ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องทดลองโค้ดตกแต่งค่ะ โดยลาส เร

    ลำดับตอนที่ #1 : ภาพที่1 โตเกียวกูลกับหางของเขา แบบภาพสีเข้มดำ ตัวออักษรสีขาว

    • อัปเดตล่าสุด 12 ต.ค. 57



    ----------------------------------------------------------------
    ++++++++++++++++0

    ขอบคุณเครดิตทรีมจาก

    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1128553&chapter=23

    ลองโค้ด

    ตอนที่3 ความตาย

                    พวกมันอยู่ข้างนอกซากนั่น  เรนเซอาเจียนอีกครั้ง กลิ่นสาบของมันแรงขึ้นเพราะมันใกล้เข้ามาแล้ว

    “เวรเอ้ย” อิระสบถ

    “มันจะฆ่าพวกเราทั้งหมด ถ้ามันเห็นเรา คงหนีไม่ทันแน่”เรนเซพูดขึ้นพลางมองไปข้างนอกที่พวกมันอยู่

    “งั้นเราต้องรีบไปจากที่นี่”เรียวจิพูดขึ้นพลางมองไปที่เรนเซ

    “ไม่มีเวลาขนาดนั้นหรอกนะ”

    เรียวจิแทบตกใจในสิ่งที่เรนเซพูดขึ้นมา“นายหมายความว่าไง”

    “ฉันจะล่อมันเอง ส่วนพวกนายก็รีบหนีไปซะ เพราะฉันรู้จักตำแหน่งของพวกมันดีได้จากกลิ่นนั่น”

    “บ้ารึไง ฉันไม่ทิ้งนาย

    เรนเซขัดขึ้นมาในทันที

    “หนวกหู นายคิดว่าคนอย่างฉันจะตายง่ายๆเลยรึไง นายก็รู้นี่ว่าฉันเป็นยังไง”

    “แต่นี่ไม่ใช่แบบครั้งนั้นนะ มันปีศาจนะ”

    “น่ารำคาญว่ะ พาเขาไปทีนะอิระ ฝากด้วยล่ะ”

    “ฉันจะไม่...

    เรนเซพูดขึ้นทันทีเพื่อไม้ให้ยืดเยื้อไปมากกว่านี้ “ฉันสัญญา จะมีชีวิตกลับไป เพราะฉันยังมีเรื่องที่ยังไม่ได้พูดกับเพื่อนสนิทอย่างนายเลยนะเรียวจิ”

    “เรนเซ”

    “แค่เชื่อในตัวฉันและมีชีวิตอยู่ต่อซะ เร็วสิ ไปเดี่ยวนี้!”เรนเซตะโกนขึ้นมาเรียวจิกับอิระรีบวิ่งไปยังตามใต้ซากหักพังต่างๆ เรนเซรู้ดีว่าปีศาจระดับนี้นั้นมีประสาทรับกลิ่นมากว่าการได้ยินและมองเห็น ทำไมเรนเซถึงรู้ล่ะ เพราะเขาเคยเจอกับเหตุการณ์ที่เหมือนนรกนี่มาก่อนแล้วยังไงล่ะ และศึกษาตำราเกี่ยวกับปีศาจมาอย่างดีเลยล่ะ

    “คราวนี้ฉันจะต้องรอด ถึงตอนนี้ฉันจะตัวคนเดียวแล้วก็ตาม”

    พลันภาพในอดีตก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขาอีกครั้ง

     ‘พี่ครับ...

    ว่าแล้วเรนเซก็ตัดสินใจวิ่งออกมาจากซากหักพังพร้อมกับถือก้อนหินแล้วโยนใส่ปีศาจหน้าหนวดตัวมหึมา

    -ตั้งราวๆ15เมตรเลยหรอ ตอนนั้นไม่ใหญ่ขนาดนี้เลยนี่-

    หนวดหนึ่งของมันก็พุ่งมายังเขา แต่มันช้าไป เรนเซหลบได้ทัน และหว่าเอาแท่งเหล็กถือไว้เผื่อใช้ทำอะไรได้บ้าง

    -มันสนใจเราสินะ และมันก็โง่สุดๆ นี่สินะปีศาจชั้นต่ำ *โคครอส* ใครเป็นคนเชิญพวกมันมาที่นี่กันแน่-

    ทีนี้ก็สองหนวดของมันโจมตีมาที่เรนเซ เขาหลบได้อีกครั้ง และแม้ในที่สุดมันจะใช้ทุกหนวดโจมตีแล้วก็ตาม เรนเซก็ยังคงหลบได้

    -โคครอสเป็นปีศาจที่ไร้สมองเอาการ แต่มีความกระหายมากที่สุด และไม่มีทางพบพวกมันที่โลกมนุษย์ แต่ว่ามันอยุ่ที่โลกมนุษย์ได้ยังไง-

    โคครอสอีก2ตัวโผล่มาที่ข้างหลังเรนเซ โดยที่เขายังไม่ทันได้ระวังตัว! และมันโจมตี ไม่พร้อมกัน นั่นล่ะทำให้เรนเซหลบได้ยากกว่าเดิม และได้รับบาดเจ็บที่แขนซ้าย มันเป็นรอยสีแดง

    -เวรละ ถ้าปล่อยให้เลือดออกละก็มันแห่มาเป็นฝูงแน่- เรนเซนึก และมันก็ใช่จริงด้วย ตอนนี้รอบๆตัวมีพวกมันอยู่ราวๆ7 ไม่สิ 8 และมากขึ้นเรื่อยๆ

    -แปลก มันไม่น่าจะเยอะขนาดนี้ เลือดแค่นี้กลิ่นแรงมากจนดึงดูดพวกมันได้ขนาดนี้เลยหรอ-

    แม้จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดเรนเซก็ไม่กลัว ถึงแม้จะแย่ยิ่งกว่านั้น เขาก้ยังคงดิ้นรนเอาชีวิตรอดอาศัยความคล่องตัวและขนาดตัวของตัวเอง  ประกอบกับเดาทิศทางการเคลื่อนไหวของพวกมัน แล้วหลบหลีกพวกมันไปจากที่นี่

    มันมีมากกว่า10ตัวแล้วและ เรนเซเริ่มล้าที่จะวิ่งหลบพวกมัน

     

                  
    00000000000000000000000000000000000000000000000000000000 
    ติดตามอ่านเนื้อหาเพิ่มเติมได้อีกที่เนื้อเรื่องหลัก



    000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000
    โค้ดทำพื้นใส
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×