ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ShortStory

    ลำดับตอนที่ #3 : She are Sunshine & Moonlight

    • อัปเดตล่าสุด 2 ก.ย. 51


                   เธอผู้สดใสดังดวงอาทิตย์ และ เยือกเย็นดังดวงจันทร์
        ดวงอาทิตย์หน้าร้อนในตัวเธอ
                   ลิปสติกสีชมพูอ่อนกลีบซากุระ... เธอทามันทุกวัน และทามันที่เดิม ตรงริมหน้าต่างบานนั้นเสมอๆ 
                   ยางรัดผม... เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนของเธอ มันมักจะถูกรวบขึ้นเสมอๆ และเธอมักจะเปลี่ยนทรงผมทุกวัน เช่นวันนี้เธอเกล้าผมสูง 
                   กิ๊ฟติดผมรูปโรลสีเขียว... ทุกๆครั้งเธอจะติดกิ๊ฟนี้หลับเกล้าผมเสร็จ เธอบรรจงติดมันมาก 
                   รองพื้นบางๆ... เธอผิวขาว แต่ใบหน้าของเธอยังคงถูกแต่งแต้มด้วยรองพื้นบางๆ ที่หน้าของเธอเสมอๆ เธอบอกกับผม 'ผุ้หญิงทุกคนอยากสวยขึ้นเพื่อนคนที่เธอรัก'
                   แหวน... ทุกวงบนนิ้วของเธอล้วนแล้วแต่มีสีสันไม่ซ้ำกัน เธอสวมแหวนหลายๆลงเสมอๆ นิ้วกลาง นิ้วโป้ง นิ้วนาง สองมือของเธอมัจจะเต็มด้วยแหวนเสมอ 
                   สร้อยคอ... สร้อยเส้นเดียวของเธอ เธอใส่มันประจำ จี้สีเงิน เป็นล็อคเก็ตรูปหนังสือ ข้างในมีภาพของเธอและ...
                   ต่างหูทั้ง 8... หูขาว 5รู หูซ้ายอีก 3รู ต่างหูเพชรหลากสีจะประดับอยุ่ตรงใบหูเธอทุกๆครั้งที่เธอตื่นนอน และทุกทีที่เธอเป็นดวงอาทิตย์
                   กำไลข้อมือ... กำไลข้อมือพลาสติกหลากหลายสีสัน เธอมักใส่มันเยอะที่สุดเท่าที่เธอจะใส่ได้ 
                   รอยยิ้ม... เธอยิ้มมาเป็นดวงอาทิตย์ของผมจริงๆ ยิ้มจากใจที่เธอมีให้ทุกสิ่ง... 
                   
                        ผมเฝ้ามองเธอด้วยรอยยิ้มทุกๆครั้งที่เธอเป็นดังดวงอาทิตย์ของผม  

         ดวงจันทร์สีชาในตัวเธอ
                    เธอตื่นขึ้นมากลางดึก
                    ริมผีปาก... สีแดงและมีเลือดไหลบ่งบอกถึงการพยายามกลั้นเสียงร้องไห้ของเธอ เธอพยายามกัดริมผีปากตัวเองเพื่อปิดเสียงร้องไห้
                    ผมสีน้ำตาลอ่อน... ที่ยุ่งเหยิง ไม่เป็นรูปทรง เธอนั่งหวีจัดทรงมันด้วยความรุนแรง ราวกับมันเป็นอะไรบางอย่างที่สร้างความเจ็บให้เธอไม่ได้ เธอนั่งหวีมันที่เดิม ริมหน้าต่างประจำ 
                    นัยน์ตา... แดงก่ำ บอกให้ผมรู้ได้ว่าเธอ ร้องไห้มาอย่างหนัก และน้ำตายังคงคลออยุ่ที่นัยน์ตา 
                    ข้อมือ... ที่มีแผลกรีดอยุ่หลายแผล ทั้งๆที่แผลเก่ายังไม่หายดี เธอก็ทำแผลใหม่อีกแล้ว ผมแทบคลั่งเมื่อเธอทำแบบนั้นต่อหน้าผม
                    คราบน้ำตา... เพียงแค่นั้น มันก็ทำให้ผมแทบอยากจะเข้าไปกอดเธอ รอบน้ำตาที่เธอยังไม่ได้เช็ดมัน และมักจะเช็ดมันด้วยมือของเธอเองเสมอๆ
                    ใบหน้า... ที่เย็นชา ไร้ความรู้สึก ของเธอ มักจะเกิดขึ้นทุกๆทีที่เธอร้องไห้
                    กรอบรูป... เอมักไปนั่งที่ริมหน้าต่าง และหยิบมันขึ้นมาดู และกอดมันไว้แน่นทุกครั้งที่เธอร้องไห้ 
                    เสียง... เธอร้องไห้ทุกๆครั้ง ผมไม่ได้ยินเสียงสะอื้นจากเธอเลย...

         ผมไม่สามารถทำอะไรให้เธอได้ ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เลย ทั้งๆที่ผมรักเธอมากขนาดนี้ ผมไม่สามารถแม้แต่ปลอบใจเธอ เพราะ ผมเป็นเพียงแค่... ต้นกระบองเพชรของเธอเท่านั้น...  

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×