รักร้อน...ซ่อนเล่ห์

ลำดับตอนที่ #2 : ตาต่อตา ฟันต่อฟัน

ตอนที่ 2  ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
"ว่าไงนะ คุณมนัญชญายกเลิกงานนี้หรอ"    อติกันต์ตะคอกใส่เลขาสาวเมื่อเธอมาบอกว่ามณัญชญายกเลิกงานพรีเซนเตอร์ทั้งหมดที่คุยเอาไว้ก่อoหน้านี้
"ค่ะ..คือว่า..คุณมนัญชญาบอกว่าเธอมีงานด่วนต้องไปแสดงแฟชั่นโชว์ที่ญี่ปุ่นค่ะ"
"แล้วงานของผมล่ะ งานนี้มันสำคัญมากนะ แล้วอีกอย่าง ทางบริษัทเราก็เตรียมการทุกอย่างไว้เป็นอย่างดีแล้วด้วย"
"แต่คุณมนัญชญาเธอบอกมาอย่างนี้นะคะ เธอบอกว่าถ้าไม่ยกเลิกงานนี้ ต้องรออีก 2 อาทิตย์ค่ะ เพราะกว่าเธอจะกลับมาคงอีก 2 อาทิตย์ค่ะ"
"ไม่ได้!!!!  งานนี้เธอจะยกเลิกและเลื่อนเวลาไม่ได้ เธอต้องมาเป็นพรีเซนเตอร์"
"แต่ทางเรา...ติดต่อเธอไม่ได้อีกเลยนะค่ะ"
"ดีล่ะ งั้นผมติดต่อเธอเอง"

  
   คอนโดหรูใจกลางเมือง 
หลังจากที่วิ่งวุ่นถ่ายละครถึง 2 เรื่องติดต่อกันของวันนี้ ร่างบางๆของมนัญชญาถึงกับหมดแรง หญิงสาวขับรถคันหรูมาจอดที่ลานจอดรถของคอนโด
"เฮ้อ!!!!! ง่วงชะมัดเลย" หญิงสาวบิดขี้เกียจก่อนที่จะลงจากรถ แต่ทว่า มือใหญ่ของใครคนหนึ่งกลับปิดปากของเธอและลากเธอขึ้นรถของเขา ไป
"นี่คุณ!!!!!!"  หญิงสาวต้องชะงักคำพูดเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่ลักพาตัวเธอมาอยู่ในรถของเขาคือ อติกันต์ อัครภูไกร
"ว่าไงครับคุณมนัญชญา" ชายหนุ่มทำหน้าล้อเลียนหญิงสาว
"ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่มีเวลามาเล่นลิ้นกับคุณ"
"ผมไม่ได้มาเล่นลิ้น ผมแค่จะมาบอกคุณว่าห้ามคุณcancle งานพรีเซนเตอร์ แล้วก็ห้ามคุณเลื่อนนัดด้วย พรุ่งนี้คุณจะต้องไปถ่ายโฆษณาชุดนี้ของผม"
"ไม่!! ฉันคิดว่าเลขาของคุณคงจะบอกคุณไปแล้วนะ ว่าฉันจะต้องไปไหน แล้วฉันก็คิดว่าคนเก่งๆอย่างคุณคงจะเข้าใจอะไรง่ายๆ"
"นี่คุณคิดจะทำให้ผมเสียงานหรอ"
"แล้วแต่คุณจะคิดสิค่ะ" มนัญชญาเบือนหน้าหนี
"หันมานี่คุณมิน คุณจะต้องไปถ่ายโฆษณาชุดนี้ของผมพรุ่งนี้"
"เอ๊ะ!!! คุณอติกันต์ ทำไมคุณพูดไม่รู้เรื่องอย่างนี้เนี่ย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" มนัญชญาสะบัดแขนตัวเองให้หลุดจากการจับกุมของอติกันต์
"ผมบอกให้คุณไปถ่ายโฆษณาพรุ่งนี้ ค่าตัวคุณสูงมากเลยนะ"
"คุณคิดจะเอาเงินฟาดหัวฉันหรอคุณอติกันต์ ไม่มีทาง ยังไงซะ พรุ่งนี้ฉันจะไม่ไปถ่ายโฆษ........." ยังไม่ทันที่มนัญชญาพูดจบ ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อของเธอต้องถูกปิดด้วยริมฝีปากแดงธรรมชาติของชายหนุ่ม ไม่ทันที่หญิงสาวจะตั้งตัวชายหนุ่มสอดลิ้นของเขาไปรับความรสชาติความหวานภายในปากของหญิงสาว ชายหนุ่มขยี้ริมฝีปากของเขาบนริมฝีปากของหล่อนเป็นการจูบที่รุนแรงและเร่าร้อนมาก หญิงสาวร่างกายอ่อนระทวยจนไม่มีแรงทำอะไร ชายหนุ่มนึกสะใจในความชนะของตน แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเขาเห็นน้ำตาใสๆไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยกลมโตของหญิงสาว  อติกันต์ถอนริมฝีปากของตัวเองออกจากริมฝีปากของหญิงสาวตรงหน้า

