คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : กระจกเงาแห่งแอริเซด(รีไรท์)
เฮเลนรีบื่นาารนอนและิเรื่อที่ะไปเอาหนัสือที่เหวห้ามไ้ยัไเธอึรีบเอาผ้าลุมล่อหนมาห่มัวไว้แล้วเอาะเียไป้วยอันนึเฮเลนไปที่ห้อสมุที่อนนี้มืมาเฮเลนถือะเียูออนอผ้าลุมเพื่อที่เธอะไ้เห็นทาและในอนนี้เธอ็มาถึเหวห้ามแล้วเธอเินเาไปและหาหนัสือที่เี่ยวับ นิโลัส แฟลมเมล เธอไ้ถอผ้าลุมล่อหนออเพื่อะไ้ยับร่าายสะวึ้นเฮเลนวาะเียไว้ที่โ๊ะใล้ๆหัน้ายหันวาเพื่อเ็ว่ามีนำลัมาไหมแล้วหยิบหนัสือที่เธอเลือสุ่มออมาาั้น เธอเปิหนัสืออมาและ็ไ้มีเสียรีร้อแสบแ้วหูวยสยสยอัออมาาหนัสือ เฮเลนรีบปิในทันทีและวาไว้ที่เิม
“ใรน่ะ!” ฟิล์ะโน
เฮเลนใมานทำะเียหล่นับพื้น่อนะั้สิหยิบผ้าลุมและพยายามะออไปาห้อสมุแ่่อนที่เธอะออไปไ้สำเร็เธอเห็นแสไฟอฟิล์ึสวมผ้าลุมล่อหนในทันที
“นั่นใร ออมาเี๋ยวนี้!” ฟิล์ะโนอีรั้
เฮเลนย่อแล้วเินผ่านหน้าฟิล์และูเหมือนว่าเาะไม่เห็นเธอเฮเลนและออาห้อสมุไปแ่เธอมาเอับุนายนอริสแล้วเธอ็เินมาหาเฮเลนเหมือนับว่าเห็นเธออยู่ เฮเลนรีบหนีในทันทีนไปเอศาสราารย์เสนปที่ำลัมู่ศาสราารย์วีเรลล์
“เเวอร์รัส ผ--ผ--ผม” ศาสราารย์พู้วยสีหน้าที่หวาลัว
“ุไม่อยาให้ผมเป็นศัรูหรอ ศาสราารย์วีเรลล์” ศาสราารย์เสนปพูเสียเย็นใส่ศาสราารย์วีเรลล์
เฮเลนแทบไม่เื่อสายาว่าสิ่ที่ทุนพูมาลอะเป็นวามริแ่เธอ็แอบหวัว่าเธอิไปเอแ่่อนที่ะิอะไรไปไ้มาว่านี้ศาสราารย์เสนปไ้หันมาทาเฮเลนที่ล่อหนอยู่ เธอรีบปิปาในทันที่อนที่เสนปะเอามือมาเืิอบะับเฮเลนไ้แล้วหาเธอถอยหลัไ้ทัน่อนที่เธอ็ะถูับัวไ้
“เราะุยันอีรั้ในไม่้า เมื่อุมีเวลามาลใว่าะภัีับใร” ศาสราารย์เสนปพู่อแ่ฟิล์ไ้เินเ้ามาัพร้อมับุนายนอริส
“ศาสราารย์รับ ผมเอไอนี่มันอยู่ในเหวห้าม” ฟิล์พูและูะเียที่เฮเลนทำหล่นไว้ให้เสนปและวีเรลล์ู
“มันยัร้อนอยู่เลย แปลว่ามีนัเรียนออมาาเีย” สิ้นสุำพูอฟิล์ศาสราารย์เสนปและวีเรลล์็ไ้เินออไปในบริเวที่เฮเลนอยู่
