รักร้อน...ซ่อนเล่ห์

ลำดับตอนที่ #5 : ร้อยเล่มเกวียน

.......ร้อยเล่มเกวียณ............

   ภายในห้องทำงานดีไซน์หรูมีรสนิยม หญิงสาวในชุดเดรสเกาะอกสั้นเหนือเข่าสีแดงสด ด้วยรูปทรงของชุดเขารูปและรัดจนเกินไป เผยให้เห็นเนินออกที่อวบอิ่มของหญิงสาว  ดวงหน้าคมของหญิงสาวถูกแต่มแต้งด้วยเครื่องสำอางสีสด ให้ดูเหมาะกับชุดของเธอ 

"เมื่อไหร่คุณกันต์จะมา"   วรินทิราเอ่ยถามเลขาของอติกันต์

"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ปกติคุณอติกันต์เข้ามาทำงานไม่เป็นเวลาค่ะ" 

"ชิ!!!!  เอาเบอร์มือถือคุณอติกันต์มาหน่อยสิ"  วรินทิราตวาดใส่เลขาสาวด้วยน้ำเสียงที่แสดงให้เห็นว่าหญิงสาวไฮโซตรงหน้าเป็นคนเอาแต่ใจมากๆ

"แต่...คุณกันต์ไม่ให้เบอร์โทรศัพท์กับใครนะค่ะ ถ้าไม่มีธุระจริงๆ" 

"นี่หล่อน!!!!  ฉันบอกให้เอาเบอร์คุณกันต์มาไง หรือว่าพูดดีๆแล้วไม่ให้.........อ๊ะ!!! เอานี่ไป"  วรินทิราควักแบงค์ห้าร้อยออกมา 1 ใบ  ยื่นให้เลขาของอติกันต์

"แต่ว่า....คุณอติกันต์สั่งไว้อย่างนี้จริงๆนะค่ะ"

"แค่นี้ไม่พอรึไง.....งั้นเอาไปอีกห้าร้อย  หวังว่าแค่นี้คงจะพอที่หล่อนจะให้เบอร์โทรศัพท์คุณอติกันต์นะ"  วรินทิราเอ่ยด้วยน้ำเสียงดูถูก

"ผมว่าเก็บเงินของคุณเอาไว้ดีกว่ามั้ยครับ"  เสียงห้าวๆที่แฝงไปด้วยความเย็นชาของชายหนุ่มทำให้วรินทิราและชุติกาญจน์ถึงกับสะดุ้งเฮือก

"พี่กันต์ มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย"  วรินทิรารีบรี่เข้าไปหาอติกันต์และเกาะแขนชายหนุ่ม คำพูดที่เธอเอ่ยเรียกเขาแสดงถึงความสนิทสนมกันมากพอสมควร   ชายหนุ่มปราดมองหญิงสาวก่อนที่จะพยักหน้าให้กับเลขาของตนออกจากห้อง

"คุณวรินทิราปล่อยผมดีกว่ามั้งครับ"  อติกันต์แกะมือนุ่มของหญิงสาวออกจากท่อนแขนของเขา

"ทำไมพี่กันต์เรียกนีน่าซะห่างเหินอย่างนี้ล่ะค่ะ เรียกว่านีน่าเหมือนเมื่อก่อนดีกว่าค่ะ" 

"คงไม่เหมาะสมมั้งครับ"  ชายหนุ่มเดินไปนั่งยังโต๊ะทำงานของตนเอง  วรินทิราจะเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ในตำแหน่งฝ่ายการตลาด ซึ่งเธอเรียนจบมาทางด้านนี้โดยเฉพาะ  คุณหญิงวิจิตตรา มารดาของวรินทิราได้ฝากฝังเธอไว้กับคุณหญิงอรชุติกา มารดาของอติกันต์ ซึ่งแน่นอนว่าคนฉลาดๆอย่างอติกันต์รู้ดีว่าคุณหญิงทั้ง 2 ต้องการจะให้เขากับวรินทิราลงเอยด้วยกัน

  "ห้องทำงานของคุณอยู่ด้านโน้นนะ ตามเลขาผมไปได้เลย"  หลังจากที่อติกันต์เรียกให้เลขาของตนเข้ามายังห้องและพาวรินทิราไปยังโตีะทำงานของเธอ  ชายหนุ่มไม่มีท่าทีสนใจหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย

"ท่าเล่นตัวไปเถอะคุณอติกันต์ สักวันคุณต้องเป็นของฉัน"  วรินทิราสบถอยู่ในลำคอ

  "คุณอติกันต์คะ  ทางบริษัทของคุณหญิงดวงแขส่งรายละเอียดของนางแบบและนายแบบมาให้คุณอติกันต์เลือกแล้วนะค่ะ นี่ค่ะรายละเอียด"  เลขาสาวยื่นแฟ้มรายละเอียดของนางแบบและนายแบบที่จะมาเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับโฆษณานำเข้าสินค้าแบรนด์ดังของบริษัทจิรายุท

