ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ==>>> การพบกันครั้งแรก < 1 >
เช้านี้ฉันตื่นเร็วกว่าปกติเพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพราะอีตาบ้าคิมฮยอนซองน่ะสิ ทำไมฉันจะต้องเอาเรื่องของนายมาคิดด้วยนะ < เซ็งจิง > - -\"
“ จีวอนตื่นได้แล้ว ” เสียงแม่ปลุกฉันพร้อมกับเปิดประตูเข้ามา
O - O “แปลกจริงทำไมวันนี้ถึงตื่นเร็วล่ะ ปกติต้องรอให้แม่มาปลุกนี่นา”
“เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับน่ะคะ”
“งั้นก็ดี รีบแต่งตัวจะได้รีบกินข้าวไปโรงเรียน”
“ คร้า ”
ฉันรีบไปกินข้าวแล้วก็ออกจากบ้านไปวันนี้เป็นวันแรกของสัปดาห์ ให้ตายเถอะฉันต้องมานั่งเรียนหนังสืออีกเป็นเวลา 6 วันเหรอเนี่ย < น่าเบื่อจังกว่าจะถึงวันอาทิตย์ฉันคงต้องตายแน่ๆ > - -*
ระหว่างที่ฉันกำลังรอรถอยู่ที่ป้ายรถเมล์
“ เฮ้! หวัดดีจีวอน >_< ”
“ หวัดดี มียอง ^_^ ”
“ ดีใจจังที่พบเธอ ทำไมวันนี้มาเร็วจัง ”
แล้วรถเมล์ก็มาเราสองคนพากันขึ้นรถเมล์ไปอย่างไม่สนใจใคร แล้วก็เริ่มคุยกันต่อ..
“ เมื่อวานทำไมเธอไม่ออนล่ะ ฉันอุตส่าห์เข้าไปแต่กลับไม่เจอใครเลย แย่จิงๆ -*- ”
“ อ้าว! จริงหรอ ”
“ ก็ใช่น่ะสิ แล้วยังทำให้ฉันต้องเจอเรื่องแย่ๆอีก ”
“ ก็ฉันไม่คิดว่าเธอจะเข้าไปเลยไม่ได้เล่นน่ะ แล้วเมื่อวานเกิดอะไรขึ้นล่ะ ” -O-
แล้วฉันก็ตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้มียองฟัง ฉันคิดว่าเธอเป็นคนนึงที่ฉันคุยด้วยได้อย่างสบายใจ อีกอย่างเราสองคนคบกันมานานเพราะฉะนั้นเราจึงไม่จำเป็นที่จะปิดบังอะไรกัน ตอนนี้เราอยู่ไฮสคูลปีสุดท้ายและอีกไม่นานเราสองคนก็คงจะต้องแยกจากกัน แต่ฉันคิดว่ายังไงก็ตามเราสองคนก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไป...
