[YAOI]รวมเรื่องสั้น

ลำดับตอนที่ #1 : [S.Fic เบสเอก]..HUNGRY..

S.Fic[เบสxเอก]..HUNGRY

 

"ก้อนเมฆ~เห้เบสมันแกล้งป๊า~"

 

ผมมองไอ้คนปัญญาอ่อนตรงหน้าคลานดุ่ยๆไปหากระต่ายสีขาวตัวจ้อยทีนอนหมอบอยู๋บนเตียง

 

"เห้พ่อง อย่าไปเชื่อมันเมฆ มันแหล"

 

ผมหันไปมองมันสายตารำคาญเล็กๆ ก่อนจะหันมาสนใจไอ้นัตสึกะลูซี่ในหนังสือต่อ

 

"ม่ายยยย~เมิงอย่ามาเป่าหูลูกกู อย่าไปเชื่อมันเมฆ!มันแกล้งป๊าาาาาา~"

 

มันปาหมอนอิงใส่หัวผมดังปุบแล้วหันไปกอดลูกรักมันก่อนจะกลิ้งไปมาบนเตียงแคบๆ

 

"สัดเอก เตียงยับหมด"

 

"เจ๊อะ"

 

มันหันหน้าไปอีกทาง ก่อนจะเล่นกับลูกมันต่อ

 

อย่าสงสัยครับว่าผมกับมันมีเรื่องอะไรกัน

 

ผมก็แค่รำคาญที่มันไม่ยอมมาทำงานส่งจารย์แล้วเอาแต่อ่านการ์ตูนเลยหยิบการ์ตูนมันขว้างออกหน้าต่างแล้วฉุดมันมาทำงานด้วย

 

ก็แค่นั้นล่ะ..

 

หา?ผมโหดตรงไหนไม่ทราบ= =!!?

 

ถ้าถามว่าตอนนี้หนังสือเล่มนั้นอยู่ไหน...

 

ก็อยู่ในมือผมนี่แหละ

 

เออน่าๆอย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้นครับขอร้อง แค่อ่านก่อนเดี๋ยวเอาให้มันอ่าน

 

ผมเปิดหน้าสุดท้ายก่อนจะปิดหนังสือแล้วเขวี้ยงไปให้ไอ้เอก

 

"เอ้า อ่านดิ กูอ่านจบละ"

 

ว่าจบ..มันก็แทบจะเขวี้ยไอ้ก้อนเมฆทิ้งทันที แต่ด้วยความรักลูกมากมันจึงวางลูกชายมันลงอย่างอ่อนโยนแล้วตะเีกียกตะกายลงจากเตียงมาหยิบหนังสือ

 

เป็นภาพที่น่าสมเพชไม่เบา ไอ้เอกเ๊อ๊ย...

 

"กว่าจะจบได้นะมึง"

 

มันเอ็ดกับผมเบาๆแล้วเปิดหาหน้าที่อ่านค้างไว้

 

ผมเดินไปหาไอ้ก้อนเมฆที่นอนหมอบอยู่บนเตียงแล้วเอานิ้วแหย่เข้าไปในปากมัน

 

"หิวป้ะเมฆ?"

 

มันไม่ตอบครับ แน่นอนว่าถ้ามันตอบนี่ผมคงโยนมันออกนอกหน้าต่าง สัด กระต่ายบ้านเมิงเหอะพูดภาษาคน

 

"หิวกั๊บ"

 

ผมหันไปมองต้นเสียงที่พยายามบีบเสียงเล็กๆให้ฟังแล้วแลดูแอ๊บแบ๊ว 

 

เออ ยอมรับครับว่าแม่งน่ารักจริง

 

ผมเอานิ้วออกมาจากปากก้อนเมฆแล้วเดินไปหาไอ้ตัวต้นเสียง

 

"..??"

 

มันมองผมงงๆ เลิกสนใจหนังสือการ์ตูนเรียบร้อย

 

ผมเลยจัดการให้มันเลิกงงด้วยการ..

 

เอานิ้วผมที่เพิ่งให้ไอ้ก้อนเมฆอม วางบนริมฝีปากบางเบาๆ

 

"..อื๋อ?"

 

"หิวใช่ป่ะ?แล้วหิวอะไรวะ??"

 

ผมพูดพร้อมยิ้ม ก่อนจะแงะริมฝีปากที่ประกบกันอยู่ออกจากกัน แล้วเอานิ้วเรียวสอดเข้าไปแทน

 

"อะ....ไอ้..."

 

มันพูดไม่สะดวกเพราะมีนิ้วผมขวางทางลิ้นอยู่ ผมยิ้ม

 

"ว่างาย~?หิวอะไรเอ่ย??"

 

มันดึงนิ้วผมออก แล้วผมก็ยอมออกครับ 

 

สัด โครตแฉะ

 

"แหวะ!แม่ง...เค็มสัด!!เล่นเหี้ยไรวะไอ้เบส"

 

"อ้าว ก็ตอนกูถามเมฆกูก็ทำแบบนี้ เวลามึงหิวกูก็เลยถามแบบนี้เหมือนกันไง"

 

ผมตอบมันยิ้มๆ แต่มันไม่ยิ้มด้วย

 

"สัตว์เดิฟเหอะ!แมร่ง...เค็มสัส..ถุย..แหยะ.."

 

มันแลบลิ้นแล้วเอานิ้วมันจับลิ้น เอ่อ..กูว่ามึงคงเค็มเพราะนิ้วมึงน่ะแหละ

 

"เค็มขนาดเลยเหอะมึง"

 

"เออดิวะ!!"

 

"อยากหวานป่ะ?"

 

"หือ?มึงหมายความว่..อุ๊บ!"

 

ผมไม่รอให้มันพูดจบ

 

และปิดปากมันด้วยปากผมเอง

 

เหมือนจะเนิ่นนานแต่ก็แค่แป๊บเดียวผมผละออกจากมัน มีคราบน้ำลายติดนิดๆ ผมเลยเลียริมฝีปากตัวเองพร้อมยิ้มให้มันนิดๆ

 

"ไง หวานป่ะ?"

 

"อะ...อะ...ไอ้สัดเบส!!!"

 

อา..มันจะโกรธผมมากมั้ยก็ช่างเหอะ

 

แต่เวลาเห็นหน้ามันแดงเป็นลูกมะเขือสดแบบนี้แล้วก็น่ารักไปอีกแบบนะ

 

โครตรักเลยครับ

 

END.
------------------------------------------------------
คู่แปลกป่ะล่ะ?แปลกป่ะล๊าาาาาาาา??
//ฮา
จิ้นคู่นี้จากจิตใต้สำนึกเลยนะคะ...
แต่คนจิ้นคู่นี้แม่มน้อยจัด ฮรือ...
//เศร้า