจุดหมายปลายทาง ผ่านพ้นไฟแดงแยกนี้ไปก็เกือบจะถึงบ้านของร่างบางแล้ว สองมือรวบของใช้ของตัวเองเตรียมไว้ พยายามถอดเสื้อคลุมสีดำที่อีกฝ่ายให้มาคืนแต่กลับถูกเจ้าของมันห้ามไว้เสียก่อน
“ ใส่ไว้เถอะครับ ฝนยังตกอยู่ ”
“ แต่นี่เสื้อพี่นี่นา ”
“ งั้นขอเป็นไอดีไลน์แลกเสื้อแทนได้ไหมครับ ” ไอ้เบล บ้า บ้าไปแล้ว ใจกล้าหน้าด้านสุด ๆ เขาแอบเห็นร่างบางเอียงคอยิ้มขำ ๆ ก่อนที่ลิ้นชักหน้ารถจะถูกเปิด ลลินควานหากระดาษโน้ตกับปากกา เขียนไอดีไลน์ของตัวเองลงไปก่อนจะยื่นให้อีกฝ่าย
“ นี่ครับ ”
“ … ”
“ พี่ตบหน้าตัวเองทำไมอ่ะ ”
บันนี่หน้าหวานไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายตบหน้าตัวเองทำไม แต่เท่าที่เห็นมันก็ตลกดี กับความป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ไม่มีพิษไม่มีภัยของอีกฝ่าย ตั้งแต่อยู่ในวงการนี้มายังไม่เคยเจอคนแบบนี้เลย คนที่ไม่ได้หวังร่างกายของเขาตั้งแต่แรกเห็น คนแบบนี้ ..
“ พี่กำลังเช็คว่าตัวเองไม่ได้ฝัน ”
“ พี่ชื่ออะไร ”
“ บ..เบล ”
“ ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่เบล ไอดีไลน์น่ะรับไปได้แล้ว หรือจะไม่เอา ? ”
มือหนารีบความแผ่นกระดาษไว้อย่างรวดเร็ว เสียงหัวเราะของบันนี่คนโปรดดังขึ้นในโสตประสาทพร้อม ๆ กับเสียงปิดประตูรถที่ดังขึ้น เบลมองร่างบางเดินหายวับไปในชั้นล่างของคอนโด เมื่อแน่ใจว่าเขาส่งอีกฝ่ายถึงที่จริง ๆ แล้วจึงค่อย ๆ เคลื่อนรถออกจากที่จอด มือซ้ายที่ถือกระดาษที่มีไอดีไลน์ของอีกคนไว้สอดไว้ในกระเป๋าเสื้อด้านหน้าตรงตำแหน่งหัวใจ
วันนี้มันวันของไอ้เบลจริง ๆ ว่ะ
ฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เม สังเกตอาการผิดปกติของเพื่อนรักมาร่วมเดือน อาการติดโทรศัพท์คล้าย ๆ กับคนมีความรักทำไมเขาจะดูไม่ออก หนำซ้ำพักนี้มันยังเลิกพูดถึงน้องบันนี่ลลินด้วย ดูจากทุกอย่างประกอบกันนั่นทำให้เขาเดาได้ว่า ไอ้เพื่อนตัวดีกำลังมีความรัก อย่างวันก่อนเขากลับห้องมาก่อนเวลาที่เคยกลับ เห็นมันวิดิโอคอลกับใครก็ไม่รู้ พอเห็นเขารีบกดวางเลย ถามก็ไม่พูด ไม่บอกว่าคุยกับใคร
มันน่าสงสัยจริง ๆ นะ
เสียงฮัมเพลงดังมาจากห้องน้ำด้านนอก เมมองเพื่อนรักอย่างจับผิด อารมณ์ดีผิดปกติเหลือเกิน วันนี้แหละเขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าไอ้เบลมันเป็นอะไรกันแน่ แอบซุกแฟนหรือเด็กไว้แล้วไม่บอกเขานับเป็นเรื่องที่ผิดมหันต์ มีอีกเรื่องหนึ่งที่น่าแปลกใจก็คือ พักนี้ไอ้เพื่อนตัวดีมันดันเข้ายิมบ่อยซะเหลือเกิน ทั้ง ๆ ที่แต่ก่อนชวนเข้าแล้วบอกขี้เกียจ มัวแต่นอนเพ้อกับนิตยสารเหล่าบันนี่ของมัน
