ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : She and her Rainbow
ม่วง... คราม... น้ำเงิน... เขียว... เหลือง... แสด... แดง...
1... 2... 3... 4... 5... 6... 7...
เจ็ดสี สายรุ้งเจ็ดสี เขาว่ากันว่า สุดปลายรุ้งกินน้ำน่ะจะมีสมบัติซ่อนอยู่นะ เคยได้ยินรึเปล่าเอ่ย?
ฉันเพิ่งจะเคยได้ยินนะ ฉันได้ยินพร้อมกับกระดาษเก่าๆแผ่นหนึ่งที่ปลิวมาจากท้องฟ้าน่ะแหละ เขา บอกกับฉัน 'ยัยเตี้ย!! เธอรู้รึเปล่า? ปลายสายรุ้งที่เธอชอบน่ะ มีสมบัติซ่อนอยุ่นะ...'
พอเขาพูดจบกระดาษแผ่นนี้ก็ตกลงมา จากที่ที่เขาชอบอยู่ เป็นประจำ และเขาก็หายตัวไป ฉันได้กระดาษมาเกือบอาทิตย์แล้ว แต่ยังไม่ได้ไปตามกระดาษแผ่นนี้บอกซักที แต่ฉันตัดสินใจแล้วล่ะ วันนี้แหละ วันเกิดของฉัน เขาหายไปไหน เขาอาจจะอยุ่ตรงจุดที่กระดาษบอกก็ได้...
ตามที่กระดาษบอกไว้ จุดเริ่มต้นคือ...ที่ที่เขาชอบอยู่ 'ภายในกล่องสีม่วงสดใส' กระดาษเขียนไว้อย่างนั้น ฉันจึงต้องปีนขึ้นไป บนบ้านต้องไม้หลังเล็กๆ ของเขา ภายในมีกล่องสีม่วงอยุ่จริงๆ ภายในกล่องนั้น มีเพียงพวงกุญแจรูปสายรุ้ง และกระดาษแผนที่ ที่มีลายมือเขา 'ระเบียงสีคราม'
ระเบียงห้องนอนของฉันเองนี่ พอฉันไปถึงระเบียงห้องก็พบสมุดบันทึกปกสีรุ้ง และกระดาษแบบเดิม 'ตู้ส่งน้ำสีน้ำเงิน'
..... ตู้ขายน้ำอัตโนมัติสินะ.....
พอมาถึง ฉันก็พบกับ ปากกาสีรุ้ง และกระดาษ 'รั้วสูงสีเขียวทางเข้าสู่พฤษชาติ' คงจะเป็นประตูทางเข้าสวนที่เราไปเดินเล่นบ่อยๆ
ชิ้นที่ 4 .... กิ๊ปติดผมสีรุ้ง และกระดาษ 'ทุ่งสีเหลืองตรงหน้า' ตรงหน้าฉันคือทุ่งดอกไม้สีเหลืองอร่าม
ชิ้นที่ 5 .... สร้อยคอเงิน ที่จี้เป็นรูปสายรุ้ง7สี 'จุดชมวิวมองท้องฟ้าสีแสด' เขาคงกะเวลาได้พอดี เพราะตอนนี้ท้องฟ้าตรงหน้าฉันเป็นสีแสดจริงๆ
ชิ้นที่ 6 ....กำไลข้อมือสีรุ้ง และกระดาษเหมือนเดิม แต่คราวนี้เป็นกระดาษใบเล็กๆ เขียนไว้ว่า 'พักผ่อนให้สบาย และค่อมาที่ทางเดินสีแดงในตอนฟ้าใส' เขาต้องการให้ฉันพักผ่อนก่อนรึไงนะ?? ฟ้าใส?? ตอนเช้างั้นหรอ?? แล้วทางเดินสีแดงล่ะ อยู่ที่ไหนกัน??
