ตอนที่ 4 : นางแบบนู้ดหน้าใหม่ (100%)
3
นางแบบนู้ดหน้าใหม่
“แบบนี้ต้องฉลองแล้วจ้ะสาวๆ” นีน่าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงร่าเริง หลังประกาศรายชื่อของสาวๆ ที่ผ่านเข้ารอบคัดเลือกนางแบบของนิตยสาร S-F H ที่เจ้าตัวเองก็เพิ่งรู้จากหน้านิตยสาร หลังจากส่งภาพของทุกคนที่เข้าประกวดครั้งนี้เมื่อเดือนก่อน และแน่นอนเด็กของเพอร์โมเดลลิ่งทั้งยี่สิบคนผ่านรอบแรกหมด นีน่ากับอรรถพลมั่นใจว่าเด็กสาวพวกนี้จะติดหนึ่งในสิบที่จะได้ถ่ายแฟชั่นเซ็ทในเล่มฉลองครบรอบสิบปีของนิตยสาร S-F H แน่นอน
ทุกคนส่งเสียงร้องเย้ด้วยความดีใจ มีเพียงอรชาเท่านั้นที่ได้แต่ยิ้มจืดๆ เพราะถึงเวลานี้จริงๆ ความหวั่นวิตกก็กลับมาครอบงำเธออีกครั้ง เพราะในรอบคัดเลือกสุดท้ายนั้น จัดขึ้นที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ยี่สิบคนที่ผ่านรอบแรกต้องเดินแฟชั่นโชว์ในชุดต่างๆ ที่ทางทีมงานได้จัดเตรียมไว้ให้ มีทั้งชุดว่ายน้ำหลากสไตล์ และอีกหลายชุดที่ล้วนแต่หวือหวาโชว์เนื้อหนังทั้งนั้น จะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็คงไม่ได้ เพราะมาถึงขั้นนี้แล้วเธอจะต้องหาเงินเพื่อไปทำตามความตั้งใจให้ได้จากนั้นเธอก็ช่วยแม่กับพี่สาวทำงานใช้ชีวิตกับครอบครัวไปอย่างเรียบๆ ง่ายๆ ไม่ต้องไปทำงานที่สุ่มเสี่ยงต่อการจะถูกลวนลามทางเพศอีก
“เดี๋ยวไปเจอกันที่ร้านอาหารอิ่มอร่อยได้เลยนะ เดี๋ยวพี่กับพี่อรรถจะตามไปทีหลัง ใครอยากกินอะไรก็สั่งได้เลย วันนี้พี่อรรถเป็นเจ้ามือจ้ะ”
เมื่อทุกคนทยอยออกจากห้องประชุมแล้ว นีน่าก็หันมามองผู้เป็นเจ้านาย ที่ใบหน้ายังระบายยิ้ม
“คิดว่าอ้อนจะทำไหมคะพี่อรรถ”
“ทำหรือไม่ทำ เราก็ได้เต็มๆ งานนี้” อรรถพลเกย์หนุ่มใหญ่ร่างเล็กผอมเอ่ยด้วยสีหน้ากระหยิ่ม
“แหม...นีน่าละอยากรู้จริงๆ ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน ท่าทางจะรวยโคตรๆ” เพราะจำนวนเงินที่เขาเสนอมานั้นมันเยอะกว่าทุกรายที่เคยเสนอมา
“ท่าทางคงจะใหญ่พอควร เพราะเขาขู่ไว้ว่าหากรับเงินแล้ว ห้ามผิดสัญญาไม่งั้นเขาจะเล่นงานเราไม่ให้เหลือซาก”
