คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จุดเริ่มต้นของการเดินทาง
ซิกซ์...ตื่นสิ
ซิกซ์..........
ชายหนุ่มวัย 17 ปีเจ้าของชื่อซิกเซลรัสกำลังค่อยๆลืมตาขึ้น
ภาพที่เขาเห็นคือทหารปิศาจจำนวนมากกำลังโจมตีหมู่บ้านของเขาอยู่
เขาเบิกตาโพลงและหันไปเห็น....
"พ่อ!!!แม่!!!!"เขาตะโกนสุดเสียงแต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไร
ปิศาจร้ายในชุดเกราะสีดำสนิทและมีลวดลายแปลกประหลาดที่ทำให้รู้ว่ามีระดับสูงนั่น
มันกำลังฆ่าพ่อแม่ของเขา
"ไม่!!"เขาตะโกนพร้อมกับลุกขึ้นจากที่นอน
"เป็นอะไรอีกซิกซ์"ชายหนุ่มผมฟ้าเปิดประตูเต๊นมาถามเพื่อนของตน
"ฝันร้ายอีกล่ะสิ...เฮ้อ"เขาพูดพร้อมกับถอนใจ
"แซส...อา...."เขาพูดพร้อมกับกุมหัวตัวเอง'มันก็แค่ฝัน'
"ฝันเรื่องอดีตของตัวเอง....พ่อแม่ของฉันตายตั้งนานแล้วนี่นา..ฮะฮะ......"
"ซิก....ไม่เอาน่า"แซสพูดอย่างไม่พอใจนัก
"ช่างเถอะ...วันนี้มีแขกมาเยี่ยมเรามั่งรึเปล่า"ซิกหันมาถาม
"ไม่มีเลย"แซสตอบ
แกร๊บ!....
"สงสัยจะมีละมั้ง..."ซิกพูดพร้อมกับออกมาจากเต๊น
ออร์ค4-5ตนพร้อมอาวุธกำลังเดินเข้ามาใกล้เต๊นท์พวกเขา...ที่นี่เป็นเขตของพวกออร์ค
"เฮ้!!...พวกนาย..."แซสพยายามจะคุยด้วย
แต่ทว่าออร์คพวกนั้นท่าทางจะไม่อยากคุยด้วยเท่าไหร่
พวกมันตัวนึงพุ่งเข้ามาหาพวกเขา
"ไฟเออร์"ศรอัคคีพุ่งออกจากมือของแซสเข้าที่หัวของออร์คพวกนั้นทันที
"อ๊ากกก"มันร้องและพรรคพวกของมันก็บุกเข้าหาพวกเขาทันที
"ในนามแห่งข้า ซิกเซลรัส ดิ ออริจิน ขอบัญชา จงออกมา"ดาบเพลิงรัตติกาล""
"แคร้งง..."เสียงดาบของซิกซ์ปัดกระบองเหล็กของออร์คกระเด็นไป
"คุยกันก่อนดีมั้ยพวก?"ซิกถามแบบกวนๆ
"เฮ้ย!...หนีก่อนเว้ย!!"ออร์คตัวหนึ่งตะโกนขึ้น
"เฮ้อพวกออร์คนี่ใช้แต่กำลังเนอะ"ซิกพูดขึ้นแต่แซสยักไหล่มาแทนคำตอบ
"ไปเหอะเดี๋ยวพวกมันแห่กันมาอีก"
แล้วทั้ง2คนก็เก็บข้าวของและเต็นท์และออกเดินทางกันต่อ
"เอ้อซิก...แกสังเกตมั้ยว่าพวกศัตรูมันไม่ค่อยออกมาเวลาเดินทางไกลๆอะ"
"เหรอ?ข้าว่ามันก็ออกมาได้ทุกเมื่อแหละ"
"แล้วเจ้าตัวที่ย่องตามเรามานี่ใช่ศัตรูมั้ย?"
