หนุ่มสุดฮอตปะทะสาวสุดเฮี้ยว

ลำดับตอนที่ #4 : ==>>> การพบกันครั้งแรก < 3 >

      



        หลังจากนั้นฉันกับมียองจึงเดินแยกกันไปคนละทาง  ฉันเดินมาได้สักพักก็เริ่มรู้สึกว่ามีคนเดินตามมาจริงๆ ฉันจึงตัดสินใจหยิบกระจกจากกระเป๋าขึ้นมาทำทีเป็นส่อง จริงด้วยสิมีผู้ชายตัวค่อนข้างสูงหลบอยู่ตรงเสาไฟ ใครกันเนี่ย! ยังไงจีวอนคนนี้ก็ไม่มีทางกลัวหรอก มาดิมาสู้กันสักตั้งเลย ฉันจึงเริ่มเดินแล้วมาหยุดตรงซอยทางไปบ้านฉัน ฉันหยุดเดินอย่างเร็วเพื่อที่จะหันไปจัดการกับเจ้านั่น แล้วฉันก็ไม่รีรอที่จะใส่มัดเข้าที่หน้าของตานั้น ตานั่นล้มลงแล้วมียองก็มาสมทบกันตามแผน เรา 2 คนจัดกับตานั่นไม่ยั้ง  



   “ นายเป็นใครอ่า แล้วตามเรา 2 คนมาทำไม ” ฉันถามคนที่ตามเรามา



      ฉันไม่อยากจะบอกเลยว่านายนี่น่ารักมากกกมั่ก ฉันอยากมีน้องชายน่าตาน่ารักแบบนี้จังเลย  แล้วทำไมนายนี่ถึงต้องตามเรา 2 คนมาเนี่ย - -?



   “ คือว่า...เอ่อ.. ” แล้วจะอ้ำอึ้งอะไรอยู่นะ รำคาญแล้วนะ



  “ รึว่ามีใครส่งนายมา ” ว้าว! มียองฉันเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าฉันมีเพื่อนฉลาดๆอย่างเธอ



  “ คือว่า..รุ่นพี่ฮยอนซองส่งผมมาคับ..รุ่นพี่อย่าบอกพี่ฮยอนซองนะคับถ้าอย่างนั้น..ผมคง... ”



      ฉันหันหน้าไปถามมียองอย่างรู้กัน “ ได้ ฉันจะไม่บอกฮยอนซอง แต่นายต้องบอกฉันว่าตาบ้านั่นส่งนายมาทำไม ”



  “ รุ่นพี่สั่งให้ผมตามพี่สาวทั้ง 2 มาคับบอกว่าให้สืบว่าบ้านพี่สาวคนนี้อยู่ที่ไหน ” นายนี่บอกพร้อมกับชี้มาทางฉัน



  “ ห๊ะ! O-O ตามฉันเนี่ยนะ แล้วเค้าบอกรึป่าวว่าจะเอาที่อยู่บ้านฉันไปทำไม ”



  “ ป่าวคับ ”



      อิ อิ ฉันคิดอะไรออกแล้วล่ะ ฉันว่าฉันน่าจะบกที่อยู่ของบ้านฉันให้เจ้านี่นะ



  “ ได้ ฉันจะบอกที่อยู่ของบ้านฉันให้นายนะ แต่ว่านายห้ามตามเรามานะ ไม่งั้นฉันจะบอกรุ่นพี่นายว่านายโดนเรา 2 คนจับได้ว่าตามมา ” มียองมองหน้าฉันอย่างงงสุดขีด < อิ อิ เธอจะรู้อะไรมียอง ได้เวลาแก้แค้นแล้ว >



      แล้วฉันก็บอกที่อยู่มั่วๆขอเน้นว่ามั่วๆมั่วสุดๆเลยล่ะให้เจ้านี่ไป  ขอโทษทีนะที่ต้องทำให้นายเดือดร้อน นาย....< เอ๊ะ! แล้วเจ้านี่มันชื่ออะไรนะ เรียกมันสารพัดชื่อเลยเรา > ฉันเลยถามชื่อเจ้านี่ไว้กะว่าจะเอาไว้เป็นสปายให้เวลาอีตาฮยอนซองส่งมาอีก จริงๆนายก็น่ารักดีนะ มาม๊ะมาเป็นน้องชายฉานก็ยังดี อิ อิ



