หวงรักภรรยาลับ - นิยาย หวงรักภรรยาลับ : Dek-D.com - Writer
×

    หวงรักภรรยาลับ

    เพียงเพราะ 'น้ำคำ' ของน้องชายทำให้เขาเกิดติดตาต้องใจเธอ จนพรานหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์ที่รังรักของเขาไม่เคยต้อนรับสาวคนไหนเป็นคืนที่สอง ถึงขนาดยอมลงมือขุดหลุมร้าย พรางหลุมรักเอาไว้ เพื่อเธอ!

    ผู้เข้าชมรวม

    89,716

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    89.71K

    ความคิดเห็น


    382

    คนติดตาม


    813
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  53 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ก.พ. 62 / 00:27 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    นิยายเรื่อง 'หวงรักภรรยาลับ' ได้รับการตีพิมพ์

    เเละจัดจำหน่ายโดยสำนักพิมพ์ inlove 

    ซึ่งวางจำหน่ายเเล้วในร้านหนังสือชั้นนำเเละเวปไซด์ของสำนักพิมพ์ค่ะ :)

    *ฝ้ายขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมเเขน อ้อมอก และอ้อมใจ ของนักอ่านทุกท่านด้วยนะคะ  






    บาสเตียน รีดท์ 
    อายุ 38 ปี 
    อาชีพ นักธุรกิจ (ประธานบริหาร ' เอรอส ')

    สถานะ1 : เจ้าของรังรัก... เอ๊ย! เจ้าของเพนต์เฮาส์หรู (กรงขังเเม่กวางสาวเนื้อหวาน)
    สถานะ 2 : พรานหนุ่มเจ้าเเผนการ เจ้าของบ่วงร้ายที่พันธนาการหัวใจของ 'เธอ' อาไว้
    สถานะ 3 : โคแก่รูปหล่อ







    วาดดาว ภาคสกรณ์
    อายุ 23 ปี
    อาชีพ ตอนเเรกเป็นแม่บ้าน ต่อมาเปลี่ยนเป็นพี่เลี้ยงเด็ก เเละสุดท้ายถูกยัดเยียดตำเเหน่งคนดูเเลส่วนตัวเเบบส่วนตั้วส่วนตัวของ 'บาสเตียน' (ผู้ชายเอาเเต่ใจ จอมเผด็จการ ปากว่ามือถึง หาโอกาศจับโอกาสเเตะเธอตลอดเวลาที่มีโอกาส เเละอีกหลาย อย่างที่เธอไม่ควรพูด ถ้าอยากรู้ว่าที่เธอบอกมามันจริงไหม ลองคุณกดอ่าน เเล้วคุณจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้.... เป็นยังไง)
    สถานะ 1 :พี่เลี้ยงเด็ก เเละพี่เลี้ยงเจ้าของบ้านจอมเอาเเต่ใจ
    สถานะ 2 : แม่กวางสาวตาหวาน ที่ไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกต้อนเข้าสู่หลุมพรางของพรานหนุ่มที่เเหกกฎทุกอย่าง โละสเปคที่เคยมีทิ้ง เเล้วยังยอมกลืนน้ำลายตัวเองด้วยการผิดคำพูดที่เคยลั้นวาจาเอาไว้ เพราะเพียงเเค่เขาเห็นหน้าเธอเหตุผลต่างๆ ก็เลื่อนหายสิ่งเดียวที่ปรากฏในใจ 'คืออยากได้เละจะเอา!'
    สถานะ 3 : หญ้าอ่อนชวนเคี้ยว


    เมื่อรักมาทักทาย สิ่งที่เกิดกับใจคือความรู้สึกซ่านหวานที่แผ่กระจายไปทั่วหัวใจ
    ของเขาเเละเธอ...

    .
    .
    .
    .

    โฉมหน้าสมาชิกขบวนการล่ารัก ต้อนหัวใจ !!!!





















