My name is Whiskey.ระวังไว้ให้ดีเพราะนางเอกเรื่องนี้ แรง!!!

ลำดับตอนที่ #3 : TRACK 2GIVE A LITTLE MORE (Manage KISS) :X(120%)

TRACK 2 GIVE A LITTLE MORE(Manage KISS) :X (120%)


แมเนจมาส่งฉันที่ห้อง พลางบอกว่าเดี๋ยวจะโทรมาเตือนว่ากำลังจะมารับให้ฉันแต่งตัวรอไว้ ถึงแม้ว่าจะเป็ฯห้องใหม่แต่ฉันสั่งให้ตกแต่งเหมือนกับบ้านที่อยู่ในอเมริกา ดังนั้นเมื่อหัวถึงหมอนก็หลับทันทีด้วยความเพลียจัด



4 ชั่วโมง ต่อมา

ฉันลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว พลางเลือกเสื้อแขนกุดตัวยาวสีชมพูสดออกมาจากกระเป๋า ขณะที่กำลังหยิบกางเกงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันมองหน้าแมเนจที่ขึ้นอยู่บนหน้าเจอก่อนจะกดรับ



"ตื่นรึยัง?"



"อืม กำลังแต่งตัวอยู่"
ฉันคุยพลางสวมกางเกงยีนส์ขายาวสีซีดอีกข้างด้วยมือเพียงข้างเดียว



"อีกครึ่งชั่วโมงไปรับ"



"อืม"
ฉันกดวางสาย ก่อนจะมานั่งเป่าผมและแต่งหน้าที่โต๊ะเครื่องแป้ง แต่ฉันไม่ได้แต่งหน้าจัดหรอกนะ ก็แต่งแบบเวลาที่วพกผู้ชายถ่ายแบบ แต่จะเป็นผู้หญิงนิดนึงด้วยการทาปากสีนู้ด จากนั้นก็เซ็ตผมให้มันตั้งๆหน่อยแล้วหาสายคาดสีชมพูสดแบบเสื้อมาคาดทับลงไปบนหัว หยิบนาฬิกาและแหวนเรียบๆมาใส่ จากนั้นก็เลือกรองเท้าผ้าใบสีขาวที่คู่ใหญ่ๆออกมา ฉันชอบลุคนี้ของตัวเอง ดูเป็นผู้หญิงไม่ใช่ ผู้ชายก็ไม่เชิง 




อยากดื่มชะมัด



เสียงกดออดดังขึ้นที่หน้าประตู ฉันหยิบโทรศัพท์และกระเป๋าเงินติดตัวไปไม่ลืมที่จะหยิบแว่นกันแดดด้วย ถึงมันจะมืดแล้วก็เหอะ ถึงฉันจะไม่ค่อยดังในเมืองไทย แต่การหลีกเลียงปัญหาเป็นการดีที่สุด



ฉันเปิดประตู เห็นแมเนจยืนอยู่ในชุดหล่อสุดๆ(ของมัน)แต่ปากสีชมพูนั่นอ้าปากค้างทันทีที่ฉันเปิดประตู แถมยังกลืนนำ้ลายดังเอื๊อกอีกต่างหาก




"หิวน้ำเหรอ เข้่ามาก่อนดิ"
ฉันชวนอย่างคนมีมารยาทเพราะที่เมืองนอกทุกคนทำเป็นปกติอยู่แล้ว


"ปะ..เปล่า..แค่จู่ๆก็คอแห้งน่ะ"



"งั้นก็เข้ามาดิ"
ฉันขมวดคิ้วเมื่ออีกฝ่ายทำท่าจะไม่เข้าห้องลูกเดียว แต่เมื่ออีกฝ่ายกลืนนำ้ลายอีกครั้งฉันถึงได้เข้าใจ




"ฉันชักไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมไอ้เกรซถึงวได้จูบทักทายแกได้ร้อนแนงขนาดนั้น"




ฉันชะงักไปนิดกับคำพูดที่ตรงไปตรงมาแต่แฝงความนัยบางอย่าง เอาล่ะฉันจะแปลให้ฟัง แต่ว่า... ฉันแสดงให้ดูเลยอีกว่า



"ก็เอาสิ ถ้าแกสัญญาว่าจะไม่เอาอะไรพ้นประตูมานอกจากปาก"
ฉันยิ้มกรุ้มกริ่มกลับ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเกิดบ้าอะไรขึ้นมา ทั้งๆเรื่องนี้มัน...





