คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่5. ใกล้ชิด ผูกพัน/1
อนที่ 5. ใล้ิ ผูพัน
พายุยัพัเ้ามานานถึห้าวันิ่อัน บนเาะฝนทุวัน ไลลาไ้แ่อยู่ในบ้านูแลนป่วย ทำอาหารให้เารับประทานสามมื้อ และ้ออยูแลเ้าเหมียวทั้สอ้วย แผนารที่วาไว้ว่าะหลอให้ราฟาเอลพาออาเาะึ้นฝั่ ้อรอเวลาให้พายุพัผ่านไปเสีย่อน
“เมีย๋า เมีย๋าอยู่ที่ไหน!”
เสียเรียัึ้น นส่เสียพาัวเอลาั้นสอ เินไปร้อเรียไปทั่วบ้าน โยมีเ้าเหมียวอ้วนเินามเามา้วย ราฟาเอลมอหาไลลาไปทั่วบ้าน วันนี้ฝนหยุแล้ว ฟ้าเปิ แสอาทิย์สาส่อ ท้อฟ้าสใส
“ันทำับ้าวอยู่ ุหิวแล้วหรือะ”
เสียอหิสาวัมาาในรัว ราฟาเอลพาัวเอเินไปยัห้อรัวทันที เาเาะอบประูะโหน้าเ้าไปมอูนในนั้น ่อนะยิ้มว้าเมื่อเห็นไลลาำลัทำับ้าวอยู่ เ้าแมวสามสีอเธอนอนเล่นบนเ้าอี้ มอเ้านายทำอาหาร้วยท่าทาสบเสี่ยม พอนินิวเห็นราฟาเอลเินเ้ามา็หันไปมอ ่อนะส่เสียทัเาั เหมียวหนึ่ำ แล้ว็นอนลเหมือนเิม เ้าสุโ่เินามเ้านายเ้ามา้วย มันระโไปหาเ้าเหมียวสาวมเ้าหล่อนรหัว ่อนะแลบลิ้นเลีย่วยทำวามสะอาให้สาวเ้า สอเหมียวอยู่ร่วมันมาหลายวันเริ่มสนิทสนมัน นินิวยอมให้สุโ่่วยเลีย นให้ มันนอนหลับาพริ้มเลิบเลิ้มับารปรนนิบัิอเ้าเหมียวอ้วน พอเ้าเหมียวส้มเลียนพอใ ็สลับให้เ้าเหมียวสามสีมาเลียนปุยอมันบ้า ราฟาเอลมอเ้าลูายอเาอย่าพอใ สุโ่สานสัมพันธ์ับนินิวสำเร็อย่าราบรื่น ส่วนัวเ้านายอย่าเายั้อแล้วามำเสื่อม่อไป
“ทำอะไรินบ้า”
ราฟาเอลเินไปหยุอยู่้านหลัร่าามอไลลา ะโมอผ่านไล่อเธอไปยัระทะบนเา วาาบนไหล่มนอเธออย่าสนิทสนม
“ันทำไ่ทอ่ะ ในเายัมีเนื้ออบเผื่อุไม่อบินไ่”
ไลลามีฝีมือในารทำอาหารไม่แพ้เฟาโรแรม พรสวรร์นี้ทำให้หิสาวทำอะไร็อร่อย พลิแพลเอาอาหารแ่แ็และอาหารแห้ที่มีมาทำอาหารไ้ไม่้ำเมนู หลายวันที่้ออยู่แ่ในบ้านึไม่น่าเบื่อเท่าในั
“พายุะหยุแล้ว วันนี้ฝนไม่”
ไลลาเปรยออมา ะปิเา ัารเอาไ่ทอออมาใส่านวาไว้บนโ๊ะ นัวโามมานัู่เธอัาน หิสาวเปิเาอบเอาเนื้ออบออมา ลิ่นหอมออาหารโยไปทั่วห้อรัว เหมียวสอัวเลิเลียนันแล้ว พาันนอนบันท่าทามีวามสุ บรรยาาศแลูอบอุ่นเหมือนรอบรัวแสนสุ าเพียเ็ที่ะเิมเ็มให้สมบูร์
“อยู่แ่ในห้อเบื่อริๆ เราไปนั่เรือเล่นันไหม วันนี้อาาศี” ราฟาเอลเอ่ยวน
“น่าสนุี่ะ ถ้าอย่านั้นเราเอาอาหาร ไปินันบนเรือีไหมะ” ไลลาเสนอ
“ีๆ มาเี๋ยวัน่วย ในเรือน่าะมีเบ็ปลา ไปนั่ปลาเล่นเผื่อะไ้ปลามาทำอาหารเย็น”
ทั้สอเบื่อารหมัวอยู่ในบ้าน ึมีวามเห็นในแนวเียวัน ่า่วยันัะร้าปินิ เอาอาหารและน้ำไปรับประทานบนเรือเปลี่ยนบรรยาาศ โยไม่ลืมอาหารอสอเหมียว เมื่อัอเสร็ราฟาเอล็่วยหิ้วะร้าึ้นเรือ ไลลาอุ้มเ้าเหมียวสอัวเินามหลัเาไป
ราฟาเอลพาเรือแล่นออาท่า ล่อไปยัทะเลสีฟ้าราม ่อนะอลาทะเลเมื่อออมาห่าาฝั่ไลพอแล้ว เาเินออมาาเบินเรือ มอหาไลลา่อนะพบหิสาวำลันั่เล่นอยู่บนเ้าอี้ ้าๆ มีสอเหมียวนั่อยู่้วย เ้าเหมียวำลัินอาหารอมัน