“คงเป็นบิ๊กๆ ในวงการอะไรสักอย่างแน่ๆ” นีน่าคาดเดา เพราะลูกค้าที่ซื้อสินค้าจากเพอร์โมเดลลิ่งล้วนมาจากหลายวงการ ทั้งจากวงการธุรกิจ นักการเมือง ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ หรือแม้แต่เสี่ยเจ้าของธุรกิจรายย่อย แต่รายที่เสนอซื้ออรชา ไม่ยอมเปิดเผยตัวตน แต่ส่งผู้ช่วยโทร.มาเจราจา พร้อมเสนอเงินก้อนโต ราคาสูงกว่าที่เคยได้ และมีข้อเสนอที่แปลกประหลาดมากที่สุด มีอย่างที่ไหน...หากอรชาตอบตกลงก็ส่งตัวมา แต่หากปฏิเสธก็แล้วไป แต่ทางเพอร์โมเดลลิ่งห้ามคิดที่จะส่งเธอให้คนอื่น เพราะเขาจะให้เงินทางโมเดลลิ่งด้วยจำนวนหนึ่งที่มากจนเจ้านายของเธอแทบช็อก เพราะไม่คิดว่าส้มลูกใหญ่จะหล่นใส่
“คงยังงั้นแหละ ใหญ่แค่ไหนก็ไม่กลัว ถ้าเขาให้เงินตามที่เราเสนอมาอย่างครบถ้วน ฉันก็ไม่คิดจะผิดคำพูดหรอก”
“แต่แหม...นีน่าก็อยากจะรู้จริงๆ ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ทั้งที่ยายหนูอ้อนเพิ่งจะเปิดตัวกับนิตยสาร S-F H ที่แรก และเป็นการแค่ส่งรูปไปสมัครเท่านั้น ใครเป็นสิงห์ตาไวนะ คงไม่ใช่คุณสิงหาเองหรอกนะ”
“โอ๊ย...รายนั้นไม่เคยเสียเงินซื้อผู้หญิง เพราะได้ฟรีจนเคยตัว น้องชายเขาก็เหมือนกัน” เพราะการเป็นเจ้าของนิตยสารนางแบบหลายคนยอมขึ้นเตียงกับสิงหาและกรกฎ เพื่อเป็นใบเบิกทางสำหรับอาชีพต่อไป ซึ่งบางคนก็ไปได้ดี แต่บางคนก็ไปไม่ถึงไหน สรุปสองพี่น้องนั่นก็ให้โอกาสทุกคนที่มีคุณสมบัติ แต่จะไปได้ไกลแค่ไหน มันขึ้นอยู่กับการต้อนรับจากกลุ่มคนอ่านของนิตยสารมากกว่า
“งั้นก็อาจจะเป็นใครคนหนึ่งในหลายๆ คนที่ทาง S-F H เชิญมาเป็นคณะกรรมการกิตติมศักดิ์เพื่อคัดเลือกนางแบบในครั้งนี้” ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเจ้าของสินค้าหรือเอเยนซี่ หนุ่มสังคมคนดัง นักธุรกิจ หรือแม้แต่เกจินู้ด
“ก็คงทำนองนั้นแหละ”
“แล้วพี่จะคุยกับยายหนูอ้อนเมื่อไหร่”
“พรุ่งนี้...จะได้รู้กันไปเลยว่ายายเด็กนั่นเป็นคนยังไง และเราก็จะได้เงินเร็วๆ ไง” เพราะไม่ว่าอรชาจะตกลงหรือปฏิเสธ เงินก็ไม่หลุดมือเขาอยู่แล้ว จะว่าไปยายเด็กอรชานี่เป็นตัวนำโชคแท้ๆ
“งั้นเราไปฉลองกันเลยค่ะพี่อรรถ”
“ได้เลยจ้าวันนี้ฉันเลี้ยงเต็มที่ ฮ่าๆๆ ฉลองที่จู่ๆ ก็ได้เงินก้อนใหญ่”
เจ้านายและลูกน้องคู่ใจที่เปรียบเหมือนมือขวาก็หัวเราะร่วนออกมาจากที่ทำงาน เพื่อตรงไปยังร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากที่ตั้งของเพอร์โมเดลลิ่งนัก
เมื่อมาถึงร้านอาหารทั้งสองเลือกที่จะนั่งประกบอรชา และชวนพูดคุยและตักอาหารให้จนหลายคนกระซิบกระซาบที่เจ้าของโมเดลลิ่งและลูกน้องคนสนิทเอาอกเอาใจอรชาเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเมทินี ที่ไม่ชอบอรชาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สำหรับความเกลียดชังของนางแบบร่างสูงโปร่งที่มีต่ออรชาก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าความริษยาในสิ่งที่เธอขาด แต่หากอรชากลับมีอย่างเหลือเฟือ