คิดไป เดินหาไป ก็มืดแล้ว สวนนี้จะปิดฉันจึงต้องออกจากสวนและตรงดิ่งกลับบ้าน แต่แล้วระหว่างที่ฉันกำลังเดินออกจากสวน ไฟทางเดินที่ควรจะปิดไปแล้วก็เปิดขึ้นเป็นทาง และมีกุหลาบสีแดงโปรยลงมา ฉันเดินตามทางไป .... ชิ้นที่ 7 กล่องใบเล็กๆสีรุ้ง และกระดาษสีรุ้ง ที่เขียนไว้ว่า 'ยินดีด้วยแต่ ตอนนี้มืดแล้วนะสมบัติมักอยู่ใต้รุ้งเสมอ เวลานี้มันไม่มีรุ้งแล้วนะยัยเตี้ย มาใหม่ตอนเช้าเถอะ ราตรีสวัสดิ์' ฉันเก็บกล่องใบนี้แลกระดาษไว้
ในตอนเช้า ฉันมาที่สวนอีกครั้งและ
เขา: ยินดีด้วยนะผู้ครอบครองสมบัติคนใหม่ ลองเปิดกล่องดูสิยัยเตี้ย
ฉันก็งงๆนะ แต่ก็เปิด ว่างเปล่า ภายในกล่องนั้นว่างเปล่า
เขา: 3...2...1....
สายรุ้งออกมาจากกล่อง ฉันตกใจมาก
เขา: สมบัติอยู่ปลายรุ้งนะ...
เขา...ยืนอยุ่...ปลายสายรุ้ง
เขา: 7 ปีที่เรารู้จักกันมาของขวัญที่ทุกๆปี ฉันไม่ได้มอบให้...ฉันก็ให้หมดแล้วนะ และปีนี้ของขวัญก็ ....อาจจะช้าไปซักหน่อย แต่ก็ไม่กี่ชมหรอกนะ
เขาจับมือฉัน ....และแหวน!!!
เขา: มายากลสุดท้ายละยัยเตี้ยดูดีๆล่ะ
เพียงแค่เขาดีดนิ้ว สายรุ้งก็โผล่ออกมา7เส้น พร้อมกับดอกไม้ช่อโตที่หล่นมาจากบนฟ้า
.....คนที่ฉันรักที่สุด You are only
1... 2... 3... 4... 5... 6... 7...
เจ็ดสี สายรุ้งเจ็ดสี เขาว่ากันว่า สุดปลายรุ้งกินน้ำน่ะจะมีสมบัติซ่อนอยู่นะ เคยได้ยินรึเปล่าเอ่ย?
ฉันเพิ่งจะเคยได้ยินนะ ฉันได้ยินพร้อมกับกระดาษเก่าๆแผ่นหนึ่งที่ปลิวมาจากท้องฟ้าน่ะแหละ เขา บอกกับฉัน 'ยัยเตี้ย!! เธอรู้รึเปล่า? ปลายสายรุ้งที่เธอชอบน่ะ มีสมบัติซ่อนอยุ่นะ...'
พอเขาพูดจบกระดาษแผ่นนี้ก็ตกลงมา จากที่ที่เขาชอบอยู่ เป็นประจำ และเขาก็หายตัวไป ฉันได้กระดาษมาเกือบอาทิตย์แล้ว แต่ยังไม่ได้ไปตามกระดาษแผ่นนี้บอกซักที แต่ฉันตัดสินใจแล้วล่ะ วันนี้แหละ วันเกิดของฉัน เขาหายไปไหน เขาอาจจะอยุ่ตรงจุดที่กระดาษบอกก็ได้...
ตามที่กระดาษบอกไว้ จุดเริ่มต้นคือ...ที่ที่เขาชอบอยู่ 'ภายในกล่องสีม่วงสดใส' กระดาษเขียนไว้อย่างนั้น ฉันจึงต้องปีนขึ้นไป บนบ้านต้องไม้หลังเล็กๆ ของเขา ภายในมีกล่องสีม่วงอยุ่จริงๆ ภายในกล่องนั้น มีเพียงพวงกุญแจรูปสายรุ้ง และกระดาษแผนที่ ที่มีลายมือเขา 'ระเบียงสีคราม'
ระเบียงห้องนอนของฉันเองนี่ พอฉันไปถึงระเบียงห้องก็พบสมุดบันทึกปกสีรุ้ง และกระดาษแบบเดิม 'ตู้ส่งน้ำสีน้ำเงิน'
..... ตู้ขายน้ำอัตโนมัติสินะ.....