แล้วทั้ง2ก็หันหลังกลับไปแต่ก็ไม่พบใคร
"เพ้อและมั้งแซส...ไม่เห็นมีใครเลย"
"ไม่น่า..."แซสพูดแบบสงสัยๆ
แล้วทั้ง2ก็เดินต่อไป
อยู่ๆเหยี่ยวของแซสก็บินขึ้นไป
"....ซิก...."แซสพูดขึ้น
"อะไรอีกล่ะ"ซิกชักโมโห
"ถ้าไม่มีแล้วไอนั่นมันอะไร!!!"แซสไม่พูดเปล่ายิงบอลวายุถางป่าเป็นทาง
"เอ.....เมื่อกี๊...."ซิกพูดพร้อมเรียกดาบมากระชับไว้ในมือ
"ถ้าไม่ใช่ศัตรูก็ออกมาซะไม่งั้นได้เละกันไปข้างแน่"
"อ่า....ขอโทษค่ะ"เด็กสาวหน้าตาดีคาดว่าคงเป็นเผ่าเอลฟ์อายุราว14-15ออกมาจากมุมมืด
"พอดีว่าอยู่ดีๆแบล็คการ์เขาก็ตามพวกคุณมาฉันก็เลยวิ่งตามมา..."
พอพูดจบเหยี่ยวของแซสเตียนก็บินกลับมาพร้อมกระต่าย1ตัวในอุ้งเล็บมันเป็นกระต่ายสีดำ ตาสีแดงกำลังดิ้นกระด๊อกกระแด๊กอยู่
"ได้มื้อเช้าละมั้ง..."ซิกหันมาถามแซส
"แบล็คการ์..."เด็กสาวพูดพร้อมกับวิ่งไปหากระต่ายตัวนั้น
เหยี่ยวของแซสเตียนปล่อยแบล็คการ์คืนเด็กสาวคนนั้นไป
"อด.."แซสหันมาบอกซิก
"แล้วเธอเป็นใครเนี่ยมาทำอะไรที่นี่"แซสเปิดฉากการสนทนา
"ฉันชื่อมาร์เมีย เดวิลคาร์ ฉันก็แค่เดินทางมาเรื่อยๆเท่านั้นเอง"
"เดินทางมาเรื่อยๆ...ในที่แบบนี้เนี่ยนะ...."ซิกซ์ถามพร้อมกับกำดาบในมือแน่น
"ค่ะ...."เด็กหญิงตอบสั้นๆ
"งั้นก็คงมีฝีมือน่าดูเลยสินะถึงได้มาถึงนี่...."
"ก็...งั้นมังคะ?...."
"ขอลองซักนิดได้มั้ย?"ซิกถามซึ่งมันแปลได้ว่าท้าสู้
"คงจะไม่ได้หรอก"กระต่ายตัวน้อยพูดขึ้นพร้อมกับแปลงร่างเป็นชายผมดำ
"เพราะหากจะสู้ก็มาสู้กับฉันนี่ข้าจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายมาร์เมียเด็ดขาด"ชายผมดำพูดอย่างกล้าหาญ
"โฮ่....อสูรรึ"แซสเตียนพูดพร้อมกับกางปีกของตนออก...เขาก็เป็นอสูรเช่นกัน
"อย่าเลยน่าซิกซ์เสียเวลาเปล่าๆเราต้องรีบไปหาหมู่บ้านนะ...เร็วเถอะ"
"ไว้มาซัดกันคราวหน้านะอสูรกระต่ายดำ"ซิกซ์เน้นเสียงแบบกวนๆล้อเลียนเรื่องที่แบล็คการ์เป็นอสูรกระต่าย(ซึ่งไม่ได้น่าเกรงขามซักนิด)
.......เวลาผ่านไปทั้งสองยังเดินทางต่อไปในราตรีอันมืดมิด.......
"โอ๊ยยยนายไม่น่าห้ามเลยอะกำลังอยากซัดไอต่ายนั่นเชียว"ซิกซ์พูดพร้อมทำหน้าขึงขัง
"ดีไม่ดีจะโดนเขาอัดน่วมอะดิไม่ว่า" แซสเตือนสติ
"หมายความว่าไงหะ?"
