ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : My wife is boy : จุดเริ่มต้น 100%
ย้อนลับไป่อนหน้านี้ 1 เือน
ผับื่อัย่านใลาเมือ
วันนี้ผมนัับยอแและออบออมาเที่ยวสัสรรให้ับวันหยุที่แสนยาวนานใน่วปิเทอมามปริามประสาหนุ่มโส พวผมำลันั่เรื่อื่มสีอำพันันอย่าับว่ามันือน้ำเปล่า ่อนที่ออบผู้ไร้าะเริ่มเปิบทสนทนาึ้น
" ฮิมมม ทำไมวันนี้สวยัว่ะ " ออบ เพื่อนสนิทอผมเอ่ย่อนะมอุที่ผมใส่ อะไรว่ะรับผมแ่ใส่เสื้อเสื้อยืสีาวับเฟสีีๆมาเอนะ ธรรมาสุๆเลยนะเฮ้ย
" สวยรไหนว่ะออบ " ผม้มมอสำรวัวเอ ยอแหันมามอผม่อนที่ะหุหัวเราะออมา
" 555555 ฮิมอา~ นายใส่าเะรัิ๊วไม่ลัวเป้าะาหรือไ " ยอแพูึ้นทำให้ออบโผล่ัวหัวเราะร๊า พลาเอามือุมท้อ ุ
อผมมันลเหรอรับ ;___; ำันอยู่ไ้
" โอ๊ยๆหยุพูเห๊อะ " ผมเบนหน้าหนีพวมันสอน ให้ายเถอะมันไ้ั้ใให้มันฟินะ TT มันแ่อ้วนึ้นนน
" อย่าอนิฮิม~ อ้วนมันล้อเล่น 5555 นายใส่แล้วสวยีเว้ย " ออบโอบไหล่อผมแน่น ทีเมื่อี้หัวเราะะไม่เรใันเลย - -'
" ไม่รู้เว้ย เฮ้ยัน้อไปแล้วว่ะ พรุ่นี้ันมีนัไปูหนัับรุ่นพี่ฮโยอ " ผมระเหล้าอย่ารวเร็ว ่อนะเอ่ยลาเพื่อนๆทั้สอน
" โหยอะไรว้า มีนัับิ๊็ไม่บอ~ " ยอแหันมามอหน้าผมอย่าวนประสาท -*- ผมับเ๊ไม่ใ่ิ๊ันนะ อย่าเ้าใผิสิ~
"นั้นิ เห็นรุ่นพี่ฮโยอีว่าเพื่อนนนน" นั้นไออบผสมโลับยอแะแล้ว -^-
"เฮ้ยไม่ใ่ิ๊ แ่ัน้อไปแล้วริเี๋ยวันะโทรมาหานะเว้ย " ผมพู่อนะรีบเินออมา เฮ้อให้ายทำไมทุๆน้อบอว่าผมิ๊ับเ๊ฮโยอ้วยนะ -^-
ผมเินออมานเริ่มแน่นึ้นมามาแล้ว มันอาเป็น่วเวลาเที่ยวอนพวนั้น้วยล่ะมั้~
~หมับ~
" โอ๊ย " มีใรบานระา้อมือผมและเหวี่เ้าับผนัหน้าผับ่อนะเอามือสอ้าทาบผนัไว้ันผมะหนี ใรันว่ะ บัอามาทำฮิมานสุหล่อนนี้ -^-
" ีอึน... " เสียแหบทีู่มีเสน่ห์อไอ้ห้อยที่ทำผมร้อื่อใรบานึ้นมา่อนะลูบหน้าผมเบาๆ
" อะไรอนายว่ะ " ผมปัมืออไอ้ห้อยออ
" ีอึน...เธอลืมันแล้วเหรอ ทำไมพูาห่าเหินับันั " นั้นไไอ้ห้อยนี่ยัไม่เลิ
" โอ๊ย ันไม่รู้ันายโว๊ย อีอย่าันื่อฮิมาน ไม่ไ้ื่อีอึนไปไลๆิว่ะ รีบนะเว้ย " ผมผลัไอ้ห้อยอออีรั้ ิ้วอมันอนนี้มวันเป็นปม ท่าทาะเมาหนั
" เธอลืมันแล้วริๆสินะ..เธอล้าลืมันใ่ไหม!!!! " มันวาลั่น เฮ้ยผมไม่ไ้หูหนวนะทำไม้อะโน้วยเล่า
"ไม่ไ้ลื...อุ๊บ" ผมยัพูไม่ทันะบมัน็ประบปาผมอย่ารวเร็ว ริมฝีปามันำลับยี้ปาผมอย่ารุนแร มันพยายามะสอลิ้นเ้ามาแ่ผม็เม้มปาแน่น มืออผม็ไม่ปล่อยให้ว่าทุบไหล่มันแรๆ
"อ้ะ " มันัริมฝีปาอผมแรๆเมื่อผมยัเม้มปาแน่น ปาอผมเผยึ้นเล็น้อยทำให้ไอ้ห้อยนี่ไ้ัหวะสอลิ้นเ้ามาให้โพรปาผมทันที
ลิ้นอมันเี่ยวะหวัไปมาทำให้สิผมเริ่มเลือนลาึ้นทุทีๆ