“เธอผิดเองนะ จีวอนที่ไปเอาเมล์คนอื่นเค้าเข้ามาแอด”
“ - -\" ”
“ เธอน่าจะรู้ว่าเราไม่ควรเอาเมล์ที่ไม่ที่รู้จักมาแอด ”
“ ฉันก็แค่อยากจะหาคนคุยด้วยก็เท่านั้น ฉันคิดว่ามันก็ไม่น่าจะเสียหายอะไรหนิ แล้วใครจะไปรู้ว่า... ” T T
“ ว่า..เค้าจะปากไม่ดีน่ะสิ ”
“ อืม ใช่อีตาบ้านั่นนะแย่ชะมัดเลย -*- เบื่อแล้วอย่าพูดถึงเค้าเลย ”
“ เอ๊ะ! เค้าชื่ออะไรนะ ”
“ ฉันบอกเธอแล้วว่าอย่าพูดถึงอีตานั่นอีกไง ”
“ ป่าว ฉันก็แค่อยากรู้ ฉันลืมน่ะว่าเค้าชื่ออะไร ”
“ คิมฮยอนซอง ”
“ แล้วเธอจะถามฉันทำไมกันนะ ”
“ คิม + ฮยอน+ ซอง คิมฮยอนซองหรอ ฉันว่า...เหมือนฉันเคยได้ยินนะ คุ้นๆแหะ ”
“ ช่างมันเถอะ มียองรีบวิ่งเถอะเดี๋ยวจะสายอีก ”
“ อืมม ฉันสายมามากกว่า 5 ครั้งแล้วนะเดือนนี้ทั้งที่เพิ่มจะเปิดเรียนแท้ๆ ถ้าครบ 10 ครั้งล่ะก็ฉันคง.. ”
“ ก็แน่ล่ะ ใครจะอยากโดนยายแม่มดนั่นทำโทษ ”
“ ฉันชักจะชินๆแล้วล่ะ แต่ถ้าครบล่ะก็คงลำบากแย่ - - * ”
แล้วเราสองคนก็รีบวิ่ง..วิ่งๆๆๆๆ+
“ เฮ้! เธอสองคนน่ะรีบๆหน่อยสิสายแล้วนะ ยังไม่รีบวิ่งอีก ”
“ อย่านะ..อย่าเพิ่งปิดประตูสิ T^T ”
ในที่สุดเราสองคนก็ผ่านเข้าประตูโรงเรียนมาได้อย่างฉิวเฉียด - - ^ คลิก= _ = แล้วประตูก็ปิดลง ให้ตายเถอะฉันรอดตายมาได้อย่างฉิวเฉียด
“ ทำไมเธอ 2 คนถึงชอบมาสายนะ ”
แล้วตาบ้าที่ยืนยิ้มกริ่มอยู่ข้างเราสองคนก็เอ่ยปากออกมา
“ ก็เพราะเรารู้ว่ามีเพื่อนดีๆอย่างนายไงแซจอง ”
“ นี่มันเป็นหน้าที่ของฉันนะ แล้วถ้าใครมาเห็นเข้าจะว่ายังไงล่ะ ”
“ เถอะนะ ไม่มีใครว่าอะไรหรอกนะ ”
“ จริงๆเลยนะเธอสองคน ที่หลังก็หัดมาให้เร็วกว่านี้ได้มะ ” - -
แล้วฉันกับมียองก็รีบวิ่งไปที่ห้องทันเวลาก่อนที่อาจารย์จะเดินเข้าห้องมาอย่างเฉียดฉิว เฮ้อ!
วันนี้เรา 3 คนตัดสินใจที่จะเข้าไปในเมืองเพื่อหาอะไรกินกัน มีคนบกว่ามีร้านเค้กเปิดใหม่ด้วยสิ เยี่ยมจริงๆ ^_^ เรา 2 คนรู้จักแซจองตอนที่นายนี่ย้ายเข้ามา ฉันก็ไม่รู้นะว่าทำไมเรา 3 คนถึงสนิทกันได้ แต่ตาแซจองมันก็มีกลุ่มของตัวเอง ผู้ชายน่ะจะให้มัวมาเล่นอยู่กับผู้หญิงอย่างฉันสองคนได้ยังไง จะว่าไปฉันก็ไม่นึกไม่ฝันเลยนะว่าจะมีเพื่อนเป็นถึง 1 ในกลุ่มหนุ่มฮอตของโรงเรียน บางครั้งฉันก็เห็นความเป็นหนุ่มฮอตของเจ้าแซจองแต่บางครั้งฉันก็ไม่เห็นอะไรเลย < แต่ฉันว่าส่วนใหญ่จะไม่นะ เพราะว่าเจ้านี้กวน...ฉันได้ตลอดเลยน่ะสิ >