    นิยายเรื่อง พิศวาสรักเมียข้ามคืน
    จะเริ่มลงอีกครั้งในวันที่ 20 เมษายน 2558 นะคะ

    เนื่องจากเนื้อหามีการเเก้ไขค่อนข้างเยอะ ดังนั้นฝ้ายคิดว่าจะเเก้ไขเสร็จให้เสร็จรวดเดียวเเบบทีเดียวน่าจะดีกว่า เพราะกลัวว่าลงๆ ไปเเล้วอาจจะมีการเเก้ไขอีก เเล้วจะทำให้นักอ่านสะดุดค่ะ 
    ฝ้ายต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 
    ฝ้ายรับรองว่าวันที่ 20 เมษายน 2558 คุณพ่อลูกหล่อ (ตัวร้าย) เเละลูกสาวขนปุย (สุดเริ่ด) ของเราจะมาเเบบจัดเต็มเเน่นนอนค่ะ  






    นามนั้นสาวน้อยได้เเต่ใดมา...




    ร่างสูงทอดแผ่นหลังกว้างลงบนโซฟาหนังตัวเขื่องที่ตั้งอยู่กลางห้องรับรองของเพ็นเฮาส์สุดหรูที่เจ้าตัวมีเอาไว้ใช้รับรองแขก เพราะไม่ต้องการให้ใครไปรบกวนตนเองที่บ้านซึ่งเป็นสถานที่ส่วนตัวที่เขาใช้ชีวิตอยู่ประจำทุกวันในช่วงเวลาปกติ...กับภรรยาและลูกๆ

    โดยที่บนตักแกร่งของชายหนุ่มมีก้อนขนสีทองยาวสลวยที่ได้รับการดูแลการกรูมมิ่งคนดังระดับโลกเกิดประกายเมื่อลำแสงที่ส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่เข้ามาส่องกระทบ

    ปลายนิ้วแข็งแรงค่อยๆ คลึงเป็นวงกลมวงเล็กๆ บนกล้ามเนื้อของเจ้าตัวน้อยบนตัก เพื่อแล้วขยับเพื่อพรมท้องนิ้วแกร่งลงบนกล้ามเนื้อของคุณแม่ป้ายแดงบนตัก...ด้วยจังหวะเนินนาบช้าๆ แต่มั่นคงเพราะชายหนุ่มขยับมือด้วยจังหวะสม่ำเสมอ

    สวัสดีค่ะคุณบาสเตียน

    เสียงหวานที่ดังขึ้นเรียกความสนใจจากคนที่กำลังก้มหน้าพึมพำพูดคุยกับลูกสาวตัวน้อย...ปอมเมอร์เรเนียขนยาวตัวน้อยที่จับจองพื้นที่บนตักแกร่งของเขาอยู่ในเวลานี้

    “ครับ”

    เจ้าของเรียวหน้าหล่อเหลาเปี่ยมเสน่ห์ของบุรุษเพศเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยแววตาเรียกเฉย แม้ปากจะกระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้ม แต่รอยยิ้มกลับไม่ได้พาดผ่านขึ้นไปถึงดวงตาสีฟ้าจางของเขาเลยแม้แต่น้อย

    คุณยังเหมือนเดินเลยนะคะ  ปากพูดขณะที่ดวงตาที่ทิ้งมองเขานั้นบอกชัดว่าหญิงสาวตั้งใจทอดสะพานให้  อย่างชัดเจน...ซึ่งเขาคุ้นชินสายตาแบบนี้จากสาวๆ เป็นอย่างดี เขาเลยไม่จำเป็นต้องเสียเวลาแปลสิ่งที่เธอต้องการจะสื่อความให้...