แม้ตัวเธอจะมีรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว หน้าสวยสะดุดตา แต่จุดด้อยในตัวเธอคือหน้าอกไข่ดาว ที่แม้จะเสริมแล้วมันก็ใหญ่ขึ้น แต่มันก็ไม่ดึงดูดตาเหมือนหน้าอกธรรมชาติ และผิวขาวจัดเหมือนหยวกของเธอก็ดูจืดชืดไร้เสน่ห์ยามถ่ายรูปออกมา หุ่นสูงโปร่งก็ดูเก้งก้างเมื่อเทียบกับร่างกลมกลึงของอรชา และมันทำให้เธอมองอรชาเป็นคู่แข่งไปโดยปริยาย
อรชาบังเอิญเงยหน้ามองคนที่นั่งตรงข้ามและเธอก็เห็นร่องรอยความริษยาในแววตาของเมทินี หญิงสาวมองสบตาอีกฝ่ายนิ่งๆ ก่อนหันไปพูดคุยกับอรรถพลและนีน่าที่ยังชวนเธอคุยไม่หยุด ในขณะที่กรแก้ว เพื่อนร่วมงานที่เธอสนิทมากที่สุดก็ส่งยิ้มปลอบใจให้ เพราะเหลือบไปเห็นสายตาของเมทินีที่จ้องมองอรชาเช่นกัน
ร่างสูงเดินไปยังบาร์เครื่องดื่ม หลังอนุญาตให้ลูกน้องคนสนิทกลับไปพักผ่อนได้ เพราะนี่มันก็เกือบห้าทุ่มแล้ว ตัวเขาเองก็ควรพัก แต่ถ้าไม่ได้ดื่มเสียหน่อยก็คงจะหลับยาก ไม่ต่างจากหลายคืนที่ผ่านมา ก็ตั้งแต่ได้สบตากับแม่สาวผิวสีน้ำผึ้งนัยน์ตาเฉี่ยวคนนั้น แถมเจอกันครั้งล่าสุด เธอยังทำเมินเฉยไม่ยอมหันมามอง ทำราวกับลืมไปแล้วว่าครั้งแรกเธอจ้องมองเขาด้วยสายตาเช่นไร เปิดเปลือยความในใจออกมาทางแววตาแค่ไหน พลอยให้เขาร้อนรุ่มไปด้วย สุดท้ายกว่าจะข่มตาหลับลงได้ก็ค่อนรุ่ง
ชายหนุ่มรินวิสกี้ลงแก้ว ก่อนสาดลงคออย่างหงุดหงิด เมื่อคิดได้ว่าเธออาจอารมณ์เสียหรือเจ็บปวดที่ชายหนุ่มที่เธอนัดหมายด้วยแสดงท่าทีสนใจผู้หญิงอื่น แถมยังส่งนามบัตรให้อีกด้วย
‘เธอรักผู้ชายคนนั้นเหรอ’ ถ้าใช่ ตอนนี้เขาก็อยากให้มันเป็นแค่เคยรักเท่านั้น
ชายหนุ่มบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าติดใจอะไรหญิงสาวที่ชื่อเล่นว่า ‘อ้อน’ คนนั้น รู้แต่ว่าครั้งแรกที่สบตาเฉี่ยวของเธอหัวใจเขาก็เต้นแรง ดวงตาของหญิงสาวมีพลังที่ทำให้เขารู้สึกร้อนและหนาวสลับกันราวกับคนเป็นไข้
เขารู้สึกเขิน...เป็นครั้งแรกในชีวิตหนุ่มที่ผ่านร้อนหนาวและรักใคร่มาถึงอายุสามสิบหก ดวงตาของแม่สาวผิวสีน้ำผึ้งคนนั้นทำให้เขารู้สึกราวกับกำลังได้เปลือยกายต่อหน้าเธอ และหญิงสาวกำลังลูบไล้ผิวกายของเขาอย่างรื่นรมย์ ในนาทีต่อมาเขาก็อยากให้เธอได้ทำเช่นนั้นกับเขาจริงๆ