“ จะรับอะไรดีคะ ”
เสียงพี่สาวเสริฟคนสวยเดินมาถามเรา 3 คนแต่ฉันว่าเค้าคงจะเป็น 1 ในอีกหลายๆคนที่หลงตานี่นะ เพราะเธอเล่น
มองนายนี่ตาไม่กระพริบเลยน่ะสิ
“ ฉันเอาสตอเบอร์รี่เค้กกับสตอเบอร์รี่ปั่นค่ะ ”
“ ฉันเอาชีสเค้กกับน้ำส้มค่ะ ”
“ แล้วน้องผู้ชายล่ะคะ จะรับอะไรดี ”
“ อืมม งั้นผมขอเลมอนเค้กกับน้ำมะนาวครับ ”
“ ค่ะรอสักครู่นะคะ ^_^ ”
แล้วพี่สาวคนนั้นก็ตอบกลับมาพร้อมกลับส่งรอยยิ้มน้อยๆมาให้แซจอง พี่สาวคงไม่รู้จักตานี่ดี ตานี่มีสาวมาต่อแถวเรียงคิวกันยาวเหยียดให้ควงเล่นทุกวันไม่ซ้ำหน้า ฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าผู้หญิงพวกนี้คิดอะไรอยู่ - -
“ เอ๊ะ! O-O นั่นใครกันนะหล่อจัง >_< ”
พวกเค้ากำลังจะเดินเข้ามาในร้านแล้วT T แล้วเสียงกริ่งหน้าร้านก็ดังขึ้น พวกผู้ชายกลุ่มนั้นก็เดินเข้ามาในร้าน T T ให้ตายเถอะพวกเค้าทุกคนหล่อมากๆๆๆเลยล่ะ ...แซจอง..ถ้าพวกนั้นมาอยู่โรงเรียนเรานายคงแย่แน่ๆ
ระหว่างที่ฉันกำลังกินเค้กอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั่นเอง
ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดด < คงต้องเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าอ่านะ เพราะว่ามานขึ้นไม่ได้เวลาเอาลงเว๊บอะคะ >
โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นให้ตายเหอะใครโทรมานะ กวนจริง คนกำลังกินอยู่เลย แล้วฉันก็รับมันอย่างรวดเร็วก็ใครจะสนเค้กล่ะ แล้วมันก็ทำให้ฉันรู้สึกผิดที่รับโทรศัพท์ ให้ตายเถอะฉันคิดว่าฉันลืมเรื่องตาบ้านั่นได้แล้วนะ ทำไม..ทำไม..นายจะต้องโทรมากวนฉันอีกนะ < เซ็งจริงเชียว คนกำลังกินอยู่ เลยหมดอารมณ์เลย >
“ ฮัลโหล ”
“ ยัยเบ๊อะ เมื่อวานนี้เธอกล้าดียังไงถึงวางสายก่อนฉัน เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าทำอย่างนี้กับฉันเลยนะ ”
“ นายคิดว่าฉันจะสนหรอ ให้ตายเถอะเลิกโทรมาได้แล้วนะ ฉันเบื่อออออ ” - * -
“ นี่เธอ อยากตายใช่มั้ยห๊ะ ”
“ ให้ตายเถอะ ฉันเบื่อนายจริงๆนะ จะโทรมาทำไมกัน ”
แล้วฉันก็ตะโกนว่าตาบ้านั่นอีกเป็นชุด ให้ตายเถอะฉันไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้นี่ล่ะที่ฉันทำผิดอย่างมหันต์ตลอด 18
ปีที่ผ่านมา ตายแน่ๆ...ตานแน่ๆ..ฉันต้องตายแน่ๆ...