  เพี๊ยะ!!!!! ชายหนุ่มหน้าหันตามแรงปะทะของฝ่ามือเรียวยาวของหญิงสาว

"คุณดูถูกฉันมากเกินไปแล้วนะคุณอติกันต์"
"................."   ชายหนุ่มพูดไม่ออก นี่เขาทำอะไรไป ที่เขาจูบเธอเพราะอะไรกัน เขาอยากเอาชนะเธอเท่านั้นหรอ
"ฉันเกลียดคุณ!!!! จำเอาไว้ซะ ฉันเกลียดคุณ!!!!"  น้ำเสียงที่เย็นชาหลุดออกมาจากปากสีชมพูบางสวยของมนัญชญา ก่อนที่เจ้าหล่อนจะวิ่งออกไปจากรถหรูของอติกันต์

"ผมขอโทษมนัญชญา"  อติกันพึมพำกับตัวเองหลังจากที่ร่างบางระหงส์ของหญิงสาววิ่งออกไปจากรถ

   กองถ่านภาพยนต์โฆษณานาฬิกาที่นำเข้าจากเมืองนอก ภายในกองถ่ายกำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดเตรียมงานเล็กๆน้อยๆ

"เฮ้ย!!! นี่มันสิบโมงแล้วนะ ทำไมนางแบบยังไม่มาว่ะไอ้คุณกันต์"

"................."

"ไอ้กันต์!!!!!"

"อะ..อะไรว่ะ" อติกันต์ละล่ำละลัก

"แกเป็นอะไรของแกว่ะไอ้คุณกันต์ ตกใจอะไร แล้วแกฟังฉันอยู่มั้ยเนี่ย ที่ฉันถามแกน่ะ"

"แกถามอะไรฉันว่ะจั้ม"

"ฉันถามแกว่าเมื่อไหร่นางแบบสุดสวยของฉันจะมา"

"ฉันไม่รู้โว้ย!!!!"  อติกันต์พูดจบก็ผลุนผลันเดินไปที่รถตัวเอง ทิ้งให้คู่สนทนาอย่างจิรายุทงงกับอาการของเขาวันนี้ 

"นี่มันสิบโมงแล้วนะ เธออยากลองดีกับฉันรึไง" อติกันต์สบถออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อพรีเซนเตอร์อย่างมนัญชญายังไม่มากองถ่าย

"แหวน มานี่สิ" อติกันต์ตะโกนเรียกสตาฟสาวที่ยืนดูตารางคิวอยู่

"ค่ะ..คุณกันต์มีอะไรรึเปล่าค่ะ"

"เอาเบอร์โทรของมนัญชญามาเดี๋ยวนี้"

"คะ...ว่าไงนะค่ะ" สตาฟสาวมองหน้าผู้เป็นเจ้านายด้วยความงุนงง ปกติแล้วอติกันต์ไม่เคยจะมาควบคุมงานด้วยตัวเองด้วยซ้ำ มีแต่จะส่งคนมาทำงานแทน ส่วนตัวเองจะคอยนั่งคุมและดูแลงานอยู่ที่บริษัท แต่งานนี้เขากลับมาควบคุมงานด้วยตัวเอง แถมยังโทรตามพรีเซนเตอร์ด้วยตัวเองอีกด้วย

"ฉันบอกว่าให้เอาเบอร์โทรของยัยมนัญชญามาไงเล่า เร็วๆด้วย!!!!"  ชายหนุ่มตะคอกใส่ผู้เป็นลูกน้อง จนเธอต้องรีบเปิดแฟ้มและเอาเบอร์โทรศัพท์ของมนัญชญาให้เขา

"เธอไปได้แล้วไป"

"ค่ะๆๆ" สตาฟสาวรีบถอยห่างออกไปจากเจ้านายหนุ่มผุ้อารมณ์ร้อน

"ทำไมไม่รับโทรศัพท์ว่ะ..." ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเอง

  รึว่าเธอจะไปญี่ปุ่นแล้วจริง  ชายหนุ่มนึกภาวนาในใจ ขออย่าให้เธอไปก่อนเลยนะ

"คุณอติกันต์ค่ะ คุณมินมาแล้วค่ะ"

"ว่าไงนะ" อติกันต์แทบไม่เชื่อหูของตัวเองเมื่อสตาฟสาวคนเดิมวิ่งมาบอกว่ามนัญชญามาถึงกองถ่ายแล้ว เขารีบก้าวเท้ายาวๆไปหาเธอทันที

"กองถ่ายเริ่ม 9 โมงนะครับ ไม่ใช่สิบโมง" ไม่พ้นที่เขาจะพูดกระแทกหญิงสาวตรงหน้า หล่อนมองหน้าเขาด้วยแววตาไร้ความรู้สึก ชายหนุ่มหน้าสลดไปนิดนึงก่อนที่จะเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นสีหน้าของราชสีห์ที่ชอบวางอำนาจเหมือนเดิม