"เอาวางไว้ตรงนั้น"  น้ำเสียงเย็นชาของอติกันต์ทำให้เลขาสาวถึงกับสะดุ้งโหย!!  เธอรีบถอยกรูออกจากห้องทำงานทันที

   อติกันต์เปิดแฟ้มงานทีละหน้า นางแบบคนแรก จัสสิก้า  นางแบบสาวลูกครึ่งอังกฤษ-ฝรั่งเศษ  ส่วนนายแบบที่คู่กับเธอก็ มาร์ค  นายแบบลูกครึ่งไทยเกาหลี แต่ดันชื่อฝรั่งซะงั้น!!

"มนัญชญา!!!"  อติกันต์หลุดปากเอ่ยชื่อหญิงสาวออกมาเบาๆ เมื่อรายละเอียดของนางแบบคนที่สอง คือ มนัญชญา  ไพศาลสิทธิพานิช 

"คุณแหม่มเข้ามาหาฉันหน่อย"  น้ำเสียงดุๆของอติกันต์ที่ดังผ่านโทรศัพท์หน้าห้องทำให้เลขาสาวต้องรีบวางมือจากงานและตรงดิ่งเข้าไปหาเขาทันที

"ตกลงงานนี้ฉันเลือกคุณมนัญชญา คุณช่วยติดต่อเธอไปที  ติดต่อให้ได้ภายในวันนี้นะ"  ชายหนุ่มเขวี้ยงแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะ  เลขาสาวจึงต้องรีบเก็บแฟ้ม

"แล้ว...เอ่อ...นายแบบล่ะคะ" 

"ไม่มีใครเข้าตาฉันสักคน เดี๋ยวฉันติดต่อไปทางบริษัทโน้นเอง" 

"คุณอติกันต์ค่ะ  คือว่า...ทางคุณมนัญชญาเธอปฏิเสธงานนี้ค่ะ"  อติกันต์ละสายตาจากงานที่เค้าอ่านค้างอยู่ มองหน้าเลขาสาวตรงหน้าด้วยแววตาดุดัน

"เขากล้าปฏิเสธงานของผมงั้นหรอ"

"เธอบอกว่า.....เธอจะไม่ร่วมงานกับ...."

"ไม่ต้องพูด!!!! ฉันจะออกไปข้างนอก จะไม่กลับมาที่ทำงานแล้วนะวันนี้  ถ้ามีงานด่วนค่อยโทรหาฉัน เข้าใจมั้ย!!!"  น้ำเสียงที่ปกติแล้วเย็นชาของชายหนุ่ม บัดนี้ได้เกรี้ยวกราดใส่จนเลขาสาวถึงกับหน้าซีด

"คุณอติกันต์ค่ะ..แล้วคุณวรินทิราล่ะคะ  เธอบอกว่าถ้าคุณออกไปข้างนอกให้รายงานเธอด้วยค่ะ"

"ถ้าเธออยากหางานใหม่ก็เชิญตามสบาย"  สายตาและน้ำเสียงที่เย็นชาและดุดันของชายหนุ่ม ทำให้เลขาสาวถึงกับสะดุ้งตัวแข็งทื่อไปทั้งตัว

   คอนโดสุดหรูใจกลางเมือง

ก๊อกๆๆๆ!!! มือใหญ่ของอติกันต์เคาะประตูหน้าห้องมนัญชญา

"สักครู่ค่าาา"  เสียงใสๆของมนัญชญาดังมาแต่ไกล ก่อนที่ประตูจะถูกเปิดออก หญิงสาวถึงกับถอดสีหน้าเมื่อเห็นชายหนุ่มยืนอยู่หน้าประตู

"ไงคุณมนัญชญาสุดสวย"  น้ำเสียงเย็นชาของชายหนุ่มทำเอาหญิงสาวถึงกับผงะ เขากล้ายังไงถึงมาหาเธอถึงที่นี่ 

"คุณมาทำไม" 

"มีมารยาทหน่อยสิครับคุณนางแบบสุดสวย ไม่เชิญแขกเข้าไปนั่งข้างในหน่อยหรอครับ"

"ไม่มีทาง  คุณมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ"  พูดจบ ประตูไม้บานใหญ่ก็ถูกเลื่อนมาให้ปิด แต่ช้าเสียแล้ว เมื่อร่างสูงของอติกันต์ดันประตูเอาไว้และเขาก็แทรกตัวเข้ามาอยู่ในห้องของมนัญชญา