โปรดติดตามตอนต่อไป
ในที่สุดตอนที่ 2 ก็เสร็จสักทีนะคะยังไงก็ช่วยกันเป็นกำลังใจ ช่วยกันเม้นให้นู๋จี...เยอะๆนะคะ เช่นเคยค่ะขอบคุณสำหรับทุกๆข้อความที่เม้นให้ ทุกกำลังใจที่ส่งมานะคะ อีกอย่างค่ะคือว่าตอนแรกที่ลงก็ไม่รู้ว่าชื่อเรื่องมีปันหาน่ะสิ มันก็เลยเป็นแบบนี้อ่าค่ะ แก้ก็ไม่ได้เลยไม่รู้จะทำไง ใครรู้วิธีแก้ก็เม้นมาบอกด้วยก็ดีค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ >_<
“ จีวอนตื่นได้แล้ว ” เสียงแม่ปลุกฉันพร้อมกับเปิดประตูเข้ามา
O - O “แปลกจริงทำไมวันนี้ถึงตื่นเร็วล่ะ ปกติต้องรอให้แม่มาปลุกนี่นา”
“เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับน่ะคะ”
“งั้นก็ดี รีบแต่งตัวจะได้รีบกินข้าวไปโรงเรียน”
“ คร้า ”
ฉันรีบไปกินข้าวแล้วก็ออกจากบ้านไปวันนี้เป็นวันแรกของสัปดาห์ ให้ตายเถอะฉันต้องมานั่งเรียนหนังสืออีกเป็นเวลา 6 วันเหรอเนี่ย < น่าเบื่อจังกว่าจะถึงวันอาทิตย์ฉันคงต้องตายแน่ๆ > - -*
ระหว่างที่ฉันกำลังรอรถอยู่ที่ป้ายรถเมล์
“ เฮ้! หวัดดีจีวอน >_< ”
“ หวัดดี มียอง ^_^ ”
“ ดีใจจังที่พบเธอ ทำไมวันนี้มาเร็วจัง ”
แล้วรถเมล์ก็มาเราสองคนพากันขึ้นรถเมล์ไปอย่างไม่สนใจใคร แล้วก็เริ่มคุยกันต่อ..
“ เมื่อวานทำไมเธอไม่ออนล่ะ ฉันอุตส่าห์เข้าไปแต่กลับไม่เจอใครเลย แย่จิงๆ -*- ”
“ อ้าว! จริงหรอ ”
“ ก็ใช่น่ะสิ แล้วยังทำให้ฉันต้องเจอเรื่องแย่ๆอีก ”
“ ก็ฉันไม่คิดว่าเธอจะเข้าไปเลยไม่ได้เล่นน่ะ แล้วเมื่อวานเกิดอะไรขึ้นล่ะ ” -O-
แล้วฉันก็ตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้มียองฟัง ฉันคิดว่าเธอเป็นคนนึงที่ฉันคุยด้วยได้อย่างสบายใจ อีกอย่างเราสองคนคบกันมานานเพราะฉะนั้นเราจึงไม่จำเป็นที่จะปิดบังอะไรกัน ตอนนี้เราอยู่ไฮสคูลปีสุดท้ายและอีกไม่นานเราสองคนก็คงจะต้องแยกจากกัน แต่ฉันคิดว่ายังไงก็ตามเราสองคนก็จะเป็นเพื่อนกันตลอดไป...
“เธอผิดเองนะ จีวอนที่ไปเอาเมล์คนอื่นเค้าเข้ามาแอด”
“ - -\" ”
“ เธอน่าจะรู้ว่าเราไม่ควรเอาเมล์ที่ไม่ที่รู้จักมาแอด ”
“ ฉันก็แค่อยากจะหาคนคุยด้วยก็เท่านั้น ฉันคิดว่ามันก็ไม่น่าจะเสียหายอะไรหนิ แล้วใครจะไปรู้ว่า... ” T T
“ ว่า..เค้าจะปากไม่ดีน่ะสิ ”
“ อืม ใช่อีตาบ้านั่นนะแย่ชะมัดเลย -*- เบื่อแล้วอย่าพูดถึงเค้าเลย ”
“ เอ๊ะ! เค้าชื่ออะไรนะ ”
“ ฉันบอกเธอแล้วว่าอย่าพูดถึงอีตานั่นอีกไง ”
