ขำๆ กับการเดินทาง 28-30 พ.ค. 51
จากราชบุรี ไปสบายดีลาว....
เริ่มต้นแบบไม่ขำในวันที่ 28 เนื่องจากเป็นการออกเดินทางแบบไม่ทันตั้งตัว
(ก็เกือบทุกที ยังไม่ชินอีกเหรอไง = =)
ออกจากราชบุรีตอนช่วงบ่ายสาม ดั้นด้นฝ่าการจราจรออกไปทางพระรามเจ็ด
(นี่ก็ลืมบอกคนขับรถ ออกพระรามเจ็ดได้ไงตอนเย็น รถติดจะตาย ตรูจะบ้า)
สรุปว่าเจอรถติดจนได้ กว่าจะไปถึงไอทีสแควร์หลักสี่ก็ปาไปหกโมง (เฮือกกกก)
หม่ำเอ็มเคกันเรียบร้อยก็พร้อมออกเดินทางไปขอนแก่น (ห๋า....ไปตอนนี้เหรอ)
ระหว่างทาง ก็หยิบเอา "เวียงร้อยดาว" ขึ้นมาอ่านเป็นเพื่อนพี่คนขับรถ ส่วนเจ้านายกับพี่ draw man อีกคนก็หลับ (55)
ไม่น่าเชื่อว่า...จะอ่านตั้งแต่หนึ่งทุ่มจนถึงเที่ยงคืนครึ่ง...อย่างนี้เค้าเรียกว่า "วางไม่ลง"
อ่านไปก็ขำไป ขำไปก็หลอนไป แถมยังแอบหวานกับสามคู่พระนางอีกตะหาก หุหุ...(เอาน่า อย่าสปอย)
พอถึงที่หมายจังหวัดขอนแก่น ปรากฏว่า ตาค้าง..คับ นอนไม่หลับ (แถมยังไม่กล้าหยิบมาอ่านต่อเพราะนอนคนเดียว กลัวง่า
จากนั้นก็แต่งนิยายไปสองกะจึก..แล้วก็นอนเพราะกลัวหลับคาห้องประชุมวันพรุ่งนี้ (แล้วก็เกือบ...จะหลับจริงๆ ด้วยซิ)
เริ่มต้นเช้าวันใหม่กับขนมจีนน้ำยาข้างโรงแรมที่พัก จากนั้นเราก็เดินทางไปประชุมกับลูกค้าที่หนองเรือ
ประชุมตั้งแต่เช้ายันบ่ายสองบ่ายสาม จากนั้นรถก็มุ่งหน้าไปจังหวัดมุกดาหาร.....บรื้น...บรื้น...
ระหว่างก็อ่าน "เวียงร้อยดาว" ต่อจนจบเล่ม...เย้ๆ จบแล้วววววว
เดินทางถึงมุกดาหารก็ประมาณทุ่มครึ่ง กินข้าวเย็นเคล้าเสียงเพลงและบรรยากาศก่อนจะเข้าโรงแรมที่พักตอนเกือบสามทุ่ม
จัดการยก (แกมยัดเยียด) "เวียงร้อยดาว" ให้เจ้านาย (ที่บ่นๆ ว่าไม่มีนิยายอ่าน) เอาไปอ่านต่อ คิคิ...หลอกให้หลอนไปได้อีกคน
(นายก็ไม่เว้นนะคนเรา)
ฉะนั้น คืนที่สองเราก็เลยไม่มีอะไรอ่าน ได้มาปั่นนิยายและเอามาลงยั่วน้ำลายต่ออีกสองเรื่อง หุหุ...
หลังจากจัดการยั่วคนอ่านไปเรียบร้อย ก็ได้เวลานอนเกือบเที่ยงคืน ZzzZZZZ
ว๊ากกกกก ตื่นสายคับ...เช้าวันที่ 30 ดันตื่นสายให้เจ้านายโทรมาปลุก (เฮือกกกก) รีบแทบตาย เสร็จแล้วก็ไปกินโจ๊กที่ตลาดมุกดาหาร เตรียมตัวอย่างด่วน
เพื่อข้ามไปฝั่งประเทศเพื่อนบ้าน ส.ป.ป. ลาว ทางสะพานมิตรภาพไทยลาว 2 ไปดูไซด์งาน โชคดีที่หน้างานวันนี้ฝนไม่ตก ไม่เช่นนั้น...เละ!