ทันทีที่ลุกออกจากร้านไอศกรีมในวันแรกที่เจอหญิงสาว เขาก็รีบโทร.หามนัส ลูกน้องคนสนิทซึ่งมักจะติดตามเขาไปเกือบทุกที่ ให้ประกบหญิงสาวกับเพื่อนสนิททันที หลังจากที่เขาบอกหน้าตา รูปร่างลักษณะของเธอกับเพื่อนสนิท ซึ่งมนัสต้องตามเธอกับเพื่อนตั้งแต่ออกจากร้านไอศกรีมไปจนถึงป้ายรถเมล์ ขึ้นรถไปกับทั้งสอง จนรู้ว่าบ้านเธออยู่ที่ไหน ในวันรุ่งขึ้นก็ต้องตามติดอีกครั้ง กระทั่งเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาทักทายเธอ แล้วนัดพบกันที่ร้านแบล็คแคนยอนเมื่อหลายวันก่อน
การที่เขาพบเธอในวันนั้นจึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญเหมือนครั้งแรก รวมทั้งที่เขารู้ว่าเธอไปทำอะไรที่เพอร์โมเดลลิ่ง และนั่นเป็นเหตุผลที่เขาชวนกรกฎมาทานข้าวร้านเดียวกันกับที่อรชานัดชายหนุ่มคนนั้น
กรกฎเป็นช่างภาพถ่ายแฟชั่นมือหนึ่งของนิตยสาร S- F H ซึ่งอยู่ในเครือของบริษัทสื่อสิ่งพิมพ์ของครอบครัว ส่วนคนที่เป็นประธานบริษัท และยังควบตำแหน่งบรรณาธิการบริหารนิตยสาร S-F H ด้วย คือสิงหา คนเป็นพี่ชาย แถมยังเป็นเพื่อนสนิทของเขาด้วย
พี่น้องตัวร้ายนี่ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้ นางแบบหน้าใหม่และหน้าเก่าส่วนใหญ่ล้วนถูกทั้งสองพาขึ้นเตียงทั้งนั้น ซึ่งแน่นอนทุกคนล้วนสมยอม เพราะแลกกับอนาคตในวงการนางแบบนู้ดนั้นมีคนคอยสนับสนุนเต็มที่ แต่นั่นไม่ใช่เงื่อนไขทั้งหมด เพราะหากคนไหนไปไม่ถึงจริงๆ ก็ไม่มีใครช่วยได้ แม้เขาคนนั้นจะเป็นถึงเจ้าของหนังสือก็ตาม
เขาขอร้องกรกฎและฝากไปถึงสิงหาว่าอรชานั้นให้เป็นข้อยกเว้น ห้ามตอแยหรือใช้เล่ห์เหลี่ยมใดๆ เพื่อฉุดเธอขึ้นเตียงเด็ดขาด หรือแม้เธอจะเสนอตัวเองก็ห้ามทั้งนั้น เพราะผู้หญิงคนนี้จะต้องเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว
แน่นอนว่าสองพี่น้องตัวร้ายนั่นไม่กล้าขัดใจลูกค้ารายใหญ่ที่ลงโฆษณาในนิตยสาร S-F H และหนังสือในเครือมายาวนานเกือบสิบปีเช่นเขา แต่ให้ตายเถอะ ในวันนั้นแม่สาวดวงตาเฉี่ยวกลับทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองเอาเสียเลย เพราะเธอไม่แม้แต่จะปรายตามองยามที่ก้าวขาออกจากร้านไป ทิ้งให้เขามองตามอย่างแสนเสียดายจนกรกฎเย้าแหย่
“ตกหลุมรักเลยหรือเปล่าพี่”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า” อย่างน้อยพิชยะก็เชื่อเช่นนั้นมาตลอด เขาถึงยังโสดมาจนถึงทุกวันนี้
“ว่าได้เหรอ มองตาปรอยแบบนี้ นี่ถ้าจินนี่รู้ว่าพี่กำลังสนใจหญิงอื่น น่าดูชมเชียวแหละ เห็นเรียบร้อยแบบนั้นได้ข่าวว่าเหวี่ยงพอตัวนะพี่”