“ ป่าว ฉันก็แค่อยากรู้ ฉันลืมน่ะว่าเค้าชื่ออะไร ”
“ คิมฮยอนซอง ”
“ แล้วเธอจะถามฉันทำไมกันนะ ”
“ คิม + ฮยอน+ ซอง คิมฮยอนซองหรอ ฉันว่า...เหมือนฉันเคยได้ยินนะ คุ้นๆแหะ ”
“ ช่างมันเถอะ มียองรีบวิ่งเถอะเดี๋ยวจะสายอีก ”
“ อืมม ฉันสายมามากกว่า 5 ครั้งแล้วนะเดือนนี้ทั้งที่เพิ่มจะเปิดเรียนแท้ๆ ถ้าครบ 10 ครั้งล่ะก็ฉันคง.. ”
“ ก็แน่ล่ะ ใครจะอยากโดนยายแม่มดนั่นทำโทษ ”
“ ฉันชักจะชินๆแล้วล่ะ แต่ถ้าครบล่ะก็คงลำบากแย่ - - * ”
แล้วเราสองคนก็รีบวิ่ง..วิ่งๆๆๆๆ+
“ เฮ้! เธอสองคนน่ะรีบๆหน่อยสิสายแล้วนะ ยังไม่รีบวิ่งอีก ”
“ อย่านะ..อย่าเพิ่งปิดประตูสิ T^T ”
ในที่สุดเราสองคนก็ผ่านเข้าประตูโรงเรียนมาได้อย่างฉิวเฉียด - - ^ คลิก= _ = แล้วประตูก็ปิดลง ให้ตายเถอะฉันรอดตายมาได้อย่างฉิวเฉียด
“ ทำไมเธอ 2 คนถึงชอบมาสายนะ ”
แล้วตาบ้าที่ยืนยิ้มกริ่มอยู่ข้างเราสองคนก็เอ่ยปากออกมา
“ ก็เพราะเรารู้ว่ามีเพื่อนดีๆอย่างนายไงแซจอง ”
“ นี่มันเป็นหน้าที่ของฉันนะ แล้วถ้าใครมาเห็นเข้าจะว่ายังไงล่ะ ”
“ เถอะนะ ไม่มีใครว่าอะไรหรอกนะ ”
“ จริงๆเลยนะเธอสองคน ที่หลังก็หัดมาให้เร็วกว่านี้ได้มะ ” - -
แล้วฉันกับมียองก็รีบวิ่งไปที่ห้องทันเวลาก่อนที่อาจารย์จะเดินเข้าห้องมาอย่างเฉียดฉิว เฮ้อ!
วันนี้เรา 3 คนตัดสินใจที่จะเข้าไปในเมืองเพื่อหาอะไรกินกัน มีคนบกว่ามีร้านเค้กเปิดใหม่ด้วยสิ เยี่ยมจริงๆ ^_^ เรา 2 คนรู้จักแซจองตอนที่นายนี่ย้ายเข้ามา ฉันก็ไม่รู้นะว่าทำไมเรา 3 คนถึงสนิทกันได้ แต่ตาแซจองมันก็มีกลุ่มของตัวเอง ผู้ชายน่ะจะให้มัวมาเล่นอยู่กับผู้หญิงอย่างฉันสองคนได้ยังไง จะว่าไปฉันก็ไม่นึกไม่ฝันเลยนะว่าจะมีเพื่อนเป็นถึง 1 ในกลุ่มหนุ่มฮอตของโรงเรียน บางครั้งฉันก็เห็นความเป็นหนุ่มฮอตของเจ้าแซจองแต่บางครั้งฉันก็ไม่เห็นอะไรเลย < แต่ฉันว่าส่วนใหญ่จะไม่นะ เพราะว่าเจ้านี้กวน...ฉันได้ตลอดเลยน่ะสิ >
“ จะรับอะไรดีคะ ”
เสียงพี่สาวเสริฟคนสวยเดินมาถามเรา 3 คนแต่ฉันว่าเค้าคงจะเป็น 1 ในอีกหลายๆคนที่หลงตานี่นะ เพราะเธอเล่น
มองนายนี่ตาไม่กระพริบเลยน่ะสิ
“ ฉันเอาสตอเบอร์รี่เค้กกับสตอเบอร์รี่ปั่นค่ะ ”
“ ฉันเอาชีสเค้กกับน้ำส้มค่ะ ”
“ แล้วน้องผู้ชายล่ะคะ จะรับอะไรดี ”
“ อืมม งั้นผมขอเลมอนเค้กกับน้ำมะนาวครับ ”
“ ค่ะรอสักครู่นะคะ ^_^ ”
