คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Befor BedtimE
วันนี้ฉันจะเล่านิทานให้ฟังล่ะ... มันเป็นเรื่องของ เจ้าหญิง ผู้ไร้น้ำตา เจ้าชาย ผู้อ่อนโยน และ แม่มด ผู้ใจดี
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ เมืองเล็กๆเมืองหนึ่ง.... เจ้าหญิงตัวน้อย เธอไม่เคยร้องไห้ เธอไม่เคยเลยที่จะร้องไห้ฟูมฟาย....
วันหนึ่ง เธอได้เดินเล่นอยุ่ในเมือง และเธอก็ได้พบกับ... เจ้าชายผู้อ่อนโยน... เจ้าชายสัญญาว่าจะไม่ทำให้เจ้าหญิงร้องไห้ เจ้าชายอ่อนโยน และใจดีกับเจ้าหญิงมากๆ เจ้าหญิงรักเจ้าชาย... เจ้าชายก็รักเจ้าหญิง.... วันเวลาล่วงเลยผ่านไป.... เจ้าหญิงยังคงไร้น้ำตา เจ้าชายยังคงอ่อนโยน วันเวลาผ่านเลยไปเรื่อยๆ...
วันหนึ่ง แม่มด ผู้ใจดีก็ปรากฏตัวขึ้น เจ้าหญิง แม่มด และเจ้าชาย ทั้งสามคนรักกันมาก จนวันเวลาผ่านเลยไปเรื่อยๆอีก เมื่อเวลาที่ชะตากำหนดได้มาถึง
เวลา ณ ที่นั้นคือ เวลาที่ เจ้าหญิง และ แม่มด หลงรักเจ้าชาย...
เจ้าหญิง : ท่านรักเจ้าชายใช่ไหม?
แม่มด : ไม่ข้าไม่รักใคร ข้าคือแม่มดไม่สามารถรักใครได้หรอ
แม่มดไม่สามารถบอกความจริงกับเจ้าหญิงได้ และแม่มดไม่สามารถมีความรักได้จริงๆ... แม่มดรู้ดีว่าเจ้าชายรักเจ้าหญิง และรู้ดีว่าหากแม่มดมีความรัก แม่มดจะต้องดับสูญ
เจ้าหญิงรู้ดีว่าแม่มดรักเจ้าชาย แต่แม่มดไม่สามารถมีความรักได้ และที่รู้ดียิ่งกว่าก็คือ เจ้าหญิงรู้ว่าเจ้าชายหมดรักตนไปแล้ว... และตอนนี้เจ้าชายคงรักแม่มด... แต่แม่มดไม่รู้ตัว
เจ้าหญิง : ข้ารู้ท่านรักเจ้าชาย...แต่ ไม่สามารถรักได้
แม่มด : ...
เจ้าหญิง : ท่านรู้ไหม? เจ้าชายรักท่าน...
แม่มด : ข้าคิดว่ามันคงไม่เป็นจริง
เจ้าหญิง : ท่านเชื่อข้าสิ หากท่านรักเจ้าชายข้าจะทำให้ท่านเป็นคนได้นะ?
แม่มด : ? ทำไม?
เจ้าหญิง : น้ำตาที่ข้าไม่เคยหลั่งออกมา สามารถขออะไรได้อย่างนึง หากข้าหลั่งน้ำตาแล้ว ข้าจะมอบหยดน้ำตานี้ให้ท่าน
แม่มด : เจ้าแน่ใจแล้วหรือ?
เจ้าหญิง : แน่ใจสิ ข้ารักพวกท่านทั้งสอง
แม่มด : ข้าก็รักพวกเจ้าทั้งสอง
เจ้าหญิงรู้ว่าถ้าตนหลั่งน้ำตา ตนจะตายทันที แต่เพื่อเพื่อนที่ตนรักนั้น เพียงชีวิตเล็กๆของเธอ เธอย่อมสละได้อยู่แล้ว
แม่มดไม่รู้ว่าการแลกเปลี่ยนกับหยดน้ำตาคืออะไร? เธอรักเพื่อนทั้งสอง และเธอก็รักเจ้าชายมากๆ
เจ้าหญิง : พรุ้งนี้ท่านจะได้น้ำตา ข้าจะส่งให้ถึงมือท่าน
แม่มด : ขอบใจเจ้ามากนะ
เจ้าหญิง : ข้ารักพวกท่านมากนะ...
เจ้าหญิง... เก็บตัวอยู่ในห้องของตัวเอง เจ้าหญิงร้องไห้ทั้งคืน... น้ำตาที่ได้มานั้นมันมากพอ แต่สำหรับคำขอที่ยิ่งใหญ่ขนาดที่ทำให้แม่มดกลายเป็นคนนั้น มันช่างน้อยนิด
เช้าวันรุ่งขึ้น เจ้าหญิงเดินไปหาแม่มดที่ห้อง เธอมอบขวดใสๆให้แม่มด และยิ้มให้อย่างอ่อนโยน 'ข้ารักท่านนะ'
เจ้าหญิงเดินต่อไปหาเจ้าชายขณะที่ แม่มดกำลังทำพิธีกลายร่าง เจ้าชายยังคงอ่อนโยนเหมือนเดิม แม่มดยังคงใจดี แต่...เจ้าหญิงไม่ไร้น้ำตา 'ข้ารักเจ้านะ เจ้าชายผู้อ่อนโยนของข้า ณ เวลาที่แกนด้ายหมุนไปนั้น ข้าจะคอยเฝ้ามองพวกท่านจากบนฟ้าที่กว้างไกล' ไม่ทันขาดคำ เจ้าหญิง ผู้ไร้น้ำตา เลือนหายไปราวกับอากาศธาตุ
แม่มด ผุ้ใจดี ครองรักกับเจ้าชาย เธอกลายเป็น ราชินี ผุ้ใจดี
เจ้าชาย ผู้อ่อนโยน ครองรักกับแม่มด กลายเป็น ราชา ผู้อ่อนโยน
และ บุตรีตัวน้อยๆ ที่เกิดมานั้น คือเจ้าหญิงผู้หลั่งน้ำตา เธอคือเจ้าหญิง ที่ เจ้าชาย และแม่มดรักที่สุด...
ข้ายังคงมองดูพวกท่านจากบนฟากฟ้าเช่นเดิม ที่รักของข้า...
ความคิดเห็น