พอมาถึง ฉันก็พบกับ ปากกาสีรุ้ง และกระดาษ 'รั้วสูงสีเขียวทางเข้าสู่พฤษชาติ' คงจะเป็นประตูทางเข้าสวนที่เราไปเดินเล่นบ่อยๆ
ชิ้นที่ 4 .... กิ๊ปติดผมสีรุ้ง และกระดาษ 'ทุ่งสีเหลืองตรงหน้า' ตรงหน้าฉันคือทุ่งดอกไม้สีเหลืองอร่าม
ชิ้นที่ 5 .... สร้อยคอเงิน ที่จี้เป็นรูปสายรุ้ง7สี 'จุดชมวิวมองท้องฟ้าสีแสด' เขาคงกะเวลาได้พอดี เพราะตอนนี้ท้องฟ้าตรงหน้าฉันเป็นสีแสดจริงๆ
ชิ้นที่ 6 ....กำไลข้อมือสีรุ้ง และกระดาษเหมือนเดิม แต่คราวนี้เป็นกระดาษใบเล็กๆ เขียนไว้ว่า 'พักผ่อนให้สบาย และค่อมาที่ทางเดินสีแดงในตอนฟ้าใส' เขาต้องการให้ฉันพักผ่อนก่อนรึไงนะ?? ฟ้าใส?? ตอนเช้างั้นหรอ?? แล้วทางเดินสีแดงล่ะ อยู่ที่ไหนกัน??
คิดไป เดินหาไป ก็มืดแล้ว สวนนี้จะปิดฉันจึงต้องออกจากสวนและตรงดิ่งกลับบ้าน แต่แล้วระหว่างที่ฉันกำลังเดินออกจากสวน ไฟทางเดินที่ควรจะปิดไปแล้วก็เปิดขึ้นเป็นทาง และมีกุหลาบสีแดงโปรยลงมา ฉันเดินตามทางไป .... ชิ้นที่ 7 กล่องใบเล็กๆสีรุ้ง และกระดาษสีรุ้ง ที่เขียนไว้ว่า 'ยินดีด้วยแต่ ตอนนี้มืดแล้วนะสมบัติมักอยู่ใต้รุ้งเสมอ เวลานี้มันไม่มีรุ้งแล้วนะยัยเตี้ย มาใหม่ตอนเช้าเถอะ ราตรีสวัสดิ์' ฉันเก็บกล่องใบนี้แลกระดาษไว้
ในตอนเช้า ฉันมาที่สวนอีกครั้งและ
เขา: ยินดีด้วยนะผู้ครอบครองสมบัติคนใหม่ ลองเปิดกล่องดูสิยัยเตี้ย
ฉันก็งงๆนะ แต่ก็เปิด ว่างเปล่า ภายในกล่องนั้นว่างเปล่า
เขา: 3...2...1....
สายรุ้งออกมาจากกล่อง ฉันตกใจมาก
เขา: สมบัติอยู่ปลายรุ้งนะ...
เขา...ยืนอยุ่...ปลายสายรุ้ง
เขา: 7 ปีที่เรารู้จักกันมาของขวัญที่ทุกๆปี ฉันไม่ได้มอบให้...ฉันก็ให้หมดแล้วนะ และปีนี้ของขวัญก็ ....อาจจะช้าไปซักหน่อย แต่ก็ไม่กี่ชมหรอกนะ
เขาจับมือฉัน ....และแหวน!!!
เขา: มายากลสุดท้ายละยัยเตี้ยดูดีๆล่ะ
เพียงแค่เขาดีดนิ้ว สายรุ้งก็โผล่ออกมา7เส้น พร้อมกับดอกไม้ช่อโตที่หล่นมาจากบนฟ้า
.....คนที่ฉันรักที่สุด You are only
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น