ต้องรู้ให้ได้
“ ไอ้เบล มึงมีไรปิดบังกูป่ะ ”
“ หือ มีอะไร ไม่มี๊ ”
เออ ไม่มี กูไม่เชื่อมึงหรอก
“ มึงคุยกับใครในมือถือ ”
“ ไม่บอกว่ะ ”
ยังจะมายิ้มหน้าทะเล้น เมแย่งมือถือจากเพื่อนตัวใหญ่มาด้วยความไวแสง หน้าจอแสดงผลรูปบันนี่คนโปรดของมันอยู่ในหน้าแชทส่วนตัว เดี๋ยวนะ ไอ้เบลคุยกับใคร สายตาคมกริบไล่เช็ดชื่อคนที่เพื่อนตัวเองคุยด้วย มืออีกข้างดันอีกฝ่ายไม่ให้มาแย่งมือถือคืนไปจนกว่าเขาจะรู้ความจริง
และความจริงที่เพิ่งรู้ทำให้เขาช็อค
“ ไอ้เบล นี่มึงคุยกับ... ”
เมโยนมือถือคืนเพื่อนไปด้วยความช็อคปนอึ้ง ส่ายหัวไล่ความเบลอออกไปเพราะเรื่องที่เพิ่งรู้ทำให้ช็อคอยู่พอสมควร เพื่อนเขาเนี่ยนะจะไปคุยกับบันนี่คนนั้น ไม่มีทาง ไอ้เบลมันกากจะตายเรื่องแบบนี้ ไปตายแล้วเกิดใหม่ยังง่ายกว่าที่ต้องมายอมรับว่าเพื่อนของเขามันเลิกกากแล้ว
“ มึงเล่ามาให้หมดเลยนะไอ้เบล ”
เมนั่งฟังเพื่อนรักสารภาพแบบนิ่ง ๆ เหมือนสมองของเขามันปวดตุบไปหมด จะเป็นลม ไม่ใช่ว่าไม่ยินดีกับเพื่อนที่เพื่อนจะมีความรัก แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยสักนิด ไอ้เบลกับบันนี่ลินเนี่ยนะ ฝันไปเถอะ ทำไมน้องบันนี่คนน่ารักต้องมาคุยกับเพื่อนมันทั้ง ๆ ที่รอบตัวมีคนเพียบพร้อมอยู่เยอะแยะด้วยเขาไม่เข้าใจ ในใจก็นึกยินดีถ้าเพื่อนได้คุยกับคนที่ชอบ แต่อีกใจก็กลัวไอ้เบลมันโดนหลอก
คนอย่างไอ้เบล ไม่ใช่พวกที่มีความต้านทานสูงในเรื่องของความรักนักหรอก เวลารักใครมันรักมาก อกหักขึ้นมาก็ร้องเหมือนหมาทุกที แล้วจะไม่ให้เขาห่วงมันได้ยังไง
“ น้องเขาก็คุยแบบนี้ทุกคนป่ะวะเบล มึงอย่าไปจริงจัง ”
“ มึง นี่กูไม่ได้เพ้อเจ้อนะ ”
“ เขาล่อลวงมึงเหรอไหนบอกกูซิ มึงถึงได้ไปติดเขาเนี่ย มึงจริงจังมากระวังจะเจ็บหนักน่ะเว่ย นี่กูเตือนเพราะเป็นห่วง ไม่ได้อยากจะให้มึงเชื่อเรื่องที่เขาแฉน้องมากเท่าไรหรอก แต่มึงฟัง ๆ ไว้บ้างก็ดีป่ะวะ เรื่องผู้ชายน้องเขาก็ไม่ธรรมดา ” เมบ่นยืดยาวเท่าที่เคยบ่นมา ไม่ได้อยากจะซ้ำเติมหรือยกเรื่องที่มีคนเล่าให้ฟังมาพูดมากนัก แต่เพื่อนต้องเตือนเพื่อน มันก็ถูกแล้ว เขาแค่ไม่อยากให้เพื่อนผิดหวัง ไม่จะต่อต้าน
“ กูไม่สนอ่ะ เคยผ่านผู้ชายมาแล้วไง กูชอบเขาป่ะวะ กูไม่ได้คิดเรื่องนั้น ” เสียงพูดอ่อยลงจนแทบจะไม่ได้ยินเสียง ใบหน้าที่ดุดันสำหรับใครหลาย ๆ คน ตอนนี้เหมือนหมาหงอยลงทุกที
“ กูไม่ได้ห้าม แต่แค่เป็นห่วงมึงเข้าใจป่ะ เมาทีไรกูต้องไปลากกลับจากร้านทุกทีเลยไอ้เวร ”
“ กูรู้ ขอบใจ ”
เขาไม่ได้พูดเรื่องนั้นขึ้นมาอีก ทุกอย่างยังเป็นปกติเหมือนเดิมจนกระทั่งเสียงออดหน้าประตูดังขึ้น ...