"นี่คุณอติกันต์!!! ออกไปเดี๋ยวนี้นะ คุณไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องของฉัน"

"นี่คุณ!!!  คุณคิดว่าผมอยากเขามาหาคุณมากนักรึไง"

"งั้นคุณก็ออกไปสิ"  หญิงสาวตวาดเสียงใสๆของเธอใส่ชายหนุ่ม ชายหนุ่มหันไปปิดประตูก่อนที่จะล๊อคประตู

"มานี่!!!!"  อติกันต์ถือวิสาสะคว้าข้อมือเล็กของหญิงสาวและดึงร่างเธอให้เดินตามเขาเข้าไป ทำเหมือนกับว่าห้องนี้เป็นของเขาเอง

"คุณจะออกไปหรือไม่ ถ้าคุณไม่ออกไปฉันจะแจ้งความ"

"ข้อหาอะไรมิทราบ แล้วคุณคิดว่าตำรวจจะทำอะไรผมได้"

"ถึงคุณจะไม่ถูกจับ  แต่คุณก็เสียชื่อเสียงแหละน่า"  สายตาดื้อรั้นของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาเบาๆ

"คุณลองคิดดูนะว่าถ้าผมเสียชื่อเสียง แล้วคุณจะเสียมากกว่าผมเท่าไหร่ ในเมื่อคุณเป็นผู้หญิง ยังไงซะคุณต้องเสียมากกว่าผมอยู่แล้ว"

"คุณอติกันต์!!!!!"  หญิงสาวขึ้นเสียงสูง

"คุณจะรับงานของผมมั้ย"

"ไม่!!! เอ๊ะคุณนี่ ฉันบอกเลขาคุณไปแล้วนะว่าฉันไม่รับงานนี้"

"ทำไมคุณถึงไม่อยากร่วมงานกับผมหะ!!!!"  ชายหนุ่มถือวิสาสะคว้าร่างบางของหญิงสาวเข้ามาประชิดกับตัวของตนเอง มนัญชญาใช้กำปั้นเล็กของเธอทุบชายหนุ่ม

"ฉันมีงานเยอะแยะที่จะต้องทำ ฉันไม่ว่างไปทำงานให้คุณหรอกนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" แววตาไม่พอใจของหญิงสาวทอประกายอย่างเห็นได้ชัด

   ชักสนุกซะแล้วสิ   ชายหนุ่มแอบหัวเราะในลำคอ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เผยขึ้นให้เห็นบนใบหน้าของอติกันต์

"ทีอย่างนี้ล่ะทำเล่นตัว!!!  นี่ผมลงทุนมาหาคุณถึงที่นี่นะ"

"พูดอะไรของคุณ  ฉันบอกคุณแล้วไงว่าฉันไม่รับงานของคุณ มาทางไหนกลับไปทางนั้นซะ" 

"หึ!!  นี่คุณไล่ผมหรอ ....ผมมาหาคุณถึงที่ ทำไมคุณถึงปล่อยผมไปล่ะ ทีเมื่อก่อนล่ะก็....คุณดอดไปหาไอ้พีทถึงอังกฤษคุณยังทำมาเลย  ทำไมวันนี้ผมมาหาคุณถึงที่คุณไม่จับผมไว้เหมือนที่คุณจับไอ้พีทล่ะ"

  เพี๊ยะ!!!!  ฝ่ามือเรียวยาวของหญิงสาวฟาดอย่างเต็มแรงลงบนใบหน้าคมเข้มของชายหนุ่มตรงหน้า

"คุณไม่มีสิทธิ์จะมาดูถูกฉันนนะคุณอติกันต์!!!!"

"ไม่มีสิทธิ์อย่างนั้นหรอ!!! ที่ผมจะทำน่ะมันมากกว่าการดูถูกคุณอีกนะ  ผู้หญิงอย่างคุณมันก็ดีแต่ยั่วผู้ชายรวยๆไปวันๆ  ถึงขั้นหนีตามไปอยู่กับแฟนของพี่สาวต่างแม่ของตัวเอง"

"ฉันไม่ได้หนีตามไปหาคุณภัสกรนะ ถ้าคุณรู้ไม่จริงคุณอย่าพูดดีกว่า"

"งั้นหรอ!!! งั้นเธอจะบอกว่าไอ้พีทนั่นมันดันมาหลงรักเธอเอง จนทำให้...ทำให้"  อติกันต์ไม่อยากจะเอ่ยว่าจนทำให้วินิตตาคนรักของเขาต้องฆ่าตัวตาย

"จนทำให้อะไรล่ะ...ทำให้คุณนิต้าต้องฆ่าตัวตายงั้นสิ"  เหมือนกับว่าหญิงสาวจะรู้ทันชายหนุ่ม

"มนัญชญา!!!!"

