คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [AuFic] เจ้าหญิงของผม[All27]#1
AU Fiction : เจ้าหญิงของผม
Author : Review
Paring:All27
Rate:ตามอารมณ์ของคนแต่ง
Warning:เนื้อหาอาจจะซับซ้อนจนงงได้ฮะ
....ชีวิตแสนธรรมดา อยู่อย่างงี้แหละดีแล้ว....
บ้านซาวาดะ
"ซือคุงจ๊ะ ไปจ่ายตลาดให้แม่หน่อยจ่ะ"เสียงของหญิงสาวพูดดังมาจากครัว
"ฮะ? ทำไมแม่ไม่ไปจ่ายตลาดเองล่ะ ผมยุ่งอยู่นะ"เจ้าของนามบ่นพึมพำ
"หม่าม้าสั่งอะไรก็ทำสิ เจ้าห่วยสึนะ แค่นี้ก็ทำไม่ได้แล้วรึไง"
คำพูดของรีบอร์น ครูสอนพิเศษของผม ทำให้ผมยอมไปแต่โดยดี (เชื่อครูมากกว่าแม่รึไงฟ่ะเนี่ย)
"แหม..ลูกคนนี้นี่ น่ารักจริงๆเลยนะ อ่ะนี่จ่ะ"นานะยิ้มพลางเอามือลูบหัวของเด็กชายไปมา
ก่อนที่จะยื่นกระดาษที่จดไว้ว่าต้องซื้ออะไรบ้างให้กับสึนะ
"โชคดีนะจ๊ะลูก"หญิงสาวยิ้มให้
"อย่าเพิ่งไปตายล่ะ ชั้นว่านายต้องทำหน้าที่นี้ได้ดีแน่นอน"เสียงแว่วมาจากข้างบน ทำให้สึนะต้องหันไปมอง
ก็เห็นเด็กน้อยยืนอยู่ริมหน้าต่างและยิ้มให้กับสึนะ
นัยน์ตาสีโกโก้ทำหน้างง "นายหมายความว่าไงน่ะ รีบอร์น"
"รีบๆไปเหอะหน่า"รีบอร์นชักปืนขึ้นมาจ่อลงมาที่ร่างบาง
"เฮ๊ย!!" สึนะสะดุ้ง "ไปแล้วก็ได้" ร่างบางค่อยๆสาวเท้าเรียวเดินจากไป
.
.
.
ชั้นว่านายต้องทำหน้าที่นี้ได้ดีแน่นอน..
.
.
'รีบอร์น นายหมายความว่าไงนะ'
'กลับบ้านไปเมื่อไหร่ ชั้นต้องรู้ให้ได้'
สึนะครุ่นคิดอยู่นานสองนาน ขณะที่เดินออกจากตลาดนั้น ได้มีรถคันนึงวิ่งมาด้วยความเร็ว
"เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!(นี่คงจะเป็นเสียงอุทาน)"
เอี๊ยดดดดดด
"คุณครับ ขอโทษครับ บาดเจ็บตรงไหนบ้าง"ชายหนุ่มคนนึงเดินออกมาจากรถเพื่อถามสึนะ
"..."ไม่มีเสียงตอบรับจากสึนะ
"เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอครับ โกคุเตียนคุง"
"อ่ะ คุณชายมุคุ ผมบอกแล้วไงครับว่าอย่าเพิ่งออกมาจากรถ"เรือนผมเงินหันไปหาเจ้าของเสียงที่เรียกตน
"ใครล่ะนั้น ที่นอนอยู่"ชายทรงผมสัปปะรดมองไปที่เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล
"ก็มะกี้ รถไปเฉี่ยวน่ะครับ สงสัยว่าจะสลบไป"
.
.
คึหึหึ..สลบงั้นหรอ
ผิวขาวเนียน 0.0
แก้มแดงระเรื่อ
ผมสีน้ำตาลฟูแล้วก็นุ่ม(มุ นายไปจับผมทูน่าตอนไหนฟ่ะ)
ทำไมคุณถึงน่ารักน่ากอดขนาดนี่(กดเลยดีมั๊ย)
"เอิ่ม..โกคุเตียนครับ ถ้าเราปล่อยให้เธอ ไม่สิ เค้านอนอยู่ตรงนี้ คนอื่นจะหาว่าเราเป็นคนไม่รับผิดชอบ"นัยน์ตาสองสีพูด
"แล้วจะให้ผมทำไงล่ะครับคุณชาย"
"ก็ เอาไปไว้ที่บ้านผมก่อน รอจนกว่าจะฟื้นน่ะครับ โกคุเตียนว่าไง"คุณชายมุคุหันมาถาม
"ตามที่คุณชายบอกแหละครับ"
โกคุเตียนค่อยๆช้อนร่างบางขึ้นอย่างทะนุถนอม และวางบนเบาะหลังของรถเบาๆ
.
.
.
'น่ารักจังเลย คุณเป็นใครกันนะ'
ณ คฤหาสถ์หอยกาบทองแดง
"อ่ะ..อือ"เสียงของร่างบางครางเบาๆ "อื้อ..โอ๊ยย เจ็บ"สึนะอุทานก่อนที่จะค่อยลืมตาขึ้น
ในตอนนี้รอบตัวของเขาถูกห้อมล้อมไปด้วยหญิงสาวที่กำลังนวดให้อยู่ บ้างก็พอกหน้าให้
และตนก็นอนอยู่บนเตียง
"เฮ๊ย"เด็กหนุ่มตกใจ ร่างเล็กลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว "ทำไรอ่ะกับตัวช้านนนน"สึนะร้องลั่น
"อ่ะ คุณหนูครับ" เสียงมาจากประตู เงาของตู้บังทำให้ร่างเล็กเห็นหน้าไม่ชัด
"พวกเธอหยุด ออกไปก่อน" ทำให้พนักงานสปาค่อยๆเดินออกไปทีละคนๆ
"เป็นอะไรครับ เมื่อสักครู่นี้ผมได้ยินเสียงคุณหนู"ร่างสูงค่อยๆเดินเข้ามาใกล้
"อ่ะ โกคุเทระคุง ขอบคุณสวรรค์ที่ชั้นได้เจอนาย แต่ เอ๊ะ ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้"ร่างเล็กกระโดดเข้าไปกอดเรือนผมเงิน
"ขออภัยนะครับ ผมไม่ได้ชื่อโกคุเทระอย่างที่คุณหนูเรียก แต่ผมชื่อโกคุเตียน เป็นพ่อบ้านใหญ่ที่คฤหาสถ์นี้"มือหนาค่อยคลายกอดของร่างบาง
"อึ๋ย"เรือนผมสีน้ำตาลสะดุ้ง "แล้วไหงชั้นถึงมาอยู่ที่นี่ได้"สึนะร้องลั่นอีกรอบ
"คึหึหึ..ตื่นแล้วหรอครับ เจ้าหญิงของผม"
--------------------------------TBC.--------------------------------------
สั้นๆและอาจงง งวยได้
พยายามจะเชียร์ให้สึนะโดนกดอย่างโดยเร็ว
ตอนต่อไป
"อ่ะ นั้นคุณฮิบาริหนิ"
"ว่าไง เจ้าสัตว์กินพืช"
me/โดนตบ
วิ่งออกจากบอร์ดอย่างสง่างาม
ความคิดเห็น