แอบไปกินข้าวเหนียวสังขยา ราคา 1000 กีบ มาหนึ่งห่อ...(4 บาทไงจ๊ะ แต่ไม่ได้จ่ายตังค์หรอก ของคนอื่นเค้า 55)
ได้ข่าวว่าข้าวแต่ละมื้อคิดเป็นเงินไทยประมาณ 40-60 บาท (อย่างกับฝรั่งโดนบ้านเราขูดเลือดนั่นแหล่ะ แพงชะมัด!)
บางอย่างก็ถูกบางอย่างก็แพงกว่ามาก...เห็นใจคนงานหน้างานจริงๆ
คุยกับน้องๆ พี่ๆ หยิบน๊อตสามสี่กล่องพร้อมโดนไถตังค์ไปเสร็จแล้วก็กลับ ออกจากหน้างานตอนเที่ยงเศษ
แวะมากินข้าวผัดกระเผาไก่ที่เซย์โน..กินเสร็จก็หลับจนมาถึงด่านแวะซื้อ Black Label Swing ฯลฯ ของเจ้านาย
ก่อนจะออกด่านประมาณบ่ายสองครึ่งเพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับ
นั่งรถมาเรื่อยๆ ตามประสาก่อนจะรู้สึกปวดท้องตะหงิดๆ เอาตอนที่เกือบจะเข้าเมืองพล...เห่อๆ ตกลงว่า ท้องเสียคับ
(ยังไม่แน่ใจว่าระหว่างกระเพราไก่กับข้าวเหนียวใครเป็นจำเลย เง้อ) เกือบจะแย่ ดีที่มาค่อยยังชั่วที่โคราช
ตอนกินข้าวเย็นประมาณทุ่มครึ่ง...
กินข้าวเสร็จเราก็ออกเดินทางกันต่อ (สงสารพี่คนขับจัง แต่จะช่วยก็ไม่ได้เพราะขับไม่เป็น งิงิ) ทำเวลากันเต็มที่กะถึงราชบุรีไม่เกินเที่ยงคืน
ปรากฏว่า พอเลยปากช่อง กลางดง..มาหน่อยเดียว รถก็ติดยาวววววววว และยาววววววว โดยที่ไม่ทราบสาเหตุ
ปรากฏว่า แผงป้ายเฉลิมพระเกียรติตรงสะพานลอยข้ามช่วงหนึ่งของถนนมิตรภาพได้พังครืนลงมาขวางทางการจราจรทั้งสองฝั่งขาเข้าและขาออก กทม.ขาเข้า กทม. ที่เรากำลังเดินทางกลับว่าติดยาวแล้วนะ ขาออกนี่หนักกว่าเยอะ ติดเป็นสิบกิโลฯ เห็นจะได้ เพราะไม่สามารถเลี่ยงทางคู่ขนานได้เลย เห็นคนออกมายืนนอกรถพร้อมท้าวสะเอวบ่นขมุบขมิบ (คาดว่าคงกำลังสรรเสริญอะไรบางอย่าง) เราก็โบกมือบ้ายบาย...เพราะสี่ทุ่มกว่าแล้วนะเออ
สุดท้ายกว่าจะถึงราชบุรี ก็ปาไปเที่ยงคืนสี่สิบเก้านาที...โฮกกกก ง่วงนอนมาก...เพราะพยายามไม่หลับมาตลอดทาง (สุดท้ายก็แพ้แถวๆ ช่วงเข้ากทม.จนได้)
เฮ้อ...เดินทางยาวไกล...แต่ทริปนี้ยังน้อยกว่าคราวก่อน งวดนั้น จากพม่า (แม่สอด จ.ตาก) ถึง ส.ป.ป.ลาว (มุกดาหาร) กันเลยทีเดียว...วัดความกว้าง
ของประเทศไทยไปเลย เง้อ....
บ่นอย่างขำๆ ก่อนจะทำงานต่อ
ร.สิตา
ความคิดเห็น