    “หรือครับ”

    ค่ะ คุณยังเหมือนเดิมทุกอย่าง และฉันเองก็ยังคงเหมือนเดิมเช่นกัน เธอกล่าวขณะวางเครื่องบันทึกเสียงที่ยังไม่เปิดใช้งานเอาไว้บนโต๊ะกระจกตัวกลางหน้าโซฟา

    ดวงตาของชายหนุ่มฉายแววแปลกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอเอ่ย...เพราะเขาจำไม่ได้ว่าเคยเจอเธอตอนไหน แต่เขาเลือกที่จะปล่อยไป ทำเพียงส่งเพียงยิ้มบางๆ ให้คนพูด

    “ว่าแต่คุณจะสัมภาษณ์ผมเรื่องชีวิตหลังแต่งงานใช่ไหม มาสิ ผมพร้อมแล้ว” คนที่เตรียมพร้อมจะประกาศว่าตัวเองมีเมียเป็นของตัวเองอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้วเอ่ย “น่าเสียดายนะที่วันนี้เมียผมติดเรียน

    เสียงทุ้มห้าวพูดคำว่าเมียเต็มปากเต็มคำอย่างไม่มีเคอะเขินเจือในเนื้อเสียงของเขาแม้แต่น้อย ทั้งยังเปี่ยมความความรักที่มีให้คนที่เขาเอ่ยถึงพร้อมกับดวงตาคมกล้าจุดประกายความรักลึกซึ้งขึ้นมาจนคนมองสังเกตเห็นได้

    เอ่อ...ค่ะ น่าเสียดาย เธอกดเปิดเครื่องบันทึกเสียง งั้นเราเริ่มสัมภาษณ์เลยนะคะ วันนี้จะมีดิฉันและผู้ช่วย รวมทั้งช่างภาพที่จะเก็บภาพของคุณไปด้วย คุณบาสเตียนโอเคนะคะ

    “ผมไม่มีปัญหาอะไรหรอก เริ่มเลยเถอะ เดี๋ยวผมต้องผาเดซี่ไปหาหมอ” เขาละสายตาจากสาวสวยตรงหน้ามามองลูกสาวตัวน้อยบนตัก “รอแป๊ะนะคะคนเก่งของเด็ดดี้”

    น่ารักจังเลยคะ ปกติไม่เคยรู้มาก่อนว่าคุณเลี้ยงสุนัข

    “ครับ” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมา

    งั้นถ้าเราจะขอถามนอกเหนือจากประเด็นที่ส่งให้คุณก่อนหน้านี้ โดยขอเพิ่มเรื่องสุนัขของคุณเข้าไปจะได้ไหมคะ ดวงตาคู่งามเป็นประกายเมื่อเห็นช่องทางเพิ่มจุดขายของนิตยสารปกนี้ของตัวเอง

    “ได้ ผมไม่มีปัญหา” ปลายนิ้วลูบเบาๆ ตามสร้อยคอหนังแท้สีชมพูแจ๋นประดับเพชร คริสตัล และพลอนน้ำงามของลูกสาว

    งั้นเริ่มด้วยคุณได้เดซี่มาจากไหนคะ เธอทิ้งตัวนั่งข้างๆ เขาบนโซฟาตัวใหญ่ตัวเดียวกัน ซึ่งชายหนุ่มไม่ได้เอ่ยว่าอะไร

    “แด๊ดของผมมีโอกาสไปศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ถูกทารุณและทอดทิ้งหลังจากที่ทางศูนย์ทำเรื่องเชิญเปิดตึกใหม่” ซึ่งตึกนั้นบิดาของเขาเป็นผู้บริจาคเงินในการสร้างทั้งหมด “ตอนแรกผมกับน้องเองก็เข้าใจผิดว่าแด็ดซื้อหมามาให้เป็นของขวัญ ท่านเพิ่งมาเฉลยให้ผมได้รู้เองว่าท่านไม่ได้ซื้อเดซี่มาจากร้าน แต่ท่านไปเจอแม่ของเดซี่ที่ถูกช่วยมาจากฟาร์มขายหมาที่ไม่ได้มาตรฐานที่ทางศูนย์ช่วยมา แม่เดซี่กำลังจะคลอด ท่านยืนมองหมาตัวนั้นถูกทางเจ้าหน้าที่พาไปให้สัตว์แพทย์ดูแล พ่อผมบอกว่าท่านไม่รุ้ว่าอะไรดลใจให้ตามไปเฝ้าดู...เพราะห่วง”