"ถ้าคุณไม่มีธุระอะไรก็หลีกไปด้วยค่ะ ฉันจะรีบไปทำงาน" หญิงสาวเดินเลี่ยงจากชายหนุ่ม ก่อนที่จะถูกคว้าแขนเล็กๆของเธอเอาไว้ หน้าเรียวขาวของเธอหันไปประชันกับหน้าขาวเนียนของชายหนุ่มตรงหน้า ดวงตาของเขาช่างสะกดเธอจริงๆ แววตาคู่คมคู่นั้นของเขา ช่างยากที่จะเดาอารมณ์

"ถ้าผมจะบอกว่าผมมีธุรกับคุณล่ะ" ชายหนุ่มก้อมหน้ามากระซิบที่หูของหญิงสาว ลมหายใจอุ่นๆของเขารดต้นคอของเธอจนรู้สึกได้

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" มนัญชญ่พูดเสียงแข็งก่อนที่สะแกะมือใหญ่ของชายหนุ่มออกจากแขนของเธอ

  การทำงานของวันนี้ผ่านพ้นไปด้วยดี มนัญชญาทำงานได้ดีสมกับที่เป็นนางแบบมืออาชีพจริงๆ

"วันนี้คุณมินสวยมากเลยนะครับ" จิรายุทเอ่ยชมมนัญชญาหลังจากที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว

"อ้าวคุณจิรายุท >_< ขอบคุณมากนะค่ะ"

"ขอบคุณ...ขอบคุณอะไรผมหรือครับ"

"ก็ขอบคุณที่จ้างดิฉันไงค่ะ อิอิ" หญิงสาวยิ้มสดใสให้ชายหนุ่มตรงหน้า ถ้าไม่บอกว่าจิรายุทเป็นเพื่อนรักกับอติกันต์ล่ะก็เธอจะไม่เชื่อเด็ดขาด ก็ทั้งสองคนนิสัยต่างกันลิบลับ จิรายุทใจเย็นเหมือนน้ำแข็ง ส่วนอติกันต์ใจร้อนดั่งกองเพลิงที่กำลังลุกโชน จิรายุทเป็นคนพูดเพราะ ให้เกียตรืผู้หญิง แต่อติกันต์กลับพูดจาดูถูกเหยียดหยามผู้หญิงและชอบใช้เงินซื้อทุกสิ่งทุกอย่าง นี่เขาบูชาเงินรึไงกันเนี่ย

"ไม่ใช่ผมคนเดียวนะครับที่เลือกคุณแต่ว่า...."

"คุณจิรายุทเมื่อไหร่คุณจะกลับบ้านสักที" ไม่ทันที่จิรายุทจะพูดถึงชื่อเขา เจ้าของชื่ออย่างอติกันต์ก็รีบเข้ามาขัดเสียก่อน มนัญชญาน้าเปลี่ยนสีจากสีหน้าสดใสเมื่อครู่เป้นสีหน้าไร้ความรู้สึก

"กำลังจะกลับเหมือนกัน ว่าแต่แกเถอะ กลับพร้อมฉันมั้ย" จิรายุทถามอติกันต์ เมื่อเห็นว่าเพื่อนหนุ่มตรงหน้ากำลังจ้องมองมนัญชญาตาไม่กระพริบ

"คุณจิรายุทคะ มินขอตัวก่อนนะค่ะ ไม่อยากอยู่แถวนี้นานๆค่ะ เหม็นอะไรก็ไม่รู้" หญิงสาวจงใจเน้นคำพูดหลัง ให้อติกันต์ได้ยิน

"จะรีบไปไหนล่ะครับคุณมิน" อติกันต์ถือวิสาสะเรียกชื่อเล่นของหญิงสาว

"ขอโทษนะค่ะคุณอติกันต์ เรียกดิฉันว่ามนัญชญาเหมือนเดิมจะดีกว่า"

"ทำไมล่ะครับคุณมิน" อติกันต์กระเส้าเธอด้วยการเน้นชื่อเล่นของเธอ มนัญชญามองชายหนุ่มตรงหน้าตาขวาง

"คนที่คุ้นเคยด้วยเท่านั้นค่ะ ถึงจะเรียกชื่อฉันว่ามิน"

"ถ้าอย่างนั้น...เราไม่คุ้นเคยกันหรอครับ" อติกันต์จ้องลึกลงไปในดวงตาคู่สวยของหญิงสาวตรงหน้า จนเธอต้องหลบตาและเดินหนีไปดื้อๆ

"คุณมินเค้าเป็นอะไรไปว่ะ ไอ้คุณกันต์ทำไมแกชอบไปหาเรื่องเค้านักว่ะ" จิรายุทมองหน้าเพื่อนรักตรงหน้าด้วยแววตาสงสัย จนอติกันต์ต้องหลบสายตาดุดันของจิรายุท

"จะไปรู้เค้าหรือครับคุณจั้ม อยากรู้ก็ไปถามเค้าเองสิ" พูดจบหนุ่มอารมณ์ร้อนก็เดินผลุนผลันไปขึ้นรถคันหรู ทิ้งให้จิรายุทยืนฉงนอยู่คนเดียว สองคนนี้เค้าเป็นอะไรกันนะ