แล้วพี่สาวคนนั้นก็ตอบกลับมาพร้อมกลับส่งรอยยิ้มน้อยๆมาให้แซจอง พี่สาวคงไม่รู้จักตานี่ดี ตานี่มีสาวมาต่อแถวเรียงคิวกันยาวเหยียดให้ควงเล่นทุกวันไม่ซ้ำหน้า ฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าผู้หญิงพวกนี้คิดอะไรอยู่ - -
“ เอ๊ะ! O-O นั่นใครกันนะหล่อจัง >_< ”
พวกเค้ากำลังจะเดินเข้ามาในร้านแล้วT T แล้วเสียงกริ่งหน้าร้านก็ดังขึ้น พวกผู้ชายกลุ่มนั้นก็เดินเข้ามาในร้าน T T ให้ตายเถอะพวกเค้าทุกคนหล่อมากๆๆๆเลยล่ะ ...แซจอง..ถ้าพวกนั้นมาอยู่โรงเรียนเรานายคงแย่แน่ๆ
ระหว่างที่ฉันกำลังกินเค้กอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั่นเอง
ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดด < คงต้องเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าอ่านะ เพราะว่ามานขึ้นไม่ได้เวลาเอาลงเว๊บอะคะ >
โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นให้ตายเหอะใครโทรมานะ กวนจริง คนกำลังกินอยู่เลย แล้วฉันก็รับมันอย่างรวดเร็วก็ใครจะสนเค้กล่ะ แล้วมันก็ทำให้ฉันรู้สึกผิดที่รับโทรศัพท์ ให้ตายเถอะฉันคิดว่าฉันลืมเรื่องตาบ้านั่นได้แล้วนะ ทำไม..ทำไม..นายจะต้องโทรมากวนฉันอีกนะ < เซ็งจริงเชียว คนกำลังกินอยู่ เลยหมดอารมณ์เลย >
“ ฮัลโหล ”
“ ยัยเบ๊อะ เมื่อวานนี้เธอกล้าดียังไงถึงวางสายก่อนฉัน เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าทำอย่างนี้กับฉันเลยนะ ”
“ นายคิดว่าฉันจะสนหรอ ให้ตายเถอะเลิกโทรมาได้แล้วนะ ฉันเบื่อออออ ” - * -
“ นี่เธอ อยากตายใช่มั้ยห๊ะ ”
“ ให้ตายเถอะ ฉันเบื่อนายจริงๆนะ จะโทรมาทำไมกัน ”
แล้วฉันก็ตะโกนว่าตาบ้านั่นอีกเป็นชุด ให้ตายเถอะฉันไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้นี่ล่ะที่ฉันทำผิดอย่างมหันต์ตลอด 18
ปีที่ผ่านมา ตายแน่ๆ...ตานแน่ๆ..ฉันต้องตายแน่ๆ...
โปรดติดตามตอนต่อไป
ในที่สุดตอนที่ 2 ก็เสร็จสักทีนะคะยังไงก็ช่วยกันเป็นกำลังใจ ช่วยกันเม้นให้นู๋จี...เยอะๆนะคะ เช่นเคยค่ะขอบคุณสำหรับทุกๆข้อความที่เม้นให้ ทุกกำลังใจที่ส่งมานะคะ อีกอย่างค่ะคือว่าตอนแรกที่ลงก็ไม่รู้ว่าชื่อเรื่องมีปันหาน่ะสิ มันก็เลยเป็นแบบนี้อ่าค่ะ แก้ก็ไม่ได้เลยไม่รู้จะทำไง ใครรู้วิธีแก้ก็เม้นมาบอกด้วยก็ดีค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ >_<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น