"นายรู้แล้วเหรอว่าเขามีพลังอะไรน่ะจะไปซัดกะเขาแล้ว"
"เอ่อ...ช่างเหอะตอนนี้อยากจะซัดคนเหลือเกินฟ่ะ...."
"เดินอีกแป๊บก็คงเจอศัตรูอีกแล้วล่ะ"
"น่าเบื่ออะดิ!!พวกนั้นมีแต่พวกกระจอกๆไม่ครณา...."
พลันสิ้นคำปากดีก็มีเหตุ
เกิดอาเพศมังกรป่าปรากฏร่าง
ความหวังจะชนะช่างเลือนราง
พวกเขาช่างสุดซวยเสียจริงเอย
"ง่า~...มังกร"
"ปากเป็นเหตุแท้ๆเลยไงซิกซ์"แซสยังมีอารมณ์พูดเล่น
"มันตลกเนาะตอนนี้น่ะเอาไงหา?"
"ล่อหลอกแล้วชิ่งหนีสิขะรับ"แซสเริ่มจะวางแผน
"ยังไงเล่า"ซิกเร่ง
"เอาแบบเข้าใจง่ายๆก็คือนายวิ่งไปก่อนเลยที่เหลือเดี๋ยวชั้นจัดให้"
"เอางั้นเลยเรอะ!!"ปากถามขาสับแหลกวิ่งกระโดดข้ามมังกรไปแล้ว
มังกรตัวเขื่องหันไปจะงับซิกซ์แต่เขาหลบได้และวิ่งต่อไปตามทาง
มังกรตัวนั้นจึงจะหันมาโจมตีแซสแทนแต่...
แซสหายไปแล้ว...
เหลือแต่ความว่างเปล่ากับความงงของมังกรตัวนั้น
'ฝากไว้ก่อนเหอะไอพวกลิงเอ๊ยยย'
อีกด้านของป่าซิกซ์ที่วิ่งไปไกลแล้วหันกลับมาเพื่อดูว่าแซสมารึยัง
เขาหยุดที่ต้นไม้ต้นหนึ่งและนั่งลง
"ไปต่อสิซิกซ์"เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น...เสียงของแซสนั่นเอง
"เฮ้ยแกอยู่ไหนอะ...หรือ....แกตายไปแล้ว!!"
"ไอ้บ้าบนต้นไม้เว้ย"ซิกเงยหน้าขึ้นไปพบแซสกำลังนั่งยองๆบนกิ่งไม้อีกมือก็จับต้นไม้ไว้
"ทำไมไปเกาะอยู่ตรงนั้นหา?"ซิกซ์ตะโกนถาม
"บินมันเหนื่อยนะเฟ้ยจะลองดูมั่งมะ?"
"ไม่....ไปกันต่อเหอะเดี๋ยวเจออะไรอีก - -"
"จะเจออะไร๊...ก็เจอแค่ออร์คนั่นแหละนี่ป่าออร์คจะให้เจอเอลฟ์เหรอไง"
สิ้นเสียงของแซสเตียนต้นไม้ก็พลันกระจุยเป็นไม้จิ้มฟันและพอดีแซสเตียนกางปีกร่อนลงมาพอดี
"เฮ้ย...อะไรเนี่ย"
"ถามตูแล้วตูจะถามใคร"
ขณะที่ทั้งสองกำลังงุนงงก็เห็นเงาของผมสีทองยาวสลวยวิ่งออกมาจากหลังกองเศษไม้
"เฮ้หยุดนะ!!"แซสเตียนตะโกนแล้วทั้งสองก็วิ่งตามไป
ทั้งสองวิ่งไปจนถึงป่าลึกและ...