"ไงล่ะ!! ทนฟังความจริงไม่ได้ล่ะสิ ว่าแฟนเก่าของคุณต้องฆ่าตัวตายเพราะคุณพีทน่ะ  คุณน่าจะรู้ตัวนะว่าคุณมันไม่มีค่าในสายตาใครน่ะ ถึงขั้นที่คุณนิต้าแฟนเก่าบอกเลิกและเธอยังตัดสินชีวิตของเธอด้วยการแสดงให้คุณเห็นแล้วว่าเธอรักภัสกรไม่ใช่คุณ!!!"  คำพูดของหญิงสาวเหมือนกับมีดคมหลายเล่มที่ทิ่มแทงลงมาตรงกลางหัวใจของอติกันต์

"มนัญชญา!!!"  ชายหนุ่มกระชากร่างบางของหญิงสาวเข้ามาและฝังจมูกของเขาลงบนซอกคอขาวๆของมนัญชญา  มือเรียวบางของหญิงสาวจิกหลังชยหนุ่มเป็นการบอกให้ชายหนุ่มปล่อยเธอ   ชายหนุ่มได้ฝากรอยเอาไว้บนต้นคอของหญิงสาว  ชายหนุ่มประกบริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากอิ่มแดงของหญิงสาว  รสจูบที่รุนแรงของชายหนุ่มทำให้มนัญชญาตั้งตัวแทบไม่ทัน เขาขยี้ริมฝีปากเธออย่างแรงจนปากของหญิงสาวต้องเปิดรับลิ้นขื่นๆของชายหนุ่ม  ชายหนุ่มลิ้มรสชาติหวานจากปากของหญิงสาวจนทั่ว เขาเลื่อนมาเป็นจูบตรงซอกคอของหญิงสาวอีกครั้ง
   มนัญชญาพยายามผลักร่างใหญ่ของชายหนุ่มออกแต่แรงของหล่อนไม่ทำให้ร่างของชายหนุ่มสะทกสะท้านเลยสักนิดเดียว ชายหนุ่มยังคงไซร้ซอกคอขาวระหงส์ของมนัญชญา  มือใหญ่ของเขาเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของหญิงสาว และกระชากมันออกจากตัวของเธอจนทำให้เสื้อขาด

"ปล่อย...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ"  เสียงของมนัญชญาแหบพร่า เธอร้องขอเขาให้ปล่อยเธอแต่ร่างสูงของอติกันต์กลับยิ่งจู่โจมเธอรุนแรงขึ้นกว่าเดิม  ชายหนุ่มกวาดสายตามองร่างบางขาวเนียนของหญิงสาว

"ปล่อยฉันนะคุณกันต์!! ฉันจะยอมคุณทุกอย่าง"  หญิงสาวพูดเสียงสั่นเครือ ทำให้อติกันต์ถึงกับชะงักการกระทำทุกอย่างของเขา
   
      เมื่อร่างสูงของชายหนุ่มผละออกจากร่างของเธอ มนัญชญารีบคว้าเสื้อเชิ๊ตที่ขาดเป็นริ้วปิดบังส่วนบนของเธอเอาไว้ 
 
"ฉัน..."  ชายหนุ่มเก็บคำว่าขอโทษลงในลำคอ ก่อนที่จะเผลอพูดมันออกมา  เขามองหน้าหญิงสาวตรงหน้า ใบหน้าสวยของเธอตอนนี้เปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา  ใครจะคิดว่าผู้หญิงที่สุดแสนจะหยิ่งคนนี้ร้องไห้ต่อหน้าเขา  หรือว่าเธอจะไม่เคยจริง.....

"เธอบอกว่าจะยอมฉันทุกอย่างใช่มั้ย"

"คุณมันเลว!!!!"

"มนัญชญา!!!! ถ้าคุณไม่อยากจะให้ผมทำมากไปกว่านี้ พรุ่งนี้คุณรอผมอยู่ที่นี่ 9 โมงผมจะมารับคุณเอง" เสียงกร้าวของชายหนุ่มดังขึ้นก่อนที่ร่างสูงของเขาจะเดินออกไปจากห้องของหญิงสาว

   
    อติกันต์ขัวรถออกมาจากคอนโดหรูของมนัญชญาอย่างหัวเสีย เขาหวนนึกถึงเรื่องเมื่อไม่กี่นาทีก่อน  นี่เขาทำอะไรลงไป!!  เขาทำอย่างนั้นกับมนัญชญาทำไมกัน  เพราะเธอพูดถึงวินิตตาคนรักเก่าของเขาอย่างนั้นหรอ  เขาคงต้องยอมรับความจริงที่ว่าวินิตตารักแค่ภัสกรเพียงคนเดียวเท่านั้น