   “ แล้วนายชื่ออะไรล่ะ ”



   “ ผมชื่อ..ซองเทคับ ^_^ ”  โอ๊ย เวลาเจ้านี่ยิ้มน่ารักเป็นบ้าเลย >-< นี่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่นะเนี่ย



      คืนนั้น...ฉันฝันร้ายว่าอีตาฮยอนซองจับได้ว่าฉันโกหกซองเทไปเรื่องที่อยู่ ตานั่นต้องเดินวนไปวนมาอยู่เป็นสิบๆรอบ แถมยังไปเจอบ้านของใครก็ไม่รู้อีก  ตานั่นโว้ยวายใส่เจ้าของบ้านจนเจ้าของบ้านออกมาด่าตานั่นเป็นร้อยชุดเลยล่ะ แต่ที่แย่ที่สุดตานั่นดันไปเจอฉันที่ในเมืองแล้วก็เล่นงานฉันด้วย..สเปรย์ฉีดผมน่ะสิในฝันฉันเอามือปัดไปมา แล้วร้องโว้ยวายลั่นบ้าน จนแม่เข้ามาว่าฉันชุดๆ ให้ตายเถอะ ตื่นมาก็เจออะไรที่มันซวยขนาดนี้ตั้งแต่เช้าเลยหรอเนี่ย



      วันนี้ก็เหมือนทุกๆวัน ไม่หลับก็อ่านการ์ตูน มันเป็นเรื่องประจำของฉันเสมอเลยล่ะ  เย้! เย้! ในที่สุดอ๊อดหมดเวลาก็ดังขึ้น



   “ นี่ๆ มียอง วันนี้เราเข้าไปเดินเล่นในเมืองกันม่ะ เห็นเค้าว่ากันว่ามีร้านเค้กมาเปิดใหม่ด้วยล่ะ ฉันว่าจะไปลองกินสักกะหน่อย ลดราคาอยู่ด้วยสิ ”



   “ ได้เลย เก็บของแล้วไปกัน”



      แล้วเราก็วางแผนกันว่าถ้าเข้าไปในเมืองเราจะทำอะไรกันอีก แต่ว่า...



      มันเกิดอะไรขึ้นที่หน้าโรงเรียน  ทำไมมันถึงได้ดูวุ่นวายอย่างนี้ล่ะ มีอะไรกันนะ - - ? แล้วสิ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น นั่นอีตาฮยอนซองกับเพื่อนๆของเค้าที่ฉันเคยเจอที่ร้านหนิ แย่ล่ะสิหรือว่าอีตาฮยอนซองจะไปตามที่อยู่ที่ฉันให้นะ แล้วนั่นซองเทนิ รึว่า..อ๊าย!..แย่แล้วสิ



  “ มียองเธอเห็นอย่างที่ฉันเห็นม่ะ ”



  “ เ..ห็..น..สิ..แล้วเธอจะเอายังไงล่ะทีนี้ ”



   เอายังไงดีนะ อืมม.. “ มียอง ตามฉันมานะ ”



      แล้วฉันกับมียองก็เดินเข้าไปปะปนกับพวกสาวๆที่รุมกันอยู่หน้าโรงเรียน มีแต่เสียงกรี้ดดังลั่นเลยล่ะ แม่พวกนี้ไม่เคยเห็นผู้ชายกันรึไงนะถึงเป็นไปได้ถึงขนาดนี้  แล้วเราก็แทรกตัวไปกับแม่พวกนี้ ฉันหวังว่านายจะหาเราไม่เจอนะ ถ้านายมาเพื่อหาเราก็ขอร้องล่ะอย่าเห็นเราเลย และแล้ว..





   จบตอนที่ 4 แล้วคร้า~ ~



           โปรดติดตามตอนต่อไป

        



        ยังไงก็ช่วยกันเม้นหน่อยนะค่ะ ช่วยกันเป็นกำลังใจให้นู๋จีต่อไปด้วยก็แล้วกัน ตอนนี้อาจจะดูสั้นๆไปหน่อยนึงอ่านะ แต่ถ้ามีกำลังใจมากๆตอนหน้าอาจยาวก่านี้ก็ได้ค่ะ ยังไงก็ขอขอบคุณทุกข้อความ ทุกคะแนน มา ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ >-<