"ตรงนี้มันใต้เหวนี่นา....ทางตัน....ไม่มีทางไปต่อแล้วเขาหายไปไหน"
แซสถามขึ้นแต่ไม่มีใครตอบมีแต่ดาบเรียวบางสีฟ้าใสฟันลงมานับครั้งไม่(ทัน)
แซสกลิ้งตัวหลบไปด้านข้างแต่ซิกเซลรัสยกดาบขึ้นปัดป้องและทั้งสองก็ผลัดกันฟันผลัดกันรับอยู่อย่างนั้น
"ใครน่ะ...วินด์แอร์โร่ว!!"ศรวายุถูกยิงออกจากสันมือของแซสเตียนแต่เจ้าของผมทองนั้นไม่กันซ้ำยังแค่ฟาดฟันกระบี่ออกด้วยรัศมีที่เพิ่มขึ้นและศรสายลมก็ถูกปัดออกอย่างง่ายดาย
"เฟลมซอร์ด"มนตร์อย่างง่ายถูกร่ายออกผสมกระบวนท่าฟันแนวนอนของนักดาบสร้างความรุนแรงผสมกับรัศมีไฟทำให้ผมทองคนนั้นกระโดดถอยหลังออกไปตั้งหลักและทำให้พวกเขาได้เห็นชัดๆว่าเขาที่ว่าเป็นเอลฟ์หญิง!!
"เถาวัลย์รัดตรึง!!"มนตร์ระดับ3ถูกร่ายออกโดยแซสเตียนจับกุมเอลฟ์สาวคนนั้นไว้ได้และจะได้คุยกันรู้เรื่องเสียที
"เอาล่ะเธอเป็นใครมาฟันชั้นทำไม"แซสเตียนถาม
"เป็นเอลฟ์...ฉันไม่ได้ฟันเธอชั้นฟันต้นไม้ต่างหาก"
"ฉันอยู่บนต้นไม้นั่นน่ะเธอฟันต้นไม้ทำไม"
"ฉันสู้กับออร์คอยู่แล้วมันก็หนีไปติดต้นไม้นั่นเองฉันก็เลยฟันมันทิ้งพร้อมๆกับต้นไม้ซะเลย"
'โหด~ร้าย'แซสเตียนคิดในใจ
"ถ้างั้นก็ต้องขอโทษด้วย"แซสเตียนพูดพร้อมกับคลายมนตร์เถาวัลย์
"ไม่ทราบคุณชื่อ?....."ซิกซ์ถามชื่อเอลฟ์สาวคนนั้น
"ฉันชื่อ คริสตัล...คริสตัล ไวท์เพิร์ล"เอลฟ์สาวตอบ
"ผมซิกเซลรัส ดิ ออริจิน"ซิกซ์บอกชื่อไปอย่างมีมารยาท
"ผมแซสเตียน ฟรีดอมวิง"บอกชื่อตามมารยาทเช่นกัน
"ไม่ทราบคุณพอจะรู้หรือไม่ว่าแถวนี้พอจะมีหมู่บ้านอะไรอยู่บ้างพวกเรากำลังต้องการหมู่บ้านพักน่ะ..."แซสเตียนถาม
"พวกคุณคงเป็นนักผจญภัยล่ะสิ...แถวนี้ก็มีแต่หมู่บ้านของชั้นเท่านั้นแหละถ้าไม่นับหมู่บ้านออร์คล่ะก็นะ..."
"เอาเป็นว่าชั้นจะนำทางไปก็แล้วกัน..."
ทั้งสองคนประหลาดใจกับน้ำใจที่เอลฟ์หญิงมอบให้
"เป็นรางวัลที่จับตัวชั้นไว้ได้ไง"เอลฟ์สาวไว้ฟอร์ม
"ขอบคุณครับ"ซิกซ์เอ่ยพร้อมกับยิ้มให้เอลฟ์สาวคนนั้น
เอลฟ์สาวสะบัดหน้าหนีและเดินนำทางไป
"ซิกซ์..."แซสเรียกชื่อเพื่อนขึ้นมาเฉยๆ
"หือ?"
"ฉันว่าฉันเห็นยัยนั่นหน้าแดงแล้วก็แอบยิ้มว่ะ...."แล้วแซสเตียนก็เดินตามเอลฟ์สาวไป
"อือ?"ซิกซ์ผู้อ่อนโลก(แอ๊บ)ไม่เข้าใจว่าหมายถึงอะไร
-----------------------------------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาอัพต่อให้พรุ่งนี้นะครับวันนี้ราตรีสวัสดิ์ครับ
ความคิดเห็น