ท่าทีรุกลี้รุกลนของไอ้เบลมันน่าสงสัย มันไม่เคยรู้ตัวเลยสักนิดว่าคนอย่างมันน่ะเก็บความลับไม่เก่งหรอก
“ ไอ้เม วันนี้มึงไม่ออกไปไหนเหรอวะ ”
เห็นไหม บอกแล้วว่าแปลก
“ ใครมาวะเบล บอกกูมา ”
“ น้องลิน.. ”
ไอ้เพื่อนเวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร เพิ่งจะเตือนมันไปหยก ๆ นี่ไม่คิดจะฟังกันเลยใช่ไหมวะ
“ คืนนี้กูไม่กลับห้อง วันเกิดมึงเดี๋ยวค่อยฉลองทีหลังก็ได้ พวกมึงจะทำอะไรก็เชิญเลย ” เมพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบ กระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กถูกยกขึ้นพาดบ่า พยักหน้าให้เพื่อนเบา ๆ เป็นอันรู้กัน
“ ขอบใจมึง จะพยายามไม่ให้ห้องรก ”
“ ที่ไหนก็ได้ แต่บนโต๊ะกินข้าว กูขอนะเบล อย่า ” เหมือนเพื่อนรักได้ทิ้งระเบิดไว้ลูกใหญ่ ทั้งเบลและลินหน้าแดงกันเป็นแถบไปแล้ว
“ ไอ้เชี่ยเมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ”
ริมฝีปากหยักตะกรุมตะกรามบดจูบที่ปากอิ่มอย่างหิวกระหาย เขาแทบกระโจนใส่ร่างบางเมื่อเพื่อนรักออกจากห้องไป คอเสื้อถูกมือเล็กดึงเข้ามาประชิดจนยืดไปหมด เบลไม่ได้สนใจมันเท่าไรนักนอกจากร่างนุ่มนิ่มตรงหน้า เสื้อยืดคอกลมสีขาวถูกถอดออกไปอย่างรวดเร็ว ปากหยักไล้ลงมาตามลำคอระหงส์ ระดมจูบไปทั่วลำคอ ไม่ได้ทำรอยเพราะกลัวจะกระทบต่องานของอีกฝ่าย มือเล็กซุกซนอยู่บริเวณขอบกางเกงวอร์มสีเขียวที่ใส่อยู่บ้าน อีกคนไม่ยอมแพ้ ประทับจูบลงมาเรื่อย ๆ บริเวณหน้าอก ยอดอกสีหวาน บันนี่คนโปรดรั้งกางเกงวอร์มลงจนถึงต้นขา ทิ้งมันไว้อย่างนั้นก่อนจะประทับปากอิ่มลงบนแผ่นอกที่แต่งแต้มไปด้วยรอยน้ำหมึกสีเข้ม ต่างฝ่ายต่างเล้าโลมกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
เบลรู้สึกขึ้นมากกว่าเดิมเมื่อมือเล็ก ๆ ล้วงเข้าไปในอันเดอร์แวร์สีเข้มที่ปกปิดส่วนลับของเขา ลูบไล้ไปตามความยาว หยอกล้อกับมันจนเขาอดกลั้นไม่ได้จนต้องกัดไหล่มนเพื่อระบายความรู้สึกออกมา ไม่งั้นมันต้องระเบิดแน่ ๆ
“ อย่าแกล้งพี่ ”
ปากหยักกดจูบไปทั่วลำคอขาว หน้าอก ตุ่มไตสีหวาน บันนี่ของเขาน่ารักที่สุด หากมีใครถามว่าเขาอยากมีพลังวิเศษอะไร เบลคงตอบว่า เขาอยากควบคุมเวลาได้ มันเหมือนฝันเลย เหมือนฝันจริง ๆ หรือบางทีมันอาจจะไม่เกิดขึ้นจริง เบลสูดดมกลิ่นกายของลินจนเต็มปอด กดจูบเบา ๆ ย้ำเตือนที่ปากอิ่มว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้ระหว่างเขากับน้องบันนี่ลินคนดังไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นความจริงต่างหาก
“ แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะครับพี่เบล ”
“ นี่ของขวัญของพี่เหรอ ”
“ แล้วชอบไหมครับ ”
“ ชอบครับ J ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เม้าท์! บันนี่ลิน นายแบบคนดังแห่งปี คบหาไฮโซชื่อดังตัวย่อ ซ. คาดเป็นเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกัน อ่านต่อหน้า 13
TBC.
#crushโฮลิน
สุขสันต์วันเกิด คัง ดงโฮ ขอบคุณที่เกิดมา ขอให้มีความสุข มีแต่คนรัก ประสบความสำเร็จในทุก ๆ เรื่องเลยนะคะ
ตั้งใจจะเขียนแซ่บๆ เอ้า เป็นคอมเมดี้เฉย 555555 พี่เบลจะเป็นยังไง น้องลินคบกับใคร TBC. ค่ะ หากเอ็นดูกันขอเชิญได้ที่คอมเม้น หรือ #crushโฮลิน ก็ได้นะคั้บ ฮืออ เลิ้บบบบ สานฝันน้องหน่อยนะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แซ่บซี๊ดที่สุดไปเรยยยยย อยากมีน้องบันนี่ลินเป็นของตัวเองบ้างจังค่ะ -////////-
บันนี่น้อยๆแซ่บมากค่ะลูก
จจะมีต่อมั้ยยยย
น้องบันนี่ลินแซ่บเหลือเกินค่ะลูก กอสซิปนั่นไม่จริงใช่มั้ยคะ อย่าร้ายกับพี่เบล
อือหืออออออ พี่เบลชอบของขวัญวันเกิดปีนี้ไหมคะ น้องลินอย่าหลอกพี่เบลเขานะลูก ถ้าพี่เบลเสียศูนย์รอบนี้น่าจะยิ่งกว่าเจ็บหนักแน่เลย หลงบันนี่ตัวน้อยขนาดนี้