“แล้วเก้าคิดว่าพี่จะสนใจไหมล่ะ” เขาย้อนถาม
“เออ..จริงสิ เพราะจินนี่ก็คงรู้ว่าผู้ชายอย่างพีช พิชยะ ไม่ใช่จะเป็นสมบัติส่วนตัวของใคร แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสวยระดับนางเอกก็เถอะ”
ในตอนนี้ก็อยากจะบอกกรกฎเหลือเกินว่าเขาปรารถนาที่จะเป็นสมบัติของหญิงสาวคนนั้น อยากให้เธอมองเขาแต่เพียงผู้เดียว
‘บ้าชิบ!’ ชายหนุ่มสบถเสียงดัง ก่อนกระดกวิสกี้ลงคอรวดเดียวหมด จากนั้นก็เดินตรงไปยังห้องนอนภายในคอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมือง ที่ค่ำคืนนี้เตียงนอนของเขายังคงว่างเปล่า ไม่ต่างจากเมื่อหลายวันก่อน เพราะจิตใจเอาแต่เฝ้าฝันถึงแม่สาวผิวสีน้ำผึ้งคนนั้นจนไม่มีแก่ใจพาใครมาที่นี่ ทั้งที่อยากทำตามวิธีเดิมๆ ที่เขาใช้กับผู้หญิงทุกคนที่เขาพึงพอใจ คือส่งดอกไม้พร้อมของกำนัล เป็นเครื่องประดับเพชรสักชิ้น พร้อมกับแนบนามบัตรไปด้วย เพื่อให้หญิงสาวคนนั้นติดต่อกลับ
ซึ่งที่ผ่านมาก็ไม่เคยมีหญิงสาวคนไหนปฏิเสธเขาเลยสักคน ไม่ว่าจะเป็นดารา นางแบบหรือไฮโซ ฯ แต่กับหญิงสาวธรรมดาๆ คนหนึ่ง เขากลับไม่แน่ใจว่าวิธีการของเขาจะทำให้เธอพอใจ แล้วอ้าแขนต้อนรับเขาเหมือนหญิงสาวคนอื่น อะไรบางอย่างในตัวเธอที่ทำให้เขาไม่กล้าใช้วิธีเดิมๆ ทั้งที่รู้ว่าฐานะทางบ้านเธอไม่ดีนัก อาจเพราะดวงตาเฉี่ยวที่ฉายแววท้าทายปนเชื่อมั่นในตนเองของเธอ หรือไม่การที่อรชาเอาน้ำดื่มสาดหน้าผู้ชายคนนั้นในร้านแบล็คแคนยอน ทำให้เขานึกขยาด เพราะมันคงเสียหน้า เสียความรู้สึกพิลึก หากเธอเอาดอกไม้และของกำนัลมาปาใส่หน้าเขา
อาจจะต้องรออย่างใจเย็น เพราะเขามั่นใจว่าเธอจะเป็นหนึ่งในสิบที่ผ่านการคัดเลือกให้เป็นนางแบบหน้าใหม่ของ S- F H อย่างแน่นอน และอรชาจะรู้บ้างไหมนะว่าโมเดลลิ่งที่เธอสังกัดอยู่นั้น ทำอะไรนอกเหนือจากการส่งหญิงสาวเข้าประกวดหรือแคสติ้งงานนางแบบนู้ดเป็นหลัก ถ้าเธอรู้แล้ว...ก็คงไม่ผิดไม่ใช่เหรอที่เขาจะทำในสิ่งที่ต้องการ แต่ถ้าหญิงสาวไม่รู้...เขาก็ยังยืนยันจะทำเช่นเดิม เพื่อไม่ให้เธอตกไปเป็นของคนอื่น!
++++++++++
^ ___ ^
รักคนอ่านเหมือนเดิม
จูนิ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เชียร์คุณพีชสุดหล่อเจ้าคะ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
ปล.เรื่องนี้จะออกเป็นหนังสือเมื่อไหร่คะจะตามไปซื้อเก็บแน่นอนค่ะ
(แฟนคลับที่ติดตามพี่จูนิทุกเรื่องคะ)