“น็หิวเหมือนันนะ” เาเินมานั่้าๆ
“เี๋ยวันัให้่ะ”
ไลลานำอาหาราะร้ามาใส่าน วาบนโ๊ะให้ายหนุ่ม ัให้เาุหนึ่อเธอุหนึ่
“อืม อร่อยมา เมียันนี่มีเสน่ห์ปลายวั ผัวรัผัวหละแย่แล้ว”
ราฟาเอลเอ่ยมหลัาัารับอาหารนเลี้ย เารู้ว่าไลลาอบให้เาม และะีใที่เห็นเารับประทานอาหารที่เธอทำนหม หลายวันนี้ารไ้ใล้ิันทำให้เาเรียนรู้หลายสิ่ ไลลาเป็นพวใ้ไม้แ็้วยไม่ไ้ หา้อารให้เธอทำอะไรให้้อพูาีๆ เอ่ยมบ่อยๆ และ่อยๆ พาัวเอไปใล้ๆ เธอ อนนี้เาอาศัยลูอ้อนทำให้ไ้นอนอเธอทุืน แม้ไม่ไ้สนิทแนบลึึ้อย่าที่อยาทำ แ่็ถือว่าืบหน้ามาแล้ว เธอไม่่อ้านเารุนแรแบบวันแร ยอมให้เาับนิแะหน่อย ทำัวใล้ิันมาึ้นเรื่อยๆ
“ินอิ่มแล้ว ไปออำลับ้านะะ ะไ้ไม่อ้วนลพุ”
ไลลาเอ่ยยิ้มๆ มอานว่าเปล่า้วยแววาพอใ เธออบทำอาหารให้นในรอบรัวรับประทาน ยามเธอลับมาเยี่ยมพวเา พ่อับพี่ายะไม่ยอมไปินอาหารนอบ้านเลย ิแล้วหิสาว็อนึถึนทั้สอไม่ไ้ ป่านนี้พี่อัเรอเธอะเป็นอย่าไรบ้า พ่ออัรวน็นอนเป็นเ้าายนิทราอยู่ที่โรพยาบาล เธออยาไปหาท่านอยาเห็นอาารอท่าน้วยาัวเอ
“เี๋ยวันะไปปลา เธอมา้วยันไหม ันเอเบ็แล้ว” ราฟาเอลเอ่ยวน
“ันทำบาปไม่ึ้น่ะ อนั่เป็นำลัใีว่า”
ไลลาบอ ะเ็บานามใส่ะร้าไว้ แล้วนำผลไม้ที่ปอไว้ มาให้ราฟาเอลรับประทาน่อ
“แอปเปิ้ล่ะ เอาไปนั่ินระหว่าปลาสิะ”
“ันเปลี่ยนใแล้ว ไม่ปลาีว่า อยาว่ายน้ำ”
ราฟาเอลเปลี่ยนใไม่อยาปลา เามอหน้าไลลาอย่ามีแผนาร
“แผลอุแห้ีแล้วหรือะ อันูหน่อย”
ไลลาบอ ะลุึ้นเอามือแะบนศีรษะรที่มีแผลแ แล้วพยัหน้าเมื่อเห็นว่าแผลสะเ็แล้ว ร่าายอราฟาเอล่อมแมัวเอไ้ีเยี่ยม แผลหายเร็ว แ่ทำไมเาถึยัเหมือนำอะไรไม่ไ้ หรือ้อพาเาไปหาหมอสัหน่อย ไม่รู้ว่าศีรษะระแทรุนแรนทำให้มีปัหาเี่ยวับระบบประสาทหรือเปล่า ผ่านมาหลายวันเายัทำท่าเหมือนนวามำเสื่อมแบบนี้
“ไปเล่นน้ำ้วยันไหม” ราฟาเอลลอวน
“ันไม่ไ้เรียมุว่าน้ำมา” ไลลาหาทาเลี่ย
“ุนี้็ลน้ำไ้ าเาสั้นเสื้อยืแบบนี้ ลน้ำไ้สบาย”
ราฟาเอลไม่ปล่อยให้ไลลาปิเสธอี ลุึ้นึแนหิสาวให้ามเาไปยัาบเรือ เาเปิประูั้นออ ่อนะถอเสื้อโยนไว้บนพื้น แล้วสลัาเที่สวมเหลือเพียาเว่ายน้ำที่สวมไว้้านใน ายหนุ่มเรียมัวมาเป็นอย่าี
“ันนัูุ่เล่นน้ำีว่า” ไลลายัไม่ยอมลน้ำ
“เล่นน้ำสัหน่อยสิ ให้ันเล่นนเียวะสนุอะไร”
ราฟาเอลับแนหิสาว ึให้ระโลน้ำพร้อมัน ไลลารีร้อ้วยวามใ ่อนะลอยัวว่ายน้ำพาัวเอึ้นมาบนผิวน้ำ แล้วฟามือีน่าแล้ไปทีหนึ่
“นี่แหนะนบ้า ถ้าันว่ายน้ำไม่เป็นแล้วเิมน้ำไป ะทำยัไฮะ”
“ไม่มหรอ ถ้าเธอมน้ำัน็เ้าไป่วยทัน ถ้าเธอหมสิันว่าันสามารถผายปอ่วยให้เธอฟื้นไ้นะ”
ราฟาเอลบอยิ้มๆ มอหิสาว้วยสายาเือรอยำ ไลลาเวลาโมโหแบบนี้น่ารัะมั
///
อนนี้อบอว่า ไลลาับราฟาเอลเามีาุ๊ิ๊หวานแหววันทั้อน โปริาม้า
อบุที่แวะมาอ่าน่ะ
่อมพู
ความคิดเห็น