    ชายหนุ่มยิ้มในสีหน้าก่อนเล่าต่อ

    “หมาตัวนั้นคลอดลูกออกมาสามตัว ลูกหมาทั้งหมดแข็งแรงแต่แม่หมาไม่รอด พ่อผมเลยตัดสินใจเอาลูกหมาทั้งหมดมาหลังจากที่ลุกหมาแข็งแรงพอ”

    แล้วอีกสองตัวอยู่ไหนคะ

    “ถูกแจกจ่ายให้ญาติๆ ของผมเอาไปเลี้ยง เพราะตอนแรกท่านตั้งใจจะให้ผมเลี้ยงทั้งสามตัว แต่ผมเลี้ยงสามตัวไม่ไหว กลัวรักเขาได้ไม่เต็มที่ พ่อเลยเอาไปให้ญาติๆ ของผมแทน”

    คุณนิโคลัสพ่อของคุณใจดีมากเลยนะคะ

    “ครับ แต่ต้องบอกว่าแรกๆ ผมโมโหมาก เพราะผมตั้งใจจะซื้อหมามาเลี้ยง แต่หมาที่ผมต้องการคือโกลเดนท์ตัวโตๆ”

    แล้วอะไรทำให้คุณยอมเลี้ยงเดซี่คะ

    “ไม่รู้สิ คงเพราะตอนที่พ่อยังคับให้ผมเอามาเลี้ยง ทุกวันที่ผมกลับมาบ้านเดซี่จะวิ่งมาหาผมทุกครั้ง ทำให้ผมรู้ว่ามีใครที่รอผมอยู่” เขายิ้มกว้าง “นั้นหล่ะมั้งต้นกำเนินของความรัก”

    แล้วอะไรคือที่มาของชื่อเดซี่คะ

    “เดซี่เป็นชื่อที่คลอบคลุมทุกอย่างที่เป็นเดซี่น้อยของผม น่ารัก สดใส และบริสุทธิ์ เหมือนอย่างความหมายของมัน และผมก็สัญญากับตัวเองว่าผมจะดูแลเดซี่ตัวน้อยของผมให้ดีที่สุดถึงแม้ว่าที่มาของเดซี่จะไม่ใช่สิ่งที่ผมตั้งใจเอาไว้ในตอนแรกก็ตาม แต่ก่อนที่พ่อจะเอาลูกหมาอีกสองตัวไปให้ญาติๆ ผมเลยขอตั้งชื่อเด็กๆ ให้เลย เพื่อให้คล้องกับเดซี่ของผม”

    แล้วอีกสองตัวชื่ออะไรค่ะ

    “จัสมิน และลินลี่ครับ”

    น่ารักสุดๆ เลยคะ เธอชมเขาจากใจจริง แล้วเผลอเอื้อมมือไปจะแตะที่ก้อนขนบนตักชายหนุ่ม แต่เดซี่น้อยที่เจ้านายตั้งใจจะให้เป็นที่รักของทุกคนกลับเอี้ยวหัวมาแยกเขี้ยวส่งเสียงคำราม

    “อย่าคะเดซี่ ขอโทษทีนะครับลูกสาวผมค่อนข้างหวงตัว” ชายหนุ่มกล่าวอย่างใจเย็นขณะที่เรียวปากมีรอยยิ้มประดับไว้

    มือบางรีบชักกลับเมื่อเห็นท่าทีเจ้าของชื่อแสนน่ารัก



    .... เดซี่คะ...!?

    น่ารัก?

    บริสุทธิ์?

    สดใส?

    ....ค่ะ.... 



    (เเง้มเนื้อหา จะมีเฉลยเรื่องราวในเรื่องใหม่)

    ===

    เดซี่น้อยไม่ได้ท้องนะคะ....

    บาสเตียนถูกต้ม...เปื่อย....

    อะไรยังไง....

    มีเฉลยในเรื่องใหม่ที่จะลงเนื้อหาในเดือนเมษายน 2559 นะคะ























    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น