รสูบอนแรที่แสนะเล่าร้อนอนนี้ลายเป็นสัมผัสที่หวานนลบเลือนสิผมเือบหม ริมฝีปาอมันเริ่มเลือนไล่ไปที่้นออผม่อนะเม้มแรๆให้เิเป็นรอยพร้อมับเลื่อนมือหนาๆอมันลไปที่เอวอผมอย่าปลุเร้าอารม์
" ฮึ~ อือออ ปะปล่อยันน "
" ีอึนอ่า~ ันทนไม่ไหวแล้วลับไปที่ห้อเราันเถอะ " ว่าแล้วมัน็อุ้มผมเ้าไปในห้อมืๆ้าๆผับที่ผมมาื่มสัสรร ริมฝีปาอมัน็้มลประบปาผมอีรั้
ร่าหนาอไอ้ห้อยนี่วาผมลบนเียเบาๆ่อนะัแถอเสื้อผ้าอัวเออออย่ารวเร็ว ไ้ัหวะที่สิผมลับืนมา ผมึรีบลุเรียมวิ่หนี
" ะหนีันไปไหนน่ะ เธอหนีันไม่พ้นหรอ หึ~ " ไอ้ห้อยแสยะยิ้มเล็น้อย่อนระาผมให้นอนลบนเียอีรั้ ่อนะึ้นร่อมร่าผม
" ันไม่ใ่ีอึนอนายนะไอ้ห้อย ฟัีๆนะ ันื่อ ิม-ฮิม-าน อ่านปาไว้ว่าฮิมานนนน!" ผมะโนเสียัไอ้บ้านี่ไม่ยอมฟัอะไรเลย เอาแ่เรียีอึนๆน่ารำาน -*-
" หึ~ ฮิมานั้นเหรอ นั้น็มาเป็นเมียบัยุนนี้ล่ะันนะรับบ " พูบมัน็หยิบเสื้อเิ้มันรวบมือผมไว้ับเียให้ผมไปสามารถิ้นไปไหนไ้
" ปล่อ.. " พูไม่ทันบมัน็ประบริมฝีปาผมอย่าเร้าร้อน
*ั nc ออ*
และบทรัอทั้สอ็ำเนินไปรั้แล้วรั้เล่าอย่าไม่หยุยั้
แสแสอส่อลอใ้ผ้าม่านออทำให้ผมรู้สึัว ผม่อยๆลืมาอย่ายาลำบา รู้สึปวรแถวๆเอวและสะโผอย่าแร ผมระพริบาถี่ๆปรับโฟัสภาพ ผมำไ้ว่าเมื่อืนผมเสียัวให้ไอห้อยิอที่ื่อบัยุ! ผมหันไปทาไอ้ัว้นเหุที่ยันอนอผมหลับอุุเหมือนหมีำศีล ่อนะ่อยพยุร่าัวเอลุึ้น
~หมับ~
"โอ๊ย" ผมหันไปมอมือทีุ่ร่าให้ผมมานอนบนเียเหมือนเิม ไอ้ห้อยมันื่นแล้วล่ะรับ -*-
" นายะไปไหน " มันถามผมเบาๆ ผมหันหน้าหนี่อนสะบัมือมันออ โถ่ไอ้ห้อยุนหล่อมาปล้ำยัมีหน้ามาถามอีหรอ -0-
" ลับบ้านอัน " ผมสะบัมือไอ้ห้อยนี่ออ ่อนะพยุัวลุอีรั้
" ันไม่ให้นายลับ ิมฮิมาน" มันระาให้ผมนอนลอีรั้
"โอ๊ย ระาอยู่ไ้ เ็บนะโว๊ย เมื่อวาน็ระแทเอาๆสสารันบ้าเห้อะ ไม่ไ้สมยอมเลย" -0- ผมระบายวามอัอั้นทั้หมออมา
" ันอโทษ เมื่อวานีนเมา ันิว่านายเป็นแฟนเ่าอัน " มันอผมแน่น -*- ือูไม่รู้ัมึนะไอ้ห้อย
" ฮื้ออออ นายมันไอ้ห้อยิใสปรันะะมันไว้ให้ับแฟนอัน แ่นายเอามันไปแล้ว ไอ้เหี้_" ผมระเบิน้ำาออมา ฮึ -^- เ็บไว้มานานหลายปี อยู่ๆ็โนไอ้ห้อยหน้าหมาิไปินะั้น
" ันอโทษนะ ันะรับผิอบนายเอ " ไอ้ห้อยหันมามอหน้าผมอย่าริั
" ไม่้อมารับผิอบ ถ้าันท้อนาย่อยมา " ผมิ้นออาอ้อมออมัน พลาหยิบเสื้อผ้ามาใส่ ่อนเินาไป
นี่แหละรับือุเริ่ม้นที่ทำให้ผมท้อป่อับไอ้ห้อยหน้าหมา ;___; ีวิอผมน่าสสารใ่ไหมรับ
_____________________________________
พาท 1 บแล้วรับผม ' ') อ่านแล้วไหมรับ
เอนียัไม่ไ้เริ่มแ่เลยรับ ' ' มีใรสนใอยาอ่านไหม #ริบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น