แต่การเสนอก็ได้รับการตอบสนองเมื่อเมแนจเอามือทั้งสองข้างของตัวเองวางบนขอบวงกบประตู ฉันเขยิบเข้าไปใกล้เลื่อนหน้เาไปจนเหือบชิด ได้กลิ่นยาสีฟันจางๆ สบตาสีเขียวที่เปล่งประกายวิบวับ เอียงหน้าเล็กน้อย ลมหายใจร้อนๆเริ่มเป่ารดแก้ม ก่อนริมฝีปากนุ่มร้อนจะทาบทับลงมา



ราวกับแมเนจคาดหวังว่านี่เป็นการล้อเล่นและฉันจะหยุดทุกอย่างไว้แค่นั้นเพราะเขาแค่ไล้ริมฝีปากบนกลีบปากฉันอย่างอ้อยอิ่ง แต่ฉันทำสิ่งที่ตรงกันข้ามด้วยการเผยอปากเล็กน้อยแล้วขบเม้มปากอีกฝ่าย มือสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีดำสนิท รั้งใบหน้าเขาเข้ามาแนบชิด แมเนจขืนตัวเล็กน้อยก่อนจะจูบกลับอย่างร้อนแรงในวินาทีถัดมา ฉันอ้าปากออกเมื่อลิ้นร้อนๆแทรกผ่านเข้ามาหาความหวานเกี่ยวรัดลิ้นของฉันอย่างซุกซน



ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ฉันปล่อยตัวและปล่อยใจไปกับจูบที่พึ่งเกิดขึ้น ปล่อยให้แมเนจไล้ปากอันร้อนระอุไปตามลำคอ ไล้ไปตามใบหู ก่อนจะจบลงที่ริมฝีปากอีกครั้ง 



ฉันหอบหายใจ แมเนจก็เช่นกัน



ตาสีเขียวสบมองฉันอย่างที่ไม่เคยใกล้มาก่อน มันสื่อความนัยบางอย่างและเจือปนไปด้วยความหวั่นไหว





ฉันก็หวั่นไหวเหมือนกัน




แล้วเราก็จูบกันอีกรอบ


มากกว่าเดิมและร้อนแรงมากกว่าเดิม ฉันไม่รู้ว่าเขาทนได้ยังไง แต่คิดว่าคงทรมานน่าดู เดาได้จาก แขนที่เกร็งแน่นพยายามที่จะไม่ให้อะไรพ้นประตูเข้ามา แมเนจมีดีอยู่ไม่กี่อย่าง และหนึ่งในนั้นคือ เขาเป็นคนรักษาคำพูด เหมือนกับทุกครั้ง






"อะแฮ่ม!!!"
เสียงกระแอมไอที่ดังขึ้นจากหน้าลิฟท์ทำให้เราสองคนผละออกจากกันเล็กน้อยและฉันก็หันไปมองครมาใหม่อย่างขัดใจเล็กๆ



ขัดใจ???



ฉันจะไปขัดใจทำไม



"แกจะมากไปแล้วมั้ง ไ้อ้แมเนจ"ยูทูปยืนหน้าหงิกอยู่่หน้าลิฟท์ ท่าทางอย่างจะกระทืบใครใจจะขาด
"ฉันให้แกมาตาม ไม่ได้ให้มานัวเนียกันที่หน้าประตู"





"ใครนัวเีนีย ก็เห็นอยู่ ว่าแค่จูบกันเฉยๆ "
แมเนจยิ้มกวนที่เห็นได้อย่างชัดเจนและยูทูปก็หน้าหงิกมากขึ้นเรื่อยๆ จนฉันที่หน้ายังแนบชิดอยู่กับแมเนจแทบจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่