เฮเลนเปิประูบานนึที่อยู่ใล้ๆเธอและเ้าไป้าในนั่นพอเฮเลนเห็นว่าปลอภัยแล้วึถอผ้าลุมออมาแ่่อนที่เฮเลนะทำอะไรอีเธอ็ไ้พบับระเาบานให่ที่สวยาม สูเพาน มีรอบทอสลัเสลาวิิร และมีัวหนัสือสลัไว้ที่รอบ เียนเป็นภาษาที่เฮเลนไม่เ้าใ เฮเลนรู้สึสสัยและเินไปูใล้ๆและเธอ็ไเห็นผู้หินนึที่หน้าาเหมือนเธอเลย และมีอีนือผู้ายร่าผอมสูผมำสวมแว่นายืนอยู่้าๆำลัส่ยิ้มให้เธอ
เฮเลนหันไปมอ้าหลัแ่ไม่มีใรเลยอยู่รนั้นเลย
เฮเลนหันลับมาูอีรั้ “แม่ใ่ไหม่ะ” เธอระิบ “พ่อหรือ่ะ”
พวเาไม่พูอะไรแ่ส่ยิ้มมาให้เฮเลนแทนำอบเฮเลนไ้้อมอพวเาและไ้ยิ้มออมาพร้อมับน้ำาหลัานั้นเธอรีบไปปลุรอนในทันที
“ื่นสิรอน ันมีอะไรให้นายู” เฮเลนไปหาและยผ้าห่มรอนออมา
“มีอะไร เฮเลน” รอนพู้วยน้ำเสียสะลึมสะลือ
เฮเลนรีบูมือรอนและพาไปที่ห้อที่ระอยู่ในทันที
“รอนูมารนี้สิ” เฮเลนพารอนมายืนรที่ๆเธอเยูระ
“ใเย็นหน่อยเฮเลนันไม่เห็นอะไรเลยนอาเรา พระเ้า่วยันไ้ลายเป็นหัวหน้าทีมวิิและำลัถือถ้วยอยู่และให้ายสิเฮเลนัวันไ้ลายเป็นัปันทีมวิิที่ันอบ้วย” รอนพูอย่าื่นเ้นท่ามลาสีหน้าที่วยอเฮเลน
“นี่เฮเลน เธอิว่าระนี้บออนารึเปล่า” รอนหันไปถามเฮเลนทีู่ับเหาร์นี้อยู่
“มันะบอไ้ยัไ พ่อแม่ันายหมแล้ว” เฮเลนพู้วยน้ำเสียทีู่เศร้าๆ
หลัานั้นทุืนเฮเลน็ะมาที่ห้อนี้เพื่อูพ่อแม่เธอในระ
"มาอีแล้วเหรอ เฮเลน”
เฮเลนสะุ้และหันลับไปูึ่นที่พูนั่น็ือศาสราารย์ัมเบิลอร์
“ันเห็นว่าเธอเหมือนับนมามาย่อนหน้าเธอที่ไ้้นพบวามพอใาระแอริเ” ศาสราารย์ัมเบิลอร์พู
“เ้าใแล้นนะว่ามันทำอะไรไ้ ันะเล่าให้เธอฟันที่มีวามสุที่สุในโลเห็นระนี้แล้วเาะเห็นแ่ัวเอเท่านั้น” ศาสราารย์ัมเบิลอร์เ้ามาใล้เฮเลนและพู
“ระส่อสิ่ที่เรา้อาระเห็น” เฮเลนพูและหันไปหาศาสราารย์ัมเบิลอร์
“ถูและผิ” เาอบ
“มันไม่สะท้อนภาพอะไรนอาภาพวามปราถนาที่อยู่ลึที่สุในิใเรา อย่าเธอเฮเลนที่ไม่รู้ัรอบรัวอเธอถึไ้เห็นพวเามายืนอยู่้าๆแ่ำไว้อย่านึเฮเลนระนี้ไม่ไ้ให้วามรู้หรือวามริผู้นเสียเวลามายืนส่อมันนถึับลั้ไลเป็นเหุวันพรุ่นี้มันะย้ายไปอยู่บ้านใหม่แล้วและันอร้อเธออย่าไ้ามหาระนี้อีเลยไม่มีประโยน์ที่ะอยู่ในฝันเฮเลนและลืมีวิริ”ศาสราารย์ไ้เ้ามาสอนเฮเลนและหลัานั้นเฮเลน็ิไ้และไม่มาที่ห้อนี้อีเลย
ความคิดเห็น