"หมายถึงลิ้นโว้ย!!!!!"
ยููทูปก้าวฉับๆมาที่ฉันซึ่งถอยห่างออกอย่างรู้งานและแมเนจก็รับถีบของยูทูปไปเต็มๆ




"อุบส์!!!!ไอ้ยูทูป!!!"แมเนจร้องอย่างเดือดดาลแล้วสวนกลับด้วยหมัดไปอีกเต็มๆ



เมื่อจะมีการตอบโต้อีกครั้งแันก็เข้าไปขวางๆ



"พอๆ!!! จะไปกันได้รึยัง ทำไมต้องทะเลาะต่อหน้าฉันทุกทีเลยนะ"


"ฃิ  -^-"
ยูทูปสะบัดหน้าอย่างขัดใจแล้วเดินมาคว้าข้อมือฉันลากไปที่ลิฟท์ทันที


ไอ้นี่ แกงอแล้วลากฉันมาเนี่ยนะ



ประสาท!!!





...............................

ผับ Dollars's


เป็นสถานบันเทิงที่อยู่ไม่ไกลจากคอนโดของฉันมากนักและคนก็เยอะพอสมควรทั้งๆที่ยังไม่ดึกมากนัก ที่นี่มีรถราคาแพงจอดอยู่หลายคัน แต่แค่แมเนจและยูทูปก้าวลงจากรถ ทุกสายตาก็จับจ้องมาทางนี้ ฉันคว้าแว่นกันแดด ก่อนจะก้าวลงจากรถบ้าง แต่ไม่ทันที่จะเปิดประตูยูทูปก็เดินมาเปิดประตูให้ฉันซะก่อนและนั่นทำให้ฉันตกเป็นเป้าสายตามากกว่าเดิม



และแน่นอนว่าทุกสายตาที่ส่งมาทางนี้ต่างสื่อความหมายได้ว่า



ฉันอยากนอนกับเธอ

ทุกคนไม่เว้นแต่ฉันที่ได้รับสายตาแบบนั้นจากสาวๆ



ชิๆ ฉันไม่ชอบกินผู้หญิงหรอกนะ ถ้าเอามาาขบเล่นแก้เบื่อน่ะโอ



เราเดินเข้าไปด้านใน ยังไม่ทันถึงโต๊ะดีไอ้พวกที่เดินขนาบข้างฉันอยู่ก็ได้สาวมากกคนละหนึ่ง ที่ต้องยอมรับว่า เซ็กส์จัดมาก



เซ็กซี่จนไม่รู้จะอธิบายออกมายังไง เอาเป็นว่าพวกเธอมีดี มากกว่าไอ้ก้อนกลมๆใหญ่ๆที่เรียกว่าหน้าอก และอีกสองก้อนกลมๆใหญ่ๆที่เรียกว่าก้น ก็แล้วกัน



ยูทูปเดินนำไปแที่โซนวีไอพี ที่เสียงไม่ดังมากและคนก็ไม่เยอะเท่าไหร่ เกรเซียสและโมลินส์กำลังจิบแอลกฮอลล์โดยมีสาวๆค่อยชงเหล้่าให้ และคอยเล้าโลมไอ้สองตัวนั่น ไม่ต้องแปลกใจหรอกถ้าโมลินส์จะมามั่วผู้หญิง เพราะเป็นสันดานของมันแล้วแม้จะมีลูกหรือไม่ก็ตาม ฉันหย่อนก้นลงที่โซฟาเดี่ยว แล้วแย่งเหล้ามาจากสาวของเกรเซียส เจ้าหล่อนมองฉันอย่างขุ่นเคือง แต่พอฉันส่งยิ้มน้อยๆไปเท่านั้นแหละ เธอก็แทบถลามานั่งตักฉันแทน



5555555555555555



ฮอร์โมนแรงนี่มันช่วยไม่ได้จริงๆ


ก่อนที่เกรเซียสจะอ้าปากด่าฉันเรื่องสาวของมัน แมเนจกับสาวสุดฮอตก็เริ่มต้นจูบกัน แถมมือมันยังเลื้อยเข้าไปในกระโปรงเจ้าหล่อนอีกต่างหาก



"เฮ้ย!! มึงนี่มันเลวจริงๆ ำอะไรเกรงใจกันบ้าง"
ยูทูปที่นั่งอยู่ข้างๆตะโกนใส่หูไอ้คนที่เริ่มเอาหน้าไปซุกที่อกสาว ทำให้มันหยุดชะงักแจละเปิดโอกาสให้ ยูทูปว่าต่อทันที
"พึ่งจะดูดปากกับไอ้วิสกี้มาหยก มึงจะเอาคนใหม่อีกแล้วเรอะ"



ฉันหัวเราะไม่ได้กระดากอายอะไรที่ถูกพาดพิงถึง เพราะเข้าใจว่าทำไมไอ้แมเนจมันถึงรีบนัก



เราสองคนไม่น่าจูบกันเลยจริงๆ



"นั่นคนละเรื่องกันว่ะ"แมเนจพูดพร้อมรอยยิ้มที่ส่งมาให้ฉัน
"ก็ไอ้วิสมันเสนอ ฉันก็เลยสนอง"





ไอ้สัด พูดได้ดีมากเลยนะมึง



"ก็แกยั่วมาก่อน กลืนนำลายเลียปากแผลบๆซะขนาดนั้น"



ยูทูปหัวเราะลั่นเมื่อได้ยินคำตอกกลับของฉันขณะที่แมเนจสบถออกมายาวยืด
"+5555 แกก็ยังสู้วิสไม่ได้ว่ะ"ยูทูปหัวเราะต่ออีก ฉันอมยิ้ม เอนหลังพิงพนักโซฟา มองไปทางเกรเซียสที่สนใจสาวอีกคนซึ่งอยู่ตรงบาร์และโมลินส์ที่กำลังจ้องมองมาที่ฉัน




ฉันจ้องกลับ พลางยักคิ้วให้ คิดเหรอว่าฉันจะหวั่นไหวกับสายตาของนายอีก ไม่มีทางหรอก โมลินส์
เจ็บแล้วจำ ฉันไม่เหลืออะไรให้แกแล้ว แค่คำว่าเพื่อนยังไม่อยากจะยื่นให้เลยสักนิด




จนเกือบเที่ยงคืน โมลินส์และแมเนจก็ควงสาวออกไปต่อที่โรงแรม ฉันจึงได้ฤกษ์ไปดื่มต่อคนเดียวบ้าง เกรเซียสที่ยังไม่เมาอาสาพาฉันไปส่งที่ผับ Z





อยากดื่มใจจะขาดรอนๆ~~~




"กลับบ้านดีๆล่ะ ถ้าจะให้รับก็โทรมาบอก ต่อให้ยุ่งอยู่บนเตียงฉันก็จะรีบออกมาทันที"
ดูคำพูดมัน โคตรทุเรศเลยอ่ะ


"ถ้าแกต้องลำบากถึงขนาดนั้นก็อย่าเลยว่ะ"
ฉันตอบ พลางชะโงกหน้าเข้าไปจูบมันที่แก้มทีหนึ่งเป็นการขอบใจ แล้วยืนรอจนรถมาเซอราติของมันหายลับไปจากสายตา





ด้านในเป็นถูกตกแต่งไปอย่างดูดีมีระดับกว่าผับก่อนหน้าและไม่ดูสถุลเท่า แต่คนก็ยังเยอะอยู่ดี แต่ที่นี่ไม่ได้มีดีเจเปิดเพลงเสียงดังกระหึ่ม แต่มีสาวน้อยเสียงใสดูท่ายังอยู่แค่มัธยมปลายนั่งร้องเพลงช้าๆซึ้งๆอยู่ด้านบนเวที และวงดนตรีที่เล่นก็ฝีมือใช่ย่อย




ฉันตรงไปที่บาร์ด้านในสุด เลือกมุมที่คนน้อยที่สุด เพื่อจะได้นั่งดื่มอย่างสบายใจ
"ขอแรงๆมา 3"ฉันสั่ง บาร์เทนเดอร์มองฉันพลางยิ้ม แล้วไม่นานฉันก็ได้ซดวิสกี้เกือบเพียวสมใจ





อา......

ร้อนระอุถึงใจ



"อกหักมารึไง"
นายบาร์เทนเดอร์ถามขึ้น



"เปล่า สบายดี มีความสุขมาก"ฉันตอบพร้อมรอยยิ้ม




"แล้วทำไมถึงอยากเมาล่ะ"
บาร์เทนเดอร์ถามต่อ ฉันหัวเราะ คงคิดว่าฉันคออ่อนล่ะสิ





ฉันชูนิ้วขึ้น ในเครื่องหมายลูกเสือสามัญ



"3??"




"ใช่ 3 ขวดอย่างต่ำ ไม่งั้นไม่เมาง่ายๆหรอก"
จู่ๆฉันก็เกิดอยากร้องเพลง
"ที่นี่เขาให้ร้องเพลงได้รึเปล่า"




"ได้ จะร้องใช่ไหม จะได้ไปบอกทางเวทีให้"



"อืม ขอกีต้าร์ตัวนึงด้วยนะ"





บาร์เทนเดอร์ที่ดูน่าค้นหาคนนั้นเดินจากไป และเมื่อฉันซดวิสกี้หมดจนครบ 3 แก้วสาวน้อยที่นั่งอยู่บนเวทีก็ประกาศขึ้น



"วันนี้ นอกจากพีต้าแล้วจะมีแขกของเราขึ้นมาร่วมแจมกับพีต้าบนเวทีนะคะ ขอเสียงปรบมือหน่อยค่ะ"
ฉันลุกขึ้นยืนเมือ่สาวน้อยคนนั้นประกาศขึ้น ไฟด้านในสว่างขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อฉันลัดเลาะไปตามทางเดิน
และเมื่อฉันก้าวขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับปรับสายกีตาร์ก็มีเสียงฮือฮาดังขึ้น คาดว่าในนี้จะมีคนรู้จักฉันไม่มากก็น้อย คาดว่าสาวน้อยเสียงใสนี้ก็ด้วย เพราะเธอดูตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด







อะไรกัน ฉันไม่ได้ดังขนาดนั้นที่ไทยนี่ซักหน่อย ถ้าที่อเมริกาหรือที่ยุโรปค่อยว่าไปอย่าง


ฉันโค้งหัวให้คนดูข้างล่างเล็กน้อย แล้วเริ่มโซโล่ด้วยจังหวะช้าๆที่ด้นสดขึ้นมา แต่ไพเราะจับใจ มีคนเคยบอกว่าเวลาฉํนจับกีตาร์เหมือนจะถูกสะกดไม่ให้ละสายตา ให้จมดิ่งไปในห้วงอารมณ์ที่ฉํนสร้างขึ้น จากนั้นฉันก็หยุดโซโล่กะทันหัน ทำให้ใครหลายคนถึงกับสะดุ้งได้สติขึ้นมา





จากนั้นก็มีเสียงโห่ร้องขึ้นมาจากด้านล่างเมื่อฉันขึ้นอินโทรเพลงที่ทุกคนคุ้นเคยและฉันก็ชอบวงนี้เป็นพิเศษ แต่เป็นเวอร์ชั่นกีตาร์เดียวๆที่ฉันโคฟเวอร์เอง



GIVE A LITTLE MORE by MAROON 5

Now you've been bad, and it goes on and on and on
'Til you come home, babe, 'til you come home
Beauty's past, the poison you've learned to love is gone
I'm all alone baby, I'm all alone

I'm waiting for something, always waiting
Feeling nothing, wondering if it'll ever change
And then I give a little more, ooh, babe
Give a little more, ooh, babe

I'm not falling in love with ya, I'm not falling in love
I'm not falling in love with ya, I'm not falling in love
'Til I get a little more from you, baby
Get a little more from you, baby

You were wrong for turning me on
And on and on
And on and on
You make it so hard

I'm waiting for something, always waiting
Feeling nothing, wondering if it'll ever change
And then I give a little more, ooh, babe
Give a little more, ooh, babe

I'm not falling in love with ya, I'm not falling in love
I'm not falling in love with ya, I'm not falling in love
'Til I get a little more from you, baby
Get a little more from you, baby

I have no defense
I know you're gonna get me in the end
And I cannot pretend
I never wanna feel this way again

I'm not falling in love with ya, I'm not falling in love
I'm not falling in love with ya, I'm not falling in love
'Til I get a little more from you, baby
Get a little more from you, baby

I'm not falling in love with ya, I'm not falling in love
I'm not falling in love with ya, I'm not falling in love
'Til I get a little more from you, baby
Get a little more from you, baby



(Copied from MetroLyrics.com)




ฉันร้องเพลงไปเรื่อยๆก่อนจะรู้สึกถึงสายตาที่ผิดปกติจากชายคนหนึ่ง ชายผู้มีรูปหน้าราวกับรูปปั้นฝีมือเอก ตาสีเทาที่ดูราวกับหมอกควันแต่ก็เชิญชวนให้ค้นหา ริมฝีปากหยักได้รูปยกยิ้มขึ้นมาช้าๆและทำให้ฉํนถึงกับหายใจสะดุด



ไม่ใช่เพราะรอยยิ้ม



แต่เป็นสายตาที่ร้อนแรงราวกับเปลวเพลิง


กว่าใครๆที่เคยเจอ










ราวกับว่าเขาเชิญชวนฉันอยู่ และมันช่างน่าตอบรับคำเชิญชวนนั้นสุดๆ





ฉันกล่าวขอบคุณส่งกีตาร์คืนให้กับสาวน้อยที่ชื่อพีต้าพร้อมกับอยยิ้มหวานแล้วตรงกลับไปที่บาร์เหมือนเดิม



"ขอเหมือนเดิมอีกสอง นะ คุณบาร์เทนเดอร์"





"สาม"
เสียงหนึ่งขัดขึ้น ฉันหันกลับไปมอง ยกยิ้มเล็กน้อยแม้จะรู้สึกใจเต้นๆแปลกๆ ร่างสูงทรุดตัวลงนั่งข้างๆฉันส่งยิ้มที่ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องใจละลาย





อืม...... ยกเว้นฉันเพราะแค่รู้สึกร้อนเฉยๆ


"มาคนเดียว??"
อีกฝ่ายเริ่ม


"ใช่"
ฉันรับคำยกวิสกี้ขึ้นจิบ




"ไม่กลัวรึไง"คำถามนั้นของเขาทำให้ฉันเลิกคิ้วขึ้นเขาจึงเสริมต่อว่า"ผู้หญิงที่ดึงดูดใครต่อใครแบบนี้"





ฉันหัวเราะชอบคำพูดของคนตรงหน้า
-ดึงดูดใครต่อใคร-
"นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่านายโดนฉันดึงดูดด้วยรึเปล่าล่ะ"



อีกฝ่ายยิ้ม



"มากเลยล่ะ"




..........................................................


"มาเล่นเกมกันหน่อยไหม เกมง่ายๆ"




"ดวลเหล้า???"


"ใช่"



"ฉันเลี้ยง ถ้าเธอมอมฉันได้เหมือนชื่อของเธอ วิสกี้"


รู้ได้ไงวะ หรือว่ารู้จักเรา อาจจะหน้าตาอย่างนี้คงมีเงินพอจะไปเที่ยวนู่นนี่มาบ้าง




"แต่ถ้าไม่ ฉันจะมอมเธอเหมือนชื่อของฉัน คาลวาโดส"



......................................


บาร์เทนเดอร์มองาการดวลเหล้าอย่างนึกสนุกในใจ แม้ตัวเขาจะไม่ค่อยเชื่อว่าผู้หญิง(?)ที่ชื่อวิสกี้จะคอแข็งขนาดต้งใช้สามขวดเพื่อให้เธอเมา แต่ผู้ชายที่ชื่อคาลวาโดสนี่ก็น่าสนใจเหมือนกัน




ของมึนเมาเหมือนกัน ก็ขึ้นอยู่กับว่าเหล้าไหนจะแรงกว่า

วิสกี้ หรือ คาลวาโดส


เขาชงเหล้าอย่างที่วิสกี้สั่งมาก่อนห้าแก้ว และเมื่อเห็นทั้งสองคนยังซดโดยไม่ลังเลก็เริ่มรู้สึกสนุกขึ้นมาอีก




..........................................
หมดไปแล้ว 3 ขวด



คาลวาโดสท่าทางจะสิ้นฤทธิ์ ขณะที่ วิสกี้ยังแค่กรึ่มๆ



คำกล่าวอ้างที่ไม่น่าเชื่อนั้นเป็นความจริง



"เอาล่ะ ฉันชนะแล้ว"วิสกี้พูดขึ้น"โรมันคุณเก็บเงินจากหมอนี่นะ"


วิสกี้เรียกชื่อของเขา เหมือนว่าเราจะคุ้นเคยกันพอสมควร


"แต่แป็บนะ"วิสกี้ยิ้มแล้วก้มตัวเหนือคาลวาโดส ล้วงกระเป๋าเงินอีกฝ่ายที่ฟุบหลับไปแล้วออกมาก่อนจะส่งแบงค์พันหลายใบให้ ซึ่งเกินค่าเหล้าไปเยอะพอสมควร





"ช่วยฉันแบกหมอนี่ไปที่รถมันหน่อยสิ"

อ้อ... ทิป


โรมัน เอาแขนข้างหนึ่งของชายหนุ่มที่หลับปุ๋ยพาดบ่าอีกข้างอยู๋ที่วิสกี้ ด้วยความที่เจ้าตัวสูงพอสมควรทำให้การแบกคนที่สูงเกือบ 190 ไม่เป็นการลำบากมากนัก


"รถคันไหนล่ะ"โรมันถาม วิสกี้ทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงอีกฝ่ายแล้วหยิบกุญแจรถที่มีป้ายยีห้อติดหราว่าเฟอร์รารี่ออกมา แต่ที่นี่ก็มีเฟอร์รารี่อยู่หลายคัน



แต่เมื่อมีเสียงเปิดล็อครถจากคันสีดำ โรมันก็รู้เป้าหมาย ยัดร่างหนักๆไว้ที่เบาะหลัง



"ขอบใจนะ ไว้พรุ่งนี้ฉันจะมาชิมฝีมือโรมันอีก"วิสกี้ชูนิ้วโป้งให้แล้วเดินไปยังฝั่งคนขับ พร้อมโบกมือลาก่อนจะขับรถหายออกไป




ช่างเป็นค่ำคืนที่เร้าใจสำหรับบาร์เทนเดอร์อย่างเขาทีเดียว
..........................................


ฉันขับรถกลับไปยังคอนโดของตัวเอง พลางเรียกยามมาช่วยแบกร่างของนายคาลวาโดสไปที่ห้อง แล้วฉันค่อยเปิดประตูห้องน้ำแล้วทิ้งร่างสูงลงไปที่อ่างอาบน้ำด้านนอก ส่วนตัวเองก็เข้าไปอาบนำในห้อง แล้วหลับไปในที่สุด





คาลวาโดส งั้นเหรอ


นายก็แค่เหล้าเกรดต่ำเท่านั้นแหละ

SMALL TALK

Hello :D
จบไปแล้วสำหรับตอนที่สอง เหนื่อยจริงอะไรจริง อากาศร้อนมากกกเลยค่ะ


ขอบคุณหลายคนที่เข้ามาอ่าน ถึงจะหลงเข้ามาก็ตาม
ถ้ามีตรงไหนอยากให้ปรับปรุงช่วยบอกด้วยนะคะ
เพราะเรื่องนี้ไม่ได้กรองภาษาเท่าไหร่ ด้นสดๆเอาอย่างเดียว




เจอกันตอนหน้าเร็วๆนี้ค่ะ

<3

 

 















 















